Morgunblaðið - 18.07.2006, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 2006 29
MINNINGAR
✝ Örn HelgiBjarnason fædd-
ist í Danmörku 13.
nóvember 1937.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 7. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Ásta Júlía
Árnadóttir, f. 28.10.
1914, d. 27.11. 1997,
og Bjarni Oddsson
læknir, f. 19.6. 1907,
d. 6.9. 1953, en þau
voru bæði borin og
barnfædd í Reykjavík. Bræður
Arnar eru Oddur Jón læknir, f.
10.4. 1935, Halldór Árni kennari, f.
15.11. 1940 og Gunnar jarðfræð-
ingur, f. 13.12. 1951. Ásta, móðir
Arnar, giftist árið 1955 Jóhannesi
Björnssyni lækni, f. 7.7. 1907, d.
7.9. 1966. Þau eignuðust ekki börn
saman en Jóhannes átti þrjú börn
af fyrra hjónabandi. Þau eru:
Valdimar Hergils fasteignasali, f.
28.7. 1941, Björn Hergils arkitekt,
f. 18.9. 1942 og Hildur Hergils
kennari í Kaupmannahöfn, f.
17.12. 1946. Móðurafi Arnar var
Árni Benediktsson, stórkaupmað-
ur í Reykjavík, f. 3.12. 1887, d.
10.4. 1964, kvæntur Kristrúnu
Benediktsson píanókennara, f. 7.6.
ingi, f. á Fossi í Mýrdal 17.4. 1941,
en þau skildu 1970. Dóttir þeirra
er Ásta Júlía fjölmiðlafræðingur,
f. í Reykjavík 15.9. 1961, sambýlis-
maður Grétar Skúlason kennari, f.
í Reykjavík 28.12. 1960. Börn
þeirra eru Jóhanna Margrét, f. í
Reykjavík 17.10. 1989 og Rúnar
Örn, f. í Reykjavík 10.5. 1992.
Vinkona Arnar undanfarin ár er
Guðrún Ingibjörg Jónsdóttir
Franklín hjúkrunarfræðingur, f.
6.1. 1948.
Örn ólst upp í Danmörku (og í
stuttan tíma í Þýskalandi) þar til
fjölskyldan flutti heim í nóvember
1945 þegar það var fært. Fjöl-
skyldan lokaðist inni vegna stríðs-
ins í Danmörku þar sem fjöl-
skyldufaðirinn var við störf og
framhaldsnám. Heimkomin settist
fjölskyldan að í Sörlaskjóli og
seinna við Miklubrautina. Eftir að
faðir Arnar lést og móðir hans
giftist Jóhannesi bjuggu samein-
aðar fjölskyldur á Hraunteig. Örn
lauk stúdentsprófi frá Verslunar-
skóla Íslands. Eftir stúdentspróf
vann hann við endurskoðun hjá
Símanum, var starfsmaður Neyt-
endasamtakanna og stundaði sölu-
mennsku. Auk þess fékkst hann
mikið við ritstörf og hafa birst eft-
ir hann fjöldamargar smásögur í
tímaritum og blöðum, þar á meðal
í Lesbók Morgunblaðsins. Þá skrif-
aði hann mikið um fornar reiðleið-
ir.
tför Arnar verður gerð frá Dóm-
kirkjunni í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
1878, d. 18.9. 1959.
Þeirra leiðir skildu
og fluttist hann til
Ameríku árið 1922.
Líf hans varð síðar
uppspretta bókar
Ólafs Jóhanns Ólafs-
sonar, Höll minning-
anna. Föðurafi Arnar
var Oddur Jón
Bjarnason skósmiður
í Reykjavík, f. 28.7.
1883, d. 3.1. 1955,
kvæntur Andreu
Guðlaugu Kristjáns-
dóttur, f. 11.9 1882,
d. 8.11. 1960. Þau skildu.
Örn kvæntist árið 1959 Kristínu
Önnu Þórarinsdóttur leikkonu, f. í
Reykjavík. 26.10. 1935, d. 2.11.
1986. Þau skildu 1960. Dóttir
þeirra er Alda leikkona, f. í
Reykjavík 1.2. 1960, gift Pétri Eg-
gerz leikara, f. í Reykjavík 19.11.
1960. Sonur Öldu og Guðjóns El-
íssonar, f. 3.2. 1958, er Kristján
Guðjónsson tónlistarmaður, f. í
Reykjavík 2.2. 1979, dóttir hans og
Sonju Karenar Marinósdóttur, f.
1.8. 1978, er Iðunn Gígja, f. í
Reykjavík 26.7. 2000. Börn Öldu
og Péturs eru Bergljót, f. 20.2.
1992, og Pétur Eggerz, f. 7.6. 1994.
Örn kvæntist 1964 Jóhönnu
Benediktsdóttur hjúkrunarfræð-
Það er með sárum söknuði sem
við kveðjum Örn bróður okkar og
margar minningar um líf hans
hrannast upp. Örn var að upplagi
mjög lífsglaður maður sem hafði
einstaklega næmar tilfinningar
bæði til samferðamanna sinna og
náttúrunnar. Hann átti mjög ham-
ingjuríka æsku, fyrst á stríðsárun-
um í Danmörku og síðan í vest-
urbæ Reykjavíkur. Á
unglingsárunum hafði hann mjög
gaman af íþróttum og stundaði
skíði og lék knattspyrnu með KR.
Þegar Örn var 15 ára lést faðir
okkar Bjarni Oddsson í bílslysi og
er enginn vafi á því að sá atburður
mótaði líf hans mikið upp frá því.
Ásta Júlía mamma okkar giftist Jó-
hannesi Björnssyni vini Bjarna og
stofnuðu þau saman heimili með 6
drengjum. Þótt oft væri glatt á
hjalla á Hraunteignum fór ekki hjá
því að slík sambúð gat reynst erfið
viðkvæmri sál sem Örn var, enda á
unglingsaldri, og hefði hann senni-
lega á þeim árum þurft meiri at-
hygli og hjálp við að fóta sig í líf-
inu.
Að loknu stúdentsprófi frá
Versló blasti lífið við Erni. Hjóna-
bönd hans báru þann ávöxt að hann
eignaðist tvær yndislegar dætur,
Öldu og Ástu Júlíu, sem hann var
mjög stoltur af. Það varð ljóst eftir
fá ár við endurskoðun hjá Símanum
að 9–5 vinna á skrifstofu var ekki
að hans skapi. Hann var alla tíð
listhneigður og las mikið og stóð
löngun hans alltaf til þess að gerast
rithöfundur. Það eru ekki allir svo
lánsamir að geta unnið fyrir sér
með ritstörfum og hann varð að
gera sér að góðu leiðinlegt brauð-
stritið við sölumennsku, uppvask og
allt þar á milli. Ekki varð eins mik-
ið úr ritstörfum og hann þráði en
þó birtust eftir hann margar smá-
sögur í blöðum og tímaritum, en
margt var skrifað fyrir skúffuna.
Lífið lék ekki alltaf við Örn, m.a.
þar sem áfengi réð um árabil of
miklu í hans lífi. Síðasta aldarfjórð-
unginn var hann laus við áfengið og
á þeim árum eignaðist hann mörg
áhugamál svo sem gönguferðir,
sund og hjólreiðar. Það var þó
hestamennskan sem átti hug hans
allan og hafði hann mikla unun af
hestaferðum um landið, einn eða í
félagsskap annarra. Hann átti kær-
ar minningar um hesta foreldra
okkar og því er ekki að efa að þetta
áhugamál tengdi hann við ham-
ingjurík ár barnæskunnar. Hann
kynnti sér fornar sögur um reið-
leiðir og með því að nýta sér eigin
reynslu af þeim skrifaði hann fjöl-
marga skemmtilega pistla með
gömlum og nýjum fróðleik um reið-
leiðir. Setning sem hann mat mikils
þegar hann sá fallega náttúru á
hestaferðum var „hér hefur Gussi
verið í stuði“. Skáldgáfa hans kom
einna best í ljós þegar hann rifjaði
upp ýmis atvik úr lífi fjölskyld-
unnar og gerði úr þeim slíkar gam-
ansögur að við þreyttumst aldrei á
að hlusta á þær. Hann hafði mikinn
áhuga á sögu ættar okkar og kom
stálminni hans að góðum notum við
slíkt grúsk. Síðustu árin hrjáðu
Örn ýmsir kvillar og okkur fannst
dapurlegt að horfa upp á að hann
skyldi ekki geta notið lífsins eins og
áður. Það er einlæg von okkar að
nú njóti hann aftur samvista við
foreldra sína.
Megi Örn hvíla í friði.
Bræður hans
Oddur, Halldór og Gunnar.
Þegar afar kær stjúpbróðir hefur
kvatt þennan heim er mér efst í
huga mikil eftirsjá en jafnframt
mikið þakklæti fyrir allt það sem
hann hafði að gefa. Það voru for-
réttindi að vera samferða honum.
Við njótum nú ekki lengur hins
andlega fjörs og leiftrandi gaman-
semi sem gerðu margar samveru-
stundir að sannkallaðri veislu.
Örn hafði einstaka hæfileika til
þess að bregða birtu á umhverfi
sitt, kalla fram sjónarhorn sem aðr-
ir sáu ekki fyrr en hann brá þeim
upp. Spaugið hans var kannski ekki
allra. Sumum fannst spaugið odd-
hvasst. Staðreyndin er hinsvegar
sú að oftar en ekki hækkaði sá í
loftinu sem spaugið beindist að.
Það er nefnilega ekki hægt að
hugsa sér meira hrós en að vera
talinn verður þess að vera hafður
að gamanmáli. Ég fékk oft að
reyna það að vera skotmarkið í
gamansemi Arnar og stóð keikur
og glaður á eftir.
Mér er ljóst að líf Arnar var ekki
auðvelt. Hann hafði engan áhuga á
veraldlegum eigum og vildi helst fá
að lifa sem fábrotnustu lífi með
sem minnstri fyrirhöfn. Veraldar-
vafstur átti ekki við hann. Ef al-
mættið hefði verið með fókusinn í
lagi hefði það látið Örn fæðast inn í
aðstæður þar sem iðjuleysið var
lífsstíll. Þar hefði hann notið sín
skemmtilegur, kúltiveraður heims-
maður. Mörg afrek mannsandans
hafa verið unnin þar sem brauð-
stritið er víðsfjarri. Örn var trúr
sjálfum sér að láta ekki verald-
arvafstrið spilla um of fyrir sér.
Hann fór í gegnum lífið með ótrú-
lega nægjusemi að vopni.
Eins og oft hendir skemmtilega
menn varð Örn hrókur alls fagn-
aðar á villtum dögum æskunnar og
sogaðist inn í bóhemlíf á náms-
árum. Þegar alvara lífsins fór að
banka upp á var Örn alls ekki tilbú-
inn til þess að taka henni. Bakkusi
var yfirleitt fagnað mjög í þessu
umhverfi. Við vorum aldir upp í því
að hann væri hinn skemmtilegasti
karl.
Gáskinn í þessum samskiptum
fór minnkandi með árunum og þar
kom að Örn áttaði sig á því að
þetta var leiðinlegur félagsskapur
og fúll. Hann varð fyrstur okkar
bræðra, sem blótuðum Bakkus, til
þess að átta sig á því að það var
hreint engin dauðasynd að svíkja
Bakkus í tryggðum. Samskiptin við
þann leiða karl voru engin síðasta
aldarfjórðunginn.
Nú tóku við einhver skemmtileg-
ustu árin í lífinu þar sem hestar
komu í stað guðsins drungalega. Í
tvo áratugi var hestamennskan og
útiveran stóra ástríðan og hafði
hann mikla ánægju af hestaferðum
um landið, stundum einn en oft í
góðra vina hópi. Engin veður voru
svo stór að þau gætu stoppað Örn
eins og sjónvarpsáhorfendur fengu
einu sinni að sjá þegar fréttamenn
stóðu skakkir upp í vindinn til að
lýsa aftaka veðri og utan úr ros-
anum birtist maður á hesti. Þar var
kominn Örn í útreiðartúr á brúna
klárnum, sem hann unni svo heitt.
Á þessum sama klár vann hann það
eftirminnilega afrek að vinna fyrstu
þolreiðarkeppnina sem var haldin.
Þeim sem minnast Arnar á KR-
dögunum í Skjólunum kom þetta
kapp í Erni ekki á óvart enda var
hann kallaður „löberen på kanten“ í
dönsku pressunni þegar var verið
að lýsa kappleik í Kaupmannahöfn.
Á yngri árum hafði hann einnig
mikla ánægju af því að bruna niður
brekkurnar í Hveradölum á skíð-
um.
Með hestunum vaknaði önnur
ástríða sem margir eru þakklátir
fyrir. Það var að safna sjónarvinkl-
um og upplýsingum um fornar reið-
leiðir og er hátt í 30 greinar um
þær að finna á vefnum, m.a. á
http://www.847.is/ og http://
www.kistan.is/efni.asp?f=3&a=1
Þar með kviknaði aftur á rithöfund-
inum sem alltaf blundaði með hon-
um. Með pennann að vopni var Örn
á heimavelli. Það sanna margar
perlur meðal smásagna hans. Hann
var nefnilega hreint ekki alltaf
verkfælinn.
Farðu vel bróðir og vinur
Valdimar.
ÖRN H.
BJARNASON
 Fleiri minningargreinar um Örn
H. Bjarnason bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Höfundar eru: Ásta Kristrún, Geir
R. Andersen og Dóra Þorgilsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÞÓRARINN GUÐMUNDSSON,
Skagabraut 50,
Akranesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 6. júlí. Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fjölskyldan þakkar auðsýnda samúð og vináttu
vegna andláts hans.
Hulda Óskarsdóttir,
Kolbrún Ósk Þórarinsdóttir, Gísli Guðjónsson,
Sigríður Þórarinsdóttir, Jón Traustason,
Magný G. Þórarinsdóttir,
Þráinn Þór Þórarinsson, Berglind Guðmundsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
EYJÓLFUR THORODDSEN,
Boðagranda 4,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 13. júlí sl. verður
jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtu-
daginn 20. júlí kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartavernd.
Elín Bjarnadóttir,
Bjarni Thoroddsen, Ástríður H. Þ. Thoroddsen,
Ólafur Örn Thoroddsen, Sigríður Jónsdóttir,
Jóhann Thoroddsen, Katla Kristvinsdóttir,
Ólína Elín Thoroddsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
LILLIAN A. GUÐMUNDSDÓTTIR,
Dalbraut 16,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
21. júlí kl. 15.00.
Þorvarður Guðmundsson,
Súsanna Þorvarðardóttir, Atli S. Grétarsson,
Björgvin Þorvarðarson,
Guðmundur A. Þorvarðarson, Vilhjálmur Guðjónsson,
Aðalbjörg Þorvarðardóttir, Sigurður Gíslason,
Bylgja Þorvarðardóttir, Sveinn Þorsteinsson
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
REBEKKA SIGRÍÐUR ÞÓRODDSDÓTTIR,
Skarðshlíð 29b,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugar-
daginn 15. júlí.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn
20. júlí kl. 13.30.
Gunnþór Kristjánsson,
Jakobína Þórey Gunnþórsdóttir,
Kristján Gunnþórsson, Jónína Helgadóttir,
Þóroddur Gunnþórsson, Lilja Marinósdóttir,
Sveinmar Gunnþórsson, Kristín Pálsdóttir,
Eyþór Gunnþórsson, Soffía Valdimarsdóttir,
Jóhanna Gunnþórsdóttir, Brynjólfur Lárentsíusson,
Ragnar Gunnþórsson, Sigrún Geirsdóttir,
Haraldur Gunnþórsson, Hallfríður Hauksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
GUÐMUNDUR S. ÁRMANNSSON
byggingarmeistari,
Seljugerði 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 20. júlí kl. 15.00.
Viktoría V. Ólafsdóttir,
Anna María Guðmundsdóttir, Sigurður Sigurðsson,
Ármann Ólafur Guðmundsson, Lilja Pálsdóttir,
Gunnar Örn Guðmundsson
og barnabörn.