Morgunblaðið - 04.12.2005, Síða 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. DESEMBER 2005 11
Steinunn Sigurðardóttir fatahönnuður
og Páll Hjaltason arkitekt eru foreldrar
Alexanders, tíu ára drengs sem hefur
verið í Öskjuhlíðarskóla frá sex ára
aldri. Þau segja Alexander glaðan ung-
an dreng sem á sér griðastað í skól-
anum, en þar er hann ánægður og líð-
ur mjög vel. Alexander er mikið
fatlaður, getur ekki talað en hefur farið
mikið fram í skólanum og gengur í
göngugrind.
„Fyrst var Alexander á Sólborg við
Öskjuhlíð, sem er yndislegt barna-
heimili þar sem voru fleiri fötluð börn,“
segja þau Steinunn og Páll. „Við kvið-
um mikið fyrir þegar kom að skóla-
göngunni og veltum því fyrir okkur
hvort hann ætti að fara í venjulegan
skóla. Síðan fórum við og skoðuðum
Öskjuhlíðarskóla. Við höfðum heyrt að
gott og hæft starfsfólk drægist að
vinnustöðum á borð við hann, og það
er svo sannarlega raunin. Við getum
ekki annað en dáðst að kennurunum
og starfinu í skólanum.“
Steinunn segir Alexander syngja af
gleði á leiðinni í skólann, hann sé svo
ánægður þar. „Hann er þar í sínum
heimi, heimi sem við foreldrarnir eru
gestir í. Hann fær svo sannarlega að
njóta sín í skólanum.
Kennararnir hafa fylgt Alexander
eftir frá því hann byrjaði og kunna því
alveg inn á hann. Hann getur lítið talað
og notar lítið táknmál, stundum þurf-
um við að spyrja kennarana hvað hann
sé að segja. Spyrja hvað Ní þýðir eða
hvað það merki þegar hann setur fing-
urinn upp að kinninni,“ segir Steinunn
og hlær. „Alexander hefur farið mjög
mikið fram í skólanum síðan hann byrj-
aði. Hann er í talþjálfun í vetur og er sí-
fellt að mynda ný orð og nota sér-
hljóða sem við höfum ekki heyrt áður.“
Þau segja að tvisvar á ári komi for-
eldrar, kennarar og stuðningsaðilar
saman og samræmi kennslumarkmið
fyrir næstu mánuði. Átta nemendur
eru í bekk Alexanders og er sérstakt
prógramm gert fyrir hvern.
Páll og Steinunn segja þær raddir
hafa heyrst að leggja ætti Öskjuhlíð-
arskóla niður og segja þau það mikið
áhyggjuefni fyrir foreldra þeirra barna
sem eru í skólanum. „Það er falleg
hugsun að allir geti verið í einu skóla-
umhverfi en raunveruleikinn er ekki
þannig,“ segir Páll. „Sum börn ráða
bara ekki við heilbrigðan hóp eða
hefðbundið menntaumhverfi.
Enginn veit hvað veldur fötlun Alex-
anders eða hvort honum muni fara
mikið fram – hann er að skrifa sína eig-
in bók. En hann kemur okkur sífellt á
óvart með því að geta eitthvað nýtt.
Það þarf samt að kenna honum allt frá
grunni og hann þarf algjörlega vernd-
að umhverfi.“
„Þetta er frábær skóli,“ segja þau
bæði. „Alexander er svo sæll þar. Það
þarf að hjálpa skólanum að halda
þessu öfluga starfi gangandi – í bættu
húsnæði. Þrátt fyrir aðstöðuleysi er
ótrúlegt hvað kennurunum auðnast að
gera.“
Syngur af gleði
á leið í skólann