Morgunblaðið - 03.04.2006, Qupperneq 16

Umbo›s- og sölua›ili
sími: 551 9239
www.birkiaska.is
Vali› fæ›ubótarefni ársins 2002 í Finnlandi
Minnistöflur
Daglegtlíf
apríl
Ég hleyp í vinnuna tvo dagaí viku og er ekki nemaklukkutíma á leiðinni,“segir Eyrún Baldvins-
dóttir hjúkrunarfræðingur sem
starfar við áhættumat persónu-
trygginga hjá Sjóvá. Hún býr í Graf-
arvogi og vegalengdin þaðan í vinn-
una mælist tíu kílómetrar. „Ég er í
fullri vinnu og með fjölskyldu þannig
að ég verð að skipuleggja tíma minn
vel til að koma öllum hlaupaæfing-
unum fyrir,“ segir Eyrún sem æfir
langhlaup með skokkhópi Fjölnis í
Grafarvogi undir vaskri stjórn Erlu
Gunnarsdóttur. Eyrún æfir hlaup
sex daga vikunnar og þegar hún
kemur hlaupandi í vinnuna þá skellir
hún sér í sturtu og skiptir um föt í
kjallara Sjóvár þar sem er líkams-
ræktarsalur og sturtuaðstaða.
Gaman að hlaupa í nýjum borgum
Eyrún ætlar að hlaupa maraþon í
London núna í lok apríl ásamt þrjá-
tíu og fjórum öðrum Íslendingum og
þar af eru fjórtán úr skokkhópnum
hennar í Grafarvogi.
„Að hlaupa maraþon er í mínum
huga ekki spurning um að koma í
mark á einhverjum svakalega góð-
um tíma, ég geri þetta fyrst og
fremst fyrir ánægjuna og til að vera
með. Ég kom í mark á fjórum og
hálfum tíma í maraþoni sem ég hljóp
í New York fyrir tveimur árum, sem
er rétt yfir meðallagi og vissulega
væri gaman að bæta það, en það er
ekki aðalatriðið.“ Eyrún segist ætla
að safna borgum sem hún hleypur í.
„Það er rosalega gaman að hlaupa á
ókunnum slóðum. Ég hef hlaupið
hálft maraþon í Prag og stefni á að
taka þátt í fleiri borgum í framtíð-
inni.“
Eyrún stundaði enga líkamsrækt
áður en hún fór að hlaupa svona
vasklega fyrir fimm árum en hún
segist ævinlega hafa hjólað mikið
fram að því. „Það sem mér finnst
best við að hlaupa er almenn vellíð-
an og svo eykst þolið auðvitað til
muna. Félagsskapurinn í hópnum
mínum er mjög góður og það skiptir
miklu máli. Þetta eru mínir bestu fé-
lagar.“
Eyrún játar að hún sé að vissu
leyti orðinn hlaupafíkill. „Ef ég
kemst ekki út að hlaupa þá verð ég
alveg friðlaus, líkaminn kallar á
hlaupin. Þetta er minn lífsstíll og ég
kann vel við hann.“
Hvannadalshnjúkur framundan
Eyrún lætur ekki duga að hlaupa
með hópnum sínum innanbæjar, þau
hafa líka verið að hlaupa utanvegar.
„Við hlupum bæði Fimmvörðuháls
og Laugaveginn í fyrra og svo ætla
ég að ganga á Hvannadalshnjúk
með samstarfsfólki mínu í Sjóvá
núna í maí. Það er hluti af átaki sem
er í gangi hjá starfsmönnum okkar
og heitir Heilbrigt Sjóvá.“
Mikil brennsla fylgir óneitanlega
miklum hlaupum og Eyrún segir
það hafa verið bónus að grennast við
það að byrja markvisst að stunda
hlaup. „Ég var orðin nokkuð þung
og mátti alveg missa nokkur kíló, en
maður má passa sig að verða ekki of
grannur, það gerðist einmitt hjá
mér, en svo var eins og líkaminn
næði jafnvægi. Ég þarf að passa að
borða vel af kolvetnum, sem allir
virðast vilja forðast í dag.“
 HREYFING | Eyrún Baldvinsdóttir æfir langhlaup og skokkar í vinnuna
Líkaminn kall-
ar á hlaupin
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur
khk@mbl.is
Eyrún (t.h.) hljóp maraþon í New York ásamt Valgerði vinkonu sinni og þær fengu verðlaunapening því til sönnunar.
Eyrún, nýkomin að
vinnustaðnum eftir klukku-
tíma hlaup að heiman.
Öll erum við einstök, meðmismunandi þarfir oglanganir og langflest fáumvið tækifæri til að njóta
þess að vera í samfélagi við vini og
ættingja. En hvað verður til þess að
sumum vegnar vel og aðrir sitja eft-
ir? Það eru margar ástæður. Ein er
eflaust sú að einstaklingar hafa mis-
munandi sýn á lífið eða þor að takast
á við það.
Þeir sem eru bjartsýnir og
raunsæir að eðlisfari eiga auðveld-
ara með að setja sér raunhæf mark-
mið. Þeir hafa trú á eigin styrk, eru
meðvitaðir um eigin tilfinningar,
þora að taka ákvarðanir og hafa hug-
rekki til að standa með sjálfum sér.
Þeir spyrja spurninga ef eitthvað er
óljóst og þeir horfa á mistök sem til-
raun, nýta þau til framþróunar eða
að sjá í þeim nýtt tækifæri. Þeir eru
meðvitaðir um eigin framkomu, hafa
útgeislun, leggja sig fram við að vera
í góðum tengslum við sína nánustu,
treysta öðrum og njóta þess að deila
velgengni sinni. Oftar en ekki geta
þeir sett sig í spor annarra,og síðast
en ekki síst virðast þeir eiga auðvelt
með að biðjast fyrirgefningar ef þeir
gera á hlut annarra.
Sjá ógn í hverju horni
En svo eru það hinir sem virðast
ávallt geta gert allt að engu. Þeir sjá
oftar ógn í hverju horni, æða áfram
án þess að spyrja, kenna öðrum um
og eru oft ásakandi í garð þeirra sem
næst þeim standa. Dómharka
þeirra, yfirgangur og niðrandi orða-
val gerir það að verkum að þeir ein-
angrast. Þeir hafa sín markmið, en
þau eru ómarkviss og loðin og þeir
eiga erfitt með að biðja um aðstoð
fyrr en allt er komið í þrot. Þessir
einstaklingar sjá oft mistök sín sem
eitthvað óyfirstíganlegt, þrjóskast
við að viðurkenna vanmátt sinn,
þora illa að takast á við mótbyr,
draga sig í hlé, fyllast jafnvel öfund
út í þann sem hefur það betra eða
flýja á náðir Bakkusar. Það er erfitt
að horfast í augu við vanda og það
tilfinningarót sem því fylgir.
Vítahringur magnast
Stöðugur efi og hik geta síðan
breyst í kvíða, áfengissýki eða jafn-
vel þunglyndi. Ef svo er komið þarf
einstaklingurinn að horfast í augu
við að það er hægt að gera breyt-
ingu. Jákvæðni er valkostur. Ein-
staklingurinn þarf að skoða hvaða
breytingu hann vill sjá hjá sjálfum
sér, hvernig líðan hans er þegar
vandi er ekki til staðar og hvað hann
græðir á því að gera breytingarnar.
Oftast þarf að fá aðstoð frá fag-
aðilum til að vinna úr tilfinningum
sínum, skoða samsetningu vandans
og setja sér raunhæf markmið. Mik-
ilvægt er samt að muna að ávallt er
árangursríkast að gera breytingar
ef einstaklingurinn er í góðum
tengslum við sína nánustu og þorir
að heyra hvaða áhrif hegðun hans
hefur haft á nánasta umhverfi. Með
því að þora að horfast í augu við
raunveruleikann og gera þær breyt-
ingar sem þarf verður einstakling-
urinn hæfur til að uppskera þann
munað að lifa skemmtilegu og inni-
haldsríku lífi.
 HOLLRÁÐ UM HEILSUNA | Landlæknisembættið
Jákvæðni er valkostur
Morgunblaðið/Ómar
Þeir sem eru bjartsýnir eru meðvitaðir um eigin framkomu, hafa útgeislun, leggja sig fram við að vera í góðum
tengslum við sína nánustu, treysta öðrum og njóta þess að deila velgengni sinni.
Fjöldi fólks glatar hlut sín-
um í hamingjunni. Ekki
vegna þess að það hafi
aldrei fundið hana, heldur
vegna þess að það nam
aldrei staðar til að njóta
hennar.
William Feather.
Salbjörg Bjarnadóttir
geðhjúkrunarfræðingur/verkefna-
stjóri Þjóðar gegn þunglyndi,
Landlæknisembættinu.