Réttur - 01.08.1937, Blaðsíða 2

snakki, til þess að þeir slægju sjálfstæðri undirþún-
ingsstarfsemi undir daginn á frest. En hinir hand-
gengnu menn reyndust ekki nógu miklir undirhyggju-
menn til þess að þrauthalda uppi undandrætti og
vífilengjum, heldur vissu ekki fyrr en þeir höfðu,
að því er virðist af meðfæddum heiðarleik, goldið
hinum ómótbærilegu rökum samfylkingarmanna já-
kvæði sitt, og það var gert uppkast að samningi um
eina kröfugöngu beggja flokkanna, fám kvöldum
fyrir 1. maí, — og það var ekki fyrr en átti að undir-
skrifa samninginn, að þeir mundu eftir Héðni Valdi-
marssyni. Þeir báðu um, að undirskrift samningsins
mætti dragast eina nótt, með þeim ummælum að
,,við yrðum að treysta hvor annars drengskap í eina
nótt.“
Um nóttina er Héðni tilkynnt á hve hættulegan rek-
spöl málinu sé komið: Það leit hvorki út fyrir meira
né minna en að samningar væru að takast.
Dagana á eftir voru þessir bágstöddu menn látnir
sverja sál sín til eilífs elds um það, að þeim hefði
aldrei til hugar komið að semja við kommúnista.
Óánægjan með sundrungarpólitíkina hafði ekki
aðeins slegið alla óbreytta liðsmenn Alþýðuflokksins
nú eftir kosningarnar 20. júní, heldur hafði hún einn-
ig gripið heiftarlega um sig meðal ýmsra beztu for-
ustumanna flokksins. Svar Héðins er það, að bera
fram svo róttæka samnings- og samvinnutillögu við
Kommúnistaflokkinn, að samfylkingartillögur kom-
múnista sjálfra drukknuðu eins og hvert annað lítil-
fjörlegt hljóðskraf í hávaða. Hér var um aðferð að
ræða, sem ekki er óþekkt í Alþýðuflokknum, þegar
allt virðist vera að komast í óefni, að bera fram til-
lögur, sem eru lengra til vinstri en öll vinstripólitík,
róttækari en allt sem róttækt er, rauðari en allt sem
rautt er. Um framkvæmanleik tillögunnar var ekki
spurt fremur en fyrri daginn.
En eitt stendur stöðugt: samvinnu- og samninga-
194