Morgunblaðið - 06.11.2004, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. NÓVEMBER 2004 39
MINNINGAR
✝ Lína Þóra Gests-dóttir fæddist á
Ísafirði 9. ágúst
1937. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahúsi
Ísafjarðar 25. októ-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðmundur Gestur
Sigfússon, f. 17.12.
1897, d. 1975, sjó-
maður á Ísafirði, og
Ingibjörg Elínmunda
Helgadóttir, f. 29.7.
1906, d. 1975, verka-
kona. Systkini Línu
Þóru eru: Fanney
Þorgerður, samfeðra, látin; al-
systkini: Halldór Marías, látinn,
Arthur, Salóme, Gunnar, Guð-
munda Stefanía, látin, og Sóley.
Lína Þóra giftist 17. júní 1959
Kristni Friðbirni Ásgeirssyni, f.
15. nóv. 1932, d. 21. sept. 2003, og
áttu þau saman fjögur börn. Þau
eru: Ásgeir Haraldur, giftur Julie
Cass og eiga þau einn son, Ingi-
björg Lára, hún á fjóra syni og er
gift Per Kristins-
syni, Ásta Guðríður,
gift Friðberti Krist-
jánssyni og eiga þau
þrjár dætur, einn
son og eitt barna-
barn, Kristinn Þór, á
hann tvær dætur og
tvo syni, sambýlis-
kona hans er Hafrún
Ebba Gestsdóttir og
eiga þau einn son.
Fyrir átti Kristinn
Friðbjörn soninn
Pál Þór, hann á einn
son og eitt barna-
barn, hann er
kvæntur Ólafíu Halldórsdóttur
og eiga þau eina dóttur.
Lína Þóra starfaði sem hús-
móðir. Auk þess var hún ræsti-
tæknir hjá Flugfélagi Íslands á
Ísafirði í rúman áratug og svo
starfaði hún í rækjustöð á Ísafirði
í ellefu ár.
Útför Línu Þóru verður gerð
frá Ísafjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku mamma, þú komst okkur
heldur betur á óvart.
Nú sit ég hér og veit ekki hvað ég
get sagt eða gert. Þú kvaddir okkur
öllum að óvörum, við áttum ekki von á
þessu. Þó að þú hafir sagt að það yrði
bara árið á milli ykkar pabba þá
fannst okkur það bara vera einhver
óskhyggja hjá þér eða söknuður eftir
pabba.
Eitt ár, einn mánuður og fjórir
dagar á milli ykkar og hér sit ég, en
nú veit ég að þér líður örugglega
mjög vel, hann pabbi hefur beðið eftir
þér og tekið vel á móti þér.
Við söknum þín mikið þú varst svo
mikil amma. Þið fóruð aldrei í ferða-
lög eða útilegu án þess að hafa eitt-
hvað af barnabörnunum með ykkur.
Þú passaðir oft fyrir mig þegar þú
áttir heima á Ísafirði og eftir að þið
fluttuð var nóg fyrir mig að hringja
og biðja um greiða, alltaf var það
sjálfsagt. Það var margt sem ég lærði
af þér og vil ég þakka það allt. Þú áttir
eftir að hjálpa mér með haustverkin
sem þau naust svo að gera. Þú sagðir
að nú væri þér að batna og gætir
hjálpað mér og varst ákveðin í að laga
kaffi fyrir Berta og hjálpa honum
meðan ég væri í vinnu. Manstu hvað
var gaman þegar við fórum á ættar-
mótið í sumar? Þú komst með okkur
og við gáfum okkur tíma til að stoppa
og teygja úr okkur. Við gerðum að
gamni okkar. Hvað þú varst glöð að
vera við brúðkaup elsta barnabarns-
ins núna 29. febrúar. Svo skrappstu
austur til Ingu og þú hittir marga af
vinum ykkar pabba. Ég man hvað þú
varst ánægð þegar þú hringdir til að
segja mér frá Palla. Það var eins og
þú hefðir eignast hann. Ég var þín
hægri hönd eftir að pabbi fór og naut
ég þessara stunda sem við áttum
saman. Ég mun í framtíðinni segja
langömmubörnunum þínum frá ykk-
ur pabba og halda minningunni á lofti
því þið voruð svo yndisleg amma og
afi. Þau litu öll upp til ykkar. Þegar
við Berti vorum að draga okkur sam-
an dekraðirðu svo við hann. Það var
allt eldað sem honum þótti gott, bak-
aðar skonsur í brauðtertur með
ferskum rækjum. Ég man líka öll jól-
in okkar. Það verður tómlegt næstu
jól. Engin mamma, enginn pabbi.
Hvern get ég nú spurt hvað eigi að
vera mikið í þessu og hvað eigi að
gera næst.
Elsku mamma, hjartans þakkir
fyrir allt. Allar minningar mun ég
geyma í hjarta mínu. Guð geymi þig
og alla hina. Hvíli þeir í friði sem farn-
ir eru í annan heim.
Saknaðarkveðjur frá okkur Frið-
berti og Hauki Jóni.
Þín
Ásta.
Elsku amma. Ekki bjóst ég við að
kveðja þig svona fljótt. Einn daginn
ertu dansandi og syngjandi heima hjá
mér og svo ertu allt í einu ekki á með-
al vor lengur.
Ekki grunaði mig þegar ég heim-
sótti þig á spítalann áður en þú fórst
vestur að það væri okkar síðasti fund-
ur, ég er þó nokkuð sátt við þennan
síðasta fund okkar þar sem hann var
yfirfullur af gleði og hlátri. Guðrún
var þarna með mér og þú dansaðir
fyrir okkur og ég sýndi þér smámaga-
dans þér til ómældrar ánægju, við
göntuðumst um hitt og þetta og höfð-
um gaman af.
Þær stundir sem ég átti með ykkur
afa er ég bjó hjá ykkur eru mér
ógleymanlegar, og betri stuðning við
nám mitt er vart hægt að finna.
Ég minnist magra góðra stunda og
ekki get ég litið gylltar flíkur augum
án þess að minnast þín.
Það er mér ferskt í minni þegar
mamma var á Ísó að eiga Hauk, en þá
tókstu á móti okkur á hverjum degi
með heita klatta og kalda mjólk, eins
þegar pabbi keypti gulldressið fyrir
þig og þú ætlaðir ekki að geta borðað
jólamatinn þar sem þú gast mögulega
sett niður á þig þannig að pabbi útbjó
bara þennan svaka smekk til að verja
dressið og þá gastu loks borðað jóla-
matinn.
Ég minnist líka ætíð glottsins sem
kom þegar ég var búin að breyta ein-
hverjum af gömlu kjólunum þínum í
pils.
Þær eru margar minningarnar
sem við getum leitað til en það getur
aldrei jafnast á við tímann sem við
höfðum þig hjá okkur. Eftir að afi dó í
fyrra áttirðu erfitt uppdráttar og
skiljum við það öll þar sem þarna var
stórt skarð rofið í fjölskyldumúrinn.
Ég hélt samt og vonaði að við
fengjum að hafa þig svolítið lengur
hjá okkur. Það eitt að vita að núna líð-
ur þér vel og ert í fangi afa friðar
hjarta mitt. Ég er nokkuð viss um að
afi sé hreinlega búinn að draga þig á
línudansnámskeið og fari með þig út
að dansa milli þess sem þið lítið á okk-
ur sem erum hérna og söknum ykkar.
Við vitum þó að þið munuð halda
verndarhendi yfir okkur en það hefur
sannað sig, og eru Guðrún og Auður
lifandi dæmi þess.
Farðu í friði, megi ljós og friður
vera með þér. Ég elska þig.
Kveðja. Þitt elsta barnabarn
Hulda Hrönn.
Elsku amma mín, nú horfi ég fram
á við og veit ekki hvernig ég á að fara
að þegar ég sé þig ekki aftur en ég
verð bara að hugsa um allar minning-
arnar sem ég á um þig og afa. Þetta
bar svo fljótt að maður er ekki búinn
að átta sig á því að þú ert farin, elsku
amma mín, svo nú verða útilegurnar
tómlegar þegar ykkur vantar. Bestu
útilegurnar sem ég hef farið í var með
ykkur, til dæmis þegar við fórum í
Vík í Mýrdal og það fyrsta sem við
sáum voru Nína og Auður frænkur
okkar og hvað það gladdi ykkur svo
seinna þegar við fórum á Selfoss með
Ásgeiri syni ykkar og fjölskyldu hans.
Þegar átti að fara að elda uppgötv-
aðist að pottasettið varð eftir heima í
Keflavík og langt að sækja það en afi
dó ekki ráðalaus. Hann átti frænku á
Selfossi sem við fórum til og fengum
lánaðan pott og pönnu. Það var mikið
gert grín að þessu því þið voruð alltaf
með allt til alls. Því miður varð ekkert
úr því að þú kæmir í heimsókn til mín
í mitt hús eins og við vorum búin að
ákveða því þú ætlaðir að kenna mér
svo margt en þú verður bara að reyna
að leiðbeina mér að handan og það
versta var að hann Guðbrandur minn
átti ykkur svo stutt eins og ykkur
þótti vænt um hann eins og okkur öll.
Þegar ég hringdi í þig á meðan þú
varst á sjúkrahúsinu í Reykjavík og
þú talaðir við hann í síma sagði hann:
Ég elska þig. Það þótti þér mjög vænt
um og talaðir ekki um annað en hvað
þér þótti gaman að fá að heyra í hon-
um enda eina alvöru langömmubarn-
ið þitt og hann á sko eftir að heyra all-
ar góðu sögurnar af ykkur sem ég
kann og hann pabbi minn þegar hann
var að reyna að hrekkja okkur með
því að setja rauðan matarlit út í maís-
stönglana svo við myndum missa
matarlystina en við létum það ekki á
okkur fá og borðuðum það með bestu
lyst. Ég get þó alltaf verið stolt af því
að bera sama nafn og þú, elsku amma
mín, en þá kveð ég þig bara með sökn-
uði og smá tómu bili í hjartanu sem
þið áttuð en ég geymi bara allar
minningarnar í staðinn og ég lofa að
líta eftir mömmu fyrir ykkur.
Ástar- og saknaðarkveðja,
Lína Þóra.
Elsku amma, það að þurfa að
kveðja er sárt og á svona stundum
koma upp í hugann svo margar minn-
ingar. Þótt þú hafir ekki alltaf verið
við fullkomna heilsu virtist þú alltaf
ná þér á strik aftur og afi var alltaf
hjá þér til að styðja þig. Ég veit að nú
eruð þið saman og eruð mjög ánægð,
horfið niður til okkar og brosið saman
enda er það það eina sem þið virtust
þurfa, að hafa hvort annað. Þegar ég
minnist minna bestu stunda með ykk-
ur er fyrsta orðið sem kemur í hug
mér „nýja amma“, enginn veit af
hverju, en ég segi að það hafi verið af
því að ég þekkti ykkur ekki fyrr en
þið fóruð að koma svona oft vestur.
Ég man vel eftir öllum ferðalögunum
okkar, og þá helst í sumarbústaðinn,
og öllum ævintýrunum okkar þar. Ég
mun seint gleyma þeim ævintýrum
sem við höfum lent í saman eða öllu
því sem þú gerðir fyrir mig. Ég man
vel eftir rósóttu gallafötunum sem þú
varðst að fá að gefa mér, buxur, stutt-
buxur, pils og gallajakki og til að full-
komna þetta var bleik peysa og gam-
mósíur við. Ég varð að fá allt í stíl og
ég notaði þetta mikið. Einnig eru jólin
sá tími sem þið voruð hvað oftast hjá
okkur, man varla hvernig jól án ykkar
eru, það var mjög gaman að hafa ykk-
ur alltaf með á jólunum og alltaf vant-
aði eitthvað þegar þið voruð ekki.
Ég veit að þú ert komin á góðan
stað og þó þetta sé sorgartími fyrir
okkur vitum við að þér líður vel, hefur
eflaust hitt alla þá sem hafa horfið síð-
ustu ár enda margir, og það sem þú
brosir eflaust breiðast yfir að hitta
loks afa aftur enda mikill söknuður.
Þú varst mjög dugleg þetta ár sem þú
ert búin að vera án afa og afrekaðir
margt. Þetta er ekki síðasta kveðjan
því þú munt lifa áfram í minningunum
mínum, og ég mun hugsa til þín og
reyna að brosa í gegnum lífið eins og
þú myndir segja mér að gera. En með
tár í augum segi ég núna bless en veit
að þið haldið áfram að fylgjast með
okkur. Hvíl í friði, elsku amma. Ég
mun alltaf sakna þín.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
Guðrún Ásta Friðbertsdóttir.
Ég átti margar góðar stundir með
Línu og trúi því varla að hún sé farin.
Línu hafði ég ekki hitt um hríð en ég
veit að henni líður núna vel þar sem
hún er komin til hans Dengsa (Krist-
ins) sem fór fyrir ári. Við Línu vil ég
segja: Þið voruð mér alltaf svo góð.
Þegar ég kallaði ykkur ömmu og afa,
þá brostuð þið. Það var alltaf svo
gaman að koma til ykkar. Alltaf svo
ljúfar móttökur og ávallt kaffi og kök-
ur á borðum. Þú vildir allt fyrir alla
gera, Lína mín, og nú þegar þú ert
komin til Dengsa þá bið ég ykkur að
vaka yfir henni Ingu ykkar, því ég
veit að hún á erfitt, eftir að hafa misst
ykkur. Ég mun gera mitt til að létta
henni lífið. Ég kveð þig, Lína, með
söknuð í hjarta og bið algóðan Guð að
vaka yfir fjölskyldum Línu og
Dengsa. Guð gefi ykkur styrk, því
missir ykkar er mikill.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
Hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kveðja.
Guðbjörg Grétarsdóttir.
LÍNA ÞÓRA
GESTSDÓTTIR
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandend-
ur senda inn. Þar koma fram upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, fæddist, hvar og
hvenær hann lést, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst. Ætl-
ast er til að þetta komi aðeins
fram í formálanum, sem er feit-
letraður, en ekki í minningargrein-
unum.
Undirskrift Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja mynd
er ráðlegt að senda hana á mynda-
móttöku: pix@mbl.is og láta um-
sjónarmenn minningargreina vita.
Minningar-
greinar
Elskuleg systir og mágkona,
GUÐBJÖRG GÍSLADÓTTIR MINSKE
(Didda),
Waseka,
Minnesota,
lést miðvikudaginn 3. nóvember.
Alda Gísladóttir, Brynleifur Sigurjónsson.
Hjartkær faðir okkar,
SIGURÐUR GESTSSON,
Mörk,
Hvammstanga,
lést á Heilbrigðisstofnun Hvammstanga mánu-
daginn 1. nóvember.
Útförin fer fram frá Hvammstangakirkju þriðju-
daginn 9. nóvember kl. 14.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ágúst Sigurðsson,
Jón Sigurðsson,
Magnhildur Sigurðardóttir.
Bróðir okkar, mágur og föðurbróðir,
RUNÓLFUR A. ÞÓRARINSSON
cand. mag. og fyrrv. deildarstjóri
í menntamálaráðuneytinu,
áður til heimilis í Hörðalandi 2,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudag-
inn 3. nóvember.
Guðrún Þórarinsdóttir, Nikulás Þórir Sigfússon,
Bragi Þórarinsson,
Sigríður L. Þórarinsdóttir,
Þórarinn Helgason,
Guðjón Helgason.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÓLÖF JÓNSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 11,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja fimmtu-
daginn 4. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hilmar Eyberg,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.