Morgunblaðið - 26.02.2005, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. FEBRÚAR 2005 43
MINNINGAR
Elsku amma. Ég trúi varla
að þú sért dáin.
Nú verða stundirnar okk-
ar ekki fleiri.
Ég sakna þín mjög mikið.
Augun mín og augun þín
ó! þá fögru steina.
Mitt er þitt og þitt er mitt,
þú veist hvað ég meina.
(Rósa Guðmundsdóttir.)
Þín ungalús,
Guðmundur.
HINSTA KVEÐJA
þá er það alltaf sárt þegar hann
kveður dyra og á það sérstaklega við
um þá sem eru manni eins nákomnir
og þú varst okkur systkinunum og
fjölskyldum okkar.
Við erum varla farin að trúa þessu
og það á eftir að taka langan tíma að
gera sér grein fyrir að þú sért end-
anlega horfin okkur úr þessu lífi.
Takk fyrir allt sem þú hefur gefið
okkur, minning þín mun lifa í hjört-
um okkar allra.
Elsku frændi, Bjarni, Gyða María,
Lára, Mamma, Gummi og fjölskyld-
ur. Megi Guð vaka yfir ykkur og gefa
ykkur styrk.
Bjarni, Hjörvar, Hrönn
og fjölskyldur.
Okkur sem þetta ritum í samein-
ingu verður um leið og við rifjum
upp minningar um Sigurbjörgu
frænku okkar jafnframt hugsað til
Sveinsstaða í Hellisfirði, en þar
bjuggu amma og afi fram um miðja
20. öld. Í Hellisfjörð var aldrei lagð-
ur vegur og því oftast kosið að fara
sjóleiðina frá Neskaupstað.
Sigurbjörg var elsta barnabarn
þeirra Guðmundar og Sigurbjargar
á Sveinsstöðum. Synir þeirra Sveins-
staðahjóna voru tveir, Bjarni faðir
Sigurbjargar og Ólafur faðir okkar.
Sigurbjörg var jafnframt eina
barnabarnið sem naut þeirrar
reynslu að dveljast sumarlangt hjá
ömmu og afa áður en þau brugðu búi
og fluttust til Neskaupstaðar. Hún
gat því miðlað okkur hinum af
reynslu sinni um lífið í firðinum okk-
ar en þangað sigldum við oft á hverju
sumri.
Eftir að feður okkar fluttust frá
Sveinsstöðum og stofnuðu heimili
bjuggu þeir alla sína ævidaga í Nes-
kaupstað. Við frændsystkinin urðum
því mjög náin, næstum eins og systk-
in, vegna mikilla samskipta og þeirra
góðu tengsla sem alltaf voru á milli
heimilanna.
Framan af ævinni áttu þær mest
samneyti Sigurbjörg og elsta syst-
irin í okkar fjölskyldu. Báðar báru
þær nafn ömmu okkar frá Sveins-
stöðum. Frá þeim tíma er margs að
minnast. Ógleymanleg eru jólaboðin,
annars vegar í Dvergasteini hjá
Láru og Bjarna og hins vegar heima
í Garðshorni. Þá var glatt á hjalla,
sungið og dansað kringum jólatréð
og spilað púkk fram á kvöld.
Síðar á lífsleiðinni jukust aftur
samskipti okkar yngri systkinanna
við Sigurbjörgu. Það var ávallt gott
að sækja hana heim á Hlíðargötuna
þar sem hún og Hjörtur höfðu búið
sér og börnum sínum myndarheim-
ili. Sigurbjörg var hress og dró al-
mennt ekki dul á skoðanir sínar. Þá
kunni hún að segja sögur og sagði
mjög skemmtilega frá. Vantaði eitt-
hvert okkar húsaskjól í heimsóknum
okkar á Norðfjörð eftir að móðir
okkar flutti af Hlíðargötunni var
auðvelt að leita til þeirra hjóna.
Bátsferð í Hellisfjörð var heldur
ekki talin eftir, en slíkt hvíldi vita-
skuld meira á Hirti sem seint verður
þakkað sem skyldi af okkar hálfu.
Á þessari kveðjustundu er okkur
efst í huga – auk alls sem áður var
minnst – þakklæti til frænku okkar
fyrir þá ræktarsemi sem hún hefur
sýnt móður okkar fyrr og síðar. Við
og fjölskyldur okkar sendum Hirti,
börnunum og fjölskyldum þeirra
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Sigurbjargar
Bjarnadóttur.
Sigurbjörg Ólafsdóttir,
Ragna Ólafsdóttir,
Stefán Ólafsson,
Margrét Ólafsdóttir.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt
lit og blöð niður lagði
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þessi sálmur úr íslenskri sálma-
bók kom fljótlega upp í huga mínum
þegar mér var sögð sú frétt að Sig-
urbjörg Bjarnadóttir, frænka mín og
samstarfsmanneskja til margra ára
hefði farist í bílslysi, þar sem hún var
að ganga yfir götu í bæ einum á Kan-
aríeyjum. Þetta var eitthvað svo
ótrúlegt og fjarstæðukennt, þarna í
sólríku suðrinu sem átti að hressa og
styrkja frá kulda og skammdeginu
hér heima. Ég man hvað mér hlýnaði
um hjartaræturnar þegar ég sá í
anddyri sundlaugarinnar jólakveðju
frá Sigurbjörgu til starfsfólksins
senda frá Reykjavík þar sem þau
Hjörtur dvöldu yfir hátíðarnar hjá
börnum sínum. Þar stóð meðal ann-
ars að hún hlakkaði til að hitta þau
aftur á nýja árinu, en hún var ein af
morgungestum sundlaugarinnar.
Þetta var eitthvað svo hugulsamt og
fallegt.
Sigurbjörgu hafði ég þekkt frá því
að hún var smátelpa. Ég man fyrst
eftir henni þar sem hún var að
hlaupa eftir túngarðinum í Vind-
heimi hjá afa sínum og ömmu þá
tveggja ára gömul. Tók þá mynd af
henni sem ég hélt ég ætti enn þá, en
finn hana þó ekki á þessari stundu.
Síðar var ég um tíma daglegur gest-
ur hjá foreldrum hennar Láru Hall-
dórsdóttur, en við vorum bræðra-
börn og ólumst upp á sömu torfunni,
og manni hennar Bjarna Guðmunds-
syni. Þau voru bæði elskulegar og
góðar manneskjur, sem lifa sterkt í
minningu minni.
Snemma árs 1957 þegar Fjórð-
ungssjúkrahúsið á Neskaupstað tók
til starfa hóf Sigurbjörg sína löngu
starfsævi þar þá tæplega tvítug.
Fyrst sem gangastúlka, síðar við
móttöku sjúklinga á heilsugæslu-
stöðinni, en svo sem röntgenmynd-
ari og var það lengst af hennar
starfsvettvangur. Alls starfaði Sig-
urbjörg í 30 ár við Fjórðungssjúkra-
húsið og í stjórn þess var hún í 18 ár
og þar af formaður til margra ára.
Það segir meira en mörg orð um per-
sónuleika hennar. Starfslok hennar
við FSN voru seint á árinu 2002 og
þá vegna þess að hún gekk ekki heil
til skógar.
Ég veit að henni þótt mjög vænt
um þá stofnun og gladdist mjög þeg-
ar hún frétti rétt áður en hún fór í
sína síðustu för um þær miklu um-
bætur og framfarir sem nú eru að
verða á starfsemi sjúkrahússins.
Sigurbjörg var mikill Norðfirðing-
ur. Henni þótt ákaflega vænt um bæ-
inn sinn og ræddum við oft um marg-
vísleg málefni sem snertu framtíð
hans sem og um þjóðmálin almennt,
sem hún fylgdist vel með og hafði
ákveðnar skoðanir á og voru oft fjör-
ugar umræður þegar setið var yfir
kaffibolla í smáhléum frá vinnunni.
Sigurbjörg var mjög lífsglöð mann-
eskja.
Hún var gift miklum ágætis manni
Hirti Árnasyni stýrimanni, sem hef-
ur verið hin síðari ár eigandi og for-
maður á eigin smábáti og ræddum
við oft um gengi hans á sjónum. Ég
veit að þau voru ákaflega hamingju-
söm og samrýnd hjón. Áttu mjög fal-
legt heimili þar sem áberandi var
einstök smekkvísi og snyrti-
mennska.
Barnalán þeirra var mikið sem og
barnabarna sem er hvoru tveggja
það sem gefur lífinu hvað mest gildi.
Að leiðarlokum þakka ég Sigur-
björgu langt samstarf og vináttu og
við Guðrún sem og börn okkar og
fjölskyldur þeirra vottum eigin-
manni hennar, börnum, barnabörn-
um og systkinum sem og öðrum að-
standendum, okkar dýpstu samúð.
Blessuð sé minning hennar
Stefán Þorleifsson.
Andlátsfregn hennar kom yfir
okkur eins og reiðarslag og tæpast
er enn hægt að átta sig á því sem
gerst hefur. Þó að hún hafi hætt að
vinna þá var hún samt ein af hópnum
og hélt alltaf góðu sambandi við
gamla vinnustaðinn, þannig að
ósjaldan var kallað í morgunkaffi og
skilaboðin á þá leið að Sibba væri
mætt með nammi. Hún hafði auga
fyrir því sem var fyndið og skemmti-
legt og lífsgleði hennar smitaði út frá
sér og oft var hlegið dátt á kaffistof-
unni okkar.
Hún átti mörg árin að baki hjá
FSN og varla var það starf á heilsu-
gæslunni sem hún hafði ekki komið
að. Því var alltaf hægt að leita til
hennar og fá skýringar og svör ef
eitthvað var óklárt og henni var líka
ljúft að aðstoða og uppfræða þá sem
nýir voru.
Við minnumst hennar sem góðs
félaga bæði í vinnu og utan hennar
og þökkum henni fyrir allar sam-
verustundirnar, fyrir það að hafa
fengið að kynnast henni og eiga hana
að vini og félaga í gegnum tíðina.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elsku Hjörtur og fjölskylda, inni-
legar samúðarkveðjur.
Samstarfsfólk á Heilsugæslu
FSN í Neskaupstað.
Kæra Sigurbjörg, ég kveð þig nú í
hinsta sinn með þessum orðum. Þú
sem hvarfst skjótt frá mér, varst
alltaf til í að gera hvað sem er fyrir
mig og varst mér svo góð.
Mér er það minnisstætt er ég lék
mér í garðinum ykkar Hjartar og
eyðilagði öll sumarblómin þín þegar
ég sparkaði óvart boltanum mínum í
þau. Í stað þess að skamma mig
brostir þú bara til mín og sagðir að
blómin yxu aftur. En sama rósin
sprettur aldrei aftur og því verður
erfitt að finna jafngóða konu og ást-
úðlegan nágranna og þig. Þín verður
sárt saknað.
Ég bið þig Guð að taka vel á móti
Sigurbjörgu sem kvaddi þennan
heim svo fljótt.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Jón Gunnar Eysteinsson.
Erfidrykkjur
Salur og veitingar
Félagsheimili KFUM & KFUK
Holtavegi 28, 104 Reykjavík.
Upplýsingar í síma 588 8899.
www.kfum.is
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
DAGMAR AÐALHEIÐUR JÚLÍUSDÓTTIR,
Lindarsíðu 2,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri að
morgni fimmtudagsins 17. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Glerárkirkju mánu-
daginn 28. febrúar kl. 14.00.
Gunnar Öxndal Stefánsson, Áslaug Jónasdóttir,
Viðar Öxndal Stefánsson,
Reynir Öxndal Stefánsson, Þorbjörg Ágústsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
Ástkær eiginkona mín, tengdadóttir og mágkona,
ANNE CHRIS ODLAND,
lést á Bali fimmtudaginn 17. febrúar.
Bálför hefur farið fram.
Gunnar Friðþjófsson,
Friðþjófur Sigurðsson, Þóra V. Antonsdóttir,
Sigurður Á. Friðþjófsson, Gyða Gunnarsdóttir,
Arnór Friðþjófsson, Jenný Garðarsdóttir,
Sigrún Friðþjófsdóttir, Snæbjörn Blöndal,
Gunnvör Friðþjófsdóttir, Holger Rabuth.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐRÚN MARÍASDÓTTIR
(Rúna),
áður til heimilis
á Tunguvegi 100,
sem lést laugardaginn 19. febrúar, verður
jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn
28. febrúar kl. 13.00.
Jóhanna Guðrún Jónsdóttir, Stefán Jóhannsson,
Matthildur Sif Jónsdóttir, Jóhann S. Gunnarsson,
Freydís Jónsdóttir, Halldór Pétursson,
Helga Gísladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlut-
tekningu við fráfall og útför ástkærrar móður
okkar og ömmu,
HALLDÓRU HELGADÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild A-3
Hrafnistu í Reykjavík fyrir góða umönnun.
Friðrik Friðriksson,
Þorvaldur Friðriksson
og Halldóra Helga Óskarsdóttir.
Elskuleg sambýliskona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SÓLVEIG KRISTJÁNSDÓTTIR,
Gullsmára 9,
Kópavogi,
sem lést laugardaginn 19. febrúar, verður
jarðsungin frá Digraneskirkju mánudaginn
28. febrúar kl. 15.
Karl Helgason,
Erna Jóna Arnþórsdóttir, Sæmundur Alfreðsson,
Kristján Geir Arnþórsson, Bára Kristjánsdóttir,
Auður Lilja Arnþórsdóttir, Haukur Gunnarsson,
barnabörn og langömmubarn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KATRÍN KRISTJÁNSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju miðviku-
daginn 2. mars nk. kl. 14:00.
Davíð, Kristján, Sigfús
og Bergur Erlingssynir
og fjölskyldur.