Réttur - 01.04.1938, Side 59

Jeyti hægt er að breyta framleiðslunni eftir þörfum
stríðsins, án þess að grundvöllurinn undir atvinnulífi
þjóðarinnar raskist. Meðan á heimsstyrjöldinni stóð
hættu stríðsþjóðirnar algerlega að byggja íbúðarhús
og verksmiðjur, aðrar en hergagnaverksmiðjur, sem
þeim mun meira var byggt af. í öllum málmiðnaðar-
verksmiðjum voru framleiddar fallbyssur og sprengj-
ur, en öll framleiðsla á friðsamlegum málmvörum var
lögð niður. \
Til þessa hefir Japan ólíkt minni möguleika en auð-
váldsþjóðir Vestur-Evrópu. Einkum vantar þá hrá-
efni til iðnaðarins. Eftirfarandi tafla sýnir málmfram-
leiðsluna 1936 í þús. tonna:
Þýzkal. Frakkl. England Japan
kol........ 13.198 3.769 19.349 3.172
járn ....... 1.275- 520 651 185
stál....... 1.596 559 990 419
Hér ber þó þess að gæta, að Japan framleiðir stál
sitt að miklu leyti úr innfluttum járnmálmi, en fær
aðeins lítið eitt af honum frá nýlendum sínum. Ef
Japanir ættu að auka iðnaðarframleiðslu sína til þess
að fullnægja hinum geysilegu þörfum til stríðsins,
yrðu þeir að auka mikið innflutning á hráefnum, en
til þess að það sé hægt, vantar þá gull eða lánstraust.
Við hráefnaskortinn bætist svo það, að lítið er til
af verðsmiðjum, sem hægt væri að umskipuleggja fyr-
ir hergagnaframleiðslu. Þótt iðnaður iJapana, og eink-
um hergagnaiðnaðurinn, hafi tekið miklum framför-
um með styrkjum frá ríkinu, þá er þó málm og véla-
iðnaðurinn míkið 'lakari en í öðrum stórum auðvalds-
löndum. Eina iðngreinin, sem Japanar standa framar-
lega í, er skipasmíðar, þar sem þeir eru þeir þriðju
í röðinni næst á eítir Englandi og Þýzkalandi. Þó var
skipaframleiðsla þeirra helmingi minni 1936, eða 294
þús. tonn á móti 640 þús. tonn 1919. Og þegar þess er
gætt, hversu mikið þarf af skiprúmi til stríðsflutninga,
91