Morgunblaðið - 18.03.2005, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 18. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Helga BjörgSvansdóttir mús-
íkþerapisti fæddist í
Reykjavík 20. ágúst
1968. Hún lést á
krabbameinsdeild
LSH 13. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar eru Svanur
Ingvason húsgagna-
smíðameistari, f.
11.7. 1943, og Rán
Einarsdóttir leik-
skólastjóri, f. 21.7.
1944. Systir Helgu er
Harpa Rut Svans-
dóttir leikskólakenn-
ari, f. 14.10. 1975. Helga giftist
Árna Stefánssyni verkfræðingi, f.
2.4. 1966. Hann er sonur Stefáns
Tyrfingssonar, f. 7.6. 1945 og
Maríu Erlu Friðsteinsdóttur, f.
30.4. 1945. Helga og Árni eiga tvö
börn, þau eru: Heiðar Már, f. 26.5.
1991 og Una Svava, f. 18.4. 1994.
Helga ólst upp í Reykjavík, hún
útskrifaðist sem tón-
menntakennari árið
1992 (B.ed.), með
BA-gráðu í músík-
þerapíu 1999 og
mastersgráðu í mús-
íkþerapíu árið 2003.
Helga hafði mikið
yndi af tónlist, hún
söng með kirkjukór
Langholtskirkju og
Kammerkór Lang-
holtskirkju ásamt
því að kenna í kór-
skóla kirkjunnar.
Hún var í stjórn Fé-
lags músíkþerapista.
Helga hélt fjöldann allan af nám-
skeiðum og fyrirlestrum bæði
hérlendis og erlendis um tónlist
og notkunarmöguleika tónlistar
sem meðferðarúrræði fyrir bæði
unga og aldna.
Helga verður jarðsungin frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Elsku Helga mín, það var svo
margt sem við gerðum saman, en þó
margt sem við áttum eftir. Að kynn-
ast þér aðeins 16 ára, fá að þroskast
með þér, ferðast með þér um allan
heim, giftast þér, eignast með þér
börn, upplifa alls kyns ævintýri og
elska þig af öllu hjarta en þó alltaf
meir eftir því sem tíminn leið, verð ég
eilíflega þakklátur fyrir. Þessi 20 ár
með þér hafa verið yndislegur tími,
við gerðum það sem okkur langaði til
og það var gaman. Námsárin í Dan-
mörku voru góður tími. Að vera fjarri
fjölskyldu og þurfa að spjara sig með
tvö ung börn styrkti samband okkar
og jók vináttu og virðingu hvort fyrir
öðru. Þar sem úrlausn daglegra
verkefna var á hreinu og samvinna
var góð þá var líka meiri tími til að
ferðast og leika. Það var eitthvað
sem okkur þótti gaman að, hvort
heldur það voru sumarbústaðarferð-
ir, skíðaferðir eða heimsreisur.
Þú varst börnum okkar besta for-
eldri sem hægt er að hugsa sér, þau
voru alltaf í fyrirrúmi hjá þér, við
gerum oft grín að ljónamömmunni
sem passaði og verndaði börnin sín,
stundum svo vel að nóg þótti.
Í starfi elskaðirðu að fást við skap-
andi málefni og naust virðingar fyrir
góð og fagleg vinnubrögð, hvort
heldur það var við námskeiðshald,
kennslu, í félagsstörfum eða í þínu
aðalstarfi sem músíkþerapisti. Alls
staðar varstu vel liðin og skipulagn-
ing þín og dugnaður umtalaður.
Tónlistin átti stóran part í þér og
var þér mjög kær. Þinna krafta fékk
Langholtskirkja að njóta sem kór-
félagi í kirkjukór og kammerkór
kirkjunnar og sem kennari í kórskól-
anum. Ég var alltaf óendanlega stolt-
ur af þér, bæði meðan þú varst heil-
brigð, en líka þegar þú háðir
hetjulega baráttu við krabbameinið.
Alltaf jákvæð, klára þetta verkefni
og svo höldum við áfram. Þú varst
stórhuga, gjafmild, hlý og einlæg,
það fann fólkið sem var í kringum þig
og elskaði þig og dáði fyrir vikið.
Elsku ástin mín, ég mun gera mitt
besta til að passa og ala upp ynd-
islegu börnin okkar.
Við söknum þín óskaplega, og elsk-
um þig af öllu hjarta.
Þín
Addi, Heiðar og Una.
Elsku mamma. Mikið finnst okkur
lífið þessa stundina vera ósann-
gjarnt, af hverju mamma, af hverju
þú?
Hún var mjúk.
Hún var góð.
Hún var með hjarta úr gulli.
Hún elskaði alla útaf lífinu.
Hún gerði það sem var best fyrir mann.
Hún eldaði góðan mat.
Hún var góð við alla jafnvel þótt þeir voru
leiðinlegir við hana.
Hún knúsaði mann og kyssti þegar að mað-
ur vildi.
Hún var besta mamma sem hægt er að
hugsa sér.
Við munum varðveita minningu
um bestu mömmu í heimi í hjarta
okkar.
Þín
Heiðar og Una.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Takk fyrir allt, elsku Helga mín og
Guð geymi þig.
Þín litla systir,
Harpa.
Sunnudagurinn 13. mars var mikill
sorgardagur hjá fjölskyldunni okkar
þegar tengdadóttir okkar, Helga
Björg, kvaddi okkur eftir harða bar-
áttu við hinn illræmda sjúkdóm
krabbameinið.
Þegar Árni sonur okkar kynntist
Helgu fyrir um 20 árum voru þau
rétt að slíta barnsskónum en voru
innilega ástfangin, hún yndisleg
stúlka með mikinn metnað. Hjóna-
band Adda og Helgu var til fyrir-
myndar, þau voru samrýnd og fé-
lagslynd enda vinahópurinn stór.
Börnin voru höfð með í öllu og hafði
það þroskandi hrif á þau.
Það var alltaf nóg að gera á þess-
um bæ. Helga var mikil húsmóðir og
mikil búkona, einnig föndraði hún og
bjó til mjög fallega hluti. Það lá í
höndum hennar sérstök lagni við alla
hluti.
Eftir að Helga veiktist urðu áætl-
anir ákveðnar í hennar huga, hún
ætlaði að lifa fermingu Heiðars Más
og síðan ætlaði hún til Ameríku í júní.
Við vitum að hún verður með í hvoru
tveggja.
Það er sérstaklega erfitt að kveðja
36 ára móður sína, elsku Heiðar Már
og Una Svava, við vitum að þið eruð
hetjurnar hennar mömmu ykkar og
hún verður alltaf með ykkur.
Helga mátti hvergi bágt sjá, hún
vildi alltaf vera að hjálpa og alltaf var
hún að gefa eitthvað af sér.
Hún lærði músíkþerapíu í Dan-
mörku meðan Árni var í verkfræði,
þar áttu þau yndislega tíma saman.
Eftir að þau komu heim til Íslands
var velgengni og hamingja ríkjandi
þar til áfallið kom. Við biðjum Guð að
blessa börnin, Árna okkar og for-
eldra Helgu og fjölskyldu.
Elsku Helga, vertu Guði falin um
alla eilífð.
Þú Kristur faðir allra ert,
alla styður fótmál hvert.
Í sorg og gleði, hljóð og klökk,
við hefjum til þín bæn og þökk.
Perlan skín
þó skelin brotni.
Þínir
tengdaforeldrar.
Elsku Helga mín, núna ertu engill
hjá Guði.
Ég trúi ekki að þú sért farin, það
gerðist allt svo hratt og þú sem varst
svo hress á laugardaginn. Enginn
bjóst við því að þetta myndi gerast
núna þó við vissum að það kæmi að
þessu. Þú háðir hetjulega baráttu við
krabbameinið. Það var samt betra að
þú þurftir ekki að þjást meira.
Ég mun aldrei gleyma því hvað þú
varst mér góð og ég vildi að ég hefði
getað sagt þér hvað ég er þakklát
fyrir að hafa átt þig að. Ég vona að ég
reynist Heiðari og Unu eins vel og þú
reyndist mér.
Þú varst ekki aðeins mágkona mín
heldur líka eins og stóra systir, ég
gat alltaf leitað til þín, enda hefur þú
verið til staðar allt mitt líf, alveg frá
því að þið Addi byrjuðuð að vera
saman.
Þú varst yndisleg manneskja og
hvar sem þú varst geislaði af þér góð-
vild og hlýja. Það voru forréttindi að
fá að kynnast þér og hafa þig í lífi
mínu.
Það koma margar góðar og
skemmtilegar stundir í hugann þeg-
ar ég hugsa til þín, eins og þegar við
heimsóttum ykkur Adda og börnin til
Danmerkur og allar bústaðarferðirn-
ar okkar.
Það er erfitt að kveðja góðan vin,
við sjáumst aftur á betri stað. Ég
sakna þín. Sofðu rótt, engillinn minn.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þín
Erla Dögg.
Yndisleg vinkona og frænka,
Helga Björg, er farin. Hún var ein-
stök persóna innst sem yst. Það var
svo gott að þekkja hana og líka vel
við hana. Hún var alltaf svo jákvæð
og hjálpsöm og vildi allt fyrir alla
gera. Hún var snillingur í öllu sem
hún tók sér fyrir hendur, hvort sem
það var uppeldi barnanna, matar-
gerðin, baksturinn, föndrið, mús-
íkþerapían, kórinn eða vinkonuhlut-
verkið. Framtíðin blasti við henni.
Við elskum hana svo mikið og vildum
ekki að hún færi. En henni er greini-
lega ætlað annað og meira hlutverk á
nýjum slóðum. Við vitum að hún situr
uppi í skýjunum með englavængina
sína og fylgist með okkur hinum. Nú
líður henni vel. Nú getur enginn
sjúkdómur náð henni. Við hin sitjum
eftir með sár á hjartanu og minning-
ar um yndislega persónu sem aldrei
mun gleymast. Elsku Helga okkar.
Takk fyrir að leyfa okkur að vera
hluti af lífi þínu. Þú hefur svo sann-
arlega auðgað líf okkar og fært okkur
gleði sem gerir okkur svo sorgmædd
núna. Þín er sárt saknað.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku Addi, Heiðar Már, Una
Svava, Rán, Svanur, Harpa, Óli og
Hekla. Megi algóður guð styrkja
ykkur og lýsa í hinni miklu sorg sem
nú hefur knúið dyra.
Elín, Einar, Hafþór Helgi,
Gunnar Reynir og Tómas Ari.
Elsku Helga Björg frænka mín,
það var sárt að heyra að þú værir far-
in frá okkur. Ég bað þess að við
mundum halda grillveislu í garðinum
hjá ömmu í sumar, í sólinni og hlýj-
unni og hlæja. Sumarið sem ég kom
heim að utan áttum við frændsystk-
inin slíka stund saman. Ég man svo
eftir því að þú sagðir við mig þá, að
maður væri varla kominn heim fyrr
en eftir eitt ár. Mér var margsinnis
hugsað til þín fyrsta árið eftir heim-
komuna. Orðin reyndust svo rétt. Ég
hugsaði því oft til þín og fannst þar af
leiðandi við eiga samleið. Það er allt-
af gott að vita af einhverjum sem
skilur mann.
Ég var heilluð af kraftinum í þér,
svo óvenju bjartur lífskraftur. Ég
hlakkaði líka svo til að upplifa árang-
ur þinn með vinnuna þína hérna
heima. Ég dáðist að því sem þú varst
að gera og var viss um að ef einhver
gæti rutt þessa braut þá væri það þú.
Ég veit þú ert nú umvafin ljósi og
hefur það gott. En við söknum þín.
Við fyrsta tækifæri vona ég að þið afi
sláið á létta strengi, þú syngur og afi
dansar.
Elsku Addi, Heiðar Már og Una
Svava, Guð veri með ykkur.
Kærleikskveðjur,
Berglind.
Við spyrjum margs en finnum fátt
um fullnægjandi svör.
Við treystum á hinn mikla mátt
sem mildar allra kjör.
Í skjóli hans þú athvarf átt
er endar lífsins för.
Þú skilur eftir auðlegð þá
sem enginn tekið fær.
Ást í hjarta, blik á brá
og brosin silfurtær.
Mesta auðinn eignast sá
er öllum reyndist kær.
Þú minning öllu skærar skín
þó skilji leið um sinn.
Þó okkur byrgi sorgin sýn
mun sólin brjótast inn.
Við biðjum Guð að gæta þín
og greiða veginn þinn.
(G.Ó.)
Elsku Árni, Heiðar, Una Svava,
foreldrar, tengdaforeldrar og ætt-
ingjar, megi góði Guð halda
vern-darhendi yfir ykkur og veita
ykkur styrk.
Hólmfríður, Sveinn,
Hannes og Kristjana.
Ung að árum er fallin frá vinkona
okkar Helga Björg Svansdóttir. Við
erum allar harmi slegnar og missir-
inn er nístandi sár. Helga, þessi dug-
mikla, jákvæða og góða vinkona, er
farin frá okkur. Bekkjarsystir, æsku-
vinkona og saumaklúbbsfélagi. Hún
sem hefur verið hluti af lífi okkar síð-
an á æsku- og unglingsárum, sem
liðu á tiltölulega ljúfan hátt og
breyttust í fullorðinsár með góðum
fyrirheitum. Helga var ekki lengur
„bara“ Helga því Addi var kominn til
sögunnar og þau urðu samhent og
óvenju dugmikil hjón. Allt var gert
með miklum myndarbrag. Þau
byggðu upp sína tilveru af festu og
öryggi og sýnilegt var að á milli
þeirra ríkti alla tíð mikil og sönn vin-
átta. Börnin, þau Heiðar og Una,
fæddust og Helga og Addi menntuðu
sig bæði hér heima og erlendis og
létu þar með draum um að búa í út-
löndum rætast. Sum okkar áttu þess
kost að heimsækja þau til Danmerk-
ur meðan á þeirri dvöl stóð. Minn-
ingar tengdar því og mörgu öðru eru
dýrmætar, skemmtilegar útilegur,
ferð til Amsterdam, dvölin í Singa-
púr, notaleg matarboð og margt
fleira.
Hún hlaut að vekja athygli hún
Helga, með þetta fallega svarta hár
og brúnu augun. Hún var glaðlynd og
félagslynd, hafði gaman af að um-
gangast fólk og vera með í „fjöri“
enda vinamörg og mátti glögglega
sjá það í veikindum hennar hversu
margir báru hag hennar fyrir brjósti.
Jákvæðni og aðlögunarhæfni voru
áberandi þættir í fari Helgu. Það var
alveg sama hverju hún mætti á lífs-
leiðinni, öllu tók hún sem verkefni
sem þyrfti að vinna. Í veikindunum
komu þessir eiginleikar berlega í ljós
og tókst hún á við það erfiða verkefni
af miklu hugrekki. Hún hafði sjálf
mikið að gefa og fram á síðustu
stundu vildi hún gefa okkur af sér.
Bros, faðmlag, spjall um börnin og
framtíðina og koss að skilnaði. Hún
átti þetta allt til og meira en nóg af
því alla tíð. Helga var einnig þannig
gerð að þó hún hefði ákveðnar skoð-
anir á mönnum og málefnum tamdi
hún sér fallega framkomu og gætti
að sér í „nærveru sálar“.
Tónlistin skipaði stóran sess í lífi
Helgu. Hún lærði á píanó sem barn,
söng um árabil með Langholts-
kirkjukórnum og kom að tónlistarlífi
þar með ýmsum öðrum hætti. Eftir
að hafa lokið kennaranámi hér heima
tóku við fimm ár í námi við Álaborg-
arháskóla þar sem hún lærði mús-
íkþerapíu. Stefnan var tekin á að
hjálpa þeim sem ættu við sjúkdóma
eða fötlun að stríða með tónlistina að
vopni.
Áhugamálin voru af ýmsum toga
en flest þeirra tengdust tónlistinni og
handavinnu ýmiskonar enda var
Helga sérlega myndarleg í verkum
sínum. Heimilið var henni mikils
virði og það að fjölskyldan ætti þar
hreiður sitt og samastað. Það var líka
mikill myndarskapur í öllu sem laut
að barnauppeldinu og börnin þeirra
hafa svo augljóslega tekið dugnað
foreldra sinna í arf.
Það er sárt að horfa á eftir slíkri
manneskju sem hún Helga vinkona
okkar var, ungri konu í blóma lífsins.
Mikill er harmur ástvinanna. Elsku-
legu Addi, Heiðar og Una eiga um
sárt að binda. Einnig foreldrar henn-
ar þau Rán og Svanur og systir henn-
ar Harpa Rut og fjölskylda auk
tengdafjölskyldu. Ykkur sendum við
innilegustu samúðarkveðjur.
Anna María, Ásgerður, Elísa,
Fjóla, Fríða, Guðrún,
Gunnhildur, Kristín Anna,
Nanna Þóra, Sigríður, Kristín
og fjölskyldur.
Þriðjudagar voru sérstaklega
spennandi dagar í leikskólanum
Austurborg. Þá mætti Helga Björg
með sitt hlýja viðmót, gítarinn og
trommuna, tilbúin með músík-
þerapíu fyrir yngstu skjólstæð-
ingana sína. Alltaf brosandi og með
upplýsingar um hvað væri nú á döf-
inni hjá sér. Þar var engin lognmolla
og alltaf nóg að gera.
Við í Austurborg vorum svo lán-
söm að hafa kynnst Helgu og fengið
að njóta starfa hennar sem músík-
þerapisti. Viðfangsefnin voru ekki öll
auðveld, en Helga með sinni einstöku
hlýju, þolinmæði og fagmennsku náði
ótrúlegum árangri. Mér er minnis-
stætt hvað einn leikskólakennara-
neminn sagði við okkur eftir eina
kennslustund hjá henni: „Er þetta
virkilega sama barnið? Ég trúi þessu
bara ekki“. Slík var hrifning þeirra
sem fylgdust með snilli hennar og ár-
angri í starfi og hvernig hún lék sér
með samskiptin í tónaspili.
Hún fór ekki troðnar slóðir með
vali á ævistarfi en mikið átti þetta vel
við hana þar sem einstakir hæfileikar
hennar nýttust til hins ýtrasta, bæði
það hvað hún lék vel á hljóðfæri og
hvað hún söng alveg ótrúlega fallega.
Skemmtilegasti námskeiðsdagur
Austurborgar var þegar hún var hjá
okkur, fræddi okkur um músík-
þerapíu, og við fórum yfir sönglög og
leiki sem hún þýddi, samdi og kenndi
HELGA BJÖRG
SVANSDÓTTIR
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda
inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast fyr-
ir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna
skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur renn-
ur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki lengri en 2.000 slög (stafir með bilum -
mælt í Tools/Word Count). Ekki er unnt að senda lengri grein. Hægt er að
senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim sem kvadd-
ur er virðingu sína án þess að það sé gert með langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar