Pressan - 04.06.1992, Síða 39
39
___________________FIMMTUDAGUR PRESSAN 4. JÚNI 1992
LÍFIÐ EFTIR VINNU
HAVAÐI A
LEIÐTIL
FINNLAN
I
BARIR
• Ingólfscaféhófgöngusínasemaf-
ar fínn staöur — arftaki koníaksstúku
Arnarhóls sáluga — en einhvem veg-
inn rættist aldrei úr honum sem slík-
um. Núna er hins vegar meira lagt upp
úr staðnum sem pottþéttum bar og
dansstaö og nákvæmlega þannig á
hann aö vera. Gestirnir eru í yngri
kantinum, en af öllum stæröum og
geröum: allt frá silkiklæddum gyöjum á
vori lífsins til leöurklæddra mótorhjóla-
manna. Hið eina, sem hugsanlega má
finna aö staönum, eru vinsældir hans,
því á stundum getur oröiö í þrengra
lagi inna dyra. Þá er hins vegar sterkur
leikur fólginn í því aö koma sér út und-
ir beran himin, því búiö er aö opna út í
portið baka til. Þaö er reyndar ekkert
sérstaklega vistlegt, en öruggar heim-
ildir eru fyrir því að bæta eigi úr því:
koma fyrir garöhúsgögnum og öðru af
þeim toga. Óefaö á portiö eftir aö njóta
mikilla vinsælda á komandi sumarnótt-
um. Úrvaliö á bamum er prýöilegt og
þjónustan góð. Síöan spillir náttúru-
lega ekki fyrir að fallegustu steipumar í
bænum eru nær allar á Ingólfscafé.
POPPIÐ
• Rosebud spilar á Tveimur vinum í
„Dr. Gunni hefiir alla tíð verið
andstyggilegur hávaði með ís-
lenskum textum um kynlega
kvisti," segir Gunnar Hjálmars-
son, alias Dr. Gunni. Doktorinn
ætlar að halda tónleika á Tveim-
ur vinum í kvöld og hitar þar upp
fyrir rokksveitina Rosebud.
Dr. Gunni er á Ieið í tónfeika-
ferðalag tif Finnlands og ætlar að
spila í Helsinki, Túrkú, Jóensuu,
Oulu og Tampere. Og að sjálf-
sögðu er búið að skipuleggja
heimsókn í Finlandiaverksmiðj-
umar og á fleiri merka staði sem
hveijum manni er hollt að betja
augum.
„Það kom lítil plata með Dr.
Gunna út í Finnlandi fyrir síð-
ustu jól og þessi ferð kemur til í
kjölfarið á sigurgöngu hennar
þar í landi. Hún var meira að
segja kosin besta erlenda litla
platan á árinu hjá lesendum eins
stærsta rokkblaðs Finnlands,“
segir Gunni. Platan sem hann er
að tala um hér heitir því
skemmtilega nafni „Eins og fólk
er flesk“, sannleiksvottur í þessu.
Gunni hefur yfirleitt verið
einn á sviðinu í hlutverki dokt-
orsins en þar sem hann fékk tvo
miða til þúsund vatna landsins
ákvað hann að bæta aðeins við.
„Það er góður drykkjufélagi úr
Bless, Ari Eldon, sem hrærir upp
hávaðann með mér,“ segir hann.
Gunnar hefur fleiii jám í eld-
inum því hann er einnig í hljóm-
sveitinni Ekta, en sú sveit spilar
rokk, kántrí og diskó og er því
alls ólík því sem Dr. Gunni fæst
við. Ekta mun eiga eitt lag á
Bandalögum 5 sem kemur út I
sumar. En ætlar hann að syngja á
íslensku fyrir Finnana? „Já já,
það heyrast hvort sem er ekki
orðaskil,“ er svarið.
Lyktinni af öspinni á vorin
— hún er góð
Daniel Buren
væri ekki hægt að fá hann til
að flikka upp á ráðhúsið, að
\\n yvs
ar alls staöar í veröldinni; viðmót af-
greiöslufólksins veröur eins og líka
maturinn og umbúöirnar utan um
hann. Stóri óvissuþátturinn er hins
vegar verölagiö. Það væri náttúriega í
fullkomnu samræmi við prísana á ís-
lenskum veitingahúsum aö hér þyrft-
um viö íslenski almúginn aö borga
helmingi meira fyrir ruslfæðiö á Mac-
Donald's en annars staöar þekkist. Og
þá er líklegt að fyrir Islendingum fari
eins og Rússum sem þótti svo mikiö til
MacDonald's koma aö þeir notuöu
umbúöirnar utan af hamborgurunum
til aö skreyta heimili sín...
KLASSÍKIN
• Messfas. Messias Hándels er auö-
vitaö voöalega jólaleg eöa páskaleg
músík, en sjálfsagt er hún líka ágæt til
síns brúks á hvítasunnu, (oótt hún sé
náttúrlega ekki eins hátíöleg. Það
kvaö vera Ár söngsins og í tilefni af því
fjölmennir söngfólk til að taka þátt í
þessari uppfærslu undir stjórn Jóns
Stefánssonar. Þarna spilar Sinfónfan,
plús einsöngvarar sem eru hátt í tutt-
ugu og kórfólk, sem er á þriöja hundr-
aðiö. Þaö verður semsagt mikill söng-
ur. Háskólabió fös. kl. 20.
• Sinfónfuhljómsvelt æskunnar.
Paul Zukofsky heldur ungu íslensku
tónlistarfólki við efniö sem fyrr, þrælar
því áfram myndu sumir segja — þó f
þeirri fullvissu aö tónlistarnemar hafi
ekki nema gott af þvi aö svitna pínulít-
iö. Viöfangsefni Sinfóníuhljómsveitar
æskunnar eru alltaf metnaöarfull og
hér veröur engin undantekning þar á.
Sjöunda sinfónia Gustavs Mahler er
áhrifamikiö, margbrotiö og erfitt verk.
Sölvi Sveinbjörnsson
starfsmaöur Jóns Bakan
Hvað ætlarðu að gera um
helgina, Sölvi?
„Eg œtla að leggja land und-
ir fót á föstudaginn og halda
í Logaland og vera þar um
helgina. Eg vona bara að
veðrið verði gott og það
verði mikið lífog Jjör þarna í
Borgarfirðinum. “
Alvöru rokk & ról í höllinni
Baltasar Kormákur
og Steinunn Ólína
Þorsteinsdóttir
leikarar
„Hœ, þetta er hjá Steinu og
Balta. Við erum ekki við sem
stendur, en skiljið eftir skilaboð;
hvar þið eruð, klukkan hvað þið
hringið. Takk. “
kvöld. Þeir Dagur, Orri og Grímur ætla
aö flytja splunkunýtt prógramm og
hljómsveitin hefur fengið til liðs viö sig
Hammondleikarann Inspector Fídus.
Hann fer höndum um tól sitt eins og
honum einum er lagiö. Dr. Gunni ætlar
aö hita upp fyrir strákana og framleiöa
mikinn hávaöa. Þetta er góö blanda
og viö mælum meö þessu.
• Tregasveitin blúsar og saknar á
Duus-húsi í kvöld. Nú hafa orðið
mannabreytingar í bandinu. Trommar-
inn Jóhann Hjörieifsson og bassistinn
Stefán Ingólfsson eru komnir í tregann
og eru varla svekktir yfir því. Breytt
sveit og sjálfsagt betri. Og svo er líka
munnhörpuleikari.
• Svartur plpar er kominn úr eldhús-
inu á Gauknum og upp á sviö og ætlar
aö vera þar í kvöld og annaö kvöld.
Þessi sveit hét áður Glerbrot en þá var
Það hefur víst farið framhjá
fáum að breska bárujámshljóm-
sveitin Iron Maiden verður með
tónleika í Laugardalshöll á
morgun og bjargar þannig ann-
ars flatneskjulegri ásjónu Lista-
hátíðar. Jámfrúin hefur verið
fremst meðal jafningja í bresku
þungarokki í meira en áratug og í
raun með ólíldndum hvað band-
ið endist. Mannabreytingar hafa
að vísu verið talsverðar og á
þessum tónleikum kemur nýr
gítarleikari, Janick Gears, fram
með hljómsveitinni í fyrsta
skipti.
Öfugt við margar bámjáms-
sveitir hefur Iron Maiden verið
óhrædd við að feta nýjar slóðir
og þrátt fyrir aldurinn hefur
ferskleikinn lítt sem ekkert dvúi-
að. Það er líka eftirtektarvert að
melódían leikur stærra hlutverk
hjá sveitinni en gengur og gerist
í þungarokkinu.
Hljómsveitin er nýbúin að
gefa út plötu, sem ber nafnið Fe-
ar of the Dark eða Myrkfælni, og
tónleikamir hér eru einmitt
annar söngvari. Hann er hættur núna,
jájá. Sá nýi heitir Hemmi og söng einu
sinni meö Lótus úr Hverageröi. Og viö
höldum aö hann hafi einhvern tíma
tekiö þátt í látúnsbarkakeppni. Hann
vann ekki. En syngur engu aö síöur
ágætavel pilturinn.
• Stálfélagiö er aö veröa nokkurs
fyrstu tónleikamir í tónleika-
ferðalagi um heimsbyggðina alla
til kynningar á plötunni. Þetta er
því í fýrsta skipti sem þetta efni
heyrist opinberlega.
Tónleikar Iron Maiden hafa
löngum þótt með þeim tilkomu-
mestu í bransanum og á morgun
ættu fslendingar að finna smjör-
þefinn af því. Hljóðkerfi, ljós og
annar sviðsbúnaður kemur allt
að utan, enda verða þessir tón-
leikar einskonar generalprufa
tyrir tónleikaferðina, sem á eftir
týlgir. Þess má kannski geta að
Iron Maiden-félagar hafa um
nokkurt skeið verið leynilegir Is-
landsvinir, því það er langt síðan
hljómsveitin fór að fýrra bragði
að athuga hvort hún gæti haldið
tónleika á Sögueynni fomu, því
meðlimimir munu hafa mikinn
áhuga á víkingum og öðm af því
tagi. Hvaðan sá áhugi kemur er
ómögulegt að segja, en gæti
kannski skýrst af þeirri stað-
reynd að Bmce Dickinson,
söngvari Iron Maiden, er með
próf í sagnffæði.
konar húshljómsveit í Grjótinu og ætla
að spila þar í kvöld og annað kvöld.
Þetta er ekki sama stálfélagið og er
fariö á hausinn og okkur er ekki kunn-
ugt um aö neinir bandarískir aöilar hafi
sýnt þessu félagi áhuga eins og hinu.
Þaö er slæmt, því þaö er vist draumur
flestra rokkara að eriendir aöilar sýni
þeim áhuga. En þetta er gott félag og
fer vonandi ekkert á hausinn á næst-
unni.
• Silfurtónar ætla aö leika tónlist
sina á Púlsinum í kvöld. Þessi bless-
aöa sveit stærir sig af þvi aö hafa ver-
iö lengi viö lýöi — byrjaö á sama tíma
og Savanna-tríóiö og bræðumir Gísli
og Amþór Helgasynir. Þrátt fyrir lang-
an starfsaldur halda meðlimirnir sér
vel, þökk sé plastikinu. Og svo veröur
KK-bandið þama líka. Búiö.
VEITINGAHÚS
• MacDonald's er heimsveldi. Yfirieitt
er sama í hvaöa nápláss veraldarinnar
maöur kemur, alls staðar skal maður
sjá stóreflis auglýsingaspjöld sem vísa
manni rakleitt á næsta MacDonald's.
Sé maöur ekki gefinn fyrir aö taka
áhættu í lífinu, þá áhættu sem fylgir
því aö fara inn á framandleg og ókunn-
ug veitingahús, getur maöur brugöið
sér þangaö inn í þeirri fullvissu að þeg-
ar þetta vörumerki er annars vegar er
maturinn (sumir myndu kannski ekki
vilja nota svo fallegt orö) alls staðar og
alltaf eins. Og hann er ódýr. Þokka-
lega seðjandi máltíð — hamborgari,
franskar og kók — þarf ekki að kosta
meira en 200 krónur. Nú skilst manni
aö MacDonald's sé á leiöinni hingað, í
höfuöborg íslands. Vísast veröur staö-
urinn nákvæmlega jafn vistlegur eöa
óvistlegur og allir staöir sömu tegund-
Lykillinn að því að sigra ellina er að fæðast gamall. Ef þú
getur ekki sigrað hana skaltu gangast henni á hönd. Þetta
mun sannast á Steingrími J. Sigfússyni, sem verður eins
ung/ellilegur um áttrætt og hann er í dag, á sama hátt og
þetta hefur sannast á Tíma-Tóta. Þórarinn Þórarinsson var
aldrei unglegur og hann er heldur ekki ellilegur nú þegar
hann nálgast áttrætt.
minnsta kosti norðurhliðina?
Pappírs- eða tauþurrkum
á öll klósett
eða fara rafmagnshand-
þurrkaramir ekki jafnmikið í
taugamar á öllum?
Mengunarloftinu frá Evrópu
það er þó hlýrra og illskárra
en nepjan og næðingurinn
Reykingar. Þrátt fyrir allan
áróðurinn, alveg linnulausan,
reyklausa daginn, reykinga-
vamanefnd, þrátt fyrir að
sannað sé að reykingar valdi
sjúkdómum og dauða, þrátt
fyrir þetta, já samt eru reyk-
ingar í tísku, miklu fremur nú
en fyrir nokkrum árum, um
það leyti sem heiisubylgjan
reið yfir heiminn. Þá ímynd-
uðu menn sér að reykinga-
mönnum færi stöðugt fækk-
andi, þeim fækkaði, þangað til
Ioks þeir væm allir dauðir eða
hættir um aldamót. Hinir yrðu
útskúfaðir. Ekki svo. Reyking-
ar komust aftur í tísku. Kyn-
slóðin sem horfði upp á for-
eldra sína og eldri systkini
verða heilsufrík tók allt annan
pól í hæðina. Hún byrjaði að
fikta við að reykja í skúma-
skotum og reykir nú sígarettur
í gríð og erg, kveikir í með
zippó. Það þykir hins vegar
fjarska plebbalegt að sjá unga
menn reykja vindla og blátt
áfram skrítið að reykja pípu.
Hollywood gefur tóninn. í ný-
legum myndum þaðan (Basic
Instinct) svæla heimsfrægir
leikarar sígarettur eins og þeir
eigi lífið að leysa. Svoleiðis
var það ekki fyrir fáeinum ár-
um.
Veiðiúlpur frá Barbour og
O’Hardy. I fyrrasumar og hitt-
eðfyrrasumar mátti sjá út um
allan bæ fólk sem var í tauinu
eins og það væri nýkomið úr
veiðitúr. Þetta voru upp til
hópa ungir menn — margir þó
að komast á miðjan aldur—en
líka unglingsstelpur og -strák-
ar, eldri menn og virðulegri, en
sjaldnast þó konur yfir þrítugu.
Þetta fólk var ekki að koma úr
veiði. En það gekk um stolt í
vönduðum og vatnsheldum
enskum veiðiúlpum, frá Bar-
bour og O’Hardy. Og af því
þetta eru níðsterkar flíkur sem
duga vel í rigningu verður
þeim ekki kastað á haugana á
næstunni. Margir eiga eftir að
nota þær í suddanum í sumar.
En það klæðist úlpunum ekki
framar í þeirri vissu að þær séu
í tísku. Það eru þær ekki. Til
þess hafa of margir verið í
þeim of lengi.