Réttur


Réttur - 01.04.1938, Blaðsíða 68

Réttur - 01.04.1938, Blaðsíða 68
Hernám Austurríkis. í marz gerast í hjarta Evrópu þau tíðindi, sem fæst- ir myndu í rauninni hafa haldið, að gætu átt sér staðr Her eins ríkis ræðst inn yfir landamæri annars full- valda ríkis og ieggur það undir sig samdægurs, án þess að einu skoti sé af hleypt. • ^ Ástæðurnar til þess, að þýski herinn gat árætt það giæfraspil að ráðast inn í Austurríki, eru ýmsar, og að minnsta kosti allar aðrar en þær, sem nazistar nota sér til réttlætingar: að austurríska þjóðin hafi sjálf óskað eftir að fá að leggja frelsi sitt í hendur harð- stjórans. Að vísu var í næsta mánuði látin fara fram ,,þjóðaratkvæðagreiðsla“, og að vísu auglýsti Göb- bels 99% já-atkvæði sern árangur atkvæðagreiðsl- unnar. Raunar þótti það engum fróðlegar fréttir, því að þann árangur gat hver sagt sér sjálfur fyrir fram. Kosningaseðillinn var með stóran hring fyrir já, en lítinn hring fyrir nei. Það hafði auðvitað sín sálfræði- iegu áhrif. Enn sterkari sálfræðileg áhrif hafði þó efalaust hitt, að í hverri kjördeild stóðu árásarliðs- menn í fullum skrúða og með skammbyssu við hlið og sögðu háum og snjöllum rómi við kjósendurna, er inn komu: „Þeir, sem finna ástæðu til að leyna at- kvæði sínu, geta kosið bak við tjaldið!“ Flestir kjós- endur eru þann veg gerðir, að undir slíkum kringum- stæðum þykir þeim tryggara að hverfa ekki bak við * tjaldið, en setja heldur kross í stóra hringinn, að á- rásarliðsmönnum ásjáandii Eins var fyrir því séð, að þeim sem þannig eru skapi farnir, að þeir myndu helzt kjósa að sitja heima, þætti tryggara að koma á kjörstað. Hver íbúð í bæ og sveit var undir eftirliti árásarliðsmanna, sem freistuðu kjósenda kannske ekki endilega með ókeypis bílferð á kjörstað, eins og hinir fjársterkari stjórnmálaflokk- ar í borgaralegum lýðræðislöndum, en þó með þeim hlunnindum, sem flestum þykir freisting meiri: að 100
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.