Tíminn - 07.10.1973, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
Sunnudagur 7. október 1973.
SKOGRÆKT
SKORRADAL
V

*
'V
o
Eístibær
vV
Yfirlitskort yfir Skorradal.
OKKUR íslendingum er gjarnt að
ætla, að náttúra islands sé óspillt-
ari náttúru annarra landa og
stæruin okkur ósjaldan af þvi i
viðtali við útlendinga. Hætt er þó
viði að þeir menn útlendir, sem
einhverja kunnáttu liafa í því efni
brosi í kampinn, þegar við höfum
orð á sliku, þvf að sannleikurinn
er allur annar og ömur-
legri.Fáum löndum hefur verið
spillt jafn geigvænlega og islandi
og svo illa er landið leikið eftir
1100 ára búsetu, að tæpast munu
nærlendis nokkur dæmi jafn
hroðalegrar eyðingar gróöur-
lendis og jarðvegs og hvarvetna
blasa viðaugum hér l*aö er varla
fyrr en komið er suður til
Miöjarðarhafslanda, að getur að
Ifta jafn uggvænlega landeyðingu
og hina islenzku.
Rányrkja
Orsakir gróðureyðingar eru
margvislegar og sumar eru þess
eölis, að lítt eða ekki verður við
ráöið. Þannig fáum við vart eða
ekki að gert þeirri landeyðingu
sem hlýzt af sjálfu náttúrufari
landsins, veðráttu og eldsum-
brotum. En þótt stórfelld gróöur-
eyðing hafi hlotizt af þessum
orsökum, er hin þó miklu mest,
sem hlotizt hefur af rányrkju
okkar á liðnum öldum. En orðinn
hlutur verður ekki bættur, hversu
fegnir sem við vildum, enda tæp-
lega við forvera okkar I landinu
að sakast, þvi að þeir vissu ekki
hvað þeir gerðu, auk þess sem oft
mátti ekki miklu muna að þeir
skrimtu og þá leiða menn sjaldn-
ast hugann að öðru en stundar-
þörf.
Kynnisför i
Skorradal
Hitt er harkalegar að enn skuli
ekki allir hafa á þvi fullan skiln-
ing, hverja nauðsyn ber til þess
að hefta landeyðinguna og rækta
á nýjan leik það sem glatazt
hefur. 1 hópi þeirra, sem skilja
hversu mikið er i húfi, eru skóg-
ræktarmenn. A sumri komanda
eru 75 ár liðin siðan hófst
skógrækt á tslandi.
Af þvi tilefni efndi Skógrækt
rikisins síðstliðinn mánudag til
kynnisferðar fréttamanna um
skóglendið i Skorradal. Þar er nú
ræktaður skógur á landi Stálp-
astaða, Hvamms, Bakkakots,
hluta af landi Indriöastaða og
Stóru-Drageyrar, og á landi
Sarps og hálfri landareign Efsta-
bæjar.
Með fréttamönnum i förinni
voru þeir Hákon Bjarnason
skógræktarstjóri, Kristinn
Skæringsson og Þórarinn
Benedikz, báðir skógfræðingar,
sem starfa hjá Skógrækt riksins.
Ferðaveðrið var i lakara lagi,
dumbungur og rigning með
köflum, en skógræktarstjóri hug-
hreysti menn með þvi, að rifja
upp orð Brynjólfs frá Minna-
Núpi, sem ætið sagðist vera
veðurheppinn á ferðum sinum, af
þvi hann gætti þess að fara ekki
að heiman nema illa viðraði og
með þvi að hafa þann hátt á,
hittist ofast svo á, að veðrið
skánaði, þegar á leið ferðina.
Ekki varð okkur-að þessu, en það
kom þó ekki að sök, þvi að i aðra