Morgunblaðið - 06.11.2004, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. NÓVEMBER 2004 41
MINNINGAR
inum mína dýpstu samúð. Megi Guð
gefa ykkur styrk í sorginni og minn-
ingin um góðan dreng ylja ykkur í því
skammdegi er nú leggst að.
Sigríður Elva Ólafsdóttir.
Það er ekki hægt að segja neitt
nema gott um þig, elsku Jonni minn.
Við trúum því varla að þú sért dáinn,
þó vissum við að þú værir mikið veik-
ur og að þessu kæmi að lokum, en
samt er maður aldrei viðbúinn.
Já, það er margs að minnast, Jonni
minn, og eru þær minningar allar
góðar, t.d. frá því að við fluttum í
Fljótin 1976. Þá kom sér vel að eiga
ykkur frændfólkið á Miðmói að. Þið
vilduð allt fyrir okkur gera. Þú varst
einstaklega bóngóður maður, einn af
þeim sem geta allt, nema að segja
nei. Enda réttir þú hjálparhönd víða.
„Eitthvað að frétta? Segir þú ekki
eitthvað fleira?“ Svona byrjaði Jonni
oft samræðurnar þegar við sátum við
eldhúsborðið á Molastöðum. En þar
var oft mikið spjallað um landsins
gagn og nauðsynjar og stundum kom
ein og ein vísa, en þú hafðir gaman af
því að setja saman vísur. Oftar en
ekki var talað um bíla og vélar.
Söknuður fyllir hugann en við
minnumst þín og munum alltaf góðu
og skemmtilegu stundirnar sem við
áttum saman. Við kveðjum þig, vinur
og frændi, og þökkum þér fyrir allt.
Bogga, Palli, Sigga, Mundi, Gunna
og fjölskylda.
Missir ykkar er mikill og biðjum
við guð að styrkja ykkur í þessari
miklu sorg.
Kristinn, Inga Jóna
og fjölskylda.
Fallinn er frá frændi minn Jón-
mundur Pálsson frá Mið Mó í Fljót-
um eftir stutt en erfið veikindi langt
um aldur fram. Hann var ávallt kall-
aður Jonni. Fyrstu kynni mín og
Jonna var þegar ég kom í Mið Mó í
fyrsta skipti, þá fjögurra ára gamall.
Er ég steig út úr bifreiðinni kom stór
og mikill hundur á móti mér og ég
hljóp af stað hring eftir hring í kring-
um húsið dauðhræddur við þennan
hund, þegar Jonni tók mig upp og
kynnti mig fyrir Vaski sem var heim-
ilishundurinn, en það er lýsandi
dæmi um hvern mann Jonni hafði að
geyma. Hann var mjög barngóður og
löðuðust börn mjög að honum. Þau
tíu sumur sem ég dvaldi á Mið Mó
mótaði ég lífsstefnu mína sem hafði
áhrif á allt mitt líf og þar spilaði
Jonni stórt hlutverk í því, ég leit á þá
bræður Jonna og Munda sem mína
eldri bræður.
Jonni var þrælduglegur og kapp-
samur við allt sem hann tók sér fyrir
hendur, enda var hann bakhjarl for-
eldra sinna. Hann starfaði mest við
vörubílaakstur auk þess að sinna bú-
störfum á Mið Mó. Auk þess starfaði
Jonni um tíma sem lögreglumaður.
Jonni var hagyrðingur góður, en
hann vildi lítið gera úr þeim hæfi-
leika sínum.
Lífshlaupi Jonna er lokið og hann
laus úr viðjum krabbameinsins.
Hans er sárt saknað af vinum og
vandamönnum, sérstaklega af öldr-
uðum foreldrum og systkinum auk
annarra nánustu aðstandenda. Ég
kveð Jonna með trega og kökk í hálsi
því að ég bjóst ekki við kallinu svona
fljótt. Guð veri með þér.
Jón Stefánsson.
Í dag kveðja vörubílstjórar í
Skagafirði einn af félögum sínum og
samstarfsmann um áratuga skeið,
Jónmund Pálsson frá Mið-Mói í
Fljótum. Jónmundur gekk til liðs við
Vörubílstjórafélag Skagafjarðar fyr-
ir um 35 árum og vann á sínum eigin
vörubíl, mest við vegagerð og flutn-
inga af ýmsu tagi. Árið 1986 stofnaði
hann ásamt fleiri vörubílstjórum
verktakafyrirtækið Fjörð sf. og
starfaði þar allt til þess er sjúkdómur
sá, er lagði hann að velli, gerði hon-
um ókleift að aka sínum stóra og öfl-
uga vörubíl.
En áhuginn á verkefnum fyrirtæk-
isins var óbilandi og þegar stund var
milli stríða hjá honum kom hann í
heimsókn á vinnusvæðin til að heilsa
upp á félaga sína og sjá hvernig verk-
unum miðaði.
Jónmundur var einstaklega vand-
aður og góður félagi, hjálpsamur svo
af bar og ósérhlífinn við erfið verk-
efni, sem þurfti að vinna. Ef bíll eða
vél í vinnuflokknum bilaði var hann
ávallt kominn strax til að aðstoða við
viðgerð, sem alltaf var vel þegið, þar
sem hann var mjög laginn viðgerð-
armaður. Góðvild hans í garð náung-
ans og glatt viðmót við samstarfs-
menn einkenndi hann og gerði hann
vinsælan og eftirsóttan. Nú er stórt
skarð höggvið í hóp okkar Fjarðar-
manna með fráfalli Jónmundar,
langt fyrir aldur fram. Ekki er ólík-
legt að almættið hafi vantað góðan
mann til að leggja vegi einhvers stað-
ar í óravídd fjarlægðarinnar, enginn
veit.
En við söknum vinar, sameiganda
og samstarfsmanns og þökkum hon-
um áratuga samfylgd og munum
minnast hans með hlýhug og þökk.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Við sendum foreldrum og fjöl-
skyldu hans allri innilegar samúðar-
kveðjur.
F.h. Fjarðarmanna,
Jón Sigurðsson.
Góður vinur og nágranni, Jón-
mundur Pálsson, er fallinn frá langt
um aldur fram.
Jónmundur eða Jonni eins og við
sveitungar hans og vinir kölluðum
hann jafnan átti alla ævi heima á
Mið-Mói í Fljótum. Dauði hans kom
þó ekki á óvart því hann hafði barist
við krabbamein í tæpt ár.
Fyrstu veruleg kynni okkar Jonna
byrjuðu árið 1968 þegar við ásamt
fleiri sveitungum okkar stunduðum
fiskvinnu vetrarpart í Grindavík. Þá
var margt spjallað og brallað.
Kannski réðst þarna það ævistarf
sem hann valdi sér. Þennan vetur
réðst Jonni í kaup á vörubíl. Það var
rökrétt framhald af miklum áhuga
hans á bílum og vélum. Eftir það má
segja að vörubílaakstur hafi verið
hans aðalstarf. Stundaði hann þá
vinnu eftir því sem hún bauðst bæði
heima í sveitinni og utan héraðs ef
því var að skipta. Einnig vann hann
ávallt við búskapinn á Mið-Mói eftir
því sem tími gafst til. Fljótlega eftir
að Jonni eignaðist vörubíl kom hann
sér upp tækjakosti og viðgerðarað-
stöðu heima sem gerði honum mögu-
legt að vinna ýmsar smærri viðgerðir
sjálfur. Þar vann hann eftir föngum
að viðhaldi eigin tækja en var ekki
síður hjálplegur við sveitunga sína í
þeim efnum. Var oft leitað til hans ef
bilaði vél eða verkfæri og var því
ávallt tekið af hans alþekktu ljúf-
mennsku og reynt að laga ef nokkur
kostur var. Eyddi hann oft ótrúlega
miklum tíma í að hjálpa öðrum bæði
varðandi viðgerðir og ýmislegt annað
sem kom uppá hjá nágrönnum hans
því hann var bæði úrræðagóður og
laginn við þau verk sem hann kom að.
Á vetrum var oftast rólegri tími
hjá Jonna og stundum lítið að gera
með vörubílinn. Þá kom hann stund-
um yfir til mín í kaffi. Þá bar ýmis
mál á góma, hvort heldur voru á vett-
vangi heimahéraðs eða á landsvísu,
og þau rædd af kappi því Jonni hafði
sínar skoðanir á hlutunum og stóð
fast á sínu ef á þurfti að halda. Síðast
kom Jonni í heimsókn í apríl sl. Hann
hafði rúmlega tveim mánuðum áður
gengist undir mikla skurðaðgerð
sem leit út fyrir að hafa heppnast.
Fljótlega eftir það kom þó annað í
ljós og dvaldi hann að mestu á
sjúkrahúsum eftir þetta en gat þó um
nokkurn tíma verið utan sjúkrastofu
nokkrar klukkustundir á dag. Hygg
ég að það hafi gert honum þessa erf-
iðu haustdaga mun bærilegri en ella.
Þetta gerði honum mögulegt að fara
heim að Mið-Mói til foreldra sinna og
systur. Einnig að hitta samstarfs-
menn og vini sem hann átti fjölmarga
víðsvegar um héraðið eða aðstoða
bróður sinn og mágkonu á Sauðár-
króki. Ég vil að leiðarlokum þakka
honum allar góðar stundir sem við
áttum í leik og starfi síðustu 36 ár.
Við María vottum foreldrum
Jonna, systkinum og öðru venslafólki
okkar dýpstu samúð í sorg þeirra.
Minningin um góðan dreng lifi.
Örn Þórarinsson, Ökrum.
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
Í PERLUNNI
Erfidrykkjur
Upplýsingar og pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug vegna andláts
SVEINS KJARTANSSONAR
pípulagningameistara,
Logafold 165,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til björgunarsveitarmanna og
annarra sem stóðu að leit að Sveini á sínum
tíma. Einnig hjartanlegar þakkir til prestanna í
Grafarvogskirkju.
Halldóra Lydía Þórðardóttir,
Þuríður Ósk Sveinsdóttir,
Kjaran Sveinsson,
Benedikt Sveinsson,
Kristín Árnadóttir,
Þórdís Vilhjálmsdóttir,
Þórarinn Kjartansson, Ingibjörg Tómasdóttir,
Þórður Guðmundsson, Ruth Erla Ármannsdóttir.
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi og
langafi,
INGÓLFUR SVEINSSON
fyrrv. lögregluþjónn,
Kópavogsbraut 1A,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 8. nóvember kl. 15.00.
Rósa Ingólfsdóttir,
Álfrún Edda Ágústsdóttir,
Klara Geirsdóttir Egilson,
Heiðveig Þráinsdóttir,
Ingólfur Máni Hermannsson.
Okkar ástkæra,
ANNA PÁLÍNA ÁRNADÓTTIR,
Laufásvegi 58,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju mánu-
daginn 8. nóvember kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á sjóð
sem stofnaður hefur verið hjá Krafti til
minningar um Önnu Pálínu, kt. 571199-3009,
bankanr. 327-13-700700.
Aðalsteinn Ásberg Sigurðsson,
Árni Húmi Aðalsteinsson,
Þorgerður Ása Aðalsteinsdóttir,
Álfgrímur Aðalsteinsson,
Ester Kláusdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegrar frænku
okkar,
ÞÓRUNNAR ODDSDÓTTUR
(Tótu á Akri),
Merkigerði 8,
Akranesi.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
E-deildar Sjúkrahúss Akraness fyrir einstaklega góða umönnun.
Sigríður Sigurjónsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi, sonur og bróðir,
GUÐMUNDUR SIGURÐSSON,
lést á heimili sínu, Reykjabraut 5b í Þorlákshöfn, miðvikudaginn
3. nóvember.
Kolbrún S. Jóhannesdóttir,
Sandra B. Guðmundsdóttir, Karl Friðrik Bragason,
Helga I. Guðmundsdóttir, Ingimar T. Þórisson,
Sigurður H. Guðmundsson, Þóra B. Gísladóttir,
María Víglundsdóttir,
systkini hins látna og barnabörn.
Konan mín og móðir okkar,
KRISTÍN JÓNSDÓTTIR,
Suðurgötu 8,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mánu-
daginn 8. nóvember kl. 15.00.
Einar Bragi
Borghildur Einarsdóttir Rudolf Adolfsson
Jón Arnarr Einarsson Elma Hrafnsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLI HELGI ANANÍASSON
fyrrum bóndi,
Hamarlandi, Reykhólahreppi,
síðar til heimilis í
Merkigerði 21,
Akranesi,
lést þriðjudaginn 2. nóvember.
Útför hans verður gerð frá Akraneskirkju þriðjudaginn 9. nóvember
kl. 14.00.
Sigurbjörg Sæmundsdóttir,
Matthías F. Ólason, Olga Sigvaldadóttir,
Hermann F. Ólason, Lovísa S. Gunnarsdóttir,
Sæmundur Ó. Ólason, Katrín B. Baldvinsdóttir,
Soffía Óladóttir,
Arnar G. Ólason, Valgerður Halldórsson
og fjölskyldur.