Tíminn - 02.11.1980, Qupperneq 9
&unnudagur >2<. rtóve’mber <1980
9
Óli Frisk, sem var landmælingamaöur, Ingrid Björkman, Goran og ®ara
Marskog og Tómas Lundgren, Sem áöur var drykkjusjúklingur. Meö
þeim eru börn húsmæöranna tveggja og Stokkhólmsstúlka Eva,
sem strauk til þeirra úr skóla.
samábyrgö eitt af meginboð-
oröunum i þessu litla samfélagi.
Nokkrum húsakynnum hefur
veriö komið upp. En þau eru af
ýmsu tagi. Þar eru allmyndarleg
timburhús, jafnvel eitt, þar sem
bæði er rafmagn og rennandi vatn
innan hiíss, og þar er lika torfhús,
sem aö öllu leyti var byggt úr þvi,
sem fékkst á staðnum, nema hvaö
þakpappi er undir torfþakinu til
þess aö vama leka og gler i
gluggum. Þessi bygging er að þvi
leytisérkennileg, aö hún er hring-
laga eins og gammakofarnir hjá
Löppum. A henni eru allstórir
suðurgluggar og hún er sögö svo
hlý, aö litil eldavél úr járni nægir
fullkomlega til upphitunar i
vetrarfrostum.
Barnaskóla hefur fólkið stofnaö
i byggö sinni, en þaö var þó ekki
fyrren nú siöast liöiö vor, aö hann
fékk viðurkenningu yfirvalda. í
honum er kennt þaö, sem lögboöið
er i öörum barnaskólum, en auk
þess bætt við nokkru nýju efni i
anda þessa sambýlisfólks. 1
fyrravetur voru til dæmis fjórtán
ára unglingar látnir kynna sér
kjarnorkumál og draga það aö
lokum saman, hvaöa telja má
kjarnorku til gildis og hvaöa
áhættu hún hefur i för með sér.
En i allri kennslunni er leitast
viö aö tengja saman kenningu og
reynslu, og umfram allt er at-
hygli barnanna beint aö þvi, aö
menn geta ekki áfallalaust leyft
sér hvaö sem er i sambúö viö
náttúruna.
Fyrst i staö var mjög treyst á
ræktun grænmetis i Skógarnesi,
en smám saman varð ræktunin
fjölbreyttari og umfangsmeiri.
Akrarnir eru plægöir meö hest-
um, þvi aö engin er dráttarvélin
og allra feröa sinna veröur fólkiö
aö fara gangandi, þvi aö ekki er
heldur til neinn bill I byggöinni.
Karlmennirnir plægja og vinna
hin erfiðari störf, konurnar sá og
gróöursetja og börnin hjálpa til
eftirmætti, jafnvel þau, sem ekki
erunema sexeða sjöára. Daglegt
fæöi er aö mestu leyti heima-
fengið — gróft, heimabakaö
brauö, heimastrokkaö smjör,
sem geymt er f næfrastokkum
ostur, grænmeti, kartöflur, lauk-
ur, epli, jurtate, mjólk og litiö eitt
af kjöti.
Langflestir þeirra, sem þarna
hafa setst aö bæöi karlar og kon-
ur, eiga meiri eöa minni skóla-
göngu að baki. Sumir eru kennar-
ar aö mennt, einn er tónlistar-
maöur, annar landmælinga-
maöur og þar fram eftir götun-
um. En i hópnum er lika
hrakningsmenn sem flúið hafa I
skjól þessa fólks — drykkju-
sjúklingur, sem flækst haföi milli
fimmtán hæla eöa stofnana frá
nitján ára aldri og ekki fengiö bót
meins sins, en er nú aö rétta viö,
og unglingsstúlka sem strauk úr
skóla i Stokkhólmi, þar sem lff
hennar var aö renna út i sandinn.
Þorra fullorðna fólksins i
Skógarnesi er eitt sameiginlegt:
Þaö var viö nám árið 1968, þegar
stjórnmálaöldur risu hæst i
sænskum skólum, ungt fólk
vaknaöi upp viö vondan draum
andspænis þjáningum örbirgra
þjóöa og ógeöslegri styrjöld
Bandarikjamanna i Vletnam.
Margir af þvi kynntust siöar af
eigin raun löndum, sem þrúguð
voru af eymd eöa flakandi i sár-
um vegna ófriðar og áttu dvalir,
um langan tima eöa skamman i
Asiu og viö botn Miðjarðarhafs.
Heim kom þetta fólk aftur fullt
blygöunar vegna vestrænna
eyösluhátta og haföi tileinkaö sér
þá sannfæringu, aö hinar efnuðu
þjóöir á Vesturlöndum yröu aö
hverfa aö einfaldara og látlaus-
ara llfi, ef þær ætluöu ekki aö
kaila tortfmingu yfir sig og alla
veröldina.
Þess vegna á þaö sér nokkurs
konar trúarjátningu, sem er eitt-
hvaö á þessa leið:
„Viö gröfum okkur sjálfum
gröf, ef viö höldum áfram aö arö-
ræna fátæk lönd og sda orku
jaröar og málmforöa. Viö viljum
koma bömum okkar til skilnings
á því, að lífiö er okkur lánaö i sjö-
tiu og fimm til áttatiu ár og viö
megum ekki fara gálauslega meö
þaö, sem okkur er léö”.
Þetta fólk dylst þess ekki, aö
þaö hefur kosiö sér erfitt hlut-
skipti. Sá, sem ætlar sér aö vera
sjálfbirgur við þaö, sem jöröin
gefur af sér, veröur aö taka til
hendinni. Og hann má ekki heldur
vera heimtufrekur. Handarvikin
eru mörg, og vinnudagarnir eru
stundum langir, einkanlega á
vorin og um uppskerutimann.
Jöröin bíöur ekki.tfminn flýgur
frá þeim, sem ekki uggir aö sér,
ogvanræksla þýöir hörgul á mat.
Um voryrkjur veröa allir aö
vinna frá morgni til kvölds,
skeggjaöir og siöhærðir karl-
mennimir, konur þeirra og börn.
Jöröin er erjuö meöan dagur er á
lofti. A akrinum stendur fólkiö,
ýmist berfætt eöa i gúmmfstig-
vélum, og sumar kvennanna meö
ungbörn sín 1 poka á bakinu og
ef þau gerast óvær er þeim gef-
iöbrjóst i „lágri þúfnaskorning”.
Fyrsta uppskeran er þreyta, hér
er skipt á þreytu og streitu. En
þetta er náttúrleg, heilbrigð
þreyta, sem hverfur viö hvild og
svefn, jafnvel sæll lúi, þegar vel
hefur unnist og vel horfir um
árangur verkanna. Þetta er lff i
mjög nánum tengslum viönáttúr-
una og hér þekkist ekki neitt kyn-
slóöabil, þvf aö börnin fylgja for-
eldrum slnum seint og snemma
J.R.J. öifreiðasmiðjan. hf.
Varmahlíö,
Skagafirði.
Simi 95-4Í119.
Yfirbyggingar á Toyota 4x4 picup. Viö bjóöum upp á 4
geröir yfirbygginga á þennan bll. Hagstætt verö. \ fir-
bvggingar og réttingar, kiæöningar, sprautun. skreyt.ng-
ar. bilagler.
Sérhæfö bifreiöasmiöja i þjóöieiö.
50áia
í tilef ni þess veitir kaupfélagið
afmaHisafslátt
ínóvember
aföllumviðskiptum íeftirtöldum
búðumsínum:
Aðalbúðinni og
vörumarkaði
á Selfossi
og útibúunumá
Eyrabakka
Stokkseyri
Hveragerði
Laugarvatni
Þorlákshöfn
Afslátturinn er veittur öllum viðskiptavinum,
félagsmönnum
sem og öðrum viðskiptavinum jaf nt.
FÓÐURBÆTIR
sérafsláttur
Kr. 20.000.00
, af hverju tonni
allan nóvember og desember.
Sjá nánar auglýsingu í búðunum!
SNtSONVQWVS VdOiSVONtSAlOftV