Fréttablaðið - 03.05.2008, Blaðsíða 60

36 3. maí 2008 LAUGARDAGUR
Eyvi: Ég bara fatta þetta ekki!
Draumur um Nínu, uppáhalds Eurovision-
lag Íslendinga, var sjötta lagið sem Íslend-
ingar sendu í keppnina. Nokkrar vonir voru
bundnar við lagið enda hafði Nei eða já með
Siggu og Grétari lent í fjórða sæti árið áður.
Keppnin var haldin í Róm og þangað fóru höf-
undur lags og texta, Eyjólfur Kristjánsson,
Stefán Hilmarsson, sem söng það með honum,
og bakraddaliðið Erna Þórarinsdóttir, Eva Ásrún
Albertsdóttir, Richard Scobie og Eyþór Arnalds. Eyþór
lék einnig á selló. Nokkuð fór að draga úr væntingum landans þegar
fréttir bárust af lélegum spám veðbanka. Úrslitin komu því fæstum á
óvart, lagið lenti í 15. sæti af 22, við fengum 26 stig, frá Svíþjóð (10),
Ítalíu (7), Þýskalandi (5) og Sviss (4).
Miðað við árangurinn úti eru vinsældir Nínu illskiljanlegar. Eyvi
getur ekki útskýrt þær heldur. „Þetta er ferlega skrítið, ég bara fatta
þetta ekki!“ segir hann. „Lagið bara dúkkaði upp fimm árum eftir
keppnina eða eitthvað, og er búið að vera svona ofboðslega vinsælt
síðan. Það er alls ekkert í uppáhaldi hjá mér af mínum lögum. Það
hlýtur eitthvað að vera í því sem höfðar svona til landans. En ég skil
það ekki. Textinn svona tristur og allt.“
Lagið var eitt af þeim tíu sem kepptu í forkeppninni á Íslandi. Eyvi
segir það eitt af fáum lögum sem hann samdi sérstaklega fyrir Euro-
vision. „Ég bjó í lítilli íbúð á Austurströnd á Seltjarnarnesi þegar ég
samdi það. Píanóbyrjunin kom fyrst en svo kom restin af laginu á
löngum tíma. Þegar lagið hafði unnið hringdi vinkona mín í næstu
íbúð í mig og sagði að þetta lag væri þrælstolið. En þá hafði hún bara
heyrt það svona oft í gegnum vegginn. Ég reyndi að fá Stebba til að
semja textann en hann var of upptekinn með Sálinni og sagði mér
bara að semja hann.“
Og hver er svo þessi Nína? „Engin sérstök. Ég fékk kannski nafnið
lánað en allt hitt er skáldskapur. Ég þekki enga látna Nínu. Alveg
satt!“
F
réttablaðið lét kanna hug Íslendinga til
íslensku Eurovision-laganna. Úrtakið var
800 manns og svöruðu 530, 66.3 prósent
aðspurðra. Þrjú lög skera sig úr og raða sér í
efstu sætin. Þetta eru Nína, All out of Luck
og Gleðibankinn. Vinsældir Nínu meðal landsmanna
eru torskildar, lagið náði jú engum sérstökum árangri
1991, og sjálfur höfundurinn skilur ekkert í vinsældun-
um eins og kemur fram í viðtali hér annars staðar á síð-
unni. Vinsældir All out of Luck og Gleðibankans eru
auðskildari. All out of Luck er það lag sem bestum
árangri hefur náð og Gleðibankinn var fyrsta lagið
sem við sendum.
Sé rýnt í niðurstöðurnar kemur ýmislegt merkilegt í
ljós. Hefðu karlkyns svarendur einir fengið að ráða
hefði Gleðibankinn unnið, en ef konurnar hefðu mátt
ráða hefði All out of Luck unnið. Nína sigrar fyrir það
að bæði kynin nefna lagið jafnt til sögunnar sem besta
lagið. Ef landsbyggðin væri spurð ein hefði Gleðibank-
inn sigrað því fólk á landsbyggðinni er mun hrifnara af
því lagi heldur en Nínu.
Sé rýnt í niðurstöðurnar út frá stjórnmálaviðhorfi
svarenda kemur í ljós að uppáhalds Eurovision-lag
þeirra sem styðja bæði Samfylkinguna og Sjálfstæðis-
flokkinn er All out of Luck. Kannski ekkert skrýtið að
kjósendur þessara ráðandi flokka fylki sér um það lag
sem bestum árangri hefur náð. Kjósendum Frjáls-
lyndra finnst Gleðibankinn bestur, en Vinstri græn
skiptast hnífjafnt á milli Gleðibankans og Nínu. Uppá-
haldslag þeirra sem segjast ekki ætla að kjósa eða skila
auðu í næstu kosningum er Gleðibankinn.
Á eftir þessum lögum þremur koma tvö lög með 10
og 8,7 prósent atkvæða; Eitt lag enn, sem náði 4. sæti
1990, og nýjasta lagið, This Is My Life.
Alls voru 32 lög nefnd í könnuninni, bæði lög sem
voru fulltrúar þjóðarinnar í keppninni erlendis og lög
sem tóku aðeins þátt í forkeppni innanlands.
gunnarh@frettabladid.is
Könnun:
Besta íslenska Euro -
vision-lagið frá upphafi
Nína er best, en enginn skilur hvers vegna
MARGT HEFUR HALDIÐ LÍFINU Í NÍNU ANNAÐ EN LAGIÐ SJÁLFT, TIL DÆMIS FÓTABURÐUR STEFÁNS OG HÖFUÐKLÚTUR EYVA.
Stefán og Eyjólfur taka Nínu í íslensku undankeppninni.
BESTI ÁRANGUR ÍSLANDS Selma og frakkaklæddu dansararnir.
BESTU EUROVISION-
LÖGIN – TOPP 10:
1. Nína 22,1%
2. All out of Luck 20%
3. Gleðibankinn 19,2%
4. Eitt lag enn 10%
5. This Is My Life 8,7%
6. Sókrates 5,3%
7. Minn hinsti dans 2,8%
8.-9. Hægt og hljótt 1,1%
8.-9. Valentine Lost 1,1%
10. Hvar ertu nú? 0,9%
Æsispennandi stigagjöf
All out of Luck eftir Þorvald Bjarna Þor-
valdsson sem Selma söng í Jerúsalem
1999 var frá fyrsta degi í miklum meðbyr.
Veðbankar og aðdáendaklúbbur spáðu lag-
inu sigri en reyndar var sænska lagið aldrei
langt undan í þeim spám. Úti var laginu og
Selmu sýnd sérstaklega mikil athygli en söngkonan
var niðri á jörðinni á keppnisdaginn. „Stefni aðeins á að halda
okkur í keppninni“ voru varnaðarorð Selmu, sem reyndi að slá á
væntingar landsmanna.
Stigagjöfin var sérlega spennandi og nöguðu landsmenn neglurn-
ar í sveittri spennu. Tuttugu og þrjár þjóðir voru að keppa þetta
kvöld og var íslenska lagið efst lengi framan af. Þýskaland og Sví-
þjóð sóttu þó fast að okkur og hin sænska Charlotte Nilsson tók
þetta á lokasprettinum, fékk fullt hús frá þrem af þeim fjórum
þjóðum sem síðast gáfu stig. Charlotte, sem reynir að endurtaka
leikinn í ár, sigraði með 163 stigum á meðan Selma fékk 146 stig
og var í öðru sæti. Svíar, Danir og Kýpverjar gáfu okkur tólf stig
og sjö þjóðir gáfu okkur tíu stig.
Selmu var vitanlega tekið sem þjóðhetju þegar hún kom heim og
átti miklum vinsældum að fagna næstu misserin. Þegar hún sneri
aftur í keppnina 2005 kom það landsmönnum öllum stórlega á
óvart þegar hún komst ekki upp úr hinum voðalega undanriðli.
Sigurviss þjóð fær kjaftshögg
Eurovision-frumburður þjóðarinnar, Gleðibankinn, er landsmönnum enn hugleikinn, 22
árum síðar. Við höfðum horft á keppnina árum saman, en þegar við sjálf
fengum að taka þátt var það bara formsatriði að fara út og hirða sig-
urinn með frábæru lagi Magga Eiríks sem allir voru komnir með á
heilann.
Icy-hópurinn, í glæsilegum búningum Dóru Einars, mætti sig-
urviss í Grieg-höllina í Bergen. Hinn 3. maí 1986 voru göturnar
tómar því landsmenn ætluðu að gera sér glaðan dag og fagna
sigri við sjónvarpstækin sín. Aðalumræða síðustu daga hafði
verið hvar við ættum að halda keppnina á næsta ári.
Í stigagjöfinni fór að syrta í álinn. Ekkert stig frá fimm fyrstu
þjóðunum! Hvernig mátti það vera? Loks gáfu Hollendingar
okkur fimm stig, þá komu tvö frá Tyrkjum og sex frá Spáni.
Jæja, nú fer þetta allt að koma, hugsuðu landsmenn, en nei. Ekki
eitt stig frá fimm þjóðum í röð, loks fjögur frá Kýpur og tvö frá
Svíþjóð. Og ekki eitt einasta stig frá Norðmönnum né Dönum! Hvers
lags samnorrænu vinir eru nú þetta?! Niðurstaðan var hryllileg, sextánda
sæti af tuttugu mögulegum! „Úrslitin hálfgert kjaftshögg,“ sagði Helga Möller.
Ýmsu var kennt um, helst ömurlegri frammistöðu norsku útvarpshljómsveitarinnar
sem náði ekki hljómfalli lagsins. Þá þóttu búningarnir hálf glannalegir – svona eftir á
að hyggja – sviðsframkoman fálmkennd, evrópsku dómnefndirnar asnalega skipaðar
og lagið bara allt of nútímalegt fyrir þetta pakk.
Eitt var þó alveg víst. Við myndum bursta þetta 1987.
1
2
3