Fréttablaðið - 02.07.2004, Blaðsíða 46

Loksins heyrir maður eitthvað frá
fyrrverandi meðlimum Guns’n
Roses sem maður getur sætt sig
almennilega við. Sérstaklega hafa
Slash verið mislagðar hendur
undanfarinn áratug og hljómsveit
hans, Snakepit, náði aldrei al-
mennilega flugi. Var gítarguðinn
aðeins skugginn af sjálfum sér
miðað við það sem hann gerði með
GnR.
Velvet Revolver er hins vegar
mjög skemmtileg rokk og ról
hljómsveit. Duff, Slash og Matt
Sorum hafa greinilega veðjað á
réttan hest með Scott Weiland,
áður í Stone Temple Pilots, en það
fer honum mjög vel að syngja
þessa tegund tónlistar, einfalt og
gamaldags rokk.
Frumburður hljómsveitarinn-
ar, Contraband, grípur mann
ágætu taki strax með fyrsta lagi
plötunnar, Sucker Train Blues.
Gefur það strax ágætis mynd af
því sem er að gerast hjá Velvet
Revolver, rokk í skítugri kantin-
um. Ég var á sínum tíma allt of
duglegur við að bera trommarann
Matt Sorum saman við Steven
Adler, eftir að Sorum tók sæti
þess síðarnefnda í Guns’n Roses.
Hefði betur sleppt því og reynt að
njóta stíl hans. Sorum keyrir Vel-
vet Revolver sterkt áfram með
þéttum trommuleik og smekkleg-
um fyllingum, þáttur hans er
ómissandi í bandinu.
Þá er Slash að standa sig
feykivel, sýnir það og sannar að
hann er einn af bestu gítarleikur-
um rokksögunnar, og er erfitt að
týna til einstaka sóló því hann fer
gegnumgangandi á kostum á plöt-
unni.
Einnig gleður eyrað að heyra
hljómsveitina rífa sig út úr skít-
rokkinu og sýna á sér létta hlið í
lögum eins og Fall To Pieces og
You Got No Right. Rokkuðu lögin
eru líka alveg frábær, sérstaklega
Set Me Free, mjög öflugt gítarriff
og svei mér þá ef Weiland reynir
ekki vísvitandi að hljóma eins og
Axl Rose.
Velvet Revolver kemur bara
nokkuð á óvart, átti allt eins von á
að þetta væri aum tilraun gamalla
rokkara til að ná sér í smá aur
enda hefur útkoman af svoleiðis
ævintýrum verið allt önnur en góð
hingað til. Contraband er hins
vegar ágætis frumraun frá Velvet
Revolver sem er vonandi komin
til að vera. Smári Jósepsson
Í skítugri kantinum
Útsala á töskum
og gjafavöru
Gríptu tækifærið - gerðu góð kaup
Drangey-Smáralind
sími 528880 www.drangey.is
Heilsudrekinn
Kínversk heilsulind
Ármúla 17a
Sími 553 8282
www.heilsudrekinn.isKung Fu
Skeifan 3J
533 1225
Rósavendir 500 kr. (í ábyrgð)
2. júlí 2004 FÖSTUDAGUR
[ TÓNLIST ]
UMFJÖLLUN
VELVET REVOLVER
CONTRABAND
Í morgun vaknaði ég við kór
regndropa á tjaldhimninum mín-
um. Frekar róandi söngur svona
í morgunsárið en líka merki þess
að dagurinn á eftir að verða
blautur hér á Hróarskeldu-
hátíðinni.
Ferðalagið í gær gekk nokkuð
vel. Auðvitað var hópur ís-
lenskra stráka í flugvélinni sem
breiddi út ómenningu landsins út
fyrir landamærin. Þeir létu öll-
um látum í vélinni, ældu á gólfið
og sungu svo Krummavísur á
milli þess sem þeir teygðu sig
eftir afturenda flugfreyjanna.
Á lestarstöð flugvallarins
héldu þeir áfram að breiða út
boðskapinn. Köstuðu súperbolta
í fólkið hinum megin við lestar-
teinanna og báðu svo manninn
sem greip hann um að kasta
honum til baka. Auðvitað mis-
tókst honum og boltinn endaði
hjá teinunum. Fyrir vikið fékk
þjóðlagið Ólafur Liljurós textann
„Þessi maður er hálfviti!“
Sem betur fer ákvað gengið
að taka lestina til Kaupmanna-
hafnar frekar en að fara beint til
Hróarskeldu eins og ég. Íslend-
ingaleysið í lestinni þangað gaf
mér kost á að gleyma mér á
meðan myrkvað landslagið þaut
fram hjá. Það hafði víst verið
þurrt allt kvöldið en auðvitað
rigndi þegar kom að því að ég
þyrfti að tjalda. Fékk þó aðstoð
frá tveimur sænskum stúlkum,
sem ég sá ekkert framan í vegna
myrkursins. Kannski sé ég þær
aldrei aftur? Á að minnsta kosti
ekki eftir að þekkja þær í sjón.
Ég tjaldaði hjá Arnari Eggert,
blaðamanni Moggans og Public
Enemy no 1. Samuræjinn í síð-
ustu Tom Cruise mynd sagði
nefnilega að það væri best að
„þekkja óvin sinn“. Ég tek hann
bara á orðinu. Arnar var þreytt-
ur og fór snemma að sofa. Ég var
ekkert þreyttur og þefaði upp
næsta félagsskap. Rakst á þrjá
klikkaða Svía sem töluðu um
hvalveiðar á milli þess sem þeir
gösuðu sig með rjómasprautu-
hylki. Eftir að samtalið fór svo út
í það hvaða mannakjöt myndi
bragðast best, og hvernig væri
hægt að koma því í sölu, ákvað
ég að það væri tími til kominn að
fara í háttinn.
Í dag er á dagskránni að sjá
Blonde Redhead, Dropkick
Murphys, Scratch Perverts, TV
on the Radio, Joss Stone, Korn og
Audiobullys. Ef það rignir meira
gæti þetta orðið smá leðja. En
hey! It’s að dirty job, but some-
body’s gotta do it!
Birgir Örn Steinarsson, Hróarskelda,
fimmtudagurinn 1. júli 2004
■ Fólk
FYRSTI Í HRÓARSKELDU
BIRGIR ÖRN STEINARSSON BLOGGAR FRÁ HRÓARSKELDU
STÓRA SVIÐIÐ Á HRÓARSKELDU
Undirbúningur fyrir væntanlega tónleika
á Hróarskelduhátíðinni var á fullu í gær,
enda í mörg horn að líta áður en fyrstu
stjörnurnar stigu á svið í gærkvöld.
Löggan þekkir ekki Clapton
Eric Clapton var nýlega á ferð í
bíl sínum í Surrey á Suður-
Englandi. Eitthvað hefur Clapton
verið illa upplagður því að nær-
staddur lögregluþjónn fann sig
tilknúinn að stöðva hann fyrir of
hraðan akstur. Það þætti ekki í
frásögur færandi ef lögreglan
hefði þekkt gítargoðið mikla, en
svo skemmtilega vildi til að lögg-
an kom alveg af fjöllum. Eftir að
hafa fengið hjá honum nafn og
tekið af honum skýrslu spurði
hann hver atvinna Claptons væri.
Clapton sagðist vera í tónlistar-
bransanum. „Þú hlýtur þá að hafa
það ágætt,“ sagði lögregluþjónn-
inn, án þess að kveikja á perunni,
og brunaði í burtu. Þetta er ekki í
fyrsta sinn sem Clapton er tekinn
fyrir of hraðan akstur því
snemma á þessu ári var hann tek-
inn á 110 mílna hraða á Ferrari-
bifreið sinni. Sagðist hann þá hafa
góða og gilda afsökun fyrir athæf-
inu, þar sem dóttir hans ætti
afmæli og hann væri of seinn að
kaupa handa henni afmælisgjöf. Í
þetta sinn hafði hann þó enga
skýringu á reiðum höndum og
gæti átt von á að missa bílprófið
tímabundið. ■
ERIC CLAPTON
Var tekinn fyrir of hraðan akstur í Bretlandi.
Nú er spurt hvort hann sé jafn fljótur á
Ferrarinum og hann er á Fendernum.