Fréttablaðið - 21.06.2003, Qupperneq 17

LAUGARDAGUR 21. júní 2003 17
Lilló, Diddó og Fiffó
Þetta er ævafornt,“ segir Frið-rik Þór Guðmundsson, nýráð-
inn ritstjórnarfulltrúi tímarits-
ins Mannlífs, kallaður Lilló.
„Þar á ég við að þetta festist við
mig þegar ég var mjög lítill, og
eins og gælunafnið ber með sér
stafaði það af skorti á stærð.
Mig grunar allt eins föður minn
sem upphafsmann, bróðir föður
míns var kallaður Lilli og þetta
hefur hugsanlega verið til að-
greiningar. Þetta átti svo sem
ágætlega við, ég var ekki
minnstur í bekknum en með
þeim minni.“
Friðrik segist aldrei hafa ver-
ið strítt á þessu gælunafni og
ekki haldinn neinum fóbíum út
af því.
„Ég hef ekkert skammast
mín fyrir nafnið enda er það
ennþá ljóslifandi í nánasta vina-
hópi og fjölskyldu. En svo eru
auðvitað sumir sem eiga erfitt
með að kalla mig þetta.“
Þegar Friðrik komst á ung-
lingsár rættist úr stærðinni og
hann tók góðan vaxtarkipp, svo
Lilló átti vart við lengur. Hann
gengst þó enn glaður við nafn-
inu hvenær og hvar sem er.
„Ég hef líka stundum litið á
þetta sem hálfgert skáldanafn,
ef ég vildi fela mig, skilurðu, en
ég er nú alltaf að skrifa eitt-
hvað,“ segir Friðrik, sem er þó
enn óútgefinn og biður blaða-
mann fyrir leyndarmálið.
Gælunafngiftir í nánasta um-
hverfi Friðriks eru svolítið í
þessum stíl, hann á bræður sem
heita Pétur, kallaður Diddó, og
Jón kallaður Onni. Þá á hann
frænda sem er alnafni hans og
kallaður Fiffó. “En það er nú
kannski lógík í einhverju af
þessu,“ segir Friðrik. ■
KRISTJÁN „BJÖSSI“ JÓNSSON
Var frá upphafi aldrei kallaður annað en
Bjössi.
Kristján kall-
aður Bjössi
Ég heiti Kristján Guðbjörn ogþaðan kemur Bjössanafnið. Ég
veit eiginlega ekki af hverju, en
ég var frá upphafi aldrei kallaður
annað en Bjössi og skrifaði mig
alltaf Björn Jónsson,“ segir Krist-
ján Guðbjörn Jónsson, kallaður
Bjössi.
Hann er frá Ísafirði og segir
þetta bara hafa verið þannig fyrir
vestan. „Alls konar gælunöfn eru
algeng úti á landi þar sem allir
þekkja alla, fólk er gjarnan kallað
eitthvað allt annað en það er skírt.
En svo er nú alltaf einhver skýr-
ing á nafngiftunum þegar að er
gáð.“
Björn segir fólk oft sperra eyr-
un í undrun þegar hann er nýbú-
inn að kynna sig sem Kristján og í
næstu andrá kalli konan hans
hann Bjössa. „Það þykir fólki
skondið,“ segir Kristján, sem var
skírður í höfuðið á fósturafa sín-
um og ömmu, Kristjáni og Guð-
björgu. Nú erum við orðnir þrír
Kristjánarnir og kannski jafn gott
að einn sé kallaður Bjössi.“ ■
Örn kallaður
Jonni
Ég átti að heita Guðjón í höfuð-ið á afa mínum, segir Örn Guð-
mundsson, starfsmaður hjá A.
Karlsson hf., sem er alltaf kallað-
ur Jonni. „Foreldrar mínir kölluðu
mig Jonna áður en ég var skírður,
en svo snerist þeim hugur og létu
gefa mér nafnið Örn. Jonna-nafn-
ið hefur þó loðað við mig alla tíð.“
Aðspurður viðurkennir Örn að
fólki finnist það oft skrýtið þegar
hann kynnir sig sem Örn og sé svo
stuttu síðar ávarpaður Jonni. En
það venst,“ segir hann. ■
FRIÐRIK ÞÓR GUÐMUNDSSON
Var snemma kallaður Lilló og nafnið festist við hann þó síðar rættist úr stærðinni.