Heimilistíminn - 10.06.1976, Page 4

í leit að fjársjóðum — 6
Fann hann týndu
frumskógarborgina?
Þegar hann snerist á hæli, viðbúinn að skjóta,
var hann lostinn bylmingshöggi á höfuðið. Hafði einhver
elt hann inn í týndu borgina?
Hann lézt áriö 1908 i St. Johns Wood i
London, aöeins 45 ára gamall, en öllum
gleymdur. Dánarorsökin voru afleiöingar
hitasóttar, sem hann haföi fengiö, meöan
hanndvaldistlRódésiu. Hann hétFrancis
Ryskes-Chandler og þaö var svo sem eng-
in ástæöa til aö geta andláts hans sérstak-
lega.
En það sem heimurinn vissi ekki, var aö
hann tók með sér i gröfina lykilinn að
leyndardómnum um mikinn falinn fjár-
sjóð i týndri borg sem hafði verið byggð
svörtum gullgröfurum þegar á þeim tim-
um, sem Salómon miölaði vizku sinni Ur
hásæti.
Talið var aö borgin væri langt inni I
frumskógum Suður-Ródeslu og þaö haföi
öldum saman veriö siöur þar, aö þegar
höföingjar þarlétust, væru auðævi þeirra
grafin meö þeim. Ryske-Chandler, sem
var mikill villidýraveiöimaður, haföi
heyrt söguna um borgina einhvern tima,.
þegar hann var staddur I Mósambik og
hann ákvaö aö sameina næstu veiöiferö
sina leitarferö aö týndu borginni.
Þegar hann lagði a staö, fór hann inn I
landið og haföi með sér allmarga buröar-
menn. A leiö sinni rákust þeir á pokkur
þorp og alls staöar spuröist
Ryskes-Chandler fyrir um gamlar rústir. 1
hvert sinn hristu höíðingjarnir ákafiega
höfuð sin og neituöu allir sem einn aö vita
nokkuö um slikt.
En Ryskes-Chandler missti ekki móö-
inn, og hélt áfram. Loks báru tilraunir
hanseinhvern árangur.erhann hitti fyrir
töfralækni einn, sem virtist reiöubúinn að
leysa frá skjóöunni. Meö aöstoö eins burö-
armannsins spuröi Ryskes-Chandler hann
hvort hann vissi nokkuö um „miklar rúst-
ir Iskóginum” oghonum til furöu, svaraöi
töfralæknirinn þegar I staö:
„Þær eru I skóginum viö f jalliö, sem er
eins og hundshaus i laginu. En þú mátt
ekki fara þangaö. Rústanna gætir andi
skógarins og hann drepur alla, sem leyfa
sér aö fara inn I borgina.”
Ryskes-Chandler tók orö gamla manns-
insmeöfyrirvara. Hann haföi hitt marga
hans lika, suma skreytta slöngum, aðra
apa- eða hlébarðaskinnum og allir leituö-
ust þeir við að vekja ótta manna. En
Ryskes-Chandler lét þá ekki hafa nein á-
hrif á sig.
— Hvaö veiztu meira? spuröi hann.
— Það eru grafhvelfingar þar. Höfö-
ingjarnir voru grafnir þar meö öllum
eignum sinum.
Ryskes-Chandler reyndi aö halda eftir-
væntingu sinni i skefjum. — Viltu visa
t sama bili og hann sneri sér viö, meö fingurinn á gikknum fékk hann högg á höfuöiö