Tíminn - 12.07.1981, Blaðsíða 26

Sunnudagur 12. júli 1981
■ Þeyr voru hápunkturinn á nokkuh velheppnaftri hátWinni. Ljésm. Gunnar örn.
■ Hárprúð getur stúlkan varla talist en klæðnaður sem þessi er áberandi hjá
þeim sem teljast vel að sér i „punk-kúlturnum” hérlendis.
ÞUNGUR, ÞETTUR OG
FRUMSTÆDUR TAKTUR
■ Fyrsta eiginlega nýbylgju-
rokkhátfðin var haldin i Laugar-
dalshöllinni fyrir um viku siöan
en þar komu fram 12 hljómsveit-
ir, bæöi þekktustu nöfnin á þessu
sviði svo og minni spámenn Ur
bilskUrum borgarinnar.
Um leið og gengið var inn Ur
anddyri Hallarinnar og inn i sal-
inn skall tónlistin i bylgjum yfir
gesti og þungur, þéttur og frum-
stæður takturinn drundi i eyrum
fólksins.
Fyrsta hljómsveitin sem kom
fram var Nast, ungir og hressir
strákar Ur Kópavogi, en á eftir
þeim léku Spilafifl sem munu
vera að einhverju leyti leifar Ur
hljómsveitinni Fimm, Fan Hout-
ens Kakó, Taugadeildin, Clitoris,
Exodus, Bara flokkurinn,
Englaryk, Box, Fræbbblarnir,
Tappi tikarrass og Þeyr að sið-
ustu.
Er undirritaður kom i höllina
var Taugadeildin að byrja leik
sinn. Sveitin skartar tveimur
söngmönnum og þar af leiðandi
er röddin nokkuð áberandi hjá
þeim en yfirleitt drukknar hún
hjá þessum hljómsveitum i yfir-
þyrmandi bassa- og trommu-
slætti.
1 öllum lögum Taugadeildar-
innar er hraður og þéttur taktur
áberandi og lögin eru keyrð i gegn
af festu og ákveðni.
A litla sviðinu tók siðan Clitoris
við spilinu. Það var nokkuð vel
raðað á bekkinn hjá þeim, einir
þri'r gi'tarleikarar auk bassa/
trommu og söngs. Söngvarinn var
nokkuð ,,Bubba Mortens” legur
og hafði allavega burðina til þess
en röddin komst ekki nógu vel/til
skila til að dæma hana. Auk þess
virtust þeir vera eitthvað táuga-
strekktir þannig að leikurinn var
ekki hnökralaus.
Baraflokkurinn frá Akureyri
hefur getið sér gott orð að undan-
förnu og prógramm þeirra er
nokkuð gott. Keyrslulögin eru
áberandi hluti þess svipaö og hjá
Taugadeildinni og sérstaklega
ber að geta bassaleikara grúpp-
unnar sem er mjög góður.
Fræbbblarnir eru guðfeður
hinnar grófari hliðar þessarar
tónlistar en prógramm þeirra á
þessu kvöldi var meitlaðra en áð-
ur og hafa þeir sniðið nokkuð af
hráu hljóðin hjá sér og breytingin
er athyglisverð.
Það er alltaf jafn gaman að
hlusta á „kosmóbiólógiskar pæi-
ingar” Þeyr, en sú sveit var há-
punktur kvöldsins sem telja verð-
ur nokkuð vel heppnað i flesta
staði, ef undan eru skilin lætin
sem urðu vegna hliómsveitarinn-
ar Bruna BB.
Tónleikarnir i Laugardalshöll-
inni eru hluti af þeirri vakningu
sem orðið hefur á undanförnu ári
hérlendis en á þvi timabili hata
fjölmargar góðar hljómsveitir
sprottið upp sem spila þessa tón-
list en hafa hingað til aðeins átt
innangengt á Borgina eða sér-
staka, frekar illa sótta, konserta.
Margar af „bilskúrahljóm-
sveitunum” á þessari hátið spil-
uðu mjög hráa og grófa tónlist en
hún á eftir að meitlast hjá mörg-
um þeirra. Hinsvegar væri leitt ef
hún „mýktist” um of þvi hUn er
ekki hvað síst heillandi fyrir það
hve hUn er hiá og gróf. —FRI
■ . Gólfiö I Höllinni var til margra hluta nytsamlegt.
■ Hasar varð er Bruni BB átti aö koma fram en prógram þeirra var taliö einum
of villt til aö hægt væri aö láta þá flytja þaö.