Réttur - 01.08.1937, Síða 18

isminn lítur á fátæktina sem skömm og svívirðu og
glæp og smánarblett á mannkyninu og erfðafjanda
siðmenningarinnar, og til þess að útmá þennan smán-
arblett, þennan glæp allra glæpa, útheimtist fyrst og
fremst almenn upplýsing. Það er einkenni á óupp-
lýstu fólki, að það trúir kenningum sérréttindastétt-
anna um það, að fátæktin sé eins samgróin og óað-
skiljanleg þjóðfélaginu eins og menn héldu áður fyrr
að lúsin væri óaðskiljanleg hverjum heilbrigðum
manni. En upplýstir menn trúa ekki þessum kenning-
um, sem sérréttindastéttirnar hafa af mannhatri lát-
ið prédika alþýðu um óhjákvæmilega nauðsyn fá-
tæktarinnar, heldur vita þeir af hverju fátæktin staf-
ar og hver heldur henni við og hverjir græða á því
að til sé fátækt og hvað eigi að gera til að útmá þetta
böl og þessa svívirðingu af jörðinni.
En ég er sem sagt ekki hingað kominn í dag til
þess að prédika sósíalisma, það verður að bíða betri
tíða. Það sem var aðalerindi mitt hingað í dag er
ekki að segja ykkur hvaða aðferð eigi að hafa til
að koma á sósíalismanum á íslandi, heldur að flytja
ykkur fregnir af lítilli tilraun, sem nú er í ráði að
gera til þess að brjóta skarð í þann múr, sem þjóðfélag
okkar hefir reist milli rithöfundanna og fátækra
manna, milli upplýsingarinnar og almennings.
Við höfum tekið okkur saman, nokkrir rithöfund-
ar, um að gera ráðstafanir til að brjóta skarð í þann
múr, sem þjóðfélagið hefir sett á miíli okkar og fá-
tækrar alþýðu.
Eins og þið kannski vitið, hefur verð bóka hér á
landi orðið að vera mjög hátt vegna þess, hve fáir
höfðu efni á að kaupa bækur, og fáir höfðu efni á að
kaupa bækur vegna þess, hve verðið var hátt. Alþýða
manna og við rithöfundarnir vorum hneppt í þannig
lagaðan vítahring, að hvorugur náði til annars, nema
að mjög litlu leyti. Þennan vítahring höfum við rit-
höfundarnir nú ákveðið að gera tilraun til að rjúfa.
210