Tíminn - 16.02.1975, Blaðsíða 31

Sunnudagur 16. febrúar 1975
TÍMINN
31
,, —Jæja — fimmtán sinnum á þessum þrjátiu og fimm
minútum, sem þátturinn stóð yfir, hafið þið hlegið — og
miðað við annað efni sjónvarpsins hlýtur það að þykja
harla gott að geta hlegið nærri þvi aðra hverja minútu.”
,,Að öllum likindum það, sem þeir nefndu guðlast
Megasar, enda hefur sennilega frá þeirra sjónarmiði
verið betra að nota það sem átyllu, heldur en pólitik eða
herinn.”
hann mundu beita sér fyrir þvi,
aB hann yrBu aldrei sýndur. Ég
spurBi hann þá aB þvi, hvort þaB
væri ekki UtvarpsráBs aB stöBva
þáttinn,— en ekki hans. SagBi
Jón, aB þaB væri sitt mál, og
sagBi mér jafnframt, aB skipta
mér ekki af þvi, sem mér kæmi
ekki viB.
Eins og ég var áBur búinn aB
segja, fór BöBvar norBur til
Akureyrar og ræddi þar m.a.
viB Jón Danielsson, ritstjóra
AlþýBubandalagsblaBsins á
Akureyri, sem siBar hringdi i
NjörB P. NjarBvik, formann út-
varpsráBs, og lagBi fyrir hann
þá spurningu, hvort Jón
Þórarinsson hefBi vald til þess
aB stöBva þáttinn. 1 svari
NjarBar kom fram, aB
maBurinn hefBi engan rétt til
þess, heldur væri þaB út-
varpsráBs aB dæma um þaB.
ÞaB varB svo úr, aB útvarpráB
horf&i á þáttinn, og þegar þvi
var lokiB, greiddu þessir sjö
menn atkvæöi, sem féllu
þannig, a& fjórir voru á móti þvi
aö hann yröi sýndur, en þrir
voru þvi meBmæltir. NjörBur P.
Njarövik, Stefán Karlsson og
Olafur Ragnar Grimsson
greiddu atkvæöi meö þættinum.
Hlátur aðra
hvora minútu
Eftir atkvæöagreiösluna
sagöi Ólafu Ragnar eitthvaö á
þessa leiö viö útvarpsráös-
menn: Þiö heföuö eflaust
stöövaö ritverk Þórbergs
ÞórBarsonar, Bréf til Láru, ef
þiö heföuö getaö þaö.
— Hún var þó alltént fyndin,
sögöu útvarpsráösmenn — og
gáfu þarmeötilkynna, aö þeim
heföi ekki þótt þátturinn
fyndinn.
Ólafur Ragnar sagBi þá eitt-
hvaB á þessa leiö:
— Jæja, — fimmtán sinnum á
þessum þrjátiu og fimm minút-
' um, sem þátturinn stóö yfir,
hafiB þiö hlegiö, — og miöaö viö
annaB efni sjónvarpsins, hlýtur
þaö aö þykja harla gott aö geta
hlegiö nærri þvi aöra hverja
minútu.
ólafur Ragnar haföi þá veriö
svo forsjáll aö merkja alltaf viö
á blaBi hjá sér, þegar út-
varpsráösmenn hlógu!
Ég get ekki annaö en dáöst aö
manninum fyrir hugvitssemina
og forsjálnina.
Jón er
erlendis
— Fyrir skömmu komst ég aö
þvi aö viö eigum rétt á aö fá
segulbandskópiu ,af þættinum,
— og þeirra erinda aö fá þessa
kópiu, hringdi ég upp i sjónvarp.
ÞaB tók drykklanga stund, aö ná
sambandi viö þessa menn, og
þar sem Jón Þórarinsson var
ekki á landinu, óskaöi ég eftir
samtali viö Andreá Indriöason.
Ég greindi honum frá þvi, aö
ég hefBi komizt aö þvi, aB ég ætti
rétt á segulbandskópiu af
þættinum, og hér meö óskaöi ég
eftir aö fá hana.
Andrés svaraöi þvi til, aö
hann gæti ekki tekiö ákvörBun
um þetta, þar sem Jón væri er-
lendis. /
Ég spurBi hann þá, hvort hann
myndi hlita úrskuröi útvarps-
ráös I þessu efni — og tók hann
þvi fremur fálega. Ég sagBi
honum þá hreint út, aö þetta
væri á allra vitoröi, aö hann
væri skósveinn Jóns og mér
fyndist þaö of langt gengiö hjá
honum aö taka Jón vin sinn
fram yfir sjálft útvarpráös.
Svaraöi hann þvi til, aö þetta
væru aöeins min orö.
Mér þætti gaman aö fá svör
viö þvi, hvort Jón Þórarinsson
sé æskilegur starfsmaöur i
stofnun, sem skreytir sig meö
hlutleysi I tima og ótima. HvaB
þarf til þess aö mönnum sé vikiö
úr þessari stööu?
Herinn hefur aldrei
gert mér neitt
— Vísur minar? Þær fjalla eöli-
lega um ýmislegt, — m.a.
svonefndan einkabilisma, sem
mér er mikiö I nöp viö. Ég geri
grln aö þessu fyrirbæri í vísum
minum, og reyni á þann hátt, aö
vekja fólk til umhugsunar um
hann, — enda er það staöreynd,
aö á stundum er óhagræöi aö þvi
aö vera á bil I Reykjavik.
Ég hef einnig reynt að vekja
fólk til umhugsunar um það,
hvort rétt sé að hafa her á Is-
landi, og þá fjölmiðla, sem hon-
um fylgja. Hernaöur er illa hlut-
laus og fjölmiölar herja siður
en svo hlutlausir frá minu
sjónarmiBi.
Rök íslendinga i sambandi viö
dvöl hersins eru þessi: Herinn
hefur aldrei gert mér neitt.
Hvaö þarf herinn eiginlega að
gera hér á landi til þess aö fólk
snúist almennt gegn honum?
Ganga I skrokk á landsfólkinu?
Þaö er ekki nóg aB sami her
strádrepi heilar þjóöir — þaö
fær ekki einu sinni fólk til aö
snúast gegn honum.
Svo virBist sem skoöun ís-
lendiga sé sú, aB svo fremi sem
hermennirnir beita ekki nýtizku
vopnum gegn tslendingum, sé
allt I lagi aö hann dvelji hér.
MeB visum minum er ég m.a.
a& vekja menn til umhugsunar
um þetta.
Það, sem þeir nefndu
guðlast Megasar
— Hverjar telur þú að hafi verið
helztu ástæðurnar fyrir þvi að
þátturinn var stöðvaður?
— AB öllum likindum þaö sem
þeir nefndu guðlast Megasar
enda hefur sennilega frá þeirra
sjónarmiöi verið betra að nota
þaB sem átyllu heldur en pólitík
eBa herinn. Þeir gripu lika visu
Megasar tveimur höndum, enda
hafa þeir sennilega frekar
viljaö vera hlutlausir gagnvrt
guöi, heldur en pólitik eöa hern-
um.
Ég fjallaöi I minni visu um
herinn, Böövar fjallaöi um þaö,
sem kallast getur pólitik, og
Megas kom inn á guödóminn i
sinni vfsu.
Ég nefndi mina visu „Frjálsa
menningu”, og Böövarsþáttur
hét „t þann tima var land allt
hreggviöi vaxið milli fjalls og
vjöru”.
Þegar Andrés hlýddi á þátt
Böövars, gerBi hann þegar at-
hugasemd, og sagði við okkur,
aö Hreggviöur gæti ekki svaraö
þessu, sem var auðvitað alveg
út i hött, þvi það var ekki okkar
mál, hvort Hreggviöur fengi
tækifæri til að svara þessari
ádrepu, heldur sjónvarpsins
sjálfs. Viö buöumst hins vegar
til þess aö einn úr okkar hópi
ræddi þetta mál við Hreggvið,
t.d. strax eftir sýningu
þáttarins, eins og tiökast mjög
núna um mál, sem fólk hefur
mismunandi skoðanir á.
Hvernig færi, ef allir
flyttu út i sveit
og færu að
vinna leður?
I sambandi viö skrautfjööur
sjónvarpsins hlutlevsisð, langar
Framhald á bls. 34
HLJÓMPLÖTUDÓMAR
DOMARI: GUNNAR GUNNARSSON
★ ★ ★ ★
★ ★ ★ ★ +
★ ★ ★ +
TEN YEARS AFTER höföu
ekki gefiö út margar plötur,
þegar ljóst var, aö maöurinn
á bak viö þær var náungi aö
nafni Alvin Lee. Þaö var
söngur hans, og þó sérstak-
lega gitarleikur, sem setti
mikinn svip á tónlist þeirra,
— svo mikinn, aö aiit sem
þeir geröu á seinni árum, var
hálfgerö einkaeign Alvins
Lee.
En hvaö um það, — nú hafa
Lee og féiagar hans nýlega
gefiö út tveggja plötu albúm
frá hljómleikum, og hefur
Alvin gefiö albúminu nafniö
”IN FLIGHT”. A plötunum
treöur hann upp meö ýmsum
góöum köppum og flytur
nokkra gamla og góöa
„rokkstandarda”, góöan
siatta af Blues-jazz, og auö-
vitaö dálitiö af tónlistn Ten
Years After. Allur flutningur
er hins vegar rólegri og yfir-
vegaöri en viö eigum aö
venjast frá Lee.
Joe Walsh hóf sinn frægöar-
feril I hijómsveitinni James
Gang, og má meö sanni
segja, aö tónlist þeirra hafi
snúizt um hann. Joe Walsh
hætti I James Gang 1972 og
stofnaöi þá hljómsveitina
Barnstorm, sem gaf út eina
LP-plötu 1973. Slöan gaf
Waish út sólópiötu, ágæta
plötu, — og nú hefur önnur
sólóplata litiö dagsins ljós.
Hún heitir „So What” og
Waish notar á henni gamia
samstarfsmenn, eins og Joe
Witale, Kenny Passarelli,
Russ Kunkel, Dan Fogelberg
og Eagles ásamt fleiri.
Þetta úrvalsliö flytur mjög
rafmagnað rólegt,rokk, þar
sem einstakur gitarieikur
Walsh sker sig út úr, — og þá
skiiur maöur allt I einu hvers
vegna Walsh er uppáhalds-
gítarleikari Pete Townsend.
Fyrir um þaö bil þrettán ár-
um varö mjög vinsælt lagiö
„Lever Please” eftir óþekkt-
an ungling, aö nafni Billy
Swan. En I tlmanna rás féli
Billy kariinn alveg I
gleymsku, þar til hann fór aö
spila á bassa hjá Kris
Kristoferssyni, og þá fór
hann einnig stuttu siðar aö
vinna aö sjálfstæöri LP-
piötu. Hún er komin og heitir
„I can Help” og þaö er vlst
óhætt aö spá henni miklum
frama, þvi aö platan er aö
slá I gegn um viöa veröld og
titillagiö fór I fyrsta sæti vin-
sældalistans I Bandarlkjun-
um fyrir nokkru.
Platan inniheldur gamla
og nýja rokkara, sem Billy
giæöir nýju llfi meö góöum
og sérstæöum flutningi.
Þetta er góö og hressileg
plata, sem hefur þaö aö
markmiöi aö skemmta
áheyrendum og færa okkur
nær rokkinu. Þaö ætti aö tak-
ast I flestum tiifellum.
★ ★ ★

'AND SMEU
HEROSES
Ég held, cö ég geti fullyrt aö
fáir kannist viö nafn tón-
listarmannsins Mac Davis.
Þaö væri þá helzt i sambandi
viö lagiö „Stop and Smell the
Roses”, sem er titillag nýju
LP-plötunnar hans. Mac
þessi nýtur mikilla vinsælda
vestan hafs um þessar
mundir og er með hvorki
meira né minna en fjórar
LP-plötur á vinsældalistan-
um þar vestra.
Þessi plata hans er ósköp
hugljúf og notaleg, — hann
syngur um ástina, kvenfólk
og gott heimilisllf i léttum
country-stíl. Allur hljóö-
færaleikur er óaöfinnanleg-
ur, þó svo aöhann risti ekki
mjög djúpt. Þetta er plata,
sem óhætt er aö mæla meö
fyrir þá sem komnir eru af
mesta hávaöaskeiöinu.
Hljómplötudeild FACO hefur lónað síðunni þessar pjötur til umsagnar