Morgunblaðið - 10.03.2006, Page 42

42 FÖSTUDAGUR 10. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Emmy YvonneBecker fæddist
á Amager í Kaup-
mannahöfn 2. febr-
úar 1944. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 28.
febrúar síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Þuríð-
ur Ragna Sigurðar-
dóttir Becker og
Carl Gunnar Bec-
ker.
Emmy giftist Ole
Pedersen frá Ála-
borg 13. nóvember 1970. Börn
þeirra eru Ole Ragnar Pedersen,
f. 27. október 1976 og Elísabeth
Saga Pedersen, f. 8. október
1978, dóttir hennar
er Saga Ýr, f. 11.
september 1998.
Emmy ólst upp í
Kaupmannahöfn og
Reykjavík, á yngri
árum vann hún
mikið við fisk-
vinnslu en var að
mestu heima þegar
börnin komu í
heiminn. Lækjar-
gata 10 var fyrsta
heimili fjölskyld-
unnar, en lengstan
hluta ævinnar bjó
fjölskyldan í Breiðholtinu.
Emmy verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 11.
Elsku mamma mín.
Hvað það er alltaf gott að tala við
þig, ráðagóð og hlý sem þú varst. Þú
varst alltaf dugleg að halda fjölskyld-
unni saman, eins og þegar þú komst
heim með litlu systur í Lækjargötuna
og lagðir hana í fangið á mér, horfðir
á mig og sagðir „sjáðu hvað þú ert bú-
inn að fá“. Ég fór strax að passa upp á
litlu systur sem í dag er frábær vinur
og sem ég mun líta eftir það sem eftir
er. Núna ertu farin frá mér á stað þar
sem þér á eftir að líða vel.
Ég sakna þín alveg ógurlega,
mamma, mér finnst eins og sé allur
dofinn og að tíminn bara líði án þess
að taka mark á mér lengur. Hugsanir
mínar leita til þín sem ávallt huggaðir
mig og lést mér líða vel.
Þú varst alveg ótrúleg, mamma,
allir sem þekkja þig eru sammála, þú
varst bara alveg einstök kona, litríkur
persónuleiki og jákvæðnin þín hjálp-
aði þeim sem þurftu á henni að halda.
Að setjast út á svalir með þér og
spjalla um allt milli himins og jarðar,
reykja eða fá sér kaffibolla, var nóg til
að bjarga hverjum degi. Þó að sorgin
sé djúp og lamandi, brosi ég, annað er
ekki hægt þegar ég hugsa til þín.
Þegar ég var barn gastu alltaf
komist að því hvaða prakkarastrik ég
hefði gert, og það endaði alltaf á því
að ég sagði „hvernig vissirðu?“ alveg
gáttaður á þessu. Ég er enn gáttaður
á þér, mamma mín. Þó get ég enn
brosað og glaðst, þegar ég hugsa til
þín. Hvað ég var heppinn að eignast
bestu móður í heimi, móður sem
dæmdi mig aldrei fyrir mistök en
hjálpaði mér frekar að leysa þau eftir
bestu getu. Þetta voru þínir töfrar,
mamma. Ég þakka þér fyrir ham-
ingjusama æsku og gott líf og þú
munt vera með mér hvert sem ég fer.
Ég blæs á kertin á svölunum þínum á
kvöldin fyrir háttinn og býð þér góða
nótt.
Góða nótt mamma …
Þinn elskandi sonur,
Ole.
Mamma mín svo sæt og fín.
Hvar ertu? Ég trúi ekki enn að þú
sért farin, þú sem varst mamma mín,
besta vinkona, trúnaðarvinur. Hverj-
um sný ég mér að núna? Það var alltaf
svo gott að tala við þig, þú varst alltaf
svo skilningsrík og góð í að benda
mér á réttu leiðina þegar ég kom að
krossgötum. Þú hafðir nú oftast rétt
fyrir þér þó ég hefði aldrei játað það
þá en ég sé það núna, elsku mamma
mín.
Hvernig getur heimurinn haldið
áfram eftir að hafa misst sitt skær-
asta ljós? Hann er orðin svo grár án
þín. Litríka og lífsglaða sál, svo já-
kvæð, svo sterk, þú varst sterkasta
manneskja sem ég hef kynnst.
Mamma mín, ég elska þig svo mik-
ið og mun alltaf gera. Þú hefur skilið
eftir stórt gat í mér sem aldrei mun
fyllast, sár sem aldrei grær, hvernig
mun ég komast af án þín við mína
hlið? Þú sýndir mér alltaf mikla ást og
hlýju, veittir mér svo mikinn stuðning
á erfiðum tíma sem ég hefði ekki lifað
af ef ekki hefði verið fyrir þig. Þú
bjargaðir mér, gast alltaf stappað í
mig stálinu þegar ég vildi gefast upp,
ég trúi ekki að ég muni ekki heyra
þína fallegu rödd aftur eða finna fyrir
þinni hlýju snertingu.
Ég mun svo sakna þess. En ég vil
að þú vitir að þú veittir mér yndislegt
líf, svo fallega og hamingjusama
bernsku sem ég mun aldrei gleyma.
Þú varst alltaf til staðar þegar ég
þurfti á því að halda, alltaf tilbúin að
taka utan um mig og gefa mér ást
þína, sem var og er ómetanleg. Þína
ást og minningu mun ég hafa í hjarta
mínu hvert sem ég fer.
Ég veit í mínu hjarta að amma hafi
verið með þér allan tímann og að þið
séuð saman núna. Ég veit að við
sjáumst aftur þegar þú tekur á móti
mér þegar minn tími er kominn, ég vil
ekki segja bless heldur frekar
sjáumst.
Þannig við sjáumst, mamma mín,
ég elska þig og guð blessi þig.
Þín elskandi dóttir,
Elisabeth Saga.
Kæra Emmy.
Að segja nokkur orð um Emmy er
ekki erfitt. Emmy var flott mann-
eskja, kona sem gladdi aðra.
Mér hefur fundist ég vera velkom-
in þegar ég hef verið á Íslandi og allt-
af hefur vel verið tekið á móti mér.
Hún Emmy talaði alltaf vel um aðra
og alltaf var Emmy í góðu skapi. Hún
var alltaf jákvæð, alveg sama hvernig
líðan hennar var. Ég sé hana fyrir
mér úti á svölum í hennar fasta sæti,
þar sem hún var að prjóna á Sögu eða
með góða vini í heimsókn. Sem oft var
hjá henni.
Emmy er sterk og mjög aðdáun-
arverð kona sem ég hef sterkar til-
finningar til.
Hvíldu í friði, Emmy, ég á aldrei
eftir að gleyma þér. Stórt Emmy-
knús.
Þín tengdadóttir,
May-Linn.
Amma hafði lag á að láta öllum líða
vel í kringum sig. Hún var ekki þessi
típíska amma með svuntuna og kökur
tilbúnar heitar á borðinu, heldur hafði
hún lag á að láta manni líða eins og
maður væri heima hjá sér þegar mað-
ur kom til hennar, svo sat maður hjá
henni og það skipti ekki máli hvert
umræðuefnið var, hún vissi allt um
það, ekkert fór fram hjá ömmu minni.
Ég hef oft gaman af því að segja frá
þegar amma kenndi mér að grípa
ekki fram í þegar fólk væri að tala
saman þegar ég var krakki, ef ég
greip fram í þá sagði hún: „Ólöf mín,
hérna, fáðu þér brjóstsykur, maður
grípur ekki fram í fyrir fólki.“ Svo
rétti hún mér brjóstsykur sem varla
passaði upp í mig eða gaf mér pening
til að fara í sjoppuna. Í hvert skipti
sem ég segi frá þessu hlæ ég og hún
hló með mér þegar við töluðum um
þetta. „Þetta kenndi þér samt, er það
ekki?“ sagði hún. Jú, það gerði það.
Amma mín var jaxl og það er ekk-
ert á minni litlu ævi sem ég hef upp-
lifað jafnerfitt og að sjá ömmu mína,
sterkustu konu sem ég hef kynnst, á
spítala þetta veika og algjörlega
ósjálfbjarga. Amma lét engan lækni
segja sér að hætta að vinna. Þá sagði
hún bara: Jú, jú, ég er hætt, svo vann
hún við hin og þessi þrif, lét ekkert
stoppa sig þar til kom að krabbamein-
inu. Samt fannst mér hún ósnertan-
leg af því það var nánast óraunveru-
legt alveg eins og það að hún sé farin,
ég næ því ekki alveg enn þá en hún er
komin heim til pabba. Okkar Him-
neski faðir, sem við ræddum síðast
saman um, hefur hana nú hjá sér.
Þegar ég sagði ömmu að ég væri
frelsuð varð hún himinlifandi og sagð-
ist hafa tröllatrú á fólki sem tryði á
Guð, nú gæti ég beðið fyrir henni.
Augun og brosið gáfu til kynna að hún
þekkti Guð sjálf og það eina sem ég
gat gert, þegar ég sá hana síðast í vél-
um á spítala, var að biðja Guð um mis-
kunn sálar hennar og taka hana til sín
í friðinn sem er þar í Hans konungs-
ríki, ég er viss um það að hún er kom-
in þangað og ekkert er betra en það
að fá hvíld sálu sinnar hjá Föðurnum.
Og lífið var opinberað, og vér höfum séð það
og vottum um það og boðum yður lífið eilífa,
sem var hjá föðurnum og var opinberað oss.
(1. bréf Jóhannesar 1:2.)
Lofaður sé Guð og faðir Drottins vors Jesú
Krists, faðir miskunnsemdanna og
Guð allrar huggunar.
(2. bréf Páls til Korintum. 1:3.)
Guð huggar mig er ég græt ömmu
mína og styrkir mig til að sjá að hún
vildi gleði og aftur gleði, hún var ekki
mikið fyrir að fólk legðist í dvala með
tárum sínum og breiddi upp fyrir höf-
uð heldur með visku sinni talaði hún í
fólk styrk. Það mun ég alltaf hafa með
mér á minni lífsleið og ávallt muna
það og meta þegar erfiðleikar steðja
að, þá kemur upp okkar fjölskyldu-
húmor þar sem við sigrum með
gleðinni. Svo í dag vil ég þakka Guði
fyrir að hafa gefið mér jafnstór-
brotna, sterka og yndislega mann-
eskju sem ömmu og ég vil þakka hon-
um fyrir hver hún var og hver hún
verður ávallt í Ole, Lillu, Sögu, mér
og Angelíku, í okkur get ég haldið
áfram að þekkja hana, sjá hana, því í
okkur öllum er smá af ömmu minni.
Ólöf Ósk Erlendsdóttir.
Elsku amma mín.
Ég elska þig og sakna þín mjög
mikið, þú varst alltaf svo góð við mig.
Mér fannst svo gaman þegar ég gisti
hjá þér og þú leyfðir mér að fara í bað
og fá mér heitt kakó. Líka þegar við
vöknuðum saman einar og gátum tal-
að saman, mér fannst alltaf gaman að
tala við þig. Þú varst svo skemmtileg
og góð. Það var svo gott að faðma þig
því þú varst svo heit og mjúk. Takk
fyrir að þú leyfðir mér að leika mér að
perlunum þínum til þess að búa til
hálsmen og armband og hringa. Þá
sátum við úti á svölum, þú prjónaðir
og ég perlaði. Takk líka fyrir allar fal-
legu peysurnar sem þú prjónaðir á
mig og dúkkurnar mínar. Ég elska
þig mjög mikið.
Þín
Saga Ýr.
Elsku Emmy mín, mér þykir mjög
erfitt að kveðja þig svona án þess að
hafa hitt þig í heilt ár. Eftir að ég
flutti úr Rjúpufellinu og við Ole fjar-
lægðumst urðu stundirnar því miður
allt of fáar. Það gleður mig því mjög
mikið að ég og Ole byrjuðum að hafa
samband aftur og ég náði að hitta þig
áður en þú fórst frá okkur. Ég veit þó
að þú ert ekki farin langt, því að ég er
sannfærður um að þú hvílir nú í faðmi
Guðs og Hann hlúir að þér.
Ég man ekki eftir að hafa kynnst
EMMY YVONNE
BECKER
Eiginmaður minn, faðir okkar, afi og langafi,
JÓHANN KRISTINN GUNNARSSON
frá Flatey á Skjálfanda,
Garðarsbraut 57,
Húsavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga föstudaginn
3. mars sl.
Útförin fer fram frá Húsavíkurkirkju laugardaginn
11. mars kl. 14.00.
Kristín Jóna Kristjánsdóttir,
Guðrún Kristín Jóhannsdóttir,
Ómar og Jakob,
Gunnar Jóhannsson,
Jóhann Kristinn og Hilmar Valur,
Bergdís Björk og Tryggvi Grani.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug
og samúð við andlát og útför elsku litla drengsins
okkar,
EMILS FJÖLNISSONAR,
Þórðarsveigi 2,
Reykjavík.
Trine Holm Houmøller, Fjölnir Guðmundsson,
Guðrún Jónsdóttir, Guðmundur M. Guðmundsson,
Helga Petersen, Henrik Houmøller,
Sofie Houmøller,
Erna Guðmundsdóttir,
Magnús Fjalar Guðmundsson, Bryndís Friðriksdóttir,
Katrín Hekla Magnúsdóttir.
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, langafi, bróðir og mágur,
HÉÐINN EMILSSON,
Bröndukvísl 22,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu miðvikudaginn 1. mars,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju mánudaginn
13. mars og hefst athöfnin kl. 13.00.
Sólveig Hrönn Friðjónsdóttir,
Margrét Héðinsdóttir, Björn Guðmundsson,
María Solveig Héðinsdóttir, Sigfús R. Sigfússon,
Emil Björn Héðinsson, Margrét B. Guðnadóttir,
Magnús Héðinsson, Margrét Þórarinsdóttir,
Davíð Héðinsson, Kristín B. Grétarsdóttir,
Edda Emilsdóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ELÍN SIGRÍÐUR GÚSTAFSDÓTTIR
frá Borgarholti, Djúpavogi,
síðast til heimilis í
Gullsmára 7,
Kópavogi,
sem lést á lungnadeild Landspítala Landakoti
aðfaranótt fimmtudagins 2. mars, verður jarðsungin frá Djúpavogskirkju
laugardaginn 11. mars og hefst athöfnin kl. 14.00.
Svavar Björgvinsson,
Sigrún Elín Svavarsdóttir, Jón Arelíus Ingólfsson,
Svava Hugrún Svavarsdóttir, Sigursteinn Steinþórsson,
Gústa Þórlaug Svavarsdóttir, Stefán Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kæra fjölskylda, vinir og velunnarar nær og fjær.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug og
vináttu við andlát og útför okkar elskaða sonar og
bróður,
SIGURÐAR TRAUSTA KJARTANSSONAR
iðntæknifræðings,
sem búsettur var í Kaupmannahöfn,
áður til heimilis á Hjarðarhaga 44,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll. Í Jesú nafni,
Unnur Jensdóttir, Kjartan Trausti Sigurðsson,
Kristín Maymann Kjartansdóttir og fjölskylda.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn „Senda inn minning-
ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs-
ingum).
Skilafrestur Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr Ef útför hefur
farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birt-
ingardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist,
enda þótt grein berist áður en
skilafrestur rennur út.
Minningar-
greinar