Heimilistíminn - 18.01.1979, Síða 37

Hún varð að fyrirgefa
Framhald af bls. i!4
hafa setið að völdum í 300 ár f Rússlandi.
Ariö 1915 var steini kastaö f bilrúðu, þar
sem Elisabeth var á ferö, hún náfölnaöi.
Henni fannst hún i rauninni vera ein af
fjölskyldunni.
Nokkrum árum siðar réöist höpur
manna inn i klaustrið. Bylting. Mennirnir
réöust gegn þvf, sem þarna var aö finna,
og brutu allt og eyöilögöu. Skyndilega
opnuöust dyr klaustursins, og Elisabeth
kom til móts viö áraáarmennina, ein-
sömul iklædd gráum nunnubúningi sfn-
um.
—Við skulum senda djöflinum þá þýzku,
hrópaöi mannfjöldinn.
A þvi augnabliki kom herflokkur til aö-
stoöar. Skömmu seinna kom svo fimm
manna hópur til þess aö handtaka systur
hinnar hötuöu keisaraynju. Hún taldi þá á
aö koma fyrst inn I klausturkirkjuna og
fara þar meö Te Deum......fyrir þá, sem
vorunií þann veginn aö leggja upp I lang-
ferö”.
Fimmmenningarnir, sem voru fangar,
sem fengiö höfðu frelsi, þótt þeir heföu
áöur unniö mörg illvirki, fóru lúpulegir á
brott ,eftir bænastundina.
—Haföi eitthvað komiö fyrir mömmu
litlu?
Fólkiö i nágrenninu var skelfingu kost-
iö, og nunnurnar grétu. Sjúklingarnir
fengu hins vegar ekkert aö vita um þaö,
sem komiö haföi fyrir. Meö aöstoö
sænskra stjórnvalda kom keisari Þýzka-
lands þeim skilaboöum áleiöis, aö æsku-
ást hans fengi þegar I staö aö hverfa frá
Rússlandi. Hún væri i miklum lifsháska.
Einnig átti aö reyna aö fá látna lausa
keisarafjölskylduna alla, systur hennar,
mág og börn þeirra, dæturnar fjórar og
soninn litla Alexej. Ekkert varö þó úr þvf,
og þau vöru öll tekin af lifi.
—Ég get ekki fariö....ég verö aö vera
'hjá nunnunum mínum og sjúklingunum,
svaraöi Elisabeth.
Seint í aprílmánuöi 1918 — ekki er vitaö
nákvæmlega hvaöadag —komu tveir ein-
kennisbúnir menn. Þegar þeir fóru á brott
meö hana úr klaustrinu fylgdi henni af
frjálsum vilja systir Barbara, — sem köll-
uö var Varia.
Framundan var fangelsisdvöl I Je-
katerinburg. 1 nokkra mánuöi var Elisa-
beth fangi og með henni Varia og fjórir af
Romanov-ættinni, þar á meðal þrir bræö-
ur stórfurstans, auk hins unga fursta
Vladimir Paley, sem var hálfbróöir móð-
ur Lennart Bernadotte.
Svorannupp 18. júlf. Angan af villtum
jaröarberjum lagöi um skóginn, þar sem
fariö var meö fangana. Varðmennirnir
létu þá ganga nokkurn spöl f gegn um
skóginn, og svo námu þeir staöar fyrir
framan stór námuop.....
Föngunum var siöan ýtt einum af öör-
um niður I kolsvart hyldýpi námunnar.
Fallhæöin var þó ekki nægileg til þess aö
þeir létu þarna lífiö — og þess vegna var
nokkrum handsprengjum varpaö niöur á
eftir þeim. Ekki nægöu þær þó til þess aö
drepa nema einn af stórfurstunum, og
Elisabeth og hitt fólkiö svalt I hel.
Eftirmáli: Eftir byftinguna voru jarö-
neskar leifar Elisabethar fluttar til Jerú-
salem, og var þaö áriö 1921. Hin trúfasta
nunna, og samferöamaöur hennar til
dauöastundar, Varia, hvílir einnig i kirkj-
unniá Olíuf jallinu, þar sem grænn Getse-
mane-garöurinn teygir sig út fyrir neöan.
Þrisvar sinnum á ári er sungin fyrir þær
messa, m.a. á þeim degi, er þeim haföi
veriö varpaö i námuna foröum. Þfb.
Supermann “aa'
Jor-El og Lara lögöu Kal i litlu geimörk-
ina, og þaö voru tár i augum þeirra. Lara
neitaöi aö yfirgefa mann sinn, þótt geim-
örkin væri nægilega stór til þess aö rúma
hana og barnið.
Jor-El þrýsti á skothnappinn og eld-
flaugin bar geimörkina af staö I átt til
Jaröar. — Vertu sæll sonur og gæfan fylgi
þér, sögöu foreldrarnir og kömmu slðar
leiö Krypton undir lok.
Kal svaf vært I geimörkinni sinni og
vissi ekki hvaö gerzt haföi, og vissi heldur
ekki hvaö beiö hans sem Supermans á
jörðinni.
Um svipaö leyti eru á ferö Martha Kent
og Jonathan maöur hennar. Þau eiga
heima i Saallsville i Bandarikjunum. Þau
sjá eldflaugina og fara svo meö barniö á
munaöarleysingjahæli i nágrenninu. Þar
sem hjónin eru barnlaus, heföu þau helzt
af öllu viljað eiga barniö, en þau eru lög-
hlýönir borgarar.
A barnaheimilinu fer fólk að taka eftir
þvi að drengurinn Kal gerir ótrúlegustu
hluti. Hann lyftir jafnvel lækninum, sem
kemur til þess aö lfta á hann, og hann
brýtur sterkustu leikföngin.
Kent-hjónin fá aö taka Kal aö sér, og
nefna hann Clark. Clark Kent heldur
áfram aö vaxa og veröur sffellt sterkari
og furöulegri. Hjónin ala Clark upp I góö-
um siöum og kenna honum aö nota krafta
sfna einungis til góðs. Þau segja honum aö
láta fólk ekki vita af þessum miklu kröft-
um, vegna þess aö þaö geti oröiö hrætt.
Þegar Clark hefur lokið háskólanámi
ræður hann sig aö dagblaði. Hann er góö-
legur og rólyndur, og engum dettur f hug
yfir hvaöa afli hann býr. En sagan heldur
áfram, og Superman eignast óvini en lika
marga vini. Hann notar hæfileika sina
einungis til góös, og til þess aö hjálpa
mannkyninu á sem flestan hátt. Um allt
þetta og margt fleira fjallar kvikmyndin,
sem án efa á eftir aö koma til Islands ein-
hvern tima f framtlðinni.
Þfb
Það er kostur að vera auli
þá þarftu aldrei að vera
einmana.
Blaðurskjóða er sá sem
heldur að hann sé alltr sem
þú heldur að þú sért sjálf-
ur.
Enda þóttvið lifum á véla-
öldinni er ástin það sem
alltaf verður að búa til með
höndunum.
Sá sem er tilbúinn til þess
að mæta þér á miðri leið,
hefur áreiðanlega slæmt
f jarlægðarskyn.
Hvað skyldu konur hafa
séð við karlmenn áður en
peningarnir voru fundnir
upp?
Atómiðer minnsta einingin
i heiminum# en þegar það
hefur verið klofið er það
orðið hið stærsta...
Ef þú vilt komast hjá að
gera eitthvað í flýti/ ættir
þú að //gera það í gær."
37