Fréttablaðið - 15.05.2008, Blaðsíða 62
42 15. maí 2008 FIMMTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Selur þú
svona Bat-
man boli?
Nix! Sorry,
dude!
Hvað
með
þennan?
Ég á hann, og hann
er ekki falur fyrir
neina upphæð!
500 kall?
Treystu mér, frú
mín góð, þessi er
klassísk!
Ég held
ekki!
Jói! Við gerum
venjulega
ekki kröfu um
einkennisbún-
ing í vinnunni,
en...
Slakaðu á! Sumir
snúa við í dyr-
unum, en ég hef
selt óvenjulega
mikið af Village
People-plötum!
Þessi skrá sem þú
sendir mér var með
vírus.
Skrítið. Hún var
alveg hrein þegar
hún fór frá minni
tölvu.
Oh! Hún hefur örugglega komið við
á klámsíðu á leiðinni!
Slepptu bröndurunum
og sendu hana aftur,
takk.
Bréfberinn! Voff voff voff voff
voff voff voff voff
Þetta var eitt voff á hvern
auglýsingabækling.
Þetta er
ódýrasta
tegundin
okkar.
Nú er enski boltinn
búinn, gleðst þá mikið
blessuð frúin. Engin
fleiri læti og hróp, og
heimilið laust við minn
vinahóp. Nú má ekki
lengur drekka bjór á virk-
um dögum, eða bjóða heim
tíu félögum.
Hvorki Arsenal eða Liverpool
spilandi í sumar, aðeins íslenski
boltinn sem á engum töfrum lumar.
Íslenski og enski boltinn er ekki það
sama, því sá íslenski er mér aðeins
til ama. Því þá þarf ég að fara á völl-
inn, þar sem er engin stemning og
einn áhorfandi sér um köllin. Fullir
unglingar á trumbur berja, liðin í
flestum tilfellum 0-0 jafntefli
merja. Alltaf mæta mjög fáar
hræður, lítil öskrandi börn og þeirra
mæður. Á Íslandi vantar sigur-
söngva og gleði, hér er allt fullt af
ömurlegum lögum og öðru ógeði.
Leikmenn sparka tuðrunni á milli
sín, leikskipulagið er að mínu mati
eitthvert grín. Við kunnum ekki að
sækja og hvað þá skora mörk, leik-
irnir alltaf eintóm háloftaspörk.
Nú er búið að fjölga í deildinni
liðum, og ætlast til að við af spenn-
ingi iðum. Svo er ekki fyrir minn
smekk, á fjórðu mínútu á athygli
minni ég slekk. Í þokkabót er liði
mínu spáð lélegu gengi, svartsýnis-
spár á herðar mínar ég hengi. Í
ágúst hefst enski boltinn að nýju, sú
tilhugsun gefur hjarta mínu hlýju.
Þar er barist með kjafti og klóm,
engin Landsbankadeild innantóm.
Ekta fótbolti með fullt af mörkum,
ég og félagarnir heim í stofu
örkum.
Frúin verður föl í framan, heimil-
islífinu rústað og ekki lengur
gaman. Sófinn þéttskipaður ekta
mönnum, gerum lífið leitt hjá okkar
grönnum. Ronaldo, Gerrard, Torres
og hvað þeir allir heita, fótboltafull-
nægingu okkur veita.
Í ágústmánuði byrjar ballið aftur,
fullkomin deild sem er í nægur
kraftur. Aðeins þrír mánuðir í upp-
hafssparkið, hvaða lið ætli skori
fyrsta markið? Bið alla karlmenn
og konur vel að lifa, niðurtalsklukk-
an er að tifa.
Við stöndum saman og erum sam-
mála um eitt, að enski boltinn er
bestur og því verður ekki breytt.
STUÐ MILLI STRÍÐA Enski boltinn fer í frí
MIKAEL MARINÓ RIVERA KVEÐUR ENSKA BOLTANN
Dunk! Dunk! Dunk!
Dunk! Dunk!
Hættu
þessu,
Solla.
Dunk! Dunk! Dunk!
Dunk! Dunk!
Viltu hætta
þessu!
Dunk! Dunk! Dunk!
Dunk! Dunk!
Nei, nú er
komið nóg!
Hannes henti
bolta í mig!