Tíminn - 27.07.1975, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Sunnudagur 27. júll 1975.
EINMANALEGT ÁR
Meöan allt lék I lyndi: Nixon-hjónin meödætrum sinum Julieog Tricia
PAT NIXON
HEFUR
ÖÐLAZT FRIÐ
OG EINBEITIR
SÉR AÐ
FRAMTÍÐINNI
EN MAÐUR
HENNAR
LIFIR ENN
í SKUGGA
WATERGATE
Þýðingarmesta ákvörðunin,
sem ég hefi nokkru sinni tekið,
var að velja mér Pat að eigin-
konu, sagði Nixon fyrrum Banda-
rikjaforseti, nýlega. Ég hefi
gegnt æðsta embætti þjóðar
minnar, haft mikil völd og annað
slagið mikla peninga. En allt er
þetta hverfult og nú nýt ég einskis
af þessu. En Pat hefur staðið með
mér i gegnum þykkt og þunnt.
Nixon, sem nú eyðir dögunum i
San Clemente, hefur nægan tima
til að rifja upp velgengnisár sin
og hin dapurlegu endalok, sem
Watergate-málið bundu á þau, er
hann varð að segja af sér sem for-
seti i ágúst i fyrra. I október
komst hann aftur i heimsfréttirn-
ar, en þá vegna legu sinnar i
sjúkrahúsi, þar sem lengi var tvi-
sýnt um lif hans.
— Verst af öllu er einmanaleik-
inn, hefur Nixon látið hafa eftir
sér. Blaðamaðurinn, sem hann
ræddi við, segir, að forsetinn
fyrrverandi hafi þagað drjúga
stund en siðan hafi hann sagt:
— Það hafa allir snúið við mér
baki. Fólk umgengst mig sem
væri ég hætfulegur smitberi. Vin-
irnir, sem eitt sinn var nóg af,
sjástnú hvergi. Nú er eins og eng-
inn vilji þekkja mig. Hvers konar
veröld er þetta, sem einn daginn
hyllir þig og hefur þig upp til
skýjanna ognæsta dagert þú svo
öllum gleymdur?
—0—
Eftir uppskurðinn 29. október
sl. lá Nixon dögum saman milli
heims og helju. Allan timann var
Pat hjá honum, talaði við hann,
þegar bráði af honum, en sat ann-
ars og hélt i hönd hans. Allan tim
ann fullvissaði hún hann um það,
að hann myndi ná sér aftur.
Nixon er nú grennri i andliti en
hann var á forsetastóli og gráu
hárunum hefur fjölgað. Hann hef-
ur létzt um fimm kiló, en lifsvilj-
inn er nú aftur i augnaráði hans.
Þar sem hann situr minnir hann á
gamlan hnefaleikakappa, sem
enn virðist fullfær um að slá dug-
lega frá sér. En þegar hann
stendur upp, getur hann engan
veginn leynt þvi, að hann er sjúk-
ur maður og einmana. Hann á er-
fitt með að standa á fætur og hon-
um er stirt um gang.
Hann segir nú, að mánuðirnir
eftir afsögnina hafi verið mjög
erfiðir, aðallega tilfinningalega.
— Ég er þess fullviss, segir hann,
að án Pat hefði ég aldrei komizt
lifandi i gegnum þessi ósköp.
—0—
Þegar Pat og Nixon fluttu til
San Clemente, var það hún sem
stjórnaði hlutunum. En það eru
ekki aðeins sjúkdómar og per-
sónulegir erfiðleikar sem hrjá
forsetahjónin fyrrverandi. Breyt-
ingin frá þvi að vera æðsti valds-
maður Bandarikjanna og hús-
bóndi i Hvita húsinu yfir i það að
vera eftirlaunamaður á Kali-
■forniuströnd þýðir, að
Nixon-hjónin verða nú að gjör-
breyta um lifnaðarhætti fjár-
hagsins vegna.
I febrúar-mánuði sl. lauk þvi
sex mánaða timabili, sem rikis-
stjórnin var skuldbundin til að að-
stoða forsetann fyrrverandi við
að koma sér fyrir sem óbreyttur
borgari. Þegar lokað var fyrir
þær peningalindir varð Nixon að
sjá af 60 hjálparmönnum. Nú
dvelja i San Clemente aöeins fjór-
ir ritarar, sjö öryggisverðir og
kúbönsk hjón, sem annast hús-
haldið fyrir Nixon-hjónin.