Tíminn - 22.01.1978, Blaðsíða 26

26
liJÍiíiIii
Sunnudagur 22. janúar 1978
Nú-Tíminn
Akæra
áNú-
tímann
Lesendabréf:
Tilefni þessa bréfs er að ég er orðinn leiður yfir
þeirri leiðinlegu þróun, sem þátturinn hefur tekið að
undanförnu. Liklega á KEJ sökina. Það sem sér- f||?Ép _
staklega fer i taugarnar á mér eru slúðurfréttir, [
sem eiga alls ekki heima á poppsiðunni, heldur i =sar‘ “
slúðurdálkum eins og Spegli Timans. T.d. eiga
fréttir af ,,punk”dóttur Paul McCartney ekki að jggggsg ggfgSii HSScá.
sjást i poppþáttum. Svoleiðis slúður dregur þáttinn ^3,3- EH=sa~s
Nú-Tíminn
★ ★★★★★★★__
Testl: Aamundur J&nuon og Ounnar Ounnaraaon
N ú-tlmamynd: O. E.
Brcikl tiilKlUrlfLkarlnn B J. Colc. Km kom kln|o« U1 Uodt ekU .11. lyrtr £„l7*lí,___________
oíc'SS. ... au n« Uogu þetm crlndi ok lelka iao I >tn pUMu Brlmktónr. rrddl »18 kUfta -iu r«. X. «“*
W- w* >•«■■ •» mrnn Ndtlmonu. Aamund Jftnuon og Gunaor Gunnnrtnoo. mrbnn á dvU
T,,.\ !>«-« >U6 Fyrrt klutl vUtaUln. blrtl.1 I þrttlnum fyrtr htlfum mlnuftl. m u .... ... -
». Myndlna tftk G.E.
B. J. Cole
SKr.íta'fiMa
H.MOi(mnuuuia rí. Mrn.u., Jo' u.n.M" ■#.*uu*.>nu
U.Ul|M.i>i|nltil M-.M af.|n.ln«iar.nr.a, U. ■I.rnm lJMn”l kau
>*M*.‘^»r. Umi “ ^ u u«--1™
jtfSyijmVa
’" 3S? ’ ...
Híívr.u.Mu,
Sex Pistols
heiðra
drottninguna
Engin tromp á
hendi Bowies

niður á leiðinlegt plan.
Aður.
Ég tók þetta bara sem eitt nefnt um leiðinlega þróun þáttar- byggjandi og þróandi fyrir góða
dæmi af fjölmörgum, sem ég get ins. Þátturinn á að vera upp-i tónlist. Ég er lika oft óánægöur
Nú-Tíminn
Halli og Laddi
Nú-Tíminn
Maðurinn
goðsagan
og
— Bob Dylan, andófsmaðurinn,
peningamaðurinn, eöa maðurinn.
IiOUnhtia.uk u-.lu ..—. ^ |y, A1 >uu ml.U.n Ufu. D,V
s SSSnSíSji
srssr -•arss:
grj£.rv£ ■
urnorkpMu><o*>7|4lSSlo |
Rseflarokkið
vinnur á - > «™u. SS’SSts
koanlngum Ualody Utkor
as s«£g|5'>" msgsss
s/Síi ra.-írsf.“
yfir piötugagnrýni KEJ. Að gefa
Abbaplötunni 4 st jörnur og plús er
gróft brot á siðgæðisvitund þátt-
'arins. Plötunni er gefinn plús
meir en Yesplötunni siðustu.
Þetta er að minum dómi afar
slæm frammistaða i stjörnudóm-
um. Það þarf ekki mjög skarpan
tónlistarmann til að heyra að
Abbaplatan stenzt engan saman-
burð við Yesplötuna. Og að tala
um að Abba sé fullkomnun dæg-
urlagahljómsveita, eða plata
þeirra fullkomin dægurlagaplata
er alveg út i hött. Abba er væmin
„commercial” hljómsveit og
plötur hennar einfaldar súkku-
lagðiplötur,og að halda þvi fram
að „Abba the album” sé nánast
fyrir alla, er hreinasta firra.
„Abba the album” er aðeins fyrir
óþroskaða tónlistarunnendur,
sem ekki nenna að hlusta á tónlist
nema þeir kunni melódiurnar ut-
anað og viti hvað komi næst.
Lágmarkskrafa er þvi að Nú-
Timinn bæti sig og verði aftur
kominn á það plan sem hann var
MlHMbaNM JJJ
Komin aftur
«»>.l.| ’>«>.' "«r>> Ta
*!l*'pl«y!r.|,'/íl*l) IH «
sr&snrsss; wrarsrfcs
ðs%g^ausrr3 Ehrir/Ænr.;:
ífiS
U> h-M |h. .>11 wk.ll li.k>.roiOil lirai 4 I
á fyrir nokkrum árum.
Ef þið viljið hlusta á nálægð
fullkomnunarinnar i dægurlaga-
tónlist, þá má benda ykkur á t.d.
„Dark side of the moon” með
Pink Floyd, „Heroes” með David
Bowie eða „Close to the Edge”
meðYes. Abba komast ekki með
tærnar hvorki með „Abba the al-
bun” né nokkru öðru, þar sem
Yes, Bowie eða Pink Floyd hafa
hælana. Að lokum vil ég benda
Sv.Sv. á það að hvorki 10 CC né
aðrir tónlistarmenn komast
nokkurn tima nálægt þvi að vera
arftakar Bitlanna.
Sigur Bitlanna i tónlistar-,
menningar- og fleiri heimum
verður aldrei endurvakinn,
hvorki af 10 CC né öðrum. Vona
ég að þið sjáið ykkur fært að birta
þessa gagnrýni mina i þættinum
sem allra fyrst, og kannski KEJ
svari þá, hvort einhverra breyt-
inga til batnaðar sé að vænta i
þættinum.
Með beztu kveðju.
Einar Kristjánsson.
VARNAR-
RÆÐA
Stjörnumessa
Nútiminn sá stjörnur á
fimmtudagskvöldið. Þetta var á
Stjörnumessu Dagblaðsins og
Vikunnar en þar voru saman
komnir flestir popptónlistar-
menn iandsins og náttúruiega
undurfagrar og fáklæddar
stúlkur alit i kring. Tilefnið var
kynning úrslita i kosningu Dag-
biaðsins og Vikunnar um ýmis
tónlistarleg efni. Var sigurveg-
urum fengin stytta til marks um
atburöinn og segja menn að hér
sé „Óskar” poppsins á lsiandi
kominn. Hann hefur raunar ver-
ið skirður „Asgeir” I höfuðið á
poppumsjónarmanninum á
Dagblaðinu.
Úrslitin i vinsældakönnun
Dagblaðsins og Vikunnar voru á
innanlandsvettvangi ekki svo
galin að mati Nú-Timans. Spil-
verkið var kosin bezta hljóm-
sveitin árið 1977, lag þeirra „t
sirkus Geira Smart” bezta lagið
og plata þeirra „Sturla”, var
kosin bezta platan árið 1977.
Auk þess var Diddú i Spilverk-
inu kosin söngkona ársins.
Gunnar Þóröarson var einnig
mikill sigurvegari á stjörnu-
messunni. Hann var kosinn
lagasmiður ársins, hljóðfæra-
leikari ársins og fékk aukaverð-
laun fyrir söluhæstu plötu árs-
ins: „Lummurnar”.
Söngvari ársins var kjörinn
Björgvin Halldórsson.
Lagasmiður: Megas. Út-
varpsþáttur ársins var kosinn:
Lög unga fólksins, og Undir
sama þaki hlaut titilinn: sjón-
varpsþáttur ársins.
Lesendur Dagblaðsins og Vik-
unnar kusu aftur Abba erlenda
hljómsveit ársins 1977, „Arri-
val” beztu plötuna og Benny,
Björn og Stikkan lagasmiði árs-
ins.
Eins og fyrr segir var mikið
um dýrðir við útnefningu lista-
mannanna og þar saman komn-
ir flestir popptónlistarmenn
landsins, sem eitthvað kveður
að. Um leið og verðlaun voru af-
hent sungu verðlaunahafarnir
og léku, t.d. tók Megas tvö lög,
Spilverkið nokkur, Bjöggi söng
og Lummurnar sungu, og var af
þessu hin bezta skemmtun. Af-
burðagóð hljómsveit lék undir,
skipuð hljóðfæraleikurum úr
fremstu röð á íslandi.
Framtak Vikunnar og Dag-
blaðsins er sannast sagna þakk-
arvert. Hitt er svo annaö mál,
að um leið og óskandi væri að
sliku yrði haldið áfram fram-
vegis þyrftu til að koma
hlutlausir aðilar eða jafnvel
þeirri tilhögun komið á, aö dag-
blöðin með þátttöku útvarps og
sjónvarps stæðu að slikri
stjörnumessu i sameiningu
framvegis. „Messunni” mætti
þá sjónvarpa, og um yrði aö
ræða árvissan atburð með svo-
litilli viðhöfn sem flestir og von-
andi allir gætu sameinazt um og
væri laus við allan rig milli
blaða eða annarra aðila i þjóð-
félaginu. Á meðan Dagblaðið og
Vikan standa ein að kosningu
sem þessari er að sjálfsögðu
ekki meira að marka hana en
svipaðar kosningar á öðrum
blöðum. 1 fyrsta lagi kjósa sjálf-
sagt ekki nægilega margir, og i
öðru lagi er ekki óliklegt að hóp-
urinn sé einlitari en ef t .d. les-
endur annarra dagblaða tækju
þátt í kosningunni.
Óskandi væri að sem flestir
gætu staðið að stjörnumessu ai
þessu tagi og væri þannig komiö
fast form á ákveðna viðurkenn-
ingu til popptónlistarmanna
landsins.
KEJ
Það er greinilegt að Einar
nokkur Kristjánsson hefur köllun
til að ráða fram Ur vanda
heimsins. Hans lausn er: „Þetta
finnst mér og drifum i að láta það
fram ganga’.’ Mér þykir leiðinlegt
að honum skuli ekki Hka
Nú-Timinn, það hlýtur að þýða að
Nú-TIminn sé slæmur.
Raunar þykir mér vænt um að
fá þetta bréf þitt, Einar. Það
merkir að ekki stendur öllum á
sama hvort Nú-Timinn lifir eða
deyr og hvernig hann yfirleitt er.
Um leið og ég verð viö ósk þinni
um að birta þetta bréf þitt langar
mig til að gera það aö ástæöu
nokkurrar umræðu auk þess sem
fyrir mér vakir að leiðrétta
tvenns konar misskilning sem
gagnrýni þin m.a. byggist á.
Siðan skal ég svara spurningu
þinni um framtiö Nú-Timans aö
því er aö mér snýr.
1 fyrsta lagi er það rétt til getið
að hægt er aö skrifa Nú-Timann
nær algjörlega á minn reikning
frá þvi i sumar. Þetta kemur þó
ekki til af góðu, enda aldrei
fullkomlega heilbrigtað hafa ein-
stefnu á svo víðfeömu sviöi sem
dægurlaga- og þróuð rokktónlist
er. Raunar ættum viö að vera
a.m.k. fjórir sem skrifum
Nú-Timann, en hinir þrir hafa þvi
miður ekki lagt mikið annað til
málanna en hljómplötugagnrýni
sl. hálft ár.
Ég minnist á einstefnu. Mér
kemur annars skemmtilega á
óvart, Einar, að þú nefnir sér-
staklega þrjár hljómsveitir og
hljómlistarmennog plötur þeirra,
sem ég persónulega hef mest
dálæti á og mundi helga
Nú-Timann nær algjörlega, léti
ég min eigin sjónarmið eingöngu
varöa veginn. En það eru víst
fleiri í heiminum en þú og ég t.d.
þeir sem kusu Arrival beztu er-
lendu plötuna hér á Islandi.
Þú skammar mig fýrir að gefa
„Abba the album” fjórar stjörnur
og plús fyrir nær fullkomnun i
„hreinræktaðri dægurlagatón-
íist”, sem I minum augum stend-
ur jafnframt fyrir „commerciai”
tónlist. Ég bakka ekkert með
þetta sjónarmiö fremur en að ég
mun aldrei likja saman Abba og
Yes vegna þess að um tvo ólika
hluti er að ræöa. Það ert þú sem
ruglar saman og athugar ekki út
frá hverju er gengiö I plötudómi,
það er ekki sama hvort verið er
aðdæma klassik eða gamanplötu.
Hvað er þaö annars annað en
tónlistarleg vanþekking sem
kemur þér til að rugla saman
dægurlagatónlist (popular music
= vinsælli tónlist) og þróaöri
rokktónlist sem alveg er undir
hælinn lagt, hvort nær vin-
sældum?
Ég vona að þér sé nú farið aö
skiljast, að Nú-Timinn dæmir
hljomplötur á mörgum sviðum,
allt frá barnaplötum og upp í
þróaöa nútímalist, og stjörnu-
Framhald á bls. 35