Morgunblaðið - 23.02.2006, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. FEBRÚAR 2006 37
MINNINGAR
dró smátt og smátt af henni og hún
sofnaði frá okkur uns kallið kom eft-
ir meira en sex vikna baráttu.
Löngu og farsælu lífi hefur verið lif-
að.
Að lokum vil ég þakka starfsfólki
á B-2 á Borgarspítala fyrir fágæta
umönnun um Gunnþóru seinustu
ævidaga hennar. Sú umhyggja og
hlýja, nærgætni og virðing, sem
henni var þar sýnd, fór ekki fram
hjá neinum af hennar nánustu, ekki
henni sjálfri heldur.
Halldór Hannesson.
Undanfarnar vikur hafa brot um
samverustundir með ömmu Gunn
liðið gegnum huga minn þar sem ég
hef setið og haldið í hönd hennar eða
strokið á henni hárið, vitandi það að
nú væri komið að leiðarlokum í lífi
hennar. Þetta eru myndbrot af sam-
verustundum okkar sem líða gegn-
um hugann eitt af öðru. Myndbrot af
því þegar við systkinin vorum lítil í
bíltúr með ömmu og afa og við sáum
geiturnar, þegar afi færði litla eld-
húsborðið í Hvammsgerðinu inn í
hurðargatið í stofunni þar sem við
borðuðum ljúffengu smásteikina
hennar ömmu með kartöflumúsinni,
þegar við tíndum nípurnar af trénu í
garðinum í nípusúpuna, þegar við
spiluðum rommí í marga klukku-
tíma og þar sem amma sat í stólnum
sínum með hekludótið.
Ég fer oft í gegnum myndbrotin
af því þegar hún var að sauma kjól-
ana á mig fyrir nemendamótin í
Verzlunarskólanum, hversu snögg
hún var að því, enda alvön sauma-
kona og vandvirk með eindæmum.
Henni þótti mjög vænt um að ég
væri í þessum skóla enda Verzlunar-
skólagengin sjálf og sótti nemenda-
mótin frá sínum árgangi alveg fram
til síðasta árs. Stundum mátti vart á
milli sjá hvor væri spenntari að fara
á nemendamót, ég þegar ég var 17
ára eða amma þegar hún var 88 ára.
Amma hafði einstakt dálæti á litlu
Védísi minni, hún ljómaði alltaf þeg-
ar við komum í heimsókn. Eitt af
mörgum myndbrotum mínum af
þeim tveimur er þar sem Védís,
tæplega ársgömul, situr í körfunni
framan á göngugrindinni hennar
langömmu sinnar og eru þær báðar
skellihlæjandi. Það er mér einnig
ómetanlegt myndbrotið af okkur
ömmu saman í Háteigskirkju í haust
á brúðkaupsdegi mínum þar sem
hún ein fékk að koma á bak við fyrir
athöfnina og sjá brúðina. Ég sá
stoltið og gleðina skína úr augum
þeirra mæðgina, pabba og hennar,
og ég vissi að hún lagði sannarlega
mikið á sig til að geta verið með mér
þennan merka dag.
Við vorum miklar vinkonur og öll
þessi myndbrot ásamt mörgum öðr-
um eru ljúfar minningar sem ég
geymi í hjarta mínu.
Hvíl í friði elsku amma. Þitt
barnabarn.
Sigríður Stefanía Óskarsdóttir.
Hún var einn af lævirkjunum fjór-
um sem pabbi gróðursetti framan
við Ás, einn fyrir hverja dóttur í
húsinu. Dæturnar í Ási voru fjórar,
beinvöxnu lerkitrén stóðu sem fögur
tákn. Svo listrænn hann pabbi, enda
náðu þau Gunnþóra vel saman í list-
sköpun og ást á náttúrunni. Hún var
líka pabbastelpa, bar nöfn föðurfor-
eldranna, Gróa og Þorsteinn, sem
fléttuðust vel saman í nafninu Gunn-
þóra.
Hún var elsta dóttirin og pabbi
málaði ævintýramynd fyrir tveggja
ára stelpuna sína. Málverkið af litlu
kettlingunum hékk alltaf í stofunni
hjá Gunnþóru. Heimilið bar listfengi
hennar og smekkvísi glöggt vitni.
Hún var mikil handavinnukona, eins
og sást á fallegu handbragði í tepp-
um, púðum og stólsessum.
Á miðjum kreppuárunum var lítið
um vinnu, jafnvel ekki fyrir stúlku
með góðar einkunnir úr Verslunar-
skólanum, svo að Gunnþóra fór að
vinna í Hressingarskálanum.
„Hún var stórsæt,“ segir 96 ára
kona sem sér ungu stúlkuna, Gunn-
þóru, fyrir sér, með dökkrautt hár
og fallegan vöxt. Kjarval vandi kom-
ur sínar á Hressingarskálann og
vildi fá að mála afgreiðslustúlkuna,
en Gunnþóra færðist undan. Litla
mynd fékk hún þó frá honum, eins
og margir vinir hans.
Gunnþóra giftist æskuvini sínum,
Óskari Björnssyni frá Berunesi við
Reyðarfjörð. Þau þekktust strax
sem unglingar og voru samferða í
lífinu á meðan Óskar lifði. Börnin
urðu fjögur og Gunnþóra átti stóran
hóp afkomenda í kringum sig.
Saumalistin varð atvinna Gunn-
þóru á heimavelli meðan börnin
voru að alast upp.
Fallegir módelkjólar runnu út úr
saumavél Gunnþóru um langt ára-
bil. Hún gaf margri konunni tæki-
færi til að velja sér kjóla upp úr
tískublöðum. Bekkurinn hefur oft
verið þéttsetinn heima hjá Gunn-
þóru. Blár, perlusaumaður ballkjóll
með prinsessusniði liggur innpakk-
aður í plasti, gaf umgjörð á dansandi
kvöldstundum fyrr á árum. Nú safn-
gripur, minning um handbragð móð-
ursystur minnar.
Dæturnar í Ási voru fjórar. Dótt-
urdóttir bættist síðar í hópinn, sú
sem þetta skrifar. Valborg blessuð
hvarf yfir móðuna miklu fyrir tíu ár-
um. Sú næstelsta, móðir mín Ragn-
heiður, hefur dvalið fjarvistum frá
heimalandinu yfir hálfa öld. Hugur
hennar dvelur löngum á æskuslóð-
unum heima á Fáskrúðsfirði og hjá
systrunum. Samband hennar og
Gunnþóru var einstakt. Þær skrif-
uðust á og hringdu oft hvor í aðra.
Síðustu símtölin voru erfið, báðar
búnar að missa mikið heyrn, en þær
vissu hvor af annarri. Þetta er erf-
iður tími fyrir móður mína að geta
ekki fylgt ástkærri systur síðasta
spölinn.
„Gunnþóra býr alltaf í huga mér,
ég mun tala við hana þótt hún sé far-
in,“ segir móðir mín. „Ég gleymi
aldrei hvað var hlýlegt og notalegt
að heimsækja hana. Einu sinni kom
ég til Íslands með einn soninn. Þá
var fullt af fólki hjá Óskari og Gunn-
þóru, en þau tóku ekki annað í mál
en að við gistum hjá þeim. Gestrisni
þeirra var einstök. Richard, eigin-
maður minn, kom einn til Íslands
þegar verið var að opna Vaxmynda-
safnið, hans verk. Gunnþóru fannst
alveg sjálfsagt að búa um hann í
stofunni. Hún vildi alltaf allt fyrir
mann gera.“
Fyrir hönd móður minnar og mín
þakka ég Gunnþóru fyrir allt og allt.
Stórfjölskyldu hennar eru sendar
samúðarkveðjur.
Oddný Sv. Björgvins.
LEGSTEINAR
Englasteinar
Helluhrauni 10
220 Hfj. S. 565-2566
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGRÍÐUR FANNEY BJÖRNSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju föstudaginn
24. febrúar kl. 14.00.
Erna Vilbergsdóttir,
Aðalsteinn Vilbergsson, Ingibjörg Ingólfsdóttir,
Brimrún Vilbergsdóttir, Jón Hjartarson,
Björn Vilbergsson,
Ketill Vilbergsson, Ingibjörg Helgadóttir,
Már Vilbergsson, Margrét Arnfinnsdóttir,
Jón Hákon Vilbergsson, Guðrún Vignisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GARÐAR SIGJÓNSSON,
Hrafnistu í Hafnarfirði,
áður til heimilis á
Höfn í Hornafirði,
sem lést á gjörgæsludeild Landspítala Fossvogi
aðfaranótt miðvikudagsins 15. febrúar, verður
jarðsunginn frá Grafarvogskirkju föstudaginn
24. febrúar kl. 15.00.
Bjarni Friðrik Garðarsson, Þorgerður Steinþórsdóttir,
Páll Örvar Garðarsson, Jóhanna Erlingsdóttir,
Stefán Rúnar Garðarsson,
Steinar Garðarsson, Ólafía Ingibjörg Þorvaldsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
HÖGNI KLEMENSSON,
Sunnubraut 9,
Vík í Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Víkurkirkju laugardaginn
25. febrúar kl. 11.00.
Þeir, sem vilja minnast hans, láti Hjallatún njóta
þess.
Málfríður Eggertsdóttir,
Páll Heiðar Högnason, Ása Birgisdóttir,
Ragnheiður Högnadóttir, Eiríkur Tryggvi Ástþórsson,
barnabörn og fjölskyldur.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTRÍÐUR I. SIGURÐARDÓTTIR,
áður til heimilis í
Álftarima 11,
Selfossi,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju laugardaginn
25. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Minn-
ingarsjóð hjúkrunarheimilis aldraðra, Ljósheimum.
Margrét Lúðvígsdóttir, Þorfinnur Valdimarsson,
Sigurður Gísli Lúðvígsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir okkar,
JÓN PÁLMI RÖGNVALDSSON
matsveinn,
Hvanneyrarbraut 42,
Siglufirði,
sem lést mánudaginn 13. febrúar, verður jarð-
sunginn frá Siglufjarðarkirkju laugardaginn
25. febrúar kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Elsa Jónsdóttir,
Páll Ágúst Jónsson,
Viktor Jónsson,
Steingrímur Örn Jónsson,
Rögnvaldur Jónsson,
Leifur Jónsson,
Viggó Pálmi Jónsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
OLGEIR SIGURGEIRSSON
fv. útgerðarmaður,
Skálabrekku 5,
Húsavík,
varð bráðkvaddur á heimili sínu mánudaginn
20. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ragnheiður Jónasdóttir,
synir, tengdadætur og afkomendur.
Elskulegur eiginmaður minn,
JÓN KRISTINN STEFÁNSSON
bóndi,
Munkaþverá,
Eyjafjarðarsveit,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri þriðju-
daginn 21. febrúar.
Útför hans verður auglýst síðar.
Anna Aðalheiður Guðmundsdóttir
og fjölskylda.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ARNGRÍMUR VILHJÁLMSSON
(frá Dalatanga),
Blikabraut 11,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja miðvikudag-
inn 22. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Þorbjörg Sigfúsdóttir,
Guðfinna Arngrímsdóttir, Sigurjón Þórðarson,
Jóhanna Arngrímsdóttir, Árni Óskarsson,
Vilhjálmur Sv. Arngrímsson, Guðríður Halldórsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.