Fréttablaðið - 18.05.2008, Qupperneq 82

22 18. maí 2008 SUNNUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Hún leit nú betur út
óstraujuð.
Mér finnst frábært að
þér hafi tekist að láta
það vera að horfa á eftir
þessari!
Mér finnst svipurinn á
þér kannski ekki alveg
jafn frábær!
Hamborgarabúlla
Rottufangarans
Hmmmf.
Ég vonast til að fá sjá þig
einhvern fallegan dag,
Mér finnst ég bara
falleg núna!Ó, Rósa...
Þetta er góður tími fyrir ykkur til að
hafa jafn hátt og þið mögulega getið
Ussss!
Sú litla sefur!
Heyra þau:Þegar þú segir:
Hmm, ekki slæmt,
úr hverju eru þeir
gerðir?
He?
Ég upplifði sára hjarta-
sorg þegar ég komst að
því að framleiðslu á
polaroid-myndavélum
og tilheyrandi filmum
yrði hætt. Það er eitt-
hvað svo dásamlega
huggulegt við þessar myndir sem
maður finnur hér og þar í töskum
og vösum, upplitaðar og beyglaðar.
Á þær eru festar þessi augnablik
sem Kodak hefur eignað sér í síð-
ustu tíð, minningar í hvítum ramma
sem aldrei gleymast.
Þrátt fyrir að filmurnar verði
ekki lengur fáanlegar er safnið þó
ekki alveg horfið. Allir geyma í
huga sér svona minningar í hvítum
römmum, sem upplitast og beyglast
jafnvel minna en þessar áþreifan-
legu. Ég á safn af augnablikum sem
eru prentuð á heilabörkinn í mér, af
jafn mismunandi ástæðum og þau
eru mörg. Eitt er þeirrar tegundar
að ég hefði virkilega viljað hafa
polaroid-vél í töskunni minni þegar
það rak á fjörur mínar, bara svo að
aðrir gætu notið þess líka. Þar sem
eina innihald töskunnar þann morg-
uninn voru húslyklar og hælsæris-
plástur ætla ég, einu sinni sem
oftar, að misnota aðstöðu mína og
brenna þessa gullfallegu mynd á
fleiri heilaberki.
Ég var á leið heim úr næturvinn-
unni minni, snemma að morgni
sautjánda júní. Sú leið lá þá niður
Bankastræti, eftir Austurstræti,
fram hjá Ingólfstorgi og upp Bröttu-
götu. Ég var nokkurn veginn ein á
ferli, auk götusópara og vinnuliðs
sem barðist við að setja upp hvítu
sautjánda-júní tjöldin í morgunroki.
Einhverjir sölumenn virðast þó
hafa verið komnir á stjá, miðað við
hina dásamlegu sjón sem blasti við
mér þegar ég sneri inn í Bröttugötu.
Þar mætti ég tveimur öldruðum
nunnum á morgungöngu. Þær trítl-
uðu niður strætið, arm í arm, klædd-
ar hvítum Ecco-sandölum og sokk-
um í stíl, í dúnúlpum yfir kuflana
sína og með höfuðbúnaðinn blakt-
andi eins og fána í vindinum. Feg-
urðin fólst samt í skærbláa kandí-
flosinu, sem hvor um sig hélt á og
gæddi sér á með bros á ljósfjólublá-
um vörum.
Nunnur með kandíflos. Það er
polaroid-mynd sem beyglast aldrei.
STUÐ MILLI STRÍÐA Augnablik í hvítum römmum
SUNNA DÍS MÁSDÓTTIR OPNAR EIGIÐ POLAROID-MYNDASAFN
HENRY BIRGIR LÆTUR ÞIG HEYRA
ÞAÐ Í NÝJUM ÍÞRÓTTAÞÆTTI Á X-INU
Í HÁDEGINU ALLA VIRKA DAGA
ALLT SEM ÞÚ ÁTT AÐ VITA UM
ÍÞRÓTTIR, HVORT SEM ÞÉR
LÍKAR ÞAÐ BETUR EÐA VERR
ENGIN FROÐA
EKKERT RUGL