Pressan - 25.03.1993, Blaðsíða 26

26 PRESSAN
PO P P & B I O
Fimmtudagurinn 25. mars 1993
BÍÓIN
HÁSKÓLABÍÓ
Á bannsvæði Trespass kk
Spenna á litlum gólffleti.
Þrátt fyrir að öllu sé haldið
sem einföldustu rennur
spennan út í sandinn í lokin.
En mikið djöfull eru töffararn-
irtöff.
Elskhuginn The Lover kkk
Hugljúf saga um ástog losta.
Laumuspil Sneakers kk
Hæg í gang og ómerkileg
þegar upp er staðið.
Howards End ★★★★ Bók-
menntaklassík verður að
góðri bíómynd.
Tveir ruglaðir Nutty Nut ®Ef
þessi mynd hefði orðið örlitlu
verri væri hún frábær.
Baðdagurinn mikli ★★
Danskur húmor fyrir þá sem
hafa smekk fyrir honum.
Karlakórinn Hekla ★ Vond
mynd og metnaðarlítil.
LAUGARÁSB ÍÓ \
Svala veröld Coo/ World kk
Ralph Bakshi (Fritz the Cat)
hefur hér búið til hráa og
hugmyndalausa útgáfu af
Who Framed Roger Rabbit.
Hrakfallabálkurinn Out on a
Limb ★ Unglingamynd gerð
af fólki sem telur unglinga
fífl.
Geðklofinn Raising Cain ®
Brian de Palma er sjálfsagt of-
metnasti leikstjóri Holly-
wood. Hér er hann hrár,
óblandaður og óþolandi.
Nemo litli ★★★ Falleg
teiknimynd.
Beethoven ★★
REGNBOGINN |
Nótt í New York Night in the
City ★★ Enn ein endurgerð
Hollywood á film noir-mynd-
unum frönsku. Þótt það sé
leiðinlegt að segja það þá
fellur þessi mynd á leik sjálfs
Roberts De Niro. Hann æðir í
gegnum rulluna eins og vél-
menni sem hefur verið mat-
að á fyrri afrekum leikarans.
Chaplin ★★ Myndin sem
fékk menn til að spyrja sig
hvort Chaplin hefði í raun
verið nokkuð fyndinn.
Svikahrappurinn Man Trou-
ble ★ Frekar ófyndin og
ómerkileg mynd.
Síðasti móhíkaninn The Last
ofthe Mohicans ★★★ Ævin-
týramynd fyrir fullorðna.
Svikráð Reservoir Dogs kkk
í raun er þessi mynd bölvað
ógeð, en frábær díalógur og
ágætur leikur gera hana að
sérstæðri upplifun.
Rithöfundur á ystu nöf Nak-
ed Lunch -kirk Geðveikislegt
rugl.
Miðjarðarhafið Mediterr-
aneo kkk Indæl mynd.
Tommi og Jenni ★★★
Krökkunum þykir hún fyndin.
Prinsessan og durtarnir
★★★ Ævintýri.
sambíóTn í
Elskan, ég stækkaði barnið
Honey, I Blew Up The Kid kk
óhæf nema öll fjölskyldan fari
í bíó. Gamanmynd fyrir börn-
in, sem tryllast af hlátri yfir
óförum óhrjálegrar föður-
myndar. Hryllingsmynd fyrir
foreldrana.
Konuilmur Scent ofa Woman
kkk Leikur Als Pacino og
Chris O'Donnel er næg
ástæða til að sjá myndina.
Olía Lorenzos Lórenzo's Oil
kkk Vel sögð saga foreldra
sem leita þar til þau finna
lækningu við banvænum
sjúkdómi sonarsins.
Ljótur leikur The Crying
Game kkkk Kemur jafnvel
útlifuðum bíófríkum á óvart
og fær þá til að gleyma sér.
Hinir vægðarlausu Unforgi-
ven kkkk Frábær mynd
um áhrif ofbeldis á ofbeldis-
manninn.
IL CAPITANO fjallar um tvö ungmenni sem verða þriggja manna fjölskyldu að bana og
flótta þeirra undan lögreglunni.
II Capitano eftir Jan Troell er bœði í úrvalsflokki og
í keppnisflokki á norrœnu kvikmyndahátíðinni
Tilgangslaus voðaverk
★★★★ Pottþétt
★★★ Ágætt
★★ Lala
★ Leiðinlegt
©Ömurlegt
Losti Body of Evidence kk
Klén saga. Það væri meira
gaman að horfa á Dafoe og
Madonnu njótast í einhverj-
um spjallþættinum.
Umsátrið Under Siege kkk
Betra framhald af Die Hard
en Die Harder.
Lífvörðurinn The Bodyguard
k Mislukkuð mynd með
myndarlegum leikurum.
Casablanca ★★★★ Casa-
blanca er bíómynd tuttug-
ustu aldarinnar. Citizen Kane
getur hins vegar vel verið
kvikmynd aldarinnar.
Systragervi Sister Act kk
Whoopy er ósköp fin en
nunnurnar stela senunni.
Aleinn heima 2 - Týndur í
New York Home Alone 2 -
Lost in New York kkkk
Mynd ársins fyrir aðdáendur
dett-á- rassinn-húmors.
Bambi ★★★★ Þó ekki væri
nema vegna sagnfræðilegra
ástæðna er skylda að sjá
Bamba reglulega.
Fríða og dýrið The Beauty
and the Beast kkkk Snilld-
arverk.
3 ninjar ★ Fyrir tilvonandi
vandræðaunglinga.
STJÖRNUBÍÓ
Bragðarefir Mo' Money
Myndin er hröð og skemmti-
leg þegar við sjáum heiminn
með augum Damons Wayans
en leysist síðan upp í nokkurs
konar þriller.
Drakúla Bram Stoker's Drac-
ula k Góð mynd fyrir áhuga-
menn um förðun en sagan
sjálf er nánast óbærilega leið-
inleg.
Hjónabandssæla Husbands
and Wives kkkk New York-
útgáfa af Bergman; laus við
leiðindin og snilldarbrodd-
inn.
Heiðursmenn A Few Good
Men kkk Gott réttardrama
með stólpagóðum leik.
Þessa dagana stendur yfir
Norræn kvikmyndahátíð þar
sem sýndar eru tuttugu bestu
kvikmyndirnar sem gerðar hafa
verið á Norðurlöndum síðustu
tvö ár, fjórar frá hverju landi, og
jafnframt tíu þær bestu sem
framleiddar hafa verið síðasta
áratuginn. Athygli vekur að
sænska myndin II Capitano er
ein myndanna sem eiga sæti á
báðum listum.
II Capitano fjallar um þrjú til-
gangslaus morð sem framin
voru af ungu pari, hinum 23 ára
gamla Juha Valjakkala og Ma-
ritu Routalammi, 21 árs. Ung-
lingspiltur varð vitni að því er
þau höfðu á brott hjólið hans og
kallaði á föður sinn til hjálpar
við að endurheimta það. Eftir-
förin varð til þess að þjófarnir
myrtu feðgana en tilræðis-
mennirnir létu ekki þar við sitja
og særðu einnig móður drengs-
ins til ólífis. Fjölmiðlar fylgdust
grannt með leit lögreglunnar að
ungmennunum sem leiddi til
handtöku þeirra í Danmörku
10. júlí árið 1988. í réttarsalnum
sökuðu þau hvort annað um
voðaverkin, en endanlegur
dómur kvað á um lífstíðarfang-
elsi á hendur Juha en Marita
slapp með tveggja ára fangavist
og er nú laus allra mála.
II Capitano var valin besta
kvikmynd ársins 1991 í Svíþjóð
en leikstjórinn, Jan Troell,
hlaut jafhffamt berlínska Silfúr-
björninn fyrir frammistöðu
sína. Troell þessi er íslending-
um reyndar að góðu kunnur því
hann stýrði gerð sjónvarps-
þáttaraðarinnar um Vesturfar-
ana. Auk annarra kvikmynda
gerði hann tvær myndir Vest-
anhafs; Zandy’s bride, með
Gene Hackman og Liv Ull-
man í aðalhlutverkum, og
Hurricane, sem kostaði litlar 22
milljónir bandaríkjadala í fram-
leiðslu. Troell er kvikmynda-
gerðarmaður og sér því um
töku á myndum sínum auk þess
sem hann klippir þær. Handrit
myndarinnar skrifaði Per Olof
Enkvist, höfundur Stundar
gaupunnar, sem nú er verið að
sýna í Þjóðleikhúsinu.
POPP
Sýrt, gott ogfrumlegt
JULIAN COPE
JEHOVAKILL
★★★★
JULIAN COPE / THE TEARDROP
EXPLODES
FLOORED GENIUS - BEST OF
1979-91
★★
Bretinn Julian Cope er um
margt athyglisverður poppari. í
byrjun síðasta áratugar vakti
hann mikla athygli sem söngv-
ari The Teardrop Explodes, ný-
bylgjugrúppu frá Liverpool,
sem var á svipuðu róli og Echo
and The Bunnymen; spilaði
metnaðarfúllt nýbylgjupönk og
átti góðu gengi að fagna. Árið
1982 hætti sveitin eftir tvær
ágætar plötur og Julian héit út á
sólóbrautina. A henni hefur
gengi hans verið sveiflukennt
— risið hátt með vinsælum
lögum eins og „World shut yo-
ur mouth" og „Beautiful love“
en oft sokkið djúpt með tor-
ræðum plötum sem báru mik-
inn svip af ótæpilegri dóp-
neyslu og almennu rugli. I dag
virðist hann vera kominn á ör-
uggan stall sem einn virtasti
sólópoppari Breta og það er
ekki síst að þakka tveimur síð-
ustu plötum, Peggy Suicide og
Jehovakill, sem kom út í fýrra
og er áttunda sólóplata hans.
Sýra virðist geta farið vel í
poppara, að minnsta kosti
suma. Julian minnir um margt
á Syd Barrett, nema hann er
ekki ennþá farinn á hæli. Laga-
smíðar og textar bera oft vott
um skynvillufíkn höfúndarins
og þegar sýruáhrifm blandast
saman við hefðbundna rok-
kviðleitni er útkoman oft
óvænt og um leið spennandi.
Julian er þó enginn dóphaus
lengur; hann þurrkaði sig upp
fyrir nokkrum árum, en
kannski koma „flassbökkin"
honum að gagni í lagagerðinni.
Julian Cope hefur verið
geysilega afkastamikill í gegn-
um árin og er nóg að benda á
að síðustu tvær plötur voru
báðar tvöfaldar. Jehovakill er
sjötíu mínútur og því þónokk-
ur snilld hjá Julian að komast
algerlega hjá veikum punktum.
Hann ber víða niður; hér hrær-
ast ballöður saman við þunga
sýrurokkara og lauflétt ba-ba-
ba-dægurlög. Allt er þetta út-
sett og unnið á ferskan og
frumlegan hátt — jafnvel svo
frumlegan að útgáfufýrirtækið
Island, sem hefúr gefið út plöt-
ur Julians frá byrjun, gafst upp
og sagði samningi popparans
upp. Þama komu líka við sögu
samstarfsörðugleikar — Julian
hefúr td. verið duglegur í skít-
kastinu gegn stærstu lista-
mönnum Island, sjálfum U2.
Julian er með Guð á heilan-
um á Jehovakill; grimmd hans
og óréttlæti, svo kannski mætti
segja að Julian sé Helgi Hós
poppsins. Því miður er Julian
dálítill græningi og nýaldar-
maður í sér og veltir mikið fyrir
sér „hinum andlegu málum“
(er það ekki venjan eftir ára-
langa dópneyslu?). Sem betur
fer dettur hann þó aldrei niður
á grenjustig Stings og svipaðra
vælukjóa.
Þeir sem vilja kynna sér bak-
grunn Julians fá hann í einum
pakka með safnplötunni Flo-
ored genius. Þar eru tuttugu
lög af ferlinum, nýbylgjupönk
frá Teardrop Explodes yfir í
gott þungmetið af „Peggy Su-
icide“. Nýbylgjupönkið hefur
elst illa, það eru kannski tvö lög
af sex sem maður nennir að
hlusta á, en á sólóferlinum
kennir margra skemmtilegra
grasa. Það er bæði boðið upp á
léttu vinsælu lögin og þau tor-
ræðu, og er óhætt að fullyrða
að Cope er maður breiddarinn-
ar í poppinu. Hann er líka væn-
legur kostur fyrir þá sem fíla
REM betur en Whitney Hou-
ston og langar að kynnast öðru
en því sem steingeldar útvarps-
stöðvar landsins bjóða upp á.
„Julian er með
Guð á heilanum á
Jehovakill;
grimmd hans og
óréttlœti, svo
kannski mœtti
segja að Julian sé
Helgi Hós popps-
ílií
— bæði lifandi og dautt!
Mikill kraftur er nú í bíl-
skúrsböndum landsins og skilar
hann sér m.a. í metaðsókn að
hinum árlegu Músíktilraunum
Tónabæjar. Síðasta fimmtudag
var fyrsta undanúrslitakvöldið
og komu átta bönd ffarn.
Það verður að segjast eins og
er að gæðastaðallinn var ekki
sérlega hár þetta kvöld og lítið
um verulega góðar sveitir.
Dauðarokksveitin Cranium úr
Reykjavík stóð upp úr og vann
með yfirburðum, enda geysi-
þéttir spilarar þar á ferð og
keyrslan næsta geðveik. Þeim
tókst að læða ferskum hug-
myndum inn í staðnað form
dauðarokksins, keyrðu hraðar
en maður á að venjast og voru.
mjög lausir í sér svo jaðraði við
ffamúrstefúudjass á köflum. Af
frábærri heild stóð trommarinn
Bjarni Grímsson upp úr —
maður gapti bara. Dauðarokkið
átti tvo aðra fulltrúa þetta kvöld,
Cremation úr Reykjavík og
Corpsegrinder ffá Selfossi.
Þessar sveitir voru ekki mjög
sannfærandi, höktu í ffösunum
og komu um fátt á óvart.
Áhorfendur og sérstök dóm-
nefúd sjá um að velja þær tvær
sveitir sem ffam koma sjálft úr-
slitakvöldið og í þetta skipti
komst hljómsveitin Opus Dei
áfram auk Cranium. Þar eru á
ferð fjórir fjórtán ára rokkarar
sem komu á óvart með fínni
spilamennsku og tilþrifum.
Þetta eru rokkarar af Guns ’N
Roses-(barna)skólanum, sannir
í anda eins og sannaðist þegar
Óttar Rolfsson söngvari hvæsti
ffaman í áhorfendur ljóðlínunni
„I don’t give a fucking shit at
all!“ Þessir drengir hafa örugg-
lega ekki farið í rokklingaskól-
ann.
Skrýtnir og Bacchus komu
ffá Selfossi eins og Corpsegrin-
ders. Skrýtnir sögðust spila
sýrupopp, en lítið fór fýrir sýr-
unni og meira bar á poppi í
anda Cure og svipaðra banda.
Bacchus spiluðu frekar bitlaust
og staðnað þungarokk — héldu
sig í klisjunum — en spiliríið
var þétt og kraffur í söngvaran-
um. Rómeó og Júlíus komu af
Skaganum og spiluðu Nirvana-
rokk með Stónsblæ. Þeir höfðu
lítið æft saman, sem kom dálítið
að sök. Nú er aðeins ónefnd
„flipp“-sveit kvöldsins, Jurt;
Þrír drengir komu sér fýrir með
gítara og blómapott á mjólkur-
brúsa og spiluðu meðvitað
vísnapopp með „fríkuðum"
textum, sem virkaði heldur
þreytandi. Oddur Már Rúnars-
son, sem söng og spilaði á gítar
og harmóníku, lofar þó góðu.
Hann ætti að losa sig við hina
höktandi samspilara sína og
kléna menntaskólafýndnina, og
leggja hausinn í bleyti — þá
gæti honum kannski dottið eitt-
hvað sniðugt í hug.
í kvöld verður tilraununum
haldið áfram. Þá koma fram
CRANIUM Geysiþéttir spilar-
ar með nánast geðveika
keyrslu.
sveitirnar Steypa, Nefbrot,
Zorglúbb, Yukatan, Múspell,
Pegasus, Spur (áður Au-
schwitch), Gröftur og Böl-
móður. Gestasveit verður
Orgill.
Vondu
myndirnar
koma fyrst
Blómyndatlmaritið Preml-
ere ták nýverið saman
langa lista yfir myndir slð-
asta árs og tilgreindi þær
stjörnur og hauskúpur sem
átján amerískir gagnrýn-
endur höfðu gefið þeim.
★ ★★★
Samkvæmt þessari saman-
tekt voru The Crying Game
og Howards End bestu
myndir siðasta árs að mati
gagnrýnendanna. A hæla
þeirra komu The Player,
teiknimyndin Aladdin, Ra-
Ise the Red Lantern, Un-
forgiven, Giengarry Glen
Rose, Malcolm X, One False
Move og Enchanted Aprii.
Þetta eru tiu bestu mynd-
irnar. Afþeim hafa fjórar
verið sýndará Islandi.
Efverstu myndirnar eru
skoðaðar er annað upp á
teningnum. Versta mynd
siðasta árs var að mati
gagnrýnendanna átján
Christopher Columbus: The
Discovery. Þarnæst kom
Man Trouble, þá önnur Kól-
umbusar-mynd; 1492:
Conquest ofParadise. Á eft-
irþessum myndum komu
síðan Cool World, Radio
Flyer, Toys, Medicine Man,
The Babe, City ofJoy og
Chaplin. Afþessum tlu
myndum hafa átta verið
sýndar i bíóunum hér. Og
reyndar eru einar fjórar
þeirra enn tilsýningar.