Tíminn - 12.07.1981, Page 4

4
Sunnudagur 12. júH 1981
Blaðamaður hefur taugar til Farf uglaheimila, að
vísu misjaf nar eftir að haf a legið úti um hríð í Evrópu
og náttað á slíkum stofnunum. Fyrir fólk sem ekki
hættir sér í tjaldferðalög eru þau sennilega ódýrasta
leiðin til að litast um í heiminum, sæmilegt Farf ugla-
heimili má finna næstum því á hverjum útkjálka. Auk
þess er af þeim nokkur skemmtun, þar hittir maður
ferðasinnað fólk f rá öllum löndum, stofnar gjarnan til
nýrra kynna. Ennfremur eru þau visst aðhald fyrir
ferðalanginn, maður verður að komast í rúmið fyrir
lokun og kemst ekki upp með neinn ósóma þar inni,
stundum liqqur jafnvel við að herbúðaandrúmsloftið
sé yfirþyrmandi — það var a.m.k. reynsla blm. á
ítalíu, Hér forvitnast blm. um Farfuglaheimilið í
Reykjavík, á Laugásvegi 41, hittir að máli forsvars-
menn heimilisins, ferðaglaða útlendinga, vígalegt
bakpokafólk — Farfugla sem oft á tíðum kunna
manna best að ferðast.
■ „Þetta hefur veriö mjög gott
sumar hjá okkur i ár, talsverð
aukning frá þvi i fyrra,” sagöi
Hulda Jónsdóttir, einn umsjónar-
manna Farluglaheimilisins.
„Mér finnast vera fleiri túristar
hér á landi en i fyrra, einkum
fleiri Norðurlandabúar. Við erum
fjögur um þetta hérna og eigum
fullt i fangi með aö anna þessu
öllu”.
Hulda stendur i gestamóttök-
unni á Farfuglaheimilinu við
Laufásveg og spjallar við blm.
milli þess sem hún sinnir gestum
frá aöskiljanlegum þjóðlöndum.
Blm. vekur máls á þessu.
„Jú, jú, hingaö koma allra
þjóða kvikindi. t fyrra vorum við
með fólk frá 42 löndum, mest-
megnis Þjóðverja — þar er Far-
fuglahreyfingin mjög sterk —
Dani, Breta og Bandarikjamenn.
Flestir gestirnir eru meölimir i
hreyfingunni og með skirteini upp
á það.”
En hinir, sitja þeir úti i kuldan-
um?
„Nei, það er stefnan hjá okkur
að taka alla inn sem óska eftir
þvi. Að visu er það dýrara íyrir
þá sem ekki eru meðlimir, 50
krónur nóttin fyrir þá, en 35 fyrir
félagsmenn. Það er orðið nokkuð
þröngt um okkur hérna, við erum
með 60 rúm hér i húsinu, en auk
þess höfum við haft afnot af Mið-
bæjarskólanum siðustu fimm
sumur. En okkur dreymir um að
byggja nýtt heimili fyrir ofan
tjaldstæðið i Laugardal, það
stendur reyndar til.”
Hafa Farfuglar ráð á þvi?
„Peningar! Ja, þaö bjargast
alltaf einhvern veginn með pen-
inga, heimiliö hérna stendur
a.m.k. fullvel undir sér.”
En á veturna?
„Hér er alltaf einhver slæðing-
ur af fólki...”
,,Ég man ekki eftir þvi að hér
hafi nokkrusinni verið tómt hús”,
kallar Þorsteinn Magnússon,
fastur starfsmaöur heimilisins i
sex ár frami.
,,... að visu stundum ekki nema
svona einn gestur á veturna,”
heldur Hulda áfram, „en þaö er
alltaf einhver þörf. Á veturna eru
þetta mikið til Islendingar, en
þeir virðast samt ekki átta sig
nógu vel á þvi að þetta er fullt
eins fyrir þá og útlendingana.”
Við komumst aö raun um að
það væru átla Farfuglaheimili
hér á landi, þar af væru tvö opin á
veturna, á Akureyri og i Reykja-
vik. Heimiliö hér hefur verið
starfrækt i um 18 ár meö um 60
rúmum i 7— manna herbergjum.
Blm. fór að rifja upp hrakíalla-
sögur af sjálfum sér þegar hann
lenti i 60—100 manna svefnher-
bergjum á Farfuglaheimilum er-
lendis — og sumir hrutu, aðrir
byltu sér i sveíni, og enn aðrir
höfðu háværar draumfarir.
„Það er stefnan hjá okkur i takt
við timann að reyna að koma fólki
fyrir i fjögurra manna herbergj-
um. Það er i samræmi við kröfur
nútimafólks,” segir Hulda. „Þá
nýtist plássið lika mun betur. Nú
höfum við aðskilin kvenna og
karlaherbergi, það getur orðið
misræmi þar á milli, karlaher-
bergin full og kvennaherbergin
næstum tóm.” •
Kvaðir og þjónusta?
„Heimilið er lokað milli 11 á
kvöldin og 8 á morgnana og siðan
milli 11 á daginn og 5 siðdegis, likt
og á flestum heimilum erlendis.
Við bjóðum upp á morgunmat, en
annars hefur fólk aðstöðu til að
„SOFUM BARA
Á VETURNA”
- í gestamóttöku Farfugla-
helmilis
elda sjálft. við reynum aö
fylla upp f göt á ferðalögum fólks-
ins og kynnum landið hérna yfir
borðið.”
Hvernig er háttarlag Farfugla?
Það er Þorsteinn sem svarar
þessu.
„Það eru alveg undantekningar
að við lendum i vandamálum.
Þetta er lifandi fólk, meðfærilegt
og elskulegt og hefur einlægan
áhuga á ferðalögum, á þvi að sjá
og skoða. Flestir eru hér, eina td
tvær nætur áður en þeir þeysa út
á land og koma svo oft aftur áður
en þeir fara af landi brott.”
Þorsteinn Magnússon hefur
eins og áður sagði verið starfs-
maður heimilisins i sex ár, en
Hulda hefur verið þar fastráðin i
eitt og hálft ár, áður vann hún þar
á sumrin. Hulda:
„Auk þess að vera föst erum við
áhugastarfsmenn a.m.k. meiri
parturinn af okkur, þegar dag-
vinnunni lýkur tekur áhugamað-
urinn við. Þegar gestirnir spyrja
seint á nóttunni hvort við séum
hérna alltaf segjumst við bara
sofa á veturna.!”
Timamyndir: GE
„Það er
skrýtinii
bær!”
■ Farfuglaheimiliö við Laufás-
veg er gamallegt hús og litt
hæfandi núverandi brúki, það er
ekki furða að Farfugla dreymi
um að komast i nýtiskulegri
vistarverur. Þó er ekki aö sjá að
þrengslin komi niður á fjörlegu
mannlifinu i húsinu. 1 eldhúsinu
á jarðhæö hússins var æöi
þröngt um fólk og þó ekki
margir þar inni við át ellegar
eldamennsku.
Þar sat inni horni, kona, mælt
á dönsku.sem kvaðst heita Ruth
Bonnevie frá Holte sem er
smábær noröan við Kaup-
mannahöfn. Hún kom hingað
fyrir tveimur vikum en ætlaði
að vera fjórar i allt. Ruth var
mjög upprifin af þvi að komast i
blöðin, enda óneitanlega fleiri
um hituna i Danmörku en i
fámenninu hér, þar sem flest-
allireru fjölmiölafigúrur a.m.k.
einu sinni á ævinni.
Enhvaðum það. Ruth lagðist
i ferðalög með Ferðafélaginu
um suöurhluta landsins, ekki
kunni hún aö nafngreina alla
staðina sem hún hafði sér á leið-
inni, hafði þó kunnað mæta vel
■ Mæðgurnar frá Birmingham