Fréttablaðið - 10.11.2005, Blaðsíða 26

Fréttablaðið - 10.11.2005, Blaðsíða 26
 10. nóvember 2005 FIMMTUDAGUR26 Sigurbjörg Jóna Trausta- dóttir og Anna Bjarnadóttir fara út fyrir líkamann, upp til almættisins og gefa þar skipun um lækningu á sjúkdómum með breytingu á genum. „Aðalmálið er að trúa og treysta,“ segja þær. DNA-heilun, eða theta-heilun, byggist á því að nota hugarorku til að fara út fyrir tíðnisviðið og gefa þar skipun um lækningu eða end- urröðun á genum. Allt er hægt að lækna, hvort sem það eru viðhorf eða ættgengir sjúkdómar. Heilarar segja að vel heppnuð DNA-heilun skili sér til afkomendanna, hvort sem þeir eru þegar fæddir eða ekki. Heilunin byggist á því að með- ferðaraðilinn róar hugann og fer markvisst í theta-ástand sem er ástandið sem allir fara í mitt á milli svefns og vöku. Heilarinn tekur alla orku frá iljum og leiðir hana upp í gegnum líkamann og hvirfilinn út fyrir líkamann upp í efsta ljós alheimsins eða eins langt og hann kemst með vitundina. Þar tengir hann sig við almættið og setur fram skipanir um það hvern og hvað eigi að lækna. Vel þjálfaður heilari segist geta komist í theta-ástand á mjög skömmum tíma. Hann notar snertingu til að tengja sjálfan sig og sjúklinginn og komast í þetta ástand. Með snertingu gengur þetta ferli hraðar og betur, lík- aminn og hugurinn róast betur og viðkomandi slakar betur á. Snerting er samt ekki nauðsynleg. Einnig er hægt að komast í theta- ástand án snertingar. Sigurbjörg Jóna Traustadóttir og Anna Bjarnadóttir reka saman heilunarstöðina Hugveisluna að Stórhöfða 33 í Reykjavík. Þær hafa lagt stund á DNA-heilun með reiki og annarri heilun frá því í vor og báðar stefna þær að því að öðlast kennararéttindi næsta vor. Þær vinna ýmist hvor í sínu lagi eða saman og verður meðferðin þá mun kröftugri. Anna tekur einnig á móti fólki heima hjá sér og þar eru þær líka með reglulega fundi. Sigurbjörg og Anna segja að til að geta tekið við heiluninni og náð bata þurfi þiggjandinn sjálf- ur að trúa og treysta á heilunina. Heilarinn fer í theta-ástandið upp í uppsprettu alls sem er. Þar fram- kvæmir heilarinn skipun um heil- un, upphátt eða í hljóði, og horfir síðan á eftir orkunni inn í vitund og líkama viðkomandi og fylgist með því að heilun eigi stað. „Aðalmálið er að fá viðkomandi til að trúa því sem er að gerast, ekki ósvipað dáleiðslu. DNA-heil- unin byggist alfarið á því að þiggj- andinn trúi og treysti því að hann geti orðið heill. Heimurinn er orðinn þannig að allt sem maður biður um fær maður,“ segja þær. Misjafnt er hversu mörg skipti þarf til að verða heill. Stundum þarf þiggjandinn bara að koma einu sinni. Stundum þarf hann að koma aftur eftir nokkra mánuði þannig að leita megi að orsökinni og vinna bug á henni. Ef þiggjand- inn verður veikur fyrir síðar í líf- inu, til dæmis andlega eða tilfinn- ingalega, þá getur sjúkdómurinn blossað upp aftur. Í öllum tilvikum gildir samt sú regla að þiggjandinn verður að vilja bata og verður að trúa og treysta til að öðlast hann. „Fólk þarf sjálft að vilja þetta. Við getum tekið burt verkina en fólk þarf sjálft að vilja laga rót vand- ans,“ segja Sigurbjörg og Anna. Lækna genin með heilun FARA Í THETA-ÁSTAND TIL AÐ BREYTA GENUM Sigurbjörg Jóna Traustadóttir og Anna Bjarnadóttir leggja stund á DNA-heilun. Þær segja að með heiluninni sé hægt að breyta viðhorfum og lækna arfgenga sjúkdóma, jafnt hjá þiggjandanum sem afkomendum hans. Hér eru þær í theta-ástandi með þiggjanda á bekknum. Þiggjandinn þarf að trúa og treysta á heilunina til að hann verði heill á ný. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA Talið er að um 70-80 Íslendingar hafi lært DNA-heilun en aðeins um fimmtíu stunda DNA-heilun sem atvinnu hér á landi. Hinir nota kunnáttuna fyrir sjálfa sig að talið er. Engin föst gjaldskrá er til en búast má við að tíminn kosti um 4.000 krónur. Ef heilararnir eru tveir tvöfaldast gjaldið og á virknin þá að verða mun meiri. Miðað við að heilari taki á móti fimm þiggj- endum á dag getur hann haft um 400 þúsund krónur í tekjur á mánuði. Misjafnt er hversu marga tíma þarf til að ráða bug á vandanum. Grunnurinn er sá að sjúklingurinn vilji bata og trúi og treysti einlæglega á meðferðina. Stund- um þarf þiggjandinn að koma allt að tíu sinnum. Meðferð getur tekið allt upp í tíu ár. DNA-heilun stendur enn sem komið er fyrir utan félagsskap heilara og græð- ara. Vianna Stibal hefur kennt DNA- heilunina hér á landi ásamt þeim Birnu Smith og Eldey Huld Jónsdóttur. Um 50 heilarar að störfum HEILUNARSTEINAR Grunnurinn að bata í gegnum heilun er að sjúklingurinn vilji bata og trúi og treysti einlæglega á meðferðina. Í sumum tilfellum heilunar eru steinar notaðir. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA Sigurður Guðmundsson landlæknir segir ekki heila brú í því að hægt sé að laga viðhorf og lækna sjúkdóma með DNA-heilun, lýsingin á henni gangi gegn allri þekkingu, bæði í almennri líffræði og samsetningu DNA og RNA, og standist hreinlega ekki. Það gildi einu hvort um sé að ræða breytingu á viðhorfum eða lækningu á líkamlegum kvillum. „Þeir sem halda fram að með þessu sé hægt að bæta heilsu og lækna sjúkdóma, allt frá smærri kvillum í alvarlega sjúkdóma, eru að slá ryki í augu fólks og vekja falskar vonir. Það er alvarlegt mál, sérstaklega þegar um er að ræða fólk með alvarlega sjúkdóma,“ segir Sigurður. Stór hluti sjúklinga, þar á meðal um 90 prósent Íslendinga með krabbamein, leitar í óhefðbundnar lækningar. Sumar aðferðir óhefð- bundinnar meðferðar segir Sigurð- ur að séu gagnlegar, sérstaklega þær sem lúta að návist og nærvist, samhygð og snertingu en hann telur fáránlegt að hægt sé að breyta genum með heilun. „Í DNA-heilun er verið að stíga skrefið miklu lengra en í öðrum óhefðbundnum lækningum og bein- línis að halda fram ósannindum. Ef gjöld eru tekin fyrir þessa meðferð þá er verið að hafa fólk að féþúfu á fölskum forsendum og þá er þetta klassísk skilgreining á skottulækn- ingum. Ég vara fólk við að setja pen- ing í þetta. Það er margt annað sem gagnast betur,“ segir hann og telur að varla trúi nokkur maður því að heilarar geti endurraðað erfðaefn- inu. Sigurður telur að ekki sé heldur hægt að lækna neikvætt viðhorf eða breyta viðhorfum með því að hafa áhrif á erfðamengið. Hægt sé að breyta uppbyggingu erfðaefnis- ins með erfðalækningum og setja þá inn nýja búta af nýju DNA inn í erfðamengi þess sem þjáist af sjúk- dómi en enginn hafi verið læknaður til langtíma með slíkum aðferðum. Starfsmenn Landlæknisembætt- isins hafa ekki skoðað starfsemi þessarar nýju stéttar DNA-heilara. Sigurður kveðst hafa rekist á síðu um DNA-heilun fyrir nokkrum mán- uðum. Vel komi til greina að skoða þessa starfsemi nánar ef verið sé að féfletta fólk. Það verði þá gert með tilliti til laga um skottulækningar. Fólk er haft að féþúfu Sigurður Guðmundsson landlæknir segir DNA-heilun skottulækningar af klass- ískri gerð. Ekki sé hægt að lækna sjúkdóma með DNA-heilun en með slíkum loforðum sé verið að vekja falskar vonir. SIGURÐUR GUÐMUNDSSON LANDLÆKNIR Sigurður telur að DNA-heilarar séu að slá ryki í augu fólks með yfirlýsingum um að geta læknað sjúkdóma. FRÉTTABLAÐIÐ/HARI Vianna Stibal er upphafsmaður DNA- heilunar. Hún greindist með beinkrabba- mein árið 1995 og styttist fótur hennar um þrjá sentimetra. Allt benti til þess að hún myndi missa fótinn og að krabba- meinið myndi smám saman breiðast út um allan líkamann þegar hún ákvað að taka ráðin í sínar hendur. Vianna segir frá því í bók um reynslu sína og kenningar, Farðu upp og starf- aðu með Guði, að hún hafi farið út úr sjálfri sér í gegnum hvirfilstöðina, beðið til guðs og skipað síðan heilun á sjálfri sér. Beinkrabbameinið lagaðist nánast samstundis og fóturinn náði fyrri lengd. Vianna á þetta skjalfest. Vianna hefur komið hingað til lands til að halda námskeið í DNA-heilun. Hún kennir grunninn og þróar síðan hver heilari sína eigin aðferð út frá grunninum sem hún gefur. Vianna Stibal Þróaði DNA-heilun FRÉTTASKÝRING GUÐRÚN H. SIGURÐARDÓTTIR ghs@frettabladid.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.