Morgunblaðið - 18.03.2005, Síða 43

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. MARS 2005 43
MINNINGAR
okkur. Nú ómar geisladiskurinn
hennar og við syngjum með.
En nú er hún fallin frá, einstök
manneskja og hjartahlý, sem hafði
svo mikið að gefa. Hún ávann sér
traust og vináttu allra sem hún
kynntist. Hennar verður sárt saknað
hér í Austurborg, en sárastur er
söknuður eiginmanns, barna og fjöl-
skyldu.
Við biðjum algóðan guð um að
vernda Árna, Heiðar Má og Unu
Svövu og alla fjölskylduna, og gefa
þeim styrk í þeirra miklu sorg. Minn-
ing Helgu Bjargar mun lifa.
Fyrir hönd starfsfólks Austur-
borgar
Guðrún Gunnarsdóttir.
Í dag kveðjum við Helgu Björg
Svansdóttur sem lést sunnudaginn
13. mars eftir skamma baráttu við ill-
vígan sjúkdóm. Það getur stundum
verið erfitt að skilja almættið, eink-
um á stundum sem þessari þegar ung
kona, eiginkona og móðir er kvödd
langt fyrir aldur fram. Það er sárara
en orð fá lýst. Við reynum að skilja,
en skiljum ekki.
Fyrir um aldarfjórðungi kynnt-
umst við þessari yndislegu konu sem
þá var auðvitað aðeins barn. Rán
móðir hennar var þá dagmóðir og
hafði meðal annars dóttur okkar í
sinni umsjá. Það fór hins vegar ekki
fram hjá okkur hvað aðrir fjölskyldu-
meðlimir tóku mikinn þátt í þessum
störfum. Ekki síst Helga með sinni
ótrúlegu þolinmæði – alltaf með bros
á vör. Þannig var Helga. Hún lagði
jafnan gott til málanna. Það rifjast
upp fyrir okkur allar þær ánægju-
stundir sem við höfum átt saman í
gegnum tíðina: brúðkaupið, fæðing
barnanna, heimsókn í sumarbústað
foreldra hennar í Skorradal, laufa-
brauðsgerðin, jólatónleikarnir, og
svo mætti lengi telja. Alltaf voru
Helga, Addi og börnin miðpunktur-
inn. Við munum geyma í hugum okk-
ar mynd af þér, fallega brosinu þínu
og hjartahlýjuna. Okkur þykir óend-
anlega sárt að þurfa að kveðja þig,
kæra vinkona og við hæfi að gera það
með orðum Ólafs Jóhanns Sigurðs-
sonar:
Undir dumbrauðum kvöldhimni drúpir eitt
blóm
með daggir á hálfvöxnum fræjum.
Og senn kemur nóttin á héluðum skóm
og hjúpar það svalköldum blæjum.
Kæru vinir: Addi, Heiðar, Una,
Rán, Svanur og Harpa. Guð gefi ykk-
ur öllum styrk til að takast á við sorg-
ina. Minninguna um Helgu eigum við
í hjörtum okkar, hvert og eitt.
Guð geymi þig, elsku Helga.
Vilborg, Reynir og Sigrún Inga.
Það var reiðarslag að frétta síðasta
sunnudag að Helga Björg væri fallin
frá. Stórt skarð er höggvið í Álaborg-
arhópinn.
Helga, þessi lífsglaða kona, átti
stóran þátt í að skapa þær góðu
stundir og minningar sem við eigum
frá námsárum okkar í Álaborg.
Eftir standa minningar um hressa
og kraftmikla konu sem hafði góða
nærveru.
Við þökkum fyrir að hafa fengið að
kynnast þessari stórkostlegu konu.
Elsku Addi, Heiðar Már og Una
Svava, við sendum ykkur okkar
dýpstu samúð. Nú er gott að eiga
sterka og góða fjölskyldu, megi guð
vera með ykkur, foreldrum, systkin-
um og öðrum aðstandendum.
Smávinir fagrir, foldarskart,
fífill í haga, rauð og blá
brekkusóley, við mættum margt
muna hvort öðru að segja frá.
Prýðið þér lengi landið það,
sem lifandi guð hefur fundið stað
ástarsælan, því ástin hans
alls staðar fyllir þarfir manns.
Faðir og vinur alls, sem er,
annastu þennan græna reit.
Blessaðu, faðir, blómin hér,
blessaðu þau í hverri sveit.
Vesalings sóley, sérðu mig?
Sofðu nú vært og byrgðu þig.
Hægur er dúr á daggarnótt.
Dreymi þig ljósið, sofðu rótt!
(Jónas Hallgrímsson.)
Lilja, Júlíana, Helga Bryndís,
Gurrý, Arndís og fjölskyldur.
Elsku Helga.
Okkur langar að minnast þín,
kæra vinkona.
Við kynntumst fyrst þegar við
unnum á leikskólanum Nóaborg fyrir
rúmum áratug. Við náðum vel saman
og ákváðum að stofna föndurklúbb.
Við höfum átt margar góðar stundir
saman. Öll ógleymanlegu föndur-
kvöldin okkar þar sem við sátum
langt fram á kvöld, föndruðum,
spjölluðum og hlógum mikið. Ein-
hvern veginn lék allt í höndunum á
þér. Þú varst alltaf svo dugleg og
kraftmikil. Engin okkar leikur það
eftir að föndra og elda samtímis.
Í okkar huga varst þú einstök
manneskja, lífsglöð og hlý. Barátta
þín við erfiðan sjúkdóm lýsir þér
kannski best. Okkur langar að þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gefið okk-
ur. Elsku Helga, við söknum þín svo
sárt. Þú munt alltaf eiga stað í hjarta
okkar. Minningin um yndislega vin-
konu mun ylja okkur í framtíðinni.
Elsku Addi, Heiðar og Una, megi
Guð styrkja ykkur á þessum erfiðu
tímum.
Þínar vinkonur,
Ásta, Kristín (Kiddý),
Ragnheiður og Ragnhildur.
Er Helga Björg komin? Já hún er
komin, hún situr hér og spilar.
Hljómaði svo fallega í Tónstofunni
haustið 2003 þegar Helga Björg tók
syngjandi á móti nemendum sínum.
Við hittumst fyrst fyrir tuttugu ár-
um síðan þegar hún með glaðlega
brosið sitt og fallegu brúnu augun
bar út Morgunblaðið til mín á Soga-
veginn. Þá var ég að læra músíkþer-
apíu og hún örugglega farin að velta
fyrir sér hvert námsleiðin lægi. Ekki
vissum við þá að tuttugu árum síðar
yrðum við vinnufélagar og vinkonur.
Haustið 2003 réði hún sig sem tón-
listarkennara og músíkþerapista að
Tónstofunni. Fallega brosið, dillandi
hláturinn og umhyggjusemin laðaði
strax að sér nemendurna sem ávallt
komu fagnandi og kvöddu hana með
bros á vör. Það var ekki bara nem-
endunum sem leið vel í návist hennar
heldur einnig mér, svo yfirveguð og
traustvekjandi var hún. Og kvíðinn
sem fylgdi því að efla starfsemi Tón-
stofunnar með nýjum kennara hvarf
eins og dögg fyrir sólu strax á fyrstu
vikunni. Mér fannst eins og nú gæti
ég örugg dregið mig í hlé og að Helga
Björg tæki við barninu mínu og
fylgdi því áfram. Í betri höndum gæti
Tónstofan ekki verið.
Í lok skólaársins sátum við í sólinni
og ræddum um framtíðina. Draumar
okkar voru sameiginlegir og tilhlökk-
un vísaði veginn. En vegurinn varð
ekki greiður. Í júlí tók baráttan við
krabbameinið við. Sterk og æðrulaus
glímdi hún við meinið og lét sig
dreyma. Í desember kom hún fárveik
á jólatónleikana. Einn nemenda
hennar breiddi út faðminn, hljóp til
hennar og sagði: Þú lifir aftur,
Helga …
Elsku Helga Björg, þú yndislega
mannvera, núna ertu farin í annan
heim og syngur og leikur með öðrum
sálum. Þakka þér fyrir þessa dýr-
mætu kennslustund. Kæri Árni,
Heiðar Már, Una Svava og fjölskyld-
an öll, ég bið þess að almættið styrki
ykkur og varðveiti.
Valgerður Jónsdóttir.
Við kveðjum þig með tregans þunga tár
sem tryggð og kærleik veittir liðin ár.
Þín fórnarlund var fagurt ævistarf
og frá þér eigum við hinn dýra arf.
Móðir, dóttir, minningin um þig
er mynd af því sem ástin lagði á sig.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Jákvæðni, kraftur, dillandi hlátur
og lífsgleði. Þessi orð lýsa best minn-
ingum okkar skólasystra Helgu úr
Kvennó. Við kveðjum hana með sár-
um söknuði.
Fjölskyldu og ástvinum sendum
við innilegar samúðarkveðjur.
Berglind, Guðmunda, Guðrún
Helga, Guðrún Ingibjörg,
Hanna, Helga Arnfríður,
Jóhanna, Sigurbjörg, Stefanía
og Úlla.
Elsku Helga mín.
Núna finnst mér lífið vera lyga-
saga. Slæm martröð sem ég á eftir að
vakna upp af. Það var svo ótrúlega
gott að eiga þig að vini. Maður kynn-
ist fáum eins og þér á lífsleiðinni og
ég var heppin að fá að þekkja þig. Þú
varst best. Ég á alltaf eftir að sakna
þín. Í mínum huga ertu sólblóm og
haustlitir. Þannig ætla ég að minnast
þín. Við ætluðum að prjóna og sauma
saman á elliheimilinu. Það verður
ekki. Kannski annars staðar. Von-
andi.
Við Doddi og stelpurnar finnum til
með öllum þeim sem sakna þín.
Guð geymi þig Helga mín.
Þín vinkona
Kristín (Kiddý).
Öll orð falla máttvana um sjálf sig í
dag. Óraunveruleikinn er allsráðandi
í sólskini þessa marsmánaðar þegar
fátækleg minningarorð eru skrifuð.
Helga var miklum kvenkostum búin,
ákveðin og dugleg í öllu því sem hún
tók sér fyrir hendur. Falleg og góð
manneskja, hæfileikarík á mörgum
sviðum og mikil félagsvera, enda var
hún vinamörg.
Þegar krabbameinið greindist síð-
astliðið sumar kom ekki neitt annað
til greina hjá henni en að vinna sigur
á því.
Hún var nýbúin að ljúka meistara-
gráðu í músíkþerapíu, námsstrit að
baki, og lífið blasti við ásamt ástríkri
og samheldinni fjölskyldu. Helga var
þannig gerð að baráttuhugur hennar,
trú og létt lunderni gerðu það að
verkum að við trúðum því öll að sigur
myndi vinnast.
Við vorum systkinadætur, þær
elstu af barnabörnum ömmu og afa.
Hún var mikilvægur hluti æsku
okkar og þá mynduðust sterk hjarta-
tengsl.
Minningarnar eru ótalmargar um
hana og hafa nú öðlast aukið dýr-
mæti. Við erum þakklátar fyrir að
hafa þekkt hana og átt smá hlutdeild
í henni.
Nú er hún komin í faðm Guðs og
allra afanna og ammanna. Við kveðj-
um elsku Helgu með söknuði, en
hjörtu okkar eru með þeim sem allt
hafa misst.
Elsku Addi, Heiðar Már, Una
Svava, Svanur, Rán, Harpa Rut, Óli
og amma. Við samhryggjumst ykkur
innilega. Megi góður Guð vera ykkur
náðugur og veita ykkur huggun í
sorginni.
Margrét og Hrund.
Mig langar að minnast vinkonu
minnar og kollega Helgu Bjargar
Svansdóttur með nokkrum orðum.
Ég kynntist Helgu Björgu úti í Ála-
borg fyrir 7 árum er við námum báð-
ar músíkþerapíu við Álaborgarhá-
skóla.
Helga Björg var á undan mér í
náminu og var það mikill stuðningur
fyrir mig að hafa hana sem félaga og
fyrirmynd. Hún var óspar á hvatn-
ingu og aðstoð og fyrir það er ég
henni ákaflega þakklát. Helga var
mjög músíkölsk, góð söngkona og
einstaklega hlý og notaleg mann-
eskja. Hún var mikill húmoristi og
skemmtilegur félagi. Hún hafði ein-
staklega góða nærveru og það var
alltaf notalegt að vera með henni og
gaman að hitta hana. Það er mikill
missir af þessari góðu manneskju.
Helga Björg var fær músíkþerapisti
og vann bæði með börnum og öldr-
uðum.
Hún sérhæfði sig í meðferð aldr-
aðra og vann meðal annars á Land-
spítalanum þar sem hún fram-
kvæmdi rannsóknir á þessu sviði.
Helga var bæði klár og metnaðar-
gjörn og við ræddum oft drauma og
áætlanir um framtíð okkar saman í
faginu. Það er ljóst að höggvið er
stórt skarð í raðir okkar músík-
þerapista og að hennar verður sárt
saknað.
Það fór ekkert á milli mála þegar
rætt var við Helgu hvað hún var í
góðu hjónabandi og var stolt og
ánægð með fallegu og góðu börnin
sín.
Hugurinn dvelur hjá þeim sem
hún skilur eftir. Ég vil votta fjöl-
skyldu hennar, Árna, Heiðari og
Unu, alla mína samúð. Megi Guð
styrkja ykkur í sorginni. Minning um
góða konu lifir áfram.
Perla.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og hluttekningu vegna fráfalls
ÁRNA VILHJÁLMSSONAR,
Urðarteigi 5,
Neskaupstað.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Fjórðungssjúkra-
hússins í Neskaupstað.
Guðrún Magnúsdóttir,
Vilhjálmur Árnason, Anna Jóna Briem,
Kristín Árnadóttir,
Gerður Bjarnadóttir og fjölskylda,
barnabörn og barnabarnabörn.
Sendum innilegar þakkir til allra þeirra er
sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu vegna
andláts og útfarar ástkærs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður og afa,
HERSTEINS PÁLSSONAR
fv. ritstjóra,
Eiðismýri 30,
Seltjarnarnesi.
Margrét Ásgeirsdóttir,
Inga Hersteinsdóttir,
Páll Hersteinsson, Ástríður Pálsdóttir,
Anna Margrét Kornelíusdóttir,
Sigmundur Kornelíusson,
Hersteinn Pálsson,
Páll Ragnar Pálsson.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við and-
lát og útför ástkærs föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
ÞÓRARINS BRYNJÓLFSSONAR
vélstjóra,
Þverbrekku 4,
Kópavogi.
Sigurdís Þóra, Guðrún Þórarna, Eva og Ásta Þórarinsdætur,
tengdasynir, barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐMUNDA JÓHANNSDÓTTIR,
Hlíf 2,
Ísafirði,
verður jarðsungin frá Ísafjarðarkirkju laugar-
daginn 19. mars. Athöfnin hefst kl. 11.00
Þeir, sem vilja minnast hinnar látnu, vinsam-
lega láti Sjúkrahúsið á Ísafirði njóta þess.
Fjölskylda hinnar látnu.
Innilegar þakkir til allra þeirra fjölmörgu, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna fráfalls
ástkærs eiginmanns míns, föður okkur,
tengdaföður og afa,
KJARTANS HENRY FINNBOGASONAR
frá Látrum í Aðalvík,
fyrrv. lögregluvarðstjóra,
Vesturgötu 15a,
Keflavík.
Guð blessi ykkur öll.
Gauja Guðrún Magnúsdóttir,
Magnús Kjartansson, Sigríður K. Oddsdóttir,
Finnbogi Kjartansson, Þuríður Hallgrímsdóttir,
Sigrún Kjartansdóttir, Bjarni Jóhannes Guðmundsson,
Ingvi Jón Kjartansson, Erna Ólafsdóttir,
Kjartan Már Kjartansson, Jónína Guðjónsdóttir,
Viktor B. Kjartansson, Ása Hrund Sigurjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.