Heimilistíminn - 11.09.1975, Blaðsíða 16

• — Já, það er sjálfsagt. En ég skal sjá
um þetta.
— Eitt enn, herra Bates. Það er um
skólafötin. Ungfrú Winter hikaði og bætti
við: — Ég veit, að það verða aukaút-
gjöld...
— Ég er ekki i neinum fjárhagsvand-
ræðum, sagði Steve. — Strákarnir vita að
þeir þurfa ekki nema að biðja um það sem
þá vantar.
— Þeir hafa sagt mér, að þeir eigi bara
eina húfu, sem þeir noti til skiptis og eitt
par af leikfimiskóm. Þess vegna verða
þeir að vera i leikfimi til skiptis.
Steve greip andann á lofti. — Það verð-
ur að flengja þá, svo mikiö er vist. Þetta
er nú það svartasta, sem ....
■ — Þeir biðja lika um tvo og þrjá
skammta af skólamatnum og segja, að
það sé oft svo litill matur heima.
• — Var það nokkuð fleira? spurði Steve
þunglega.
— Bara um heimanámið....
Hann hlustaði þegjandi á hana. Þegar
hún loks hætti, leit hann ráðþrota á hana,
en hún sagði: — Finnst yður ennþá, að ég
sé að fárast yfir smámunum?
— Nei, sagði hann sannfærandi. — En
mig grunaði ekki....
• — Hvers vegna komið þér aldrei á for-
eldrafundi?
— Ja, ég....
— Ef til vill sjáumst við á þeim næsta?
— Já, það gæti verið....
— Það væri leiðinlegt, ef strákarnir
héldu, að þér hefðuð engan áhuga á
hvemig þeim gengur i skólanum.
— Hmmm, sagði Steve og fannst hann
vera kominn i gildru. En svo leit hann á
hana og brosti kjánalega. — Já, ég kem.
Ég lofa þvi. En hvað segið þér um litla
körfu af plómum?
■ — Ég get það varla, þvi ef einhverjir af
hinum foreldrunum komast að þvi...
— Della og vitleysa. Bara eina litla
körfu?
• — Er það ekki eins konar mútur?
— Það getur orðið að indælis sultu, ef
rétt er að farið. Það á bara að taka stéin-
inn úr fyrst, en sjóða þá samt með...Hann
þagnaði og leit á hana. — Já, ég sé, að nú
er eggið að kenna hænunni. Hérna, takið
þessa körfu með beztu óskum og verið
viss um, að strákarnir valda ekki vand-
ræöum framvegis, vona ég, bætti hann við
til vonar og vara.
Hann fylgdi henni að bilnum og stóð síð-
an og horfði á eftir henni, þegar hún ók
niöur veginn. Allt i einu hitnaði honum og
hann dró andann hraðar. En honum kóln-
aöi fljótlega, þegar hann sá tvfburana,
sem stóðu eins og litlir saltstólpar I hlið-
inu. Asökunin skein úr andlitum þeirra.
— Voruð þið að standa á hleri bak við
limgerðið?
— Þú fórst svei mér fallega með hana,
sagði Dick með fyrirlitningu.
— Þegiðu. Steve rétti upp visifingurinn.
— Hún hefur rétt fyrir sér varðandi ykk-
ur. Það er kominn tími til að einhver haldi
11 hemilinn á ykkur. Heim með ykkur og
16
verið almennilegir við frú Nelson. Nú skal
verða annað uppi á teningnum en hingað
til.
Þegar þeir voru komnir i rúmið um
kvöldið, leit Don yfir til bróður sins.
— Veiztu hvað, Dick?
— Mig langar ekki að vita nokkurn
skapaðan hlut.
— Ungfrú Winter er eiginlega ágæt utan
skólatima.
— Ertu nú orðinn alveg galinn?
— Það finnst pabba að minnsta kosti.
— Ekki tala um hann. Ég er búinn að fá
alveg nóg af honum i bili.
— Já, já. En ég var að velta þvi fyrir
mér, að ef við höldum rétt á spöðunum,
getur verið að við fáum að fara i ökuferð i
þessum flotta sportbil einhvern daginn.
Þeir fengu það.
HVAÐ VEIZTU
1. 1 hvaða landi er Tiran ahöfuðborg?
2. Hvað heitir leikarinn Boris Karioff
réttu nafni?
3. Eftir hvern er tónlistin I Aidu?
4. Hvaða heimsfræg iþróttakona lézt af
krabbameini árið 1970?
5. Hvaö hét veiðigyðja Rómverja?
6. Hvaö eru margir hestar fyrir rdss-
neskri troiku?
7.1 hvaða norskum bæ fæddist Edward
Grieg?
8. Hvað er igloo?
9. Hvaö heitir vöðvinn milli brjósthols
og kviðarhols?
10. Hvaö er prelúdia?
Hugsaöu þig vandlega wm — en svörin
er að finna á bls. 39.
H$GIÐ
— Ég held eftir allt saman, aö það
væri fallegra aö mála bara loftið.