Pressan - 04.06.1992, Page 35

FIMMTUDAGUR PRESSAN 4. JÚNI 1992
35
verst klæddu
karlmennirnir
Kr. Þórðarson prófessor, Þórar-
inn J. Magnússon ritstjóri, Ólaf-
ur Örn Arnarson, aðstoðarmað-
ur menntamálaráðherra,
Sveinn Björnsson stórkaupmað-
ur, Gunnar Guðjónsson skipa-
miðlari, Þorgrímur Þráinsson
rithöfundur, Ólafur Kjartans-
son stórkaupmaður, Ólafur
Ragnar Grímsson þingmaður,
Gunnlaugur Helgason útvarps-
maður, Jón Sigurðsson ráð-
herra, Kristján Jóhannsson
söngvari, Páll Magnússon sjón-
varpsstjóri, Ingimundur Sveins-
son arkitekt, Skúli Þorvaldsson
hótelstjóri, Páll Pálsson fram-
kvaemdastjóri, Kristján Karls-
son, rithöfundur og skáld, Bogi
Pálsson framkvæmdastjóri,
Finnur Fróðason, innanhúss-
arkitekt og hönnuður, Reynir
Kristinsson íTangó, Ásgeir Bolli
Kristinsson í Sautján, Haukur
Hólm, Egill Eðvarðsson, leik-
stjóri og myndlistarmaður, Egill
Ólafsson, söngvari og leikari,
Páll Stefánsson Ijósmyndari,
Daníel Ágúst Haraldsson söngv-
ari, Valur Blómsturberg í Casa,
Friðþjófur Ó. Johnsson hjá Ó.
Johnsson & Kaaber, Kjartan
Hrannarsson fyrirsæta og Hjört-
ur Nielsen viðskiptamaður.
Þeir sem voru tilnefndir á
lista yfir hina tíu verst klæddu
en komust ekki á tíu manna list-
ann voru Þórarinn V. Þórarins-
son, forseti VSÍ, Hallur Hallsson
fréttamaður, Einar Kárason rit-
höfundur, Örn Friðriksson í ísal,
Árni Johnsen þingmaður, Páll
Pétursson þingmaður, Gunnar
Birgisson, formaður LÍN, Ólafur
Þórðarson þingmaður, Össur
Skarphéðinsson þingmaður,
Ingvi Hrafn Jónsson, Eyjólfur
Kristjánsson söngvari, Richard
Scobie söngvari, Pétur Kristjáns-
son söngvari, Helgi Pétursson
markaðsstjóri, Davíð Scheving
Thorsteinsson forstjóri, Þórir
Guðmundsson fréttamaður, Ari
Trausti Guðmundsson veður-
fræðingur, Sverrir Stormsker
tónlistarmaður, Halldór Braga-
son blúsari, Stefán Hilmarsson
söngvari, Oddur Pétursson
verslunarmaður, Rúnar Kristins-
son knattspyrnumaður, Júlíus
Kemp kvikmyndaleikstjóri, Jó-
hannes Jónsson í Bónus, Sveinn
Valfells í Steypustöðinni og
Þröstur Leó Gunnarsson leikari.
Dómnefndina skipuöu eftirtaldir:
Anna Gunnarsdóttir, Módelskólan-
um Jönu, Árni Gunnarsson í Versl-
uninni Gæjum, Dóra Einars, bún-
ingahönnuður og stílisti, Hendrikka
Waage hjá lcelandic Models, Jóna
Lárusdóttir hjá Módel 79, María Ól-
afsdóttir fatahönnuöur, Sævar Karl
Ólason klæöskeri og Unnur Arn-
grímsdóttir, Módelsamtökunum.
1. Davíð Oddsson forsætisráðherra
„Alltof langar ermar og skyrtur sem passa ekki.
Fötin hans virðast alltaf vera of þröng, svo
hann virkar eins og hengdur upp á staur. Hann
er ekki snyrtilegur.
2. Friðrik Þór Friðriksso
kvikmyndagerðarmað
„ Hann vantar allan sti
3. Ásmundur Stefánsson,
forseti ASl
„Hann mætti snyrta á sér
skeggið og hneppa skyrturnar
upp i háls. Peysur hæfa heldur
ekki manni í hans starfi."
. Helgi Björnsson,
söngvari og leikari
„Hann er eins og
undin tuska. Ein-
faldlega hræðileg-
ur.“
6. Jón Ólafsson tónlistarmaður
„Hann vantar allan smekk."
7. Björn Emilsson
upptökustjóri
„Hryllilegur í þessum leður-
frakka sinum."
8. Hrafn Gunnlaugsson kvik-
myndaleikstjóri
„Hann erilla til fara."
9. Ólafur Ragnar Grimsson
þingmaður
„Hvorki smart né aðlaðandi."
10. Eiður Guðnason umhverf-
isráðherra. Tiunda sætið
þrátt fyrir að hafa stórlagast
frá í fyrra.
K Y N L í F
JÓNA INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR
Sjálfsfróun víkk-
ar sjóndeildar-
hring kynlífsins
við karlmann fyrir nokkrum
árum sem þjáðist af yfirþyrm-
andi sektarkennd þegar hann
fróaði sér. Hann vildi njóta
sjálfsfróunarinnar án sektar-
kenndarinnar en þær tilraunir
gengu illa. Þegar þessi maður
ólst upp var sjálfsfróun nefnd
sjálfssaurgun, og eins og nærri
má geta hafði sú líking nei-
kvæð áhrif á kynlífsreynslu
hans. En það mætti líka líta á
vanda þessa manns út ffá öðru
sjónarhomi: Mundi hann nokk-
uð njóta sjálfsfróunarinnar eins
ef hann þjáðist ekki af blessaðri
sektarkenndinni? Það er nú
einu sinni svo að fyrir mörgum
er kynlífið einmitt skemmtilegt
og spennandi af því að það er
forboðinn ávöxtur. Hversu háð
erum við spennunni af að vera
að gera eitthvað sem litið er
homauga?
Það tekur langan tíma að
breyta viðhorfum en með því
að brjóta til mergjar helstu
áhrifavalda á sjálfsfróunar-
skömm er kannski hægt að
hrista þá frekar af sér. Lítum
sem snöggvast á helstu ástæður
þess að sumir eiga erfítt með
sólósexið.
Það er sama hvort kynlífs-
reynsla er ímynduð, raunveru-
leg, með bólfélaga eða án ból-
félaga; upplifunin felur í sér
innri veruleika. Það ert þú sem
skynjar kynsvömn líkama þíns.
Sjálfsfróun í einrúmi eða í ná-
vist elskulegs bólfélaga er leið
til að virða þennan innri vem-
leika. Líkaminn bregst eins við
kynferðislegri örvun, hvort
sem maður en einn að verki
eða með bólfélaga. Þannig ger-
ir kroppurinn ekki greinarmun
á snertingu þinnar handar eða
annarra. Það að vera í návist
einhvers annars getur síðan
haft ýmis sálræn áhrif á kynæs-
inguna — ýmist kynt undir
hana eða ekki.
Það er helber misskilningur
að ekki sé hægt að æsast kyn-
ferðislega nema hafa einhvem í
handarseilingu til að örva sig til
dáða. Þeir sem óspart halda
þessu fram líta á ytra áreiti sem
forsendur kynferðislegrar örv-
unar — ytri vemleikinn er
þeim allt. Slík trú þrengiróneit-
anlega kynlífssjóndeildarhring
viðkomandi. Þá er litið á sóló-
sex sem „varadekk“, merki um
sjálfselsku eða að verið sé að
svíkja makann („halda ífamhjá
með sjálfum séri‘). Svo em þeir
sem óttast að iðkun sjálfsfróun-
ar dragi úr kynörvuninni þegar
þeir eiga ástaleik með bólfé-
laga. Þetta þrönga sjónarmið
leiðir svo auðvitað miklu frekar
til tómleika og kyndeyfðar ef
bólfélagi er ekki til staðar. Ein-
asta uppspretta kynferðislegrar
ánægju verður rekkjunautur-
inn. Hættan er sú að manneskja
sem hugsar þannig eigi erfitt
með að greina eigin tilfinningar
frá tilfinningum bólfélagans í
kynlífinu. Það er ekki að
ástæðulausu að sólósexið er
talið „homsteinn kynlífsins".
Þeir sem kunna að meta sjálfs-
fróun komast fljótt að því að
með því að virða innri vem-
leikann hafa þeir jákvæð áhrif á
þann ytri. Við verðum að hafa
eitthvað til að byggja á.
Neikvæð viðhorf til sjálfs
ffóunar tengjast líka hugmynd-
um manna um hlutverk kynj-
anna og kynhneigð. Heiti yfir
kynfæri karlmanna gefa einatt
til kynna að um sé að ræða eins
konar vopn eða spjót sem eigi
að „reka á kaf‘. Sannur karl-
maður dútli ekki við spjótið sitt
heldur noti það til síns brúks
Sumir mgla meira að segja
saman kynhneigð og tilgangi
Líkaminn bregst
eins við kynferð-
islegri örvun,
hvortsem maður
en einn að verki
eða með bólfé-
laga. Þannigger-
ir kroppurinn
ekki greinarmun
á snertingu þinn-
arhandareða
annarra.
sjálfsfróunar, ef karlmaður nýt-
ur þess að koma við kroppinn á
sér hlýtur hann að vera hommi
og ef kona nýtur þess að kela
við sjálfa sig er hún lesbísk.
Hvílík firra!
Ég hef oft verið spurð að því
hvort ekki sé hægt að verða það
háður sjálfsífóun að annað fólk
hætti að skipta máli kynferðis-
lega. Þetta er möguleiki en er
frekar sjaldgæft. Sumir þora
hreinlega ekki að eiga náin
kynni við aðra og halda sig við
sólósexið út af óttanum einum
saman. Þá er viðkomandi í
raun háður öðmm en það birtist
bara með öfúgum formerkjum.
Hver áhrif sjálfsffóunar em á
tilfinningalífið fer líka eftir sál-
arástandi manns, rétt eins og í
kynmökum við aðra mann-
eskju. Tökum dæmi um ein-
mana manneskju. Viðkomandi
getur fundið til enn rneiri ein-
manaleika eða umvafið sig
sjálfsást og dregið þannig tíma-
bundið úr söknuði eftir nánum
félagsskap. Mikilvægast er að
átta sig á því að sólósex er sex
með sjálfum sér og getur því
aldrei komið í stað kynlífs með
annarri manneskju. Hvorug
kynhegðunin þarf að útiloka
hina.
Spyrjið Jónu um kynlífið. Utanáskrift:
Kynlífc/o PRESSAN, Hverfisgötu 8-10, 101 Reykjavík.