Tíminn - 09.06.1973, Page 30
30
TÍMINN
Laugardagur 9. júnl 1973.
TÍZKUVERZLUN
ÆSKUNNAR
Þingholtsstræti 3
Vandaður
barnafatnaður
í úrvali —
i glæsilegri
sérverzlun
J
$
13»
*. i
i -v
V, --
• M'w • •
Röntgendeiíd
Borgarspítalans
Sérfræðingar
2 stöður sérfræðinga við Röntgendeild
Borgarspitalans eru lausar nú þegar,
eða eftir samkomulagi.
Laun samkvæmt kjarasamningi Læknafélags Reykja-
vikur og Reykjavikurborgar.
Allar nánari upplýsingar um stöður þessar veitir yfir-
læknir Röntgendeildar Borgarspitalans, Ásmundur
Brekkan.
Reykjavik, 6. júni 1973.
Ileiibrigðismálaráð
Reykjavikurborgar
m
¥
ki
j Cv
sYá
m
ív
r'\
i
■Ám'
$
y -•
'r.-r
Tilboð óskast i smiði á 139 stk. innihurðar-
flekum fyrir Fæðingardeild Landspitalans
i Reykjavik.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstol'u vorri gegn 2.000.00 kr.
skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð föstudaginn 22. júni 1973, kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844
Ungur framkvæmda-
stjóri óskar eftir
starfi úti ó landi
Framkvæmdastjóri i Reykjavik óskar
eftir starfi úti á landi.
Viðtæk reynsla á sviði auglýsinga- og
kynningarmálum fyrirtækja.
Tilboð merkt ,,P.O. box 722”. Reykjavik.
EINA BLAÐIÐ A ISLANDI, SEM KOMIÐ HEFUR ÚT AÞREMUR TUNGUMALUM, ÍSLENZKU, ENSKU OG RÚSSNESKU. kaupiá SKAK tímaritiá FLYTUR KJARNANN UR FRETTUM SKAKPRESSUNNAR. OG HELZTU FRETTIR AF INNLENDUM VETTVANGI.
skák er tvímælalaust bezta tómstunda- iája sem um getur nBT 15899. HRINGIÐ STRAX. hentar öllum
KEMUR ÚT 10 SINNUM Á ARI. FJÖLDI MYNDA PRÝÐA BLAÐIÐ. þ b si aá orgar g TlMARITIÐSKAK, PÓSTHÓLF 1179, REYKJAVlK. o
O Útlönd
fremst um mergð þess fólks
hvarvetna um heim, sem vill
lifa sómasamlegu lifi. Við
þekkjum ekki réttar áttir i
heiminum ef við þörfnumst
Thieu forseta i Suður-Viet-
nam, Lon Nol i Cambodiu,
Grikklands til þess að verjast
Rússlandi, arabiskrar oliu
þegar tilvera Israels er i húfi,
Pakistana til þess að koma i
kring fundum með leiðtogum
Kinverja, hernaðarstjórna til
þess að vernda hagsmuni
bandariskra hlutafélaga i
Suður-Ameriku, króms frá
Rhodesiu og sykurs frá Suður -
Afriku, og siðast en ekki sizt ef
við stöndum þegjandi hjá
meðan kúgun, morð og
miskunnarlaus trúarátök
geisa á Norður-írlandi. Með
slikri afstöðu afneitum við arfi
okkar.
ÞVl verður ekki haldið fram
i alvöru að deilur i Ulster séu
brezkt innanrikismál. Þær eru
alþjóðamál. Irska lýðveldið er
sjálfstætt og fullvalda riki og
bein og óbein aðild þess að
þessum málum er jafnjersk
dag hvern, eins og fyrirsagnir
dagblaðanna. Brezk lausn i
Ulster getur ekki sniðgengið
eðlilegt og sjálfsagt hlutverk
trska lýðveldisins.
Friðsamleg lausn i Ulster
sem allra fyrst snertir
ennfremur óbeina en eigi að
siður mikilvæga hagsmuni
Bandarikjamanna. Þær
þúsundir brezkra hermanna,
sem tepptar eru i Ulster,
snerta auðvitað skuld-
bindingarnar am herstyrk
gagnvart Atlantshafsbanda-
laginu, en það mál veldur
auknum ágreiningi milli
Evrópumanna og Bandarikja-
manna.
HVAÐA hlutverki ber þá
rlkisstjórn Bandarikjanna að
gegna gagnvart Norður-ír-
landi?
Að minu áliti eigum við að
viðhafa ákveðinn og við-
varandi tón i utanrikisstefnu
rikisstjórnarinnar, tón, sem
endurómar lögmæta kröfu
milljóna bandariskra þegna
um afnám ofbeldis á Norður-
trlandi og viðurkenningu þess,
að minnihlutanum i Ulster
beri full þátttaka i stjórn sins
byggðarlags. Við eigum i
þessu skyni að lýsa fyrir
Bretum áhuga okkar á þvi, að
réttlát áhrifaaðild sé tryggð á
löggjöf og framkvæmdavald,
þegar kjörið verður til hins
nýja þings á Noröur-lrlandi.
Sameining Irlands er eina
lausnin, sem bundið getur endi
á deilurnar i Ulster. John
Lynch fyrrverandi forsætis-
ráðherra trska lýðveldisins
sagði um þetta:
„Eina lausnin er sameining
Hringið
og við
sendum
yður
blaðið
um leið
trlands með samkomulagi,
frjálst trland i vinsamlegri
sambúð við Bretland, og
verður aðili að Efnahags-
bandalaginu ásamt þvi. Ég
aðhyllist þessa skoðun vegna
þess, að ég held þetta einu
leiðina til þess að losna við
hinar erfiðu erfðadeilur, sem
sagan hefir skilið eylöndum
okkar eftir. Ég kem ekki auga
á neina aðra leið, sem geri
börnum okkar auðveldara en
ekki erfiðara fyrir”.
ENDIR verður hvorki bund-
inn á vandræðin með áköfum
andmælum gegn ofbeldis-
beitingunni né beitingu nægi-
legs herafla til þess að kveða
hana niður. Leitin að friði
verður árangurslaus þar til að
beitt er stjórnmálalausn, sem
báðir aðilar telja réttláta og
sanngjarna.
Fimmtiu og fimm þúsund
Bandarikjamenn létu lifið i
Vietnam áður en okkur urðu
þessi einföldu sannindi ljós.
Það hefir tekið Breta fjögur ár
að komast að raun um þetta á
Norður-lrlandi, og allan þann
tima hefir verið beitt óþörfu
ofbeldi, sem hefir valdið
mikilli eyðileggingu.
o Menn og...
allar aðstæður og athuga, hvort
breyting geti talizt æskileg á skip-
an þessara mála.”
Þessa yfirlýsingu hefur Emil
endurtekið á þingi 1970 og 1971.
Samstaða um
fimm höfuðatriði
Samkvæmt þvi, sem er rakið
hér á undan, hafa þeir flokkar,
sem stóðu að þátttöku i Nato, ver-
ið til þessa sammála um eftir-
greind fimm atriði:
1. Að tsland verði aðili að At-
lantshafsbandalaginu meðan
annað viðtækara og öruggara
varnarkerfi er ekki fyrir hendi.
2. Að tsland hafi ekki eigin her.
3. Að íslendingar leyfi ekki er-
lendar herstöðvar á friðartimum
og stefni að þvi, að hér sé ekki her
til langframa.
4. Að þátttakan I Nato og varn-
arsamningurinn við Bandarfkin
séu tvö aðskilin mál.
5. Að það sé á valdi tslendinga
einna að ákveða það, hve lengi
herlið dvelur hér samkv. varnar-
samningnum frá 1951.
Batnandi
friðarhorfur
Það er nú undantekningarlitið
viðurkennt, að ástand i alþjóða-
málum hafi farið batnandi sið-
ustu árin, einkum þó i sambúð
austurs og vesturs i Evrópu.
Þátttökuriki Nato i Evrópu hafa
þvi lagt fram minna til hermála
en herfræðingar þess hafa gert
tillögur um, þvi að þau hafa talið
það óhætt vegna batnandi horfa.
Ahrifamiklir bandariskir stjórn-
málamenn leggja til, að dregið sé
verulega úr herafla Bandarikj-
anna i Þýzkalandi. Viðræður eru
að hefjast milli rikja Nato og Var-
sjárbandalagsins um að draga úr
herafla. Horfur eru á, að hinar
svonefndu Salt-viðræður beri
vaxandi árangur. Þegar þannig
horfir, hljóta þeir flokkar, sem
stóðu að þátttökunni i Nato, að
vera sammála um það, sam-
kvæmt fyrri yfirlýsingum, að
timabært sé orðið að hefja endur-
skoðun á varnarsáttmálanum
með það fyrir augum, að herinn
fari. Það eitt er i samræmi við
þær yfirlýsingar flokkanna, að
þeir vilji ekki hafa hersetu til
langframa og ekki á friðartimum.
Það væri algert frávik frá fyrri
stefnu þessara flokka, ef farið
væri að halda þvi fram, að hér
ætti að vera herseta eins lengi og
Rússar hafa herskip á Norður-At-
lantshafi. Slikt myndi þýða
áframhaldandi hersetu um ófyr-
irsjáanlega framtið.
Eins og áður er fram tekið eru
varnarsáttmálinn og aðildin að
Atlantshafsbandalaginu tvö að-
skilin mál. Vel má vera, að sið-
ustu atburðir geti orðið til þess,
að tslendingar telji nauðsynlegt
að endurskoða afstöðu sina til
bandalagsins fyrr en ella, en um
það verður ekki rætt að þessu
sinni.
Þ.Þ.