Fréttablaðið - 23.11.2006, Side 78

... að búa til kryddaðan sykur.
Settu kanilstangir eða vanillu-
stangir ofan í fallega
krukku og helltu sykri yfir.
Hann geturðu svo not-
að í baksturinn eða
hvað sem þér dettur
í hug.
Fékk fullkomið crème brûlée í Prag
Ljósmyndarinn Thorsten
Henn nýtur þess að elda
í fallegu eldhúsi, en hann
hannaði og smíðaði eldhús-
innréttinguna sína sjálfur.
„Lóa konan mín sér um redding-
arnar. Hún kíkir í ísskápinn þegar
ekkert er til og reddar málunum.
Þegar ég elda fer ég hins vegar í
Hagkaup og kaupi inn fyrir tíu
þúsund krónur. Ég er voðalega
týpískur karlmaður í þessu, fyrst
ég er að þessu á annað borð geri
ég það almennilega,“ segir
Thorsten og hlær.
Uppskriftin sem Thorsten deilir
með lesendum Fréttablaðsins er
skyndibiti á hans mælikvarða.
„Humarsúpan mín þarfnast allt að
sjö klukkutíma viðveru í eldhús-
inu,“ segir Thorsten, en eins og
við má búast þykir honum afar
skemmtilegt að halda matarboð.
„Svo er ég með nokkra heimaln-
inga líka, einhleypa karlmenn sem
ég fóðra reglulega,“ bætir hann
við og hlær.
Fjórir þriðja árs matreiðslunem-
ar úr Hótel- og matvælaskólanum
dvöldu í New York í síðustu viku,
þar sem þeir kynntu íslenska mat-
reiðslu fyrir innlendum. Ferðin
var til komin fyrir tilstilli meist-
arakokksins Hilmars B. Jónsson-
ar, sem vinnur hjá fyrirtækinu
og matvælaskólanum og fyrir-
tækið Aramark, sem er einn
stærsti kaupandi íslensks fisks í
Bandaríkjunum.
„Aramark rekur mötuneyti í
stórfyrirtækjum úti, og við kynnt-
um íslenskar afurðir þar sem
gestakokkar,“ sagði Ívar Þórðar-
son, einn nemanna fjögurra, en
með honum í för voru þeir Hinrik
Carl Ellertsson, Jóhannes H.
Proppé og Guðjón Kristjánsson.
„Við vorum með bás úti í sal og
elduðum beint ofan í fólkið,“
sagði Ívar, en nemarnir hlutu
allir góðar viðtökur. „Það seldist
upp hjá flestum okkar,“ sagði
Ívar.
Nemarnir framreiddu einnig
kvöldverði fyrir sendiherra
Íslands hjá Sameinuðu þjóðun-
um, Hjálmar W. Hannesson, og
aðra sendiherra samtakanna.
„Það var aðeins formlegra,“ sagði
Ívar og hló við. Í ljósi góðrar
reynslu gæti vel verið að svipuð
ferð verði farin aftur, að sögn
Ívars. „Ég færi hiklaust aftur,“
sagði hann.
Elduðu fyrir sendiherra SÞ
Á fimmtudaginn í síðustu viku hófst sala á Beaujolais nouveau en
leyfilegt er að setja vínið á markað þriðja fimmtudag í nóvember. Mikil
hátíðarhöld eru þennan dag í Frakklandi og siðurinn hefur breiðst út
um heim hin síðari ár og hér á landi gjarnan markað upphaf jólahlað-
borðavertíðarinnar. Sama dag hófust þemadagar í vínbúðunum en þar
verða „hátíðarvín“ á kynningarverði fram yfir áramót. Var ágætlega
tilfundið að láta þemadagana hefjast þennan mikla stemningsdag þótt
minna fari fyrir nouveau-veislum hérlendis en stundum áður enda
tískusveiflur í þessu eins og öðru. Beaujolais nouveau þetta árið þykir
alveg ágætt, þykkara og dýpra en í meðalári enda sumarið sólríkt í
Frakklandi og berin þroskuðust snemma. Einhverjir veitingastaðir og
svo auðvitað Frakkar og menningarfélög tengd þeim hérlendis fögnuðu
Beaujolais nouveau í síðustu viku en almenningur getur nálgast
flöskur í vínbúðunum nú undir helgina. Flöskurnar fyrir þá sem eru
óþolinmóðir eru sendar í flugi en u.þ.b. viku seinna leggja skipin að
með flöskur sem rata í almenna sölu.
Á þemadögum vínbúðanna eru fjölmörg vín á lækkuðu verði eins og
venjan er. Lækkunin nemur að jafnaði um 100 kr. en þó þykja mér
óvenju mörg dæmi þetta skiptið um meiri lækkun, dæmi er Santa Rita
Cabernet Sauvignon Reserva sem lækkar um 300 kr. Í mínum huga er
það þó ekki verðlækkunin sem skiptir mestu máli heldur framsetning-
in í vínbúðunum og þær upplýsingar sem neytendur fá um samsetn-
ingu matar og víns. Stílhreinn bæklingur liggur frammi í búðunum þar
sem hátíðarvínin eru kynnt og flokkuð eftir því með hvaða mat þau
passa einna best.
Úrval vína á sérlista eykst einnig á þessum árstíma, dýrari tegundir
fá aukið pláss og vín frá svæðum sem hafa orðið útundan í kvótakerfi
búðanna.
Einnig má oft fá vín í skemmtilegum pakkningum til
gjafa og fylgja stundum glös og upptakarar með.
Koníak og líkjörar koma í hátíðarklæðum eins og hinn
vinsæli líkjör Grand Marnier sem listamenn setja
árlega í nýjan búning. Í þetta sinnið er retro-fílingur
yfir hönnuninni sem sækir stemminguna til hirðarinnar
á Versölum. Flaskan heitir einfaldlega „Andi Versala“
og einhver eintök af henni læddust hingað upp á
Klakann í vínbúðir og á veitingastaði.
Hátíðarvín og Beaujolais
Skerið kjúklingabringurnar í
strimla. Kryddið með salti og pipar
og steikið í vel heitri ólífuolíu, svo
kjötið lokist strax. Skerið kúrbít-
inn langsum og sneiðið. Saltið kúr-
bítinn áður en honum er bætt á
pönnuna. Látið steikjast í smá
stund og bætið kjúklingasúpunni í.
Látið malla aðeins, saxið tómatana
og bætið þeim út í. Sósan má sjóða
í um 30 mínútur, eða þar til hún er
orðin hæfilega þykk. Bætið rjóm-
anum út í, sjóðið upp og bætið svo
basilikulaufunum út í rétt áður en
maturinn er borinn fram.
Sjóðið nóg af vatni, bætið sjáv-
arsalti og pasta út í þegar suðan er
komin upp. Þegar pastað er tilbúið
er vatninu hellt af og 2-3 matskeið-
um af smjöri hent í pottinn. Hitið
smjörið og bætið pastanu í. Bland-
ið, og pastað er til. Þetta er best að
gera rétt áður en sósan er tilbúin,
því ferskt pasta þarf bara um fjór-
ar mínútur til að verða „al dente“.
Sperglinum er hent í sjóðandi vatn,
sem hefur verið bragðbætt með
smá sítrónu-ólífuolíu og sjávar-
salti. Sjóðið í tíu mínútur, bræðið
svo smjör á sama hátt og með past-
að og veltið sperglinum upp úr því.
Ef vill má rúlla sperglinum inn í
prosciutto.
Setjið pastað fyrst á diskinn,
því næst sósuna, leggið spergilinn
ofan á og skreytið með parmesan
osti og nokkrum basilikulaufum.
Voilá!
Tagliatelle með kjúklingi í
tómatsósu og dvergspergli
(Fyrir 4)
3-4 kjúklingabringur
500 g eggjatagliatelle, ferskt
2 dósir af tómötum
1 kúrbítur
250 ml rjómi
Tær kjúklingasúpa, t.d. Maggi
Fersk basilika
250 g dvergspergill
Nóg af smjöri
Sjávarsalt
Nýmalaður svartur pipar
Ólífuolía
Parmesanostur