Tíminn - 22.06.1975, Page 24
24
TÍMINN
Sunnudagur 22. júni 1975.
Höfundur: DavidMorrell'
Blóðugur
hildarleikur
51
við þaulreyndan drápara. Guð einn mátti vita hvernig
þeim hafði tekizt að halda út svona lengi. Teasle var nú
Ijóst, að hann hefði aldrei átt að koma með mennina
þarna uppeftir. Hann hefði átt að bíða eftir ríkislögregl-
unni. í fimm ár hafði hann blekkt sjálfan sig og haldið
lögreglulið sitt jafn harðgert og agað, eins og liðið í
Louisville. Nú skildist honum, að eftir því sem árin liðu,
höfðu mennirnir vanizt daglegum störfum sínum og
misst árvekni stna. Sama gilti um hann sjálfan. Hann
hafði rifizt við Orval í stað þess að einbeita sér að
strokufanganum. Hann hefði átt að varast fyrirsátina.
Nú var allur útbúnaðurinn glataður, eftirleitarleiðang-
urinn í upplausn, og mennirnir á vtð og dreif. Orval var
látinn. Smám saman rann upp fyrir honum beiskur
sannleikurinn. Hann var í raun og veru orðinn linur og
kærulaus.
Svo varaði hann Orval ekki við því að standa uppréttur
við brúnina. ( fyrstu rann hávaðinn saman við þrumu-
gný. Teasle var ekki alveg viss um hvort honum hafði
misheyrzt eða ekki. Hann nam staðar og leit á hina. —
Heyrðuð þið eitthvað?
— Ég er ekki viss, sagði Singleton. — Einhvers staðar
framundan, held ég. Hægra megin við okkur.
Svo heyrðist hljóðið þrisvar sinnum enn. Ekki var um
að villast. Þetta voru riffilskot.
— Það er Lester, sagði Ward. — En hann er ekki að
skjóta í átt til okkar.
— Ég held ekki að hann haf i bjargað sínum riff li f rek-
aren við, sagði Teasle. — Þetta er grænliðinn.
Enn heyrðist skothljóð. Það var riffillinn aftur. Þeir
biðu eftir öðru skoti, en það heyrðist aldrei.
— Hann fór hringinn og gómaði þá í klettarof inu, sagði
Teasle.— Fjögur skot — f jórir menn. Fimmta skotið var
líknarkúlan. Nú fer hann að elta OKKUR. Hann f lýtti sér
að snúa með Mitch í öf uga átt við skothl jóðið.
Ward mótmælti. — Bíddu aðeins. Eigum við ekki að
reyna að hjálpa? Við getum ekki skilið þá svona eftir.
— Þú mátt bóka það, að þeir eru dauðir.
— Nú f er hann að elta okkur, sagði Singleton.
— Vertu viss, sagði Teasle.
Ward leit kvíðaf ullur í átt að skothl jóðinu. Hann lokaði
augunum, og kenndi ógleði. — Vesalings ræf larnir. Hann
studdi Mitch treglega. Þeir fóru til vinstri og juku hrað-
ann. Regninu létti svolítið, en jókst svo aftur.
— Hann bíður okkar líklega við klettinn, ef ske
kynni, að við hefðum ekki heyrt skothvellina, sagði
Teasle. — Við fáum svolítið forskot út á það. Um leið og
hann sannfærist um að við komum ekki, þá fer hann yf ir
brattann að leita að slóðinni okkar. En regnið þurrkar
hana út. Hann mun ekki finna neitt.
— Er okkur þá borgið? sagði Ward. Mitch át þetta
heimskulega upp eftir honum.
— Nei. Þegar hann f innur ekki slóðina okkar, þá hleyp-
ur hann að hinum enda brattans, og reynir þannig að
komast f ram f yrir okkur. Hann mun f inna stað, þar sem
hann telur líklegast að við klífum niður. Þar mun hann
liggja og bíða okkar.
— Jæja þá, sagði Ward. — Þá stendur okkur aðeins
einn kostur til boða. Við verðum að komast þangað á
undan honum. Ekki satt?
— Á undan honum. Ekki satt? Mitch endurtók þetta og
staulaðist áfram. Þetta hljómaði auðveldlega, eins og
Ward sagði það. Bergmálið í Mitch var svo skringilegt,
að Teasle hlóóstyrkum hlátri. — Það er rétt. Við verðum
að komast þangað á undan honum, sagði hann og leit á
Singleton ug Ward. Rósemi þeirra hafði mikil áhrif á
hann. Skyndilega hvarf laði að honum, að þrátt fyrir allt
gæti gæfan slegizt f lið með þeim.
ÞRETTANDI KAFLI
Klukkan sex breyttist regnið í stór og þung högl. Sum
þeirra skullu svo harkalega í andlit Singletons, að þeir
neyddusttil að koma sér í skjól undir tré. Lauf ið var þeg-
ar falliðaf því, en greinarnar voru nógu margar til þess,
að haglið skall mestmegnis á þeim. Afgangurinn skall
harkalega á nöktu baki og brjósti Teasles. Hann bar
hendur yfir höfuð sér, til að verjast haglinu. Hann var
viðþolslaus að halda aftur af stað. En hann vissi að slíkt
var óðs manns æði. Þetta hagl var svo stórt og þungt, að
nokkur stykki, sem lömdu vel, gátu skellt manni f lötum.
En því lengur sem hann húkti við tréð þeim mun meiri
tíma hafði andstæðingur hans til að ná þeim. Eina von
þeirra var sú, að haglið hefði einnig neytt hann til að
stanza og leita skjóls.
Hann beið, skimaði í kringum sig og var viðbúinn árás.
Loksins hætti haglélið, og ekki rigndi meira. Það rofaði
til á himninum, storminn lægði og þeir hröðuðu sér yfir
brattann. Nú var ekki lengur vindurinn og regnið til að
Sunnudagur
22.júní
8.00 Morgunandakt. Herra
Sigurbjörn Einarsson bisk-
up flytur ritningarorð og
bæn.
8.10 Fréttir og veðurfregnir.
8.15 Létt morgunlög.
9.00 Fréttir. Útdráttur úr for-
ustugreinum dagblaðanna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir). a. „Vatna-
svita” nr. 1 eftir Handel.
Filharmóniusveitin i Haag
leikur, Pierre Boulez stjórn-
ar. b. „Liebster Gott, wann
werde ich sterben”, kantata
nr. 8 eftir Bach. Ursula
Buckel, Hertha Töpper,
Ernst Haefliger, Kieth Eng-
en og Bach-kórinn i Mun-
chen syngja með hljómsveit
Bach-vikunnar i Ansbach,
Karl Richter stjórnar. c. c.
Konsert i As-dúr fyrir tvö
pianó og hljómsveit eftir
Mendelssohn. Orazio Fru-
goni og Annarosa Taddei
leika með Sinfóniuhljóm-
sveitinni i Vinarborg Rudolf
Moralt stjórnar.
11.00 Messa i Eyrarbakka-
kirkju. Prestur: Séra Val-
geir Astráðsson. Organleik-
ari: Rut Magnúsdóttir.
Kirkjukór Eyrarbakka-
kirkju syngur ásamt
stúlknakór. (Hljóðritun frá
15. júni s.l.).
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.20 ' Kvæiö og pilsdátinn.
Gisli J. Astþórsson rithöf-
undur les þátt úr bók sinni
„Hlýjum hjartarótum”.
13.40 Harmonikulög. Ray-
mond Siozade og félagar
leika.
14.00 Staldrað við á Blönduósi,
— þriðji þáttur. Jónas Jón-
asson litast um og spjallar
við fólk.
15.00 Miðdegistónleikar. Frá
tónleikum Filharmóniu-
sveitar Berlinar i desember
s.l. Stjórnandi: Herbert von
Karajan. a. Tónlist fyrir
strengjasveit, slagverk og
celestu eftir Béla Bartók. b.
Sinfónia nr. 9 i e-moll op. 95
eftirDvorák. (Hljóðritun frá
Bérlinarútvarpinu).
16.15 Veðurfregnir. Fréttir.
16.25 Alltaf á sunnudögum.
Svavar Gests kynnir lög af
hljómplötum.
• 17.15 Barnatimi: Ágústa
Björnsdóttir stjórnar. Hin
fornu tún. — Nokkrir þættir
um Reykjavik og nágrenni.
18.00 Stundarkorn með italska
tenórsöngvaranum Cesare
Valletti. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Cr handraðanum.Sverr-
ir Kjartansson annast þátt-
inn.
20.00 Sinfóniuhljómsveit is-
lands leikur i útvarpssal
tónverk eftir Heiga Pálsson.
Páll P. Pálsson stjórnar. a.
Prelúdia og menúett. b.
Kansónetta og vals.
20.20 Frá árdegi til ævikvölds.
Nokkur brot um konuna i is-
lenzkum bókmenntum. —
Fjórði þáttur: „Amma
kveður” Gunnar Valdim-
arsson tekur saman þáttinn.
Flytjendur auk hans: Helga
Hjörvar, Grimur M. Helga-
son og Úlfur Hjörvar.
21.15 Kórsöngur I útvarpssal.
Karlakórinn Fóstbræður
syngur lög eftir Sigfús Ein-
arsson, Arna Thorsteinsson,
Sigursvein D. Kristinsson
og Jón G. Asgeirsson. Ein-
söngvarar: Sigriður E.
Magnúsdóttir og Hákon
Oddgeirsson. Pianóleikari:
Carl Billich. Söngstjóri:
Jónas Ingimundarson.
21.35 Frá Vesturheimi. Þor-
steinn Matthiasson flytur
siðara erindi sitt: Á Viktor
707.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
Hulda Björnsdóttir dans-
kennari velur lögin.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.