Réttur - 01.01.1964, Síða 29

EINAR OLGEIRSSON:
Meðan ríkisvaldið . . .
Það hefur áður verið sýnt fram á það rækilega hér í Rétti,
hve purkunarlaust íslenzk auðmannastétt notar ríkisvaldið til þess
að ræna jafnóðum öllum kauphækkunum af verkalýð og öðrum
launþegum.
Verkalýður Islands verður að draga sínar ályktanir af þessu
lyrirbrigði. Ályktanirnar geta aðeins verið þær: að meðan ríkis-
valdið sé einolcað a/ auðmannastéltinni, þá eru allar umbœtur, sem
alþýðan knýr jram með baráttu sinni, hvort sem það eru kaup-
hœkkanir, alþýðulryggingar eða aðrar, í hœttu. Þessvegna verði
verkalýðurinn jafnhliða því, sem hann heldur áfram þrotlausri
baráttu sinni fyrir endurbótunum, að herða þá baráttu sína, sem
niiðar að því að ná áhrifum á ríkisvaldið og að lokum ná því úr
höndum auðmannastéttarinnar. Baráttan um ríkisvaldið lilýtur því
alltaf að vera höfuðtilgangur allrar pólitíslcrar starfsemi verkalýðs-
hreyfingarinnar. Hin síendurtekna og vægðarlausa beiting ríkis-
valdsins til að hækka verðlag ætti að opna augu þess verkafólks,
sem treyst hefur borgaraflokkunum, fyrir því að hin pólitíska bar-
átta með atkvæðaseðlinum, verður að tryggja þá ávexti, sem nást
tneð kaupgjaldsbaráttunni, ella verði þeim rænt.
Hér verður nú birt tafla yfir þróun kaupmáttar tímakaupsins
síðustu 20 árin. Hún sýnir hvernig ríkisvaldinu hefur verið beitt
af borgaraflokkunum til þess að rýra kaupmáttinn með gengis-
lækkunum, verðlagshækkunum og öðrum ráðstöfunum ríkisvalds-
ins.
Kaupmáttur tímakaupsins er einn réttasti mælikvarðinn á lífs-
björin í þjóðfélagi með fullri atvinnu. Annar höfuðmælikvarði eru
bin þjóðfélagslegu fríðindi. Eins og nú standa sakir á íslandi, er
binsvegar sjálfur kaupmáttur dagkaupsins aðalatriðið.