Morgunblaðið - 18.07.2006, Síða 29

Morgunblaðið - 18.07.2006, Síða 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 2006 29 MINNINGAR ✝ Örn HelgiBjarnason fædd- ist í Danmörku 13. nóvember 1937. Hann lést á Land- spítalanum við Hringbraut 7. júlí síðastliðinn. For- eldrar hans voru hjónin Ásta Júlía Árnadóttir, f. 28.10. 1914, d. 27.11. 1997, og Bjarni Oddsson læknir, f. 19.6. 1907, d. 6.9. 1953, en þau voru bæði borin og barnfædd í Reykjavík. Bræður Arnar eru Oddur Jón læknir, f. 10.4. 1935, Halldór Árni kennari, f. 15.11. 1940 og Gunnar jarðfræð- ingur, f. 13.12. 1951. Ásta, móðir Arnar, giftist árið 1955 Jóhannesi Björnssyni lækni, f. 7.7. 1907, d. 7.9. 1966. Þau eignuðust ekki börn saman en Jóhannes átti þrjú börn af fyrra hjónabandi. Þau eru: Valdimar Hergils fasteignasali, f. 28.7. 1941, Björn Hergils arkitekt, f. 18.9. 1942 og Hildur Hergils kennari í Kaupmannahöfn, f. 17.12. 1946. Móðurafi Arnar var Árni Benediktsson, stórkaupmað- ur í Reykjavík, f. 3.12. 1887, d. 10.4. 1964, kvæntur Kristrúnu Benediktsson píanókennara, f. 7.6. ingi, f. á Fossi í Mýrdal 17.4. 1941, en þau skildu 1970. Dóttir þeirra er Ásta Júlía fjölmiðlafræðingur, f. í Reykjavík 15.9. 1961, sambýlis- maður Grétar Skúlason kennari, f. í Reykjavík 28.12. 1960. Börn þeirra eru Jóhanna Margrét, f. í Reykjavík 17.10. 1989 og Rúnar Örn, f. í Reykjavík 10.5. 1992. Vinkona Arnar undanfarin ár er Guðrún Ingibjörg Jónsdóttir Franklín hjúkrunarfræðingur, f. 6.1. 1948. Örn ólst upp í Danmörku (og í stuttan tíma í Þýskalandi) þar til fjölskyldan flutti heim í nóvember 1945 þegar það var fært. Fjöl- skyldan lokaðist inni vegna stríðs- ins í Danmörku þar sem fjöl- skyldufaðirinn var við störf og framhaldsnám. Heimkomin settist fjölskyldan að í Sörlaskjóli og seinna við Miklubrautina. Eftir að faðir Arnar lést og móðir hans giftist Jóhannesi bjuggu samein- aðar fjölskyldur á Hraunteig. Örn lauk stúdentsprófi frá Verslunar- skóla Íslands. Eftir stúdentspróf vann hann við endurskoðun hjá Símanum, var starfsmaður Neyt- endasamtakanna og stundaði sölu- mennsku. Auk þess fékkst hann mikið við ritstörf og hafa birst eft- ir hann fjöldamargar smásögur í tímaritum og blöðum, þar á meðal í Lesbók Morgunblaðsins. Þá skrif- aði hann mikið um fornar reiðleið- ir. tför Arnar verður gerð frá Dóm- kirkjunni í dag og hefst athöfnin klukkan 15. 1878, d. 18.9. 1959. Þeirra leiðir skildu og fluttist hann til Ameríku árið 1922. Líf hans varð síðar uppspretta bókar Ólafs Jóhanns Ólafs- sonar, Höll minning- anna. Föðurafi Arnar var Oddur Jón Bjarnason skósmiður í Reykjavík, f. 28.7. 1883, d. 3.1. 1955, kvæntur Andreu Guðlaugu Kristjáns- dóttur, f. 11.9 1882, d. 8.11. 1960. Þau skildu. Örn kvæntist árið 1959 Kristínu Önnu Þórarinsdóttur leikkonu, f. í Reykjavík. 26.10. 1935, d. 2.11. 1986. Þau skildu 1960. Dóttir þeirra er Alda leikkona, f. í Reykjavík 1.2. 1960, gift Pétri Eg- gerz leikara, f. í Reykjavík 19.11. 1960. Sonur Öldu og Guðjóns El- íssonar, f. 3.2. 1958, er Kristján Guðjónsson tónlistarmaður, f. í Reykjavík 2.2. 1979, dóttir hans og Sonju Karenar Marinósdóttur, f. 1.8. 1978, er Iðunn Gígja, f. í Reykjavík 26.7. 2000. Börn Öldu og Péturs eru Bergljót, f. 20.2. 1992, og Pétur Eggerz, f. 7.6. 1994. Örn kvæntist 1964 Jóhönnu Benediktsdóttur hjúkrunarfræð- Það er með sárum söknuði sem við kveðjum Örn bróður okkar og margar minningar um líf hans hrannast upp. Örn var að upplagi mjög lífsglaður maður sem hafði einstaklega næmar tilfinningar bæði til samferðamanna sinna og náttúrunnar. Hann átti mjög ham- ingjuríka æsku, fyrst á stríðsárun- um í Danmörku og síðan í vest- urbæ Reykjavíkur. Á unglingsárunum hafði hann mjög gaman af íþróttum og stundaði skíði og lék knattspyrnu með KR. Þegar Örn var 15 ára lést faðir okkar Bjarni Oddsson í bílslysi og er enginn vafi á því að sá atburður mótaði líf hans mikið upp frá því. Ásta Júlía mamma okkar giftist Jó- hannesi Björnssyni vini Bjarna og stofnuðu þau saman heimili með 6 drengjum. Þótt oft væri glatt á hjalla á Hraunteignum fór ekki hjá því að slík sambúð gat reynst erfið viðkvæmri sál sem Örn var, enda á unglingsaldri, og hefði hann senni- lega á þeim árum þurft meiri at- hygli og hjálp við að fóta sig í líf- inu. Að loknu stúdentsprófi frá Versló blasti lífið við Erni. Hjóna- bönd hans báru þann ávöxt að hann eignaðist tvær yndislegar dætur, Öldu og Ástu Júlíu, sem hann var mjög stoltur af. Það varð ljóst eftir fá ár við endurskoðun hjá Símanum að 9–5 vinna á skrifstofu var ekki að hans skapi. Hann var alla tíð listhneigður og las mikið og stóð löngun hans alltaf til þess að gerast rithöfundur. Það eru ekki allir svo lánsamir að geta unnið fyrir sér með ritstörfum og hann varð að gera sér að góðu leiðinlegt brauð- stritið við sölumennsku, uppvask og allt þar á milli. Ekki varð eins mik- ið úr ritstörfum og hann þráði en þó birtust eftir hann margar smá- sögur í blöðum og tímaritum, en margt var skrifað fyrir skúffuna. Lífið lék ekki alltaf við Örn, m.a. þar sem áfengi réð um árabil of miklu í hans lífi. Síðasta aldarfjórð- unginn var hann laus við áfengið og á þeim árum eignaðist hann mörg áhugamál svo sem gönguferðir, sund og hjólreiðar. Það var þó hestamennskan sem átti hug hans allan og hafði hann mikla unun af hestaferðum um landið, einn eða í félagsskap annarra. Hann átti kær- ar minningar um hesta foreldra okkar og því er ekki að efa að þetta áhugamál tengdi hann við ham- ingjurík ár barnæskunnar. Hann kynnti sér fornar sögur um reið- leiðir og með því að nýta sér eigin reynslu af þeim skrifaði hann fjöl- marga skemmtilega pistla með gömlum og nýjum fróðleik um reið- leiðir. Setning sem hann mat mikils þegar hann sá fallega náttúru á hestaferðum var „hér hefur Gussi verið í stuði“. Skáldgáfa hans kom einna best í ljós þegar hann rifjaði upp ýmis atvik úr lífi fjölskyld- unnar og gerði úr þeim slíkar gam- ansögur að við þreyttumst aldrei á að hlusta á þær. Hann hafði mikinn áhuga á sögu ættar okkar og kom stálminni hans að góðum notum við slíkt grúsk. Síðustu árin hrjáðu Örn ýmsir kvillar og okkur fannst dapurlegt að horfa upp á að hann skyldi ekki geta notið lífsins eins og áður. Það er einlæg von okkar að nú njóti hann aftur samvista við foreldra sína. Megi Örn hvíla í friði. Bræður hans Oddur, Halldór og Gunnar. Þegar afar kær stjúpbróðir hefur kvatt þennan heim er mér efst í huga mikil eftirsjá en jafnframt mikið þakklæti fyrir allt það sem hann hafði að gefa. Það voru for- réttindi að vera samferða honum. Við njótum nú ekki lengur hins andlega fjörs og leiftrandi gaman- semi sem gerðu margar samveru- stundir að sannkallaðri veislu. Örn hafði einstaka hæfileika til þess að bregða birtu á umhverfi sitt, kalla fram sjónarhorn sem aðr- ir sáu ekki fyrr en hann brá þeim upp. Spaugið hans var kannski ekki allra. Sumum fannst spaugið odd- hvasst. Staðreyndin er hinsvegar sú að oftar en ekki hækkaði sá í loftinu sem spaugið beindist að. Það er nefnilega ekki hægt að hugsa sér meira hrós en að vera talinn verður þess að vera hafður að gamanmáli. Ég fékk oft að reyna það að vera skotmarkið í gamansemi Arnar og stóð keikur og glaður á eftir. Mér er ljóst að líf Arnar var ekki auðvelt. Hann hafði engan áhuga á veraldlegum eigum og vildi helst fá að lifa sem fábrotnustu lífi með sem minnstri fyrirhöfn. Veraldar- vafstur átti ekki við hann. Ef al- mættið hefði verið með fókusinn í lagi hefði það látið Örn fæðast inn í aðstæður þar sem iðjuleysið var lífsstíll. Þar hefði hann notið sín skemmtilegur, kúltiveraður heims- maður. Mörg afrek mannsandans hafa verið unnin þar sem brauð- stritið er víðsfjarri. Örn var trúr sjálfum sér að láta ekki verald- arvafstrið spilla um of fyrir sér. Hann fór í gegnum lífið með ótrú- lega nægjusemi að vopni. Eins og oft hendir skemmtilega menn varð Örn hrókur alls fagn- aðar á villtum dögum æskunnar og sogaðist inn í bóhemlíf á náms- árum. Þegar alvara lífsins fór að banka upp á var Örn alls ekki tilbú- inn til þess að taka henni. Bakkusi var yfirleitt fagnað mjög í þessu umhverfi. Við vorum aldir upp í því að hann væri hinn skemmtilegasti karl. Gáskinn í þessum samskiptum fór minnkandi með árunum og þar kom að Örn áttaði sig á því að þetta var leiðinlegur félagsskapur og fúll. Hann varð fyrstur okkar bræðra, sem blótuðum Bakkus, til þess að átta sig á því að það var hreint engin dauðasynd að svíkja Bakkus í tryggðum. Samskiptin við þann leiða karl voru engin síðasta aldarfjórðunginn. Nú tóku við einhver skemmtileg- ustu árin í lífinu þar sem hestar komu í stað guðsins drungalega. Í tvo áratugi var hestamennskan og útiveran stóra ástríðan og hafði hann mikla ánægju af hestaferðum um landið, stundum einn en oft í góðra vina hópi. Engin veður voru svo stór að þau gætu stoppað Örn eins og sjónvarpsáhorfendur fengu einu sinni að sjá þegar fréttamenn stóðu skakkir upp í vindinn til að lýsa aftaka veðri og utan úr ros- anum birtist maður á hesti. Þar var kominn Örn í útreiðartúr á brúna klárnum, sem hann unni svo heitt. Á þessum sama klár vann hann það eftirminnilega afrek að vinna fyrstu þolreiðarkeppnina sem var haldin. Þeim sem minnast Arnar á KR- dögunum í Skjólunum kom þetta kapp í Erni ekki á óvart enda var hann kallaður „löberen på kanten“ í dönsku pressunni þegar var verið að lýsa kappleik í Kaupmannahöfn. Á yngri árum hafði hann einnig mikla ánægju af því að bruna niður brekkurnar í Hveradölum á skíð- um. Með hestunum vaknaði önnur ástríða sem margir eru þakklátir fyrir. Það var að safna sjónarvinkl- um og upplýsingum um fornar reið- leiðir og er hátt í 30 greinar um þær að finna á vefnum, m.a. á http://www.847.is/ og http:// www.kistan.is/efni.asp?f=3&a=1 Þar með kviknaði aftur á rithöfund- inum sem alltaf blundaði með hon- um. Með pennann að vopni var Örn á heimavelli. Það sanna margar perlur meðal smásagna hans. Hann var nefnilega hreint ekki alltaf verkfælinn. Farðu vel bróðir og vinur Valdimar. ÖRN H. BJARNASON  Fleiri minningargreinar um Örn H. Bjarnason bíða birtingar og munu birtast í blaðinu næstu daga. Höfundar eru: Ásta Kristrún, Geir R. Andersen og Dóra Þorgilsdóttir. Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, ÞÓRARINN GUÐMUNDSSON, Skagabraut 50, Akranesi, lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu- daginn 6. júlí. Útförin hefur farið fram í kyrrþey. Fjölskyldan þakkar auðsýnda samúð og vináttu vegna andláts hans. Hulda Óskarsdóttir, Kolbrún Ósk Þórarinsdóttir, Gísli Guðjónsson, Sigríður Þórarinsdóttir, Jón Traustason, Magný G. Þórarinsdóttir, Þráinn Þór Þórarinsson, Berglind Guðmundsdóttir, barnabörn og langafabörn. Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, EYJÓLFUR THORODDSEN, Boðagranda 4, Reykjavík, sem lést fimmtudaginn 13. júlí sl. verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtu- daginn 20. júlí kl. 13.00. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartavernd. Elín Bjarnadóttir, Bjarni Thoroddsen, Ástríður H. Þ. Thoroddsen, Ólafur Örn Thoroddsen, Sigríður Jónsdóttir, Jóhann Thoroddsen, Katla Kristvinsdóttir, Ólína Elín Thoroddsen, barnabörn og barnabarnabörn. Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, LILLIAN A. GUÐMUNDSDÓTTIR, Dalbraut 16, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 21. júlí kl. 15.00. Þorvarður Guðmundsson, Súsanna Þorvarðardóttir, Atli S. Grétarsson, Björgvin Þorvarðarson, Guðmundur A. Þorvarðarson, Vilhjálmur Guðjónsson, Aðalbjörg Þorvarðardóttir, Sigurður Gíslason, Bylgja Þorvarðardóttir, Sveinn Þorsteinsson og barnabörn. Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda- móðir, amma og langamma, REBEKKA SIGRÍÐUR ÞÓRODDSDÓTTIR, Skarðshlíð 29b, Akureyri, lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugar- daginn 15. júlí. Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 20. júlí kl. 13.30. Gunnþór Kristjánsson, Jakobína Þórey Gunnþórsdóttir, Kristján Gunnþórsson, Jónína Helgadóttir, Þóroddur Gunnþórsson, Lilja Marinósdóttir, Sveinmar Gunnþórsson, Kristín Pálsdóttir, Eyþór Gunnþórsson, Soffía Valdimarsdóttir, Jóhanna Gunnþórsdóttir, Brynjólfur Lárentsíusson, Ragnar Gunnþórsson, Sigrún Geirsdóttir, Haraldur Gunnþórsson, Hallfríður Hauksdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, GUÐMUNDUR S. ÁRMANNSSON byggingarmeistari, Seljugerði 4, Reykjavík, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtu- daginn 20. júlí kl. 15.00. Viktoría V. Ólafsdóttir, Anna María Guðmundsdóttir, Sigurður Sigurðsson, Ármann Ólafur Guðmundsson, Lilja Pálsdóttir, Gunnar Örn Guðmundsson og barnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.