NT - 21.05.1984, Page 31
m7 Mánudagur 21. maí 1084 31
LlL íþróttir
■ Leikmaður Everton, John Bailey, heldur hér um bikarinn eftirsótta. Bailey hefur reyndar tyllt
efri hluta bikarsins á kollinn á sér, sannarlega krýndur bikarmeistari. símamynd Poitoto.
Graham Taylor um mark Andy Gray:
„Dæmt af í 99% tilfella"
Frá Jóni Ólafssyni fréttamanni NT í
Lundúnum:
■ „í 99 prósent tilfella hefði
mark Andy Gray verið dæmt
af, en það er ekki afsökun
heldur staðreynd“, sagði Gra-
ham Taylor, framkvæmdastjóri
Watford í samtali við ensk blöð
eftir bikarúrslitaleikinn í ensku
knattspyrnunni á laugardag.
Gray kom ekkert við
boltann, hann stökk upp með
Steve Sherwood og skallaði
aftan á hendurnar á honum.
Það er ekki hægt að kenna
Sherwood um þetta, það var
vonlaust að halda boltanum
eftir að Gray kom svona aftan
að honum." Sherwood er mjög
svekktur út af þessu. En við
tökum þessu 'bara eins og
menn, og sættum okkur við
þetta“, sagði Taylor.
Bikarúrslitaleikurinn í ensku knattspyrnunni:
Everton á undan
að skora og Watford missti móðinn
■ Everton varð enskur bikar-
meistari í knattspy rnu á laugar-
dag, sigraði Watford 2-0 í
úrslitaleik á Wembly. Leikur-
inn var sýndur beint víða um
heim, meðal annars á Islandi.
Sigur Everton var fyllilega
verðskuldaður, liðið vann úr
færum sínum, varð á undan að
skora, og þegar á leið missti
Watford móðinn.
Watford byrjaði leikinn af
krafti. og sótti heldur meira
lengst af í fyrri hálfleik. Fýrri
hálfleikur var mjög fjörugur,
og sótt á báða bóga. Neville
Southall markvörður Everton
þurfti að taka á honum stóra
sínum strax á fyrstu mínútu,
varði þá skalla John Barnes,
besta leikmanns Watford.
Nokkru síðar þurfti hann að
taka mikið úthlaup til að ná
fyrirgjöf George Reilly á Mo
Johnston. Sherwood í marki
Watford hafði nóg að gera við
að slá frá á þessum tíma, en
ekkert hættulegt færi var þeim
megin, utan að Kevin Richard-
son skaut í hliðarnetið á 4.
mínút-u-
Um miðjan hálfleikinn fékk
Watford tvö mjög góð færi.
Fyrst komst Barnes í gegn eftir
fyrirgjöf Johnston. en tók sér
of mikinn tíma, og varnarmað-
ur komst fyrir. Reilly tók frá-
kastið viðstöðulaust, en Derek
Mountfield bjargaði. Nokkru
síðar komst Mo Johnston einn
í gegn, en réð ekki við Sout-
hall. Þarna hefði Watford get-
að verið yfir 2-0, og óvíst
hvernig þá hefði farið. Fyrirliði
Watford, Les Taylor cinlék á
37. mínútu í gegn og skaut rétt
framhjá, en hálfri mínútusíðar
skoraði Everton, og þaö
breytti gangi leiksins. Graeme
Sharp skoraði fallegt mark
stöng og inn, Watford hafði
hreinsað, Trevor Steven náði
boltanum ög sendi hann við-
stöðulaust inn á teiginn í
Sharp. Sharp sneri sér snöggt,
og skaut í stöngina og inn,
óverjandi fyrir Sherwood.
Everton átti leikinn eftir þetta.
Watford sótti allgrimmt
fyrstu 5 mínútur síðari hálf-
leiks, án árangurs, en síðan
korn rothöggið. Andi Gray
skoraði 2-0, eftir frábæra fyrir-
gjöf Trevor Steven. Markið
var reyndar kolólöglegt, og
skrýtið að ekki væri á dæmt.
Sherwood markvörður greip
boltann, en Gray skallaði hann
snvrtilega úr höndum hans.
Eftir þetta átti Watford enga
glætu, leikmenn voru yfirleitt
seinni á boltann, sendingar
ónákvæmar, og leikur liðsins
einkenndist af gönuhlaupum.
Everton hélt hins vegar vel
höfði, réð leiknum.
Langbesti rnaður vallarins
var Evertonleikmaðurinn Tre-
vor Stevcn. Hann var maður-
inn bak við bæði mörkin, og
drift hans, lagni og útsjónar-
semi hjálpaði liðinu mikið.
John Bailey var sem klettur í
vörninni, Southall markvörður
frábær, og aðrir ofan meðal-
lags. John Barnes bar af í
Watford, Reilly var og góður,
og Shcrwood verður ekki sak-
aður um mörkin. Aðrir voru
ofar vonum. Leikurinn var
skemmtilegur í fyrri hálfleik,
en síðari hálfleikur fór niður á
við eftir því sem frammistöðu
Watford hrakaði.
Liðin voru þanni); skipuð: Evertun:
Southall, Slevtns, ltailey, RatcliiTe,
Mountfield, Keid, Stcvcn, Hcath,
Sharp, Gray og Kichardson, Harper
varamaður kom ekki inná. Watford:
Sherwood, Rardslcy, Pricc, (Atkin-
son á 58. mín), Taylor, Terry, Sinnott,
Callaghan, Johnslon, Keilly, Jackett
og Barnes.
Sheffield Utd
upp í 2. deild
■ Sheffield United fylgir
Wimbledon og Oxford upp
úr 3. deild ensku knattspyrn-
unnar í 2. deild, en ekki Hull
City. Frá því var skýrt í NT
í síðustu viku, að Hull hefði
komist upp, en það var mis-
skilningur. Hull þurfti að
vinna Burnley með þriggja
marka mun í síðasta leiknum
til að komast upp, en vann
bara 2-0. Derby, Swansea og
Cambridge taka sæti þessara
liða í 3. deild, féllu úr 2.
deild.
Úr þriðju deild á Englandi
féllu Scunthorpe, Southend,
Port Vale og Exeter. I stað
þeirra koma upp úr fjórðu
deild York, Doncaster,
Reading og Bristol City.
Neðst í 4. deild urðu Roch-
dale, Hartlepool, Chester
og Wrexham eða Halifax
Þau lið verða að sækja um
fjórðudeildartilvist að nýju.
Morton og Dumbarton
leika í skorsku úrvalsdeild-
inni í knattspyrnu að ári,
stað St. Johnstone og Mot-
herwell sem féllu. Faith og
Alloa féllu í aðra deild, en í
stað þeirra koma upp Forfar
og East Fife.
Andy Gray:
„Ég skallaði
í hendurnar
á Sherwood“
-Frá Jóni Ólafssyni fréttamanni NT i Lundúnum:
■ „Ég er sammála Graham Taylor um það
að í 99 prósent tilfella hefði dómarinn dæmt
markið af. Ég kom ekki við boltann, ég
skallaði aftan á hendur Sherwoods“, sagði
Andy Gray, leikmaður Everton. „Það er
hins vegar góðs viti, að dómararnir haldi
ekki alltaf með markvörðunum. Þeir mega
yfirleitt gera allt í teignum, þeir hafa nóg
forskot fyrir að geta tekið boltann með
höndum, þó ekki megi koma við þá“. Hins
vegar var Sherwood aldrei með öruggt tak
á boltanum, hann var að teygja sig eftir
honum en náði ekki almennilegu taki á
honum,“ sagði Gray.
Steve Sherwood:
„Vorum drepnir
niður með broti“
■ „Við vorum drepnir niður í þessum leik
með leikbroti. Ég var með boltann í
höndunum þegar Andy (Gray) skallaði í
hendurnar á mér. ÉG gat ekkert gert“,
sagði Steve Sherwood markvörður Watford
eftir úrslitaleikinn á laugardag. „É.g er mjög
óánægður með þetta, því frá sjónarhóli
annarra lítur út fyrir að ég hafi gert slæm
mistök. Ég sagði Andy að hann hefði
skallað í hendurnar á mér, og hann viður-
kenndi það. Hann sagði að það hefði verið
eina leiðin sem hann hefði haft til þess að
koma boltanum í netið. Ég reyndi að kalla
á dómarann en hann var svo fljótur að koina
sér í burtu að ég náði ekki að tala neitt við
hann“.
*
4