Fréttablaðið - 28.11.2006, Blaðsíða 6
„Það er óþolandi að
fjármunir megi ráða útliti mið-
bæjarins,“ segir séra Auður Eir
Vilhjálmsdóttir sem er ein fjöl-
margra sem mótmæla fyrirhuguð-
um breytingum á svokölluðum
Frakkastígsreit.
Samkvæmt hugmyndum Vatns
og lands ehf., eiganda lóðarinnar
sem afmarkast af Laugavegi,
Frakkastíg og Hverfisgötu, verða
húsin á reitnum rifin og 11.300
fermetra verslunarhús byggt í
staðinn. Undir húsinu á að auki að
vera bílakjallari á þremur hæðum.
Mótmælin hafa streymt til borg-
aryfirvalda.
Húsafriðunarnefnd ríkisins
segir yfirdrifið byggingarmagnið
vera algerlega úr takti við
umhverfið og spilla einkennum
Laugavegarins. Eindregið sé mælt
með því að húsin númer 41, 43 og
45 verði ekki rifin. Varðveislan
dragi ekki úr möguleikum á nýt-
ingu reitsins: „Þvert á móti leysir
hún mikinn vanda sem felst í því
að laga alltof stóra nýbyggingu að
smágerðum og litríkum mæli-
kvarða Laugavegarins.“
Íbúar við Frakkastígsreitinn
mótmæla uppbyggingunni kröft-
uglega. Auk þess að nefna fagur-
fræðilegar ástæður segjast þeir
myndu tapa bæði útsýni og sólar-
ljósi og verða fyrir miklum óþæg-
indum vegna torgs sem verði í
bakgarði nýja verslunarhússins.
Búast megi við gífurlegu ónæði á
framkvæmdatímanum.
Rýnihópur um útlit bygginga í
miðborginni segir nýbygginguna
eiga að vera svo stóra að erfitt
verði að hanna útlit hennar án
þess að „misbjóða“ umhverfinu.
Að minnsta kosti ætti að leyfa
steinhúsinu á Laugavegi 43 að
standa áfram. Eigandi lóðanna
segir reyndar í nýjustu tillögu
sinni að „horft verði til þess“ að
halda útliti framhliðar Laugaveg-
ar 43.
Séra Auður Eir segir í sínu mót-
mælabréfi til borgarinnar sem
vitnað var til hér í upphafi að
gamli húsastíllinn í miðbænum sé
fjársjóður sem glapræði sé að
eyðileggja með því að færa stíl
nýrri hverfa inn í miðbæinn. Óþol-
andi sé að þeir sem eigi peninga til
að kaupa gömul hús fái að rífa þau
og byggja það sem þeim sýnist:
„Þetta er jafn óþolandi og það
væri ef auðfólk keypti Tjörnina og
breytti henni í bílastæði, eða
keypti Dómkirkjuna eða Landa-
kotskirkju til að flytja burt eða
gera við þær það sem þeim sýnd-
ist,“ segir séra Auður Eir.
Auðmenn ráði ekki
útliti miðbæjarins
Húsafriðunarnefnd og fjöldi íbúa mótmæla niðurrifi gamalla húsa og byggingu
stórs verslunarhúss á Laugavegi. Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir segir óþolandi
að fjársterkir menn geti rifið gömul hús og byggt í staðinn það sem þeim sýnist.
Eiga íslensk stjórnvöld að biðj-
ast afsökunar á stuðningi við
innrásina í Írak?
Á RÚV að vera á auglýsinga-
markaði?
Fullkomið skjól
Timberland PRO
softshell jakki
12.900 kr.
Timberland PRO
goretex úlpa
23.990 kr.
Timberland PRO
vatnsheld úlpa
7.900kr.
Timberland PRO
öryggisskór
13.990kr.
SÆ
B
R
A
U
T
D
ug
g
uv
o
g
ur
Súð
arvo
gur
K
na
rr
ar
vo
g
ur
Endurvinnslan
VIÐ ERUM HÉR!
ESSO Aðföng 14 verslanir – sjá www.esso.is Sími 560 3433
Knarrarvogi 4
Karlmaður á fertugsaldri
slasaðist alvarlega í fallhlífarslysi
við Svignaskarð í Borgarfirði rétt
eftir hádegið á sunnudaginn.
Maðurinn var að fljúga fallhlíf,
sem útivistarmenn nota til að láta
draga sig í vindi, þegar hlífin lenti
í snarpri vindhviðu. Dróst maður-
inn með henni tíu metra og
brotlenti ofan í skurði.
Maðurinn rifbeinsbrotnaði og
hlaut brjóstholsáverka. Hann var
fluttur á gjörgæsludeild Landspít-
alans við Hringbraut þar sem
hann gekkst undir aðgerð. Að sögn
svæfingalæknis er manninum
haldið sofandi í öndunarvél.
Á gjörgæslu eft-
ir fallhlífarslys
Atvik milli tveggja
hjúkrunarfræðinga að næturlagi
heima hjá öðrum þeirra varð til
þess að yfirmaður þeirra taldi
ófært að þeir störfuðu áfram
saman á geðsviði Landspítalans
við Hringbraut. Annar hjúkrunar-
fræðingurinn, 36 ára gömul kona,
var því flutt til í starfi og sagt að
mæta til vinnu á Kleppi.
Konan sættir sig ekki við flutn-
inginn og hefur stefnt spítalanum
fyrir dómstóla. Málið kann að leiða
til uppsagnar hennar.
Atburðurinn sem leiddi til þess
að ákveðið var að flytja konuna á
Klepp varð aðfaranótt laugardags-
ins 3. september. Hinn hjúkrunar-
fræðingurinn, sem er karlmaður,
kvartaði undan konunni og hinn
17. október var henni tilkynnt í
bréfi frá deildarstjóra móttöku-
geðdeildar að ágreiningur þeirra
tveggja myndi valda röskun á
starfinu. Hún ætti því að mæta til
vinnu á Kleppi.
„Lýsing á atviki frá báðum aðil-
um, leiðir líkum að því að farsæl-
ast sé að hjúkrunarfræðingarnir
vinni ekki náið saman á næstunni,“
segir í bréfi deildarstjórans.
Hvorki lögmaður konunnar né
spítalinn vilja upplýsa hvað á að
hafa gerst umrædda nótt. Konan
sótti um flýtimeðferð á málinu
fyrir dómstólum sem höfnuðu því
þar sem í ráðningarsamningi kon-
unnar væri ákvæði um að hún gæti
flust á milli deilda og að vinnutími
og laun væru eins og áður. Þá
myndi hún eftir sem áður verða
styrkt af geðsviði í endurmenntun
í hugrænni atferlismeðferð.
Hjúkrunarfræðingur til starfa
á Kleppi gegn vilja sínum
Dómsúrskurður um
að lögreglunni í Reykjavík væri
leyfilegt að hlera síma Hannibals
Valdimarssonar var kveðinn upp
sunnudaginn 26. febrúar 1961, en
þá sat Hannibal á þingi og naut því
þinghelgi. Þetta kemur fram í gögn-
um sem Ólafur, sonur Hannibals,
hefur fengið frá þjóðskjalaverði.
Að sögn Ólafs var úrskurðurinn
fenginn að beiðni dómsmálaráðu-
neytisins og Baldur Möller deildar-
stjóri skrifaði undir beiðnina fyrir
hönd ráðuneytisins. Sakadómari,
Valdimar Stefánsson, kom þann
sama dag upp í ráðuneyti og kvað
upp dómsúrskurð um að hlerun
væri heimil á heimasíma Hannibals
og vinnusíma hans hjá Alþýðusam-
bandi Íslands, en Hannibal var for-
seti þess. Einnig var veitt heimild
til hlerunar á símanúmerum ann-
arra, en yfir þau hefur verið strik-
að. Annar af tveimur vottum að
úrskurðinum var Sigurjón Sigurðs-
son, þáverandi lögreglustjóri.
Dómsúrskurður Valdimars
byggist á tveimur röksemdum. Að
þeir sem hleraðir skuli, liggi undir
grun um að vilja trufla starfsfrið
Alþingis og að þeir séu grunaðir
um að ógna öryggi ríkisins.
Á þessum tíma var Hannibal
annar af tveimur leiðtogum stjórn-
arandstöðunnar, búinn að sitja á
þingi í hálfan annan áratug, eða
síðan 1946. Hann hafði verið í ríkis-
stjórn skömmu áður, gegndi emb-
ætti félags- og heilbrigðismálaráð-
herra til ársloka 1958.
Ekki fylgir upplýsingum þjóð-
skjalavarðar hversu lengi hleran-
irnar stóðu yfir né hver nýtti sér
upplýsingar úr þeim. Ekki heldur
hvað um þær varð.
Sími þingmanns var hleraður