Fréttablaðið - 27.10.2006, Síða 46

Fréttablaðið - 27.10.2006, Síða 46
Þú dýfir þér í Vesturbæjarlaugina og opnar dyr í nýjan heim. Gamaldags laugin er vin í eyðimörk borgarinnar. Það eru engin rauð ljós í Vesturbæjarlauginni, engir öskrandi símar eða gargandi sjónvarpsskjáir. Heldur vinaleg stemning, ró og næði. Góður vinur minn sagði eitt sinn: Í sundi kemstu næst þeirri tilfinningu að svamla í móðurkviði. Einhverjar stöðvar í undirmeðvitundinni virkjast og vellíðunartilfinn- ing kviknar um leið og þú finnur heitt vatnið umlykja þig. Tásublásari í inniklefa Hvað sundfíkla varðar uppfyllir Vesturbæjarlaugin flest öll skilyrði góðrar sundlaugar. Henni er vel við haldið, hún er þrifaleg og skemmtilega hönnuð. Starfsfólkið heilsar þér með brosi á vör og býður þig velkominn. Þú ert meira að segja varaður við ef þú færð lykil að skáp númer 13. Okkur karlmönnum bjóðast þrír valkostir í Vesturbæj- arlauginni. Inniklefinn er ágætur, sturturnar kraftmiklar og gott pláss til að þurrka sig. Skemmtileg „rúsína í pylsuendanum“ er hárblásari eða réttara sagt – tásublás- ari – sem komið hefur verið upp við gólfið hjá skápunum. Það er frábær tilfinning að smella sér í sokkana með skraufþurrar tær. Kynlegur baðklefi Fyrir þá sem kunna betur að meta heiðskíran himininn og hvíld frá öskrandi krakkaskara er sem betur fer útiklefi í Vesturbæjarlauginni. Þar eru yfirleitt fáir á ferli og tilvalið að gera æfingar á rimlum eða gólfinu til að koma blóðinu á hreyfingu. Stór galli á útiklefanum er þó sturtuleysið. Það er undarleg tilhögun að þurfa að hlaupa yfir laugarbakkann og aftur inn til að komast í sturtu og sápu. Þriðji valkosturinn er svo baðklefinn þar sem hægt er að skella sér í þurrgufu. Baðklefinn var afar vinsæll meðal samkynhneigðra gesta og kunna margir „kynlegar“ sögur af því sem þar fór fram. Ég mæli þó eindregið með útiklefanum enda órjúfanlegur þáttur af sundreynslunni að láta líkamann þorna undir berum himni. Egyptar bannaðir! En aftur að lauginni. Yfirleitt er nóg pláss á sundbrautun- um en ef í hart fer er ein braut sérstaklega merkt fyrir þá sem vilja synda rösklega. Barnalaugin er svo rúmgóð og vel afmörkuð. Auk þess er nóg pláss til að liggja í sólbaði þegar vel viðrar. Eitt af því sem skapar gæði í sundlaug eru heitu pottarnir. Þar er hreinlega skorið úr um hvort laugin sé góð eða slæm. Í Vesturbæj- arlauginni eru pottarnir fjórir, afar þægilegir en því miður frekar litlir og stundum er erfitt að finna sér pláss. Miðjupotturinn er sérstaklega vinsæll enda 39-41 gráðu heitur sem er vinsælasta hitastigið í pottum landsins. Þar er einnig nuddtæki sem fólk bíður í röðum eftir að nota. Ein skondin saga sem gaman er að rifja upp er frá síðasta sumri. Ég sat í pottinum ásamt pari frá Þýskalandi. Stúlkan starði á skilti fyrir ofan nuddtækið. Á skiltinu er rautt strik dregið yfir mynd af síðhærðum manni teiknuðum frá hlið. Eftir stutta þögn spurði stúlkan manninn hvað hann héldi að þetta skilti táknaði. „Það er augljóst,“ svaraði maðurinn. „Egyptar bannaðir!“ Mafíósar í eimbaði Þegar skrifað er um Vesturbæjarlaugina er ekki hægt að sleppa að minnast á eimbaðið, tromp Vesturbæjarlaugar, sem sumir segja einna líkast sviðsmynd í Sopranos-þætti ... Í flestum laugum eru litlir vatnsgufuklefar úr plasti þar sem maður nánast þjáist af innilokunarkennd. Ekki í Vesturbæjarlauginni. Klefinn er bæði stór og á sólardög- um lýsa geislarnir upp vatnsúðann svo að litlir regnbogar myndast inni í gufunni. Það verður því enginn svikinn af heimsókn í þessa frábæru sundlaug sem er svo sannarlega falinn gimsteinn í Vesturbæ Reykjavíkur. SÍMON BIRGISSON GAGNRÝNIR SUNDLAUGAR Vesturbæjarlaugin: Vin í eyðimörkinni BÚINN AÐ SYNDA Gott pláss er á sundbrautunum í Vesturbæjarlauginni. Í HEITA POTTINUM Tilfinningin líkust því að vera í móðurkviði. Í STURTU EFTIR EIMBAÐIÐ Tromp Vesturbæjarlaugarinnar eins og sviðsmynd í Sopranos-þætti. UNDIR BERUM HIMNI Gott að gera æfingar í útiklefanum. „Það er frá- bær tilfinn- ing að smella sér í sokkana með skrauf- þurrar tær.“ EGYPTAR BANNAÐIR! Skiltið sem útlendingarnir misskildu svo hrapalega www.bluelagoon.is Líf 6
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.