Fréttablaðið - 04.12.2006, Blaðsíða 64

Fréttablaðið - 04.12.2006, Blaðsíða 64
 4. desember 2006 MÁNUDAGUR32 Einkaspæjarinn hefur verið að gera það gott í glæpasögum í svona um það bil 165 ár eða frá því að Edgar Allan Poe kynnti Aug- uste Dupin til sögunnar í Morðun- um í Líkhússgötu. Slagkrafturinn í einkaspæjurunum var svo mestur í kringum miðbik síðustu aldar þegar höfuðpáfar harðsoðnu hefð- arinnar þeir Raymond Chandler og Dashiell Hammett mótuðu harðsoðnu hefðina með Philip Marlowe, Sam Spade og The Continental Op. Spæjaralaus Norðurlönd Marlowe er rómaðasti einkaspæj- ari reyfarasögunnar, harður og heiðarlegur einfari með mannlega taug sem óð sollinn í Los Angeles og reif kjaft í meitluðum frösum meistara Chandlers. Norðurlöndin eru enn þá sak- lausari en stórborgir Bandaríkj- anna og því hefur hingað til ekki verið mikil eftirspurn eftir þjón- ustu einkaspæjara í Skandinavíu. Reyfarahöfundar í þessum heims- hluta hafa því oft séð sér þann kost vænstan að skipta spæjaran- um út fyrir blaðamann. Það er alls ekki galið þar sem rómantíska hugmyndin um rannsóknarblaða- manninn er náskyld Marlowe og hans líkum en þetta eru vandræða- gemlingar sem eru sísnuðrandi í kringum hluti sem þeim koma ekki við og einhver öfl vilja að liggi í þagnargildi. Einar, blaðamaður Árna Þórarinssonar, nafnlausi blaða- maðurinn í bókum Dans Turell og Annika Bengtzon hjá Lizu Mark- lund eru nærtæk dæmi um þetta sem og færeyski blaðamaðurinn Hannis Martinsson sem er aðal- persónan í Krossmessu eftir Jóg- van Isaksen. Skuggamynd af Marlowe Á bókarkápu er vitnað í færeyska Sosialinn þar sem Hannis þessi er sagður vera færeyskur „Marlowe á grindhvalaveiðum …“ Þarna fara þeir á Sosialnum fullbratt í samanburðinn en fyrir utan það að Hannis býr einn, reykir og er tals- vert fyrir sopann er ekki hægt að segja að þeir eigi margt sameigin- legt og Hannis er lítill greiði gerð- ur með því að vera stillt upp við hlið þess gamla. Hannis er frekar flöt persóna og ekkert sérstaklega spennandi, hvorki í gjörðum né tilsvörum, og í raun má segja það sama um Krossmessu en það sem gerir hana helst áhugaverða er að hún fjallar öðrum þræði um hvalveið- ar og skýtur því upp kollinum á Íslandi á heppilegum tíma. Viðkvæmt mál Krossmessa hefst á því að Hannis er nýkominn heim til Færeyja eftir áralangt flakk og kemur sér fyrir í niðurníddu húsnæði þar sem hann ætlar að opna ráðgjafa- skrifstofu og skrifa greinar í frí- stundum. Hann er þó varla byrjað- ur að klína málningu á ljóta veggina þegar hann er orðinn einkaspæjari þar sem breskur útsendari náttúruverndarsam- taka ræður hann til þess að rann- saka morð á tveimur ungum hval- friðunarsinnum sem fundust skömmu áður skornir á háls innan um dauða grindhvali. Málið er viðkvæmt fyrir margra hluta sakir og það reynist Hannis ekki síst erfitt að rann- saka morðin þar sem andúð landa hans á náttúruverndarsinnum, meintri forheimsku þeirra og skilningsleysi á mikilvægi hval- veiða er í meira lagi djúpstæð. Málið vindur þó hratt upp á sig og Hannis getur varla snúið sér í hálfhring án þess að detta um ný lík en þrátt fyrir það tekst höfundinum aldrei að ná upp alvöru spennu í sögunni. Þreytandi leikur kattar að mús Helsta áhyggjuefni Hannis, sem áttar sig hægt og bítandi á því að það liggur meira að baki morðun- um en stælar hvalveiðimanna og náttúruverndarsinna, er að ein- hverjum er mikið í mun að stöðva hann með því að koma honum fyrir kattarnef. Hvorki höfundurinn né tilræðis- maðurinn eru þó frumlegri en svo að boðið er upp á þrjá eltingar- leiki leyniskyttu við Hannis sem einhverra hluta vegna sleppur alltaf með skrekkinn þó ekki fari milli mála að hann er með fag- mann á hælunum. Frásögnin er ómarkviss og fumkennd, líkt og rannsókn blaða- mannsins á morðunum, og til- raunir til þess að halda áhuga lesenda með endalausum leyni- skyttuárásum og nýjum líkum eru engan veginn að gera sig. Umgjörðin og aðalpersónan eru einfaldlega ekki nógu áhugaverð til þess að þessar brellur skili árangri. Hvalveiðiáróður yfirtekur söguna Hannis tekst einhvern veginn að ramba á lausn málsins á milli þess sem hann lætur skjóta á sig og finnur lík en það er ekki hægt að segja að það sé fyrir ályktunar- hæfileika og árvekni og uppgjör sögunnar er því í ódýrari kantin- um og verður enn dapurlegri þar sem illmennið er látið úttala sig um glæpina og ástæðurnar fyrir þeim á meðan blaðamaðurinn hlustar á. Leit Hannis að sannleikanum er eins og fyrr segir ansi brokkgeng en hann hefði sjálfsagt verið ein- hverju nær áður en hann náði fundi illvirkjans hefði hann eytt meiri tíma í að eltast við vísbendingar og þá um leið minni tíma í að lesa sér til um grindhvaladráp. Höfundurinn ver miklu púðri og blaðsíðum í lýsingar á grindhvala- drápi fyrr og síðar og virðist ekki síst ætla bókinni að koma sjónar- miðum Færeyinga í hvalveiðideil- unni á framfæri. Það er svo sem gott og blessað og maður er ýmsu nær um þau mál öll en þrætur um hvalveiðar eru ekki burðugt hryggjarstykki í reyfara og langar setur Hannis á bókasafni yfir fróð- leik um grindhvaladráp gera lítið annað en að kæfa söguna og draga enn frekar úr möguleikum á ein- hverri spennu. Þórarinn Þórarinsson Illa flensaður reyfari Bækur krossmessa Grámann H Hvalveiðar og dauðir náttúruverndarsinnar eru fínn bakgrunnur fyrir góðan reyfara en hér líður skemmtileg hugmynd fyrir litlausa aðalpersónu og ómarkvissa úrvinnslu. Þar fyrir utan eru mörkin milli reyfara og áróðursrits frekar óljós. Jóel Pálsson er einn fremsti djass- tónlistarmaður okkar Íslendinga og er fremstur meðal jafningja í hópi þeirra ungu tónlistarmanna sem hafa lagt þessa tónlistar- stefnu fyrir sig. Á Varpi setur Jóel sig í stellingar, fær til sín fjögurra manna hljómsveit sem hrúgar sig saman í hljóðveri og tekur upp. Ekkert óekta, bara alvöru „live“- hljómur sem virkar vel á djass- plötum að mati undirritaðs. Stemn- ingin kemst alltaf betur til skila með þessu móti. Lagið Innri opnar dyrnar að heimi Jóels en gefur kannski ekki réttu myndina af því sem koma skal. Að einhverju leyti rólegur og hefðbundinn djass þar sem Jóel leikur listir sínar. Andrúm slær hins vegar hlustandann í andlitið og næstu þrjú lög hljóma líkt og félagarnir hafi ákveðið að pönkast í þessum hefðbundnu hljóðfærum. Hammond-orgelið fær að njóta sín og við tekur villt rokk og pönk með góðum spuna. Á köflum getur þetta virkað þreytandi en pönkið, rokkið og djassinn í einum og sama pottin- um er á köflum nokkuð skemmti- leg útkoma. Áheyrandinn fær smá- pásu í lögunum Plasmi og Jörð en svo heldur Jóel áfram með því að prófa sig í ólíkum straumum og stefnum. Lokar þessu með því ágæta lagi Eftirmál. Ungarnir af öllum stærðum og gerðum eru komnir á legg og flognir úr hreiðr- inu í varplandi Jóels. Varp er fyrst og fremst vel spil- uð plata, Davíð Þór Jónsson sýnir snilldartakta á hammond-orgelið, Hilmar Jensson er traustur á gítarnum og þeir Valdimar Kol- beinn Sigurjónsson og Matthías Hemstock standa þeim ekki langt að baki. Varp líður hins vegar fyrir skort á heildarmynd og á köflum getur platan hreinlega verið þreyt- andi fyrir áheyrandann. Varp fer því ekki í neinar sögubækur en er skemmtileg fyrir þá sem hafa gaman af fjölbreyttum lagasmíð- um og þéttum, lifandi hljómi. - fgg Jóel í nýju varplandi TóNliST Varp Jóel Pálsson HHH Varp ber vott um frjóar lagasmíðar Jóels Pálssonar sem þó hefði mátt útfæra á heildstæðari hátt. HVAÐ? HVENær? HVAr? DESEMBER 1 2 3 4 5 6 7 Mánudagur n n SÝNiNGAr c 10.00 Í Listasafni Reykjavíkur, Hafnarhúsi, stendur yfir sýning á bandarískri samtímalist. Sýningin Uncertain States of America geymir verk eftir 45 unga listamenn. Sýningarstjórar eru Hans Ulrich Obrist og Daniel Birnbaum en Gunnar Kvaran, fyrrum safnstjóri Listasafns Reykjavíkur starfaði einnig með þeim. c 11.00 Sigrún Guðjónsdóttir, Rúna, sýnir verk sín í Apóteki og Sverrissal í Hafnarborg í Hafnarfirði. Á sýningunni Ofið úr þögninni má sjá verk unnin á pappír og steinflísar. Sýningin stendur til 30. desember. n n TóNlEikAr c 20.00 Hin heimsfræga finnska messósópransöngkona Monica Groop syngur á árlegum jólatónleik- um Mótettukórs Hallgrímskirkju. Á efnisskránni eru jólalög frá átta Evrópulöndum sem fjalla um persónur og atburði jólasögunnar. Stjórnandi er Hörður Áskelsson. Upplýsingar um viðburði og sýningar sendist á hvar@frettabladid.is ekki síðar en sólarhring fyrir birtingu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.