Fréttablaðið - 30.01.2007, Blaðsíða 52

Ég held að ég
hafi lést um
tvö kíló? Glæsilegt!
Dugleg
kjella!
Spáðu í því, það er
kominn þriðjudagur strax!
Þriðjudagar eru
góðir dagar!
Þriðjudagur er kannski ekki sá
dagur vikunnar sem nýtur hvað
mestrar hylli en það er hægt að
vinna vel á þriðjudögum.
Þriðjudagur,
dagurinn þegar
hlutirnir eru
framkvæmdir.
Já, það er á þriðjudögum
sem maður rífur sig
upp úr ruglinu og tekur
ærlega til hendinni!
Allt í lagi,
ég
skil!
Virkar
alltaf!
Verður að
kenna mér
þetta!
Ég heiti Jónas og einu
sinni gat ég vakað í 18
mínútur án þess að sofna!
Stuðningshópur
fyrir fólk með
svefntruflanir.
Það er hvegi betra að
vera og hugleiða en úti í
náttúrunni!
Bingó!
Solla, hvað
vorum við búin
að segja um
það að borða í
stofunni!
Að það sé
bannað
að borða í
stofunni!
Geturðu þá sagt mér hvers
vegna þú ert að borða í
stofunni?
Af því að ég ...
er með opinn
munninn?
Janúarmánuður virð-
ist hafa einhvern sér-
stakan blæ yfir sér.
Fyrir utan einn ágæt-
an afmælisdag í fjöl-
skyldunni er þessi
mánuður óvenjulega
langur, myrkur og
kaldur. Breskir vísindamenn hafa
enda reiknað út að miður janúar sé
leiðinlegasta tímabil sem fólk á
Vesturlöndum lifir. Stutt sé síðan
jólin voru og hétu en langt í að sum-
arið hefjist af einhverri alvöru.
Einungis nokkrir dagar eru
síðan ég hafði loks geð í mér til að
taka allt jólaskrautið niður. Ljósin
frá steindauðu trénu höfðu verið
eina tíran í svartnættinu. Auðvitað
reyndist það svo of stórt til að hægt
væri að draga það niður stigagang-
inn þannig að kaupa varð sög í
BYKO og kvöldið fór í að láta tréð
gjalda fyrir janúarleiðindin. Jóla-
ljósin hurfu inn í geymsluna og
eftir stóð nakin stofan. Rætt var
um pottaplöntu eða annað sem
myndi fylla upp í tómarúmið. Hver
jólasveinninn á fætur öðrum var
settur aftur ofan í kassann eftir til-
tölulega stutta dvöl og vondu bit-
arnir úr konfektkassanum sem eng-
inn hafði virt viðlits í jólagleðinni
voru nú hey í harðindum.
Janúar virtist hins vegar ekkert
hafa styst í annan endann þótt jóla-
haldið hefði verið kvatt. Í pósthólf-
inu biðu ógnvænlega þykk umslög
frá einhverjum banka og allt í einu
var vænlegast í stöðunni að þykjast
ekkert kannast við þennan mann
sem bréfin voru stíluð á. Þegar
umslögin voru loksins rist á hol
hvarflaði sú fáránlega hugsun að
mér að ef til vill væru bankarnir að
svína á fólkinu í landinu með ofur-
vöxtum. En var fljótur að skipta
um skoðun þegar ég sá starfsmann
eins bankans í auglýsingu þar sem
hann hreinlega hoppaði upp um
þakið í þágu viðskiptavinarins. Það
getur auðvitað ekki verið að bank-
arnir gefi manni hoppandi starfs-
fólk en himinháa vexti eða hvað?
Ljósi punkturinn í bréfastaflanum
var yfirlit frá gömlum banka sem
upplýsti mig um að fjögur hundruð
krónurnar á fermingarreikningin-
um höfðu ávaxtast um heila krónu
frá síðasta ári.