Fréttablaðið - 19.08.2006, Side 16
19. ágúst 2006 LAUGARDAGUR
FRÁ DEGI TIL DAGS
AUGL†SINGASÍMI
550 5000
FYLGIR FRÉTTABLA‹INU ALLA MI‹VIKUDAGA
Sögurnar, tölurnar, fólki›.
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 RITSTJÓRAR: Kári Jónasson og Þorsteinn Pálsson AÐSTOÐARRITSTJÓRAR: Jón Kaldal og Steinunn Stefánsdóttir FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir, Sigríður
Björg Tómasdóttir og Trausti Hafliðason FULLTRÚI RITSTJÓRA: Björgvin Guðmundsson RITSTJÓRN OG AUGLÝSINGAR: Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík AÐALSÍMI: 550 5000 SÍMBRÉF Á
FRÉTTADEILD: 550 5006 NETFÖNG: ritstjorn@frettabladid.is og auglysingar@frettabladid.is VEFFANG: visir.is UMBROT: 365 PRENTVINNSLA: Ísafoldarprentsmiðja ehf. DREIFING:
Pósthúsið ehf. dreifing@posthusid.is Fréttablaðinu er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu, Suðurnesjum og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á
landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. issn 1670-3871
Kannske er það rétt sem ungir
sjálfstæðismenn halda fram, að
það eigi ekki að birta skattskrána.
Að minnsta kosti ekki um mitt
sumar, þegar fólk nennir ekki að
æsa sig út af neinu.
Nema þegar skattskráin kemur
út. Þá byrjar ballið og svo óheppi-
lega vill til að verslunarmanna-
helgin dettur inn á sama tíma og
þá verða forystumenn verslunar-
manna að halda hátíðarræður og
hafa úr því einu að moða að
hneykslast á tvöhundruðföldum
launum nokkurra bankamanna og
burgeisa. Og hvort sem það er út
af gúrkutíðinni í fjölmiðlum eða af
heilagri sannfæringu, þá hleypur
Morgunblaðið til og slær þessu
upp og segir að Ingibjörg hjá VR
hafa hitt á æð og fer að ólundast út
í þessi ofurlaun og hringir í stjórn-
málaforingja, sem geta auðvitað
ekkert annað gert en að taka undir
hneykslunarhelluna. Og áður en
maður veit af, er þjóðin farin að
taka undir að þetta gangi ekki.
Gangi bara alls ekki að einhver fái
tvöhundruðföld laun á við annan.
Kannske er ég svona vitlaus,
kannske er ég orðinn of gamall, en
ykkur að segja, stendur mér
algjörlega á sama, þótt einhver fái
meira borgað en annar. Mér er
slétt sama. Verði þeim að góðu. Ég
held líka að það sé út úr kú, að
stjórnvöld eða einhverjar siðferði-
legar skyldur fyrirtækjanna og
bankanna krefjist lækkunar á
þessu spreði. Ef einhverjir bankar
vilja borga einhverjum ungum
manni svo himinháar upphæðir að
honum mun aldrei endast ævin til
að eyða því, þá þeir um það. Enda
held ég að það hafi ekkert með
gæfu og gjörvileik þeirra millj-
ónamæringa að gera, sem verða
fyrir þessu óláni að efnast um efni
fram. Segir ekki máltækið að
margur verði af aurum api? Segja
ekki rannsóknir að þeir verði
fyrstir til að missa heilsuna?
Það verður hinsvegar aldrei
nógsamlega undirstrikað að þetta
fáránlega ríkidæmi er afleiðing
frjálshyggjunnar, þeirrar stjórn-
málastefnu, sem hér hefur ráðið
ríkjum. Þeirra ær og kýr, Mogg-
ans og strákanna í Flokknum. Lof-
sungin á degi hverjum og málpíp-
urnar endurkjörnar æ ofan í æ. Og
þá spyr maður: Hvers konar tvö-
feldni og hræsni er að boða þetta
fagnaðarerindi í einu orðinu en
bölsótast út í það í hinu?
Nei, þeir ríku mega vera ríkir
mín vegna. Mér er miklu hugleikn-
ara að vita hvað skattskráin segir
um skattbyrði hins almenna launa-
manns og ellilífeyrisþegans. Hvað
segir skattskráin um það órétti
sem ríkir í skattaálögum, eftir því
hvernig tekjurnar verða til? Af
hverju reka þeir ekki upp heróp,
neyðarkall, Mogginn og ungu
sjálfstæðismennirnir, og talast á
við samvisku sína yfir því himin-
hrópandi misrétti sem birtist í
þeirri vísu bók, skattskránni?
Hér í blaðinu fyrir hálfum mán-
uði, skrifaði ég um það ranglæti
sem snýr að öldruðu fólki, sem
býr við tvöfalt kerfi, þegar kemur
að skattlagningu tekna þeirra. Af
hverju er ekkert gert í því? Af
hverju taka ekki þessir hneyksl-
uðu siðapostular á þeirri stað-
reynd að skattleysismörkin eru
langt fyrir neðan lágmarksfram-
færslu, sem kemur sér verst fyrir
hina lægst launuðu?
Lífið gengur ekki út á að eign-
ast meiri peninga en þú getur
nokkru sinni eytt. Lífið er barátta
um að eiga í sig og á. Það er verk-
efni okkar flestra. Fjöldans. Um
það snýst þessi vegferð, pólitíkin
og réttlætið. Og þar er vandinn,
þar er verk að vinna, þar á fókus-
inn að vera. Um það eiga fjölmiðl-
arnir að fjalla. Ekki um örfáa,
nýríka, spariklædda stráka. Þeir
skipta engu. Nema þá í Séð og
heyrt.
Frelsið, með öllum sínum kost-
um og göllum, hefur verið leitt til
hásætis í peningalegu tilliti. Fyrir
tilverknað þessarar frjálshyggju
er bilið að breikka milli ríkra og
fátækra. Og þeir sem vilja leiða
frjálshyggjuna til öndvegis bera
ábyrgð á afleiðingunum. Þeir geta
ekki bæði haldið og sleppt.
Umræðan á ekki að snúast um
hvernig böndum verði komi á
þetta frelsi, heldur hitt, hvernig
sem flestir geti notið þess. Í
efnum, í réttlæti, í jafnrétti og
jafnræði, í félagslegum og mann-
eskjulegum grundvallaratriðum.
Sá er frjáls, sem getur um frjálst
höfuð strokið, sem getur staðið
keikur frammi fyrir samborgur-
um sínum og er sáttur við leik-
reglurnar. Sú sátt getur hinsvegar
aldrei orðið, meðan við sitjum
ekki við sama borð, meðan rang-
lætið hrópar á okkur og almennir
heiðarlegir skattborgarar eru
hlunnfarnir. Það þýðir ekkert að
vísa til siðgæðis og göfugleika.
Þau gildi eru ekki til á fjármála-
markaði. En þau gilda í dómgreind
okkar og atkvæðum.
Þar liggur hundurinn grafinn.
Þú getur ekki bæði haldið og sleppt
Í DAG
SKATTASKRÁR
ELLERT B. SCHRAM
Nei, þeir ríku mega vera
ríkir mín vegna. Mér er miklu
hugleiknara að vita hvað
skattskráin segir um skattbyrði
hins almenna launamanns og
ellilífeyrisþegans.
www.lyfja.is
- Lifið heil
EINU SINNI Á DAG Í EINA VIKU
DREPUR FÓTSVEPPINN.
Lamisil gel
FÆST ÁN LYFSEÐILS
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
L†
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
L
Y
F
33
20
4
0
6/
20
06
Garðatorgi - Grindavík - Keflavík - Lágmúla - Laugavegi - Setbergi - Smáralind - Smáratorgi - Spönginni - Egilsstöðum - Höfn
Fáskrúðsfirði - Seyðisfirði - Neskaupstað - Eskifirði - Reyðarfirði - Ísafirði - Bolungarvík - Patreksfirði - Borgarnesi - Grundarfirði
Stykkishólmi - Búðardal - Húsavík - Kópaskeri - Raufarhöfn - Þórshöfn - Sauðárkróki - Blönduósi - Hvammstanga - Skagaströnd
Selfossi - Laugarási
Lamisil er borið á einu sinni á dag í eina viku. Hreinsið og þurrkið sýkt svæði vel áður en borið er á. Bera skal
Lamisil á í þunnu lagi á sýkta húð þannig að það þeki allt sýkta svæðið. Lamisil er milt og veldur mjög sjaldan
húðertingu. Lamisil inniheldur terbinafin sem er sveppadrepandi (fungisid) efni og vinnur á sveppasýkingum í húð
af völdum húðsveppa, gersveppa og litbrigðamyglu („lifrarbrúnir blettir“). Lamisil á ekki að nota gegn sveppa-
sýkingum í hársverði, skeggi eða nöglum nema samkvæmt læknisráði. Það má ekki nota ef þekkt er ofnæmi fyrir
terbinafini eða öðrum innihaldsefnum í Lamisil. Geymist þar sem börn hvorki ná til né sjá. Lesið vandlega
leiðbeiningarseðil sem fylgir hverri pakkningu.
Óljúfir endurfundir
Blaðamaður Fréttablaðsins varð vitni
að endurfundum Ólafs Páls Sigurðs-
sonar og lögreglumannsins sem hann
hefur ásakað um að reyna að aka á sig
þegar hann var að mótmæla nálægt
Kárahnjúkum í júlílok. Vitn-
isburður þeirra tveggja um
það sem þar átti sér stað er
afar ólíkur en í máli þeirra
kom fram að atvikið hefði
verið fest á filmu og því væri
fróðlegt ef fólk fengi að sjá
myndbandið. Endurfundur-
inn var að sjálfsögðu ekki
kominn til af góðu en
lögreglumaðurinn var að
gera upptæka bifreið sem
Ólafur Páll og aðrir mót-
mælendur höfðu á leigu
og var einn mótmælandi
handtekinn fyrir mótþróa.
Óbeislaðir starfsmenn og mót-
mælendur
Forsíðumynd Fréttablaðsins í gær er
nokkuð tignarleg enda tekin ofan
af stíflunni við Kárahnjúka en þar
eru tveir kínverskir starfsmenn
að fara niður stífluvegginn í
tréstiga en eru ekki enn búnir að
festa sig við öryggislínu. Þó
ekki sé það kannski jafn
glæfralegt minnir þetta
þó nokkuð á tilburði
mótmælenda sem
héldu til í háum
krönum á lóð álvers
Fjarðaáls á Reyðarfirði
með afar takmarkaðan
öryggisbúnað. Þeir sem
mótmæla Kárahnjúkavirkj-
un og þeir sem reisa hana
eiga kannski meira sameigin-
legt en þeir gera sér grein fyrir.
Mótmælamenning 101
Mótmælendur hafa svo sannarlega
sett svip sinn á bæjarlífið á Reyðar-
firði en blaðamaður Fréttablaðsins
fór austur til að kynna sér viðhorf
heimamanna. Flestum þótti það heldur
tilgangslaust að vera að mótmæla nú
þegar framkvæmdir eru komnar vel á
veg. Eyþór Hauksson sagði einnig að
mótmælin ættu með réttu að fara
fram í Reykjavík þar sem Alþingi og
höfuðstöðvar Landsvirkjunar eru.
Mótmælendur sögðu hins vegar að
eitt af markmiðum þeirra væri að
skapa menningu fyrir mótmæli á
Íslandi svo landsmenn létu ekki
alla hluti yfir sig ganga þrátt fyrir
megna óánægju flestra. Það verð-
ur gaman að sjá hvort þeim takist
að fá Íslendinga til að klifra upp í
krana og leggjast fyrir vinnuvélar út
af öðru en ölæði. jse@frettabladid.isVinnu við stærstu framkvæmd Íslandssögunnar er að ljúka. Síðustu vikur hefur efasemdarröddum um virkjunina fjölgað. Deilt hefur verið um arðsemi framkvæmdarinn-
ar og einnig um jarðfræðilegar forsendur hennar.
Ekki er dregið í efa að til mikils var að vinna að gefa atvinnu-
lífi á Austurlandi innspýtingu. Hitt er annað mál að orkufrekur
iðnaður er ekki eina leiðin sem fyrir hendi er til að veita slíka
innspýtingu og sömuleiðis að möguleikar á að framleiða orku á
Íslandi eru fleiri en svo að leggja hafi þurft í slíka stórfram-
kvæmd sem virkjunin við Kárahnjúka er.
Upplýsingar sem fram hafa komið síðustu vikur sýna að
sprungusvæðið, sem talið var liggja mun vestar en framkvæmda-
svæðið, og umhverfismat á framkvæmdinni byggði á þeim upp-
lýsingum, er á framkvæmdasvæðinu sjálfu. Þetta hefur verið
vitað í ellefu mánuði eða frá því að niðurstöður rannsóknar jarð-
fræðinganna Kristjáns Sæmundssonar og Hauks Jóhannessonar
lágu fyrir í fyrrahaust. Þessar niðurstöður komu hins vegar ekki
fyrir almenningssjónir fyrr en í Fréttablaðinu í lok síðasta mán-
aðar. „Að byggja stíflur og lón á virku misgengisbelti, og það á
úthafsskorpu, gæti verið ískyggileg bíræfni,“ sagði hinn virti
jarðvísindamaður Haraldur Sigurðsson sem starfað hefur við
University of Rhode Island í liðlega 30 ár, meðal annars þegar
blaðið bað hann að fjalla um þessa skýrslu. Forráðamenn Lands-
virkjunar halda því á móti fram að virkjunin standi á traustum
stoðum og að hún þoli hreyfingar jarðar.
Vonandi er það svo en þjóðin, sem er fjárhagslega ábyrg fyrir
þessari framkvæmd, hlýtur að fara fram á að áður en vatni verð-
ur hleypt á Hálslón fari fram á henni óháð áhættumat, mat sem
ekki er kostað af sama aðila og gengst fyrir framkvæmdinni,
Landsvirkjun.
Upp úr stendur að svo virðist sem undirbúningur undir þessa
stærstu framkvæmd Íslandssögunnar sé hvergi nærri nógu
vandaður. Allt of mörgum spurningum er enn ósvarað þegar ein-
ungis eru nokkrar vikur þangað til vatni verður hleypt á Háls-
lón, ef áætlanir standast.
Þetta bætist við umhverfissjónarmið sem einnig mæla ein-
dregið gegn virkjuninni. Ósnortið víðerni, að stórum hluta klætt
gróðri, fer undir vatn og ósvarað er til dæmis ýmsum spurning-
um um áhrif virkjunarinnar á lífið í sjónum við Norðausturland
og áhrif foks á jökulframburði vegna þess hve yfirborð lónsins
verður breytilegt.
Þá er ótalið að verðið sem kaupendur munu greiða fyrir ork-
una sem á að framleiða í Kárahnjúkavirkjun er greinilega svo
lágt að forsvarsmenn Landsvirkjunar treysta sér ekki til að gefa
það upp við íslensku þjóðina sem þó á Landsvirkjun.
Líklega verður úr þessu ekki aftur snúið með Kárahnjúka-
virkjun. Vatninu verður hleypt á lónið. Úr því sem komið er
verður að vona að ekki gangi eftir verstu spár um áhrif virkjun-
arinnar. Sömuleiðis verða borgarar þessa lands að gera kröfu
um að aldrei verði aftur lagt af stað í svo óafturkræfan leiðang-
ur eins og virkjunarframkvæmdin við Kárahnjúka er án þess að
undirbúningur taki af allan vafa um að framkvæmdin sé for-
svaranleg bæði með tilliti til umhverfis og arðsemi.
SJÓNARMIÐ
STEINUNN STEFÁNSDÓTTIR
Ýmis rök hníga að því að betur hefði verið
heima setið en af stað farið í Kárahnjúkavirkjun.
Óháð áhættumat