Fréttablaðið - 07.07.2007, Blaðsíða 25

Rúm
196x178 cm
Sæti SætiFæranlegt
matborð
Eldhús
Bekkur með útdrægu rúmi
Rúm
196x122 cm
Fiskislóð 1 • Sími 580 8500 • www.ellingsen.is
Opið mánudaga–föstudaga 8–18,
laugardaga 10–16 og sunnudaga 12–16
um og sveitinni urðu Pólverjarn-
ir strax hluti af fólkinu sem fyrir
var og það varð þeim eins og fjöl-
skylda, hjálpaði þeim með tungu-
málið og að aðlagast. Í borginni
gekk Pólverjunum vel að pluma
sig á vinnustað, sinntu vinnu sinni
vel og gekk vel að blanda geði
við Íslendinga. Þegar vinnutíma
lauk voru Pólverjarnir hins vegar
frekar týndir því þá slitnaði upp
úr samskiptunum, Íslendingarn-
ir fóru heim til sín og Pólverjarn-
ir til sinna dvalarstaða. Þeir ein-
angruðust því frekar og lærðu
ekki tungumálið.“
Tomasz segir að honum finnist
fordómar gegn Pólverjum vera að
aukast mikið í samfélaginu og það
sé sorgleg þróun. Erlent vinnuafl
sé duglegt, komi hingað til lands
til að skila sinni vinnu og sé ein-
faldlega að leita sér betra lífs.
„Sjálfur verð ég ekki fyrir barðinu
á fordómum í dag enda mjög líkur
Íslendingi og ég ber það ekki með
mér að vera af erlendu bergi brot-
inn. Í verkefninu okkar kom í ljós
að það er þónokkuð af Pólverjum
sem orðið hafa fyrir fordómum og
maður er alltaf að heyra einhverj-
ar fréttir af Pólverjum sem verið
er að hlunnfara eða brjóta á – síð-
ast las ég frétt um það á Vísi, þar
sem vinnuveitandinn var að níðast
á pólskum starfskröftum sínum.
Einnig vantar sárlega upplýsingar
til Pólverja hvað varðar réttindi
þeirra á vinnustað og slíkt. Ég veit
að það er verið að vinna í því en
það mætti gerast hraðar því þessi
hópur stækkar sífellt og í dag eru
um 5 prósent íbúa landsins pólskir.
Mamma starfar sem túlkur og hún
lendir í því að fara í jafnvel fimm
útköll á dag, að túlka á læknastof-
um og öðrum stöðum. Án þess að
geta farið nánar út í það þá eru oft
hrikaleg atvik að koma upp.“
En er lífspeki manns sem hefur
verið nær dauðanum en flestir
ekkert öðruvísi en okkar hinna?
„Ég veit það nú ekki. En jú, kannski
að því leyti að ég veit að það mun-
aði mjög litlu að ég væri ekki hér,
í sambúð með kærustunni minni
eða á þessum stað í lífinu. Ég reyni
því að njóta mín, velja réttu hlut-
ina, vil vinna skemmtilega vinnu
sem gefur mér eitthvað og gera
skemmtilega hluti. Við kærast-
an mín ferðumst mikið um landið,
erum mikil náttúrubörn og ég er
oftast með ljósmyndavélina mína
með í för en það er vinna númer
tvö – að taka ljósmyndir,“ segir
Tomasz glaðlega en hann rekur
ljósmyndastúdíó ásamt nokkrum
félögum sínum úti á Granda og
fæst þar við alls kyns verkefni en
hann tekur þó skýrt fram að hann
sé áhugaljósmyndari. „Og það er
annað, sem kannski er asnalegt að
segja frá, en ég er ekki hræddur
við dauðann.
Hann kemur þegar hann kemur
og átti sem betur fer ekki að koma
þarna um árið. Þangað til að það
gerist ætla ég bara að njóta þess
að vera til.“