Fréttablaðið - 11.08.2008, Síða 34

18 11. ágúst 2008 MÁNUDAGUR
NOKKUR ORÐ
Vigdís
Þormóðsdóttir
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Ísskeiðar-
armurinn
Kúluísbúð
Khonan mín
skhilur mig
ekki!
Þú æhttir bhara að
vihta! Er skhrýtið
að ég dhrekki? Maður
sphyr sig!
Jáh, ég sphyr! Er
skhrýtið að ég
drekki? Er það skrýt-
ið? Sphyrðu hvort
það sé skrýtið!
Já,
já!
Hann spyr hvort
það sé skrýtið að
hann drekki!
Þhá ghet-
urðu sagt
honum
að ...
Ó. Úps.
Óþolandi
gjafakort.
Ein kúla 150
Grænmetisís 130
Tíramísú 500
Heslihnetutyggjó
Auka kurl 40
Sjö kúlur 100
Súkkulaðiís 300
Grillbragð
nú.
og
Hér
Bara tvo
hluti ...
Stína fína, fyrir hvað
ert þú þakklát
Sögðuð þið pabba
ekki frá nýju
pumpunni sem ég
keypti?
Okkur fannst þetta
skemmtilegra.
Ehhh!
Hann hefur farið mikinn í kvikmynda-húsum undanfarið Leðurblökumaður-inn og skyldi engan undra; hann er
sannarlega glæsilegur fulltrúi ímyndaðra
sjálfskipaðra löggæslumanna. Blaki getur
ráðið niðurlögum harðsvíruðustu glæpa-
manna án þess að svo mikið sem blása úr
nös. En eftir áhorf á Blökumyndina er ekki
laust við að einkennileg tómleikatilfinn-
ing geri vart við sig í brjósti áhorfand-
ans; þegar maður hefur orðið vitni að
sigri réttlætisins á hvíta tjaldinu á
svo áhrifaríkan hátt verður
óréttlæti raunveruleikans mun
áþreifanlegra en áður. Ljóst er að
fjöldi lögbrota er framinn á degi
hverjum, en blessunarlega verða
fæst okkar fórnarlömb slíkra
voðaverka. Verri til lengri tíma
eru smávægileg óréttlæti
daglegs lífs sem erfitt eða
jafnvel ómögulegt reynist að leiðrétta.
Maðurinn sem situr fyrir aftan mann í bíó og
sparkar reglulega í sætisbakið hjá manni.
Fólk sem smeygir sér framfyrir biðraðir í
búðum. Vinnuveitendur sem plata starfs-
menn sína til að þiggja lág laun með óljósri
framsetningu á kaupi og kjörum. Frekju-
hundar sem leggja stórum jeppum uppi á
gangstéttum þannig að gangandi vegfarend-
ur komast ekki raunalaust leiðar sinnar.
Þetta fólk gerir okkur öllum lífið leitt oft á
dag á hverjum degi. Þegar maður stendur
frammi fyrir hversdagslegum brotum á
umgengnis-, samskipta- og kurteisisreglum
grípur mann stundum engu minni bræði en
þegar maður verður fórnarlamb raunveru-
legs glæps, til að mynda innbrots. Á slíkum
stundum eru brotaþola tvær spurningar
efstar í huga: hvar er Blaki og hvers vegna
er hann ekki hér að kremja þá brotlegu í
klessu í nafni réttlætis?
Hvar er leðurblaka daglegs lífs?