Morgunblaðið - 05.09.2006, Blaðsíða 25

Morgunblaðið |25
það fölnar í samanburði við hitt,“
segir Guðrún með áherslu.
Æfir nú tvisvar á dag
Fljótlega eftir greininguna var
Guðrún lögð inn á Grensás þar sem
hún hefur verið í stífri endurhæf-
ingu. „Hingað til hef ég ekki ofnotað
íþróttasali en nú æfi ég tvisvar á
dag. Gallinn er sá að nú heitir þetta
sjúkra- og iðjuþjálfun og miðar að
því að koma lífi í lömuðu limina. Guð-
rún segir endurhæfinguna ganga vel
þótt hún sé stíf og erfið. „Ég er
meira að segja farin að staulast á
hækju smá spöl, þótt hjólastóllinn
verði örugglega mitt farartæki í líf-
inu héðan í frá. Reynsla mín ætti að
vera öðrum víti til varnaðar og ég
hvet fólk til að stunda holla lífshætti.
Of mikið af góðum mat og of lítið af
hollri hreyfingu er klárlega ekki
uppskrift að góðri heilsu. Ég hafði
að vísu vit á því að hætta að reykja
fyrir 20 árum en ég er mikill mat-
gæðingur og það hefði mátt fara
minna fyrir stórsteikunum og eft-
irréttunum. Sjúkrahúsfæðið sem ég
lifi á í dag svarar hvorki kröfum um
hollustu né kitlar það bragðlaukana
en ég fæ í það minnsta að fara heim
um helgar og þá reynir maðurinn
minn að bæta mér það upp.“
Guðrún segist horfa nokkuð björt-
um augum á framtíðina og hún er
ekki búin að gefa upp á bátinn að ná
betri bata og heilsu frekar en að
taka þátt í maraþoninu þrátt fyrir
gjörbreyttar aðstæður. „Ég er
þrjósk og skaprík en það eru ætt-
arfylgjur sem ekki hafa alltaf talist
til mannkosta en í svona tilvikum
hljóta þeir að vera það.“
ákveðinn í að hlaupa tvö maraþon í
ár en ég hljóp maraþon í London í
apríl og fannst tími til kominn að
hlaupa maraþon hér heima. Síðan
þegar Bjarni Ármannsson, banka-
stjóri Glitnis, greindi mér frá meg-
inhugmyndinni að baki hlaupinu,
sem laut að fjármögnun fyrir góð-
gerðarsamtök hérlendis, var ég
sannfærður um að ég yrði að vera
með. Vilhelm segir hugmyndina um
söfnun áheita í maraþoni til góð-
gerðarmála vera vel þekkta erlendis
og sjálfur hafi hann safnað áheitum í
einu hlaupi erlendis. „Fjölskylda
mín og vinir hétu á mig þegar ég tók
þátt í maraþoninu sem fram fór í
New York í fyrra en allt sem safn-
aðist rann til krabbameinssjúks
kunningja. Framlagið kom sér mjög
vel fyrir fjölskyldu hans meðan hann
lifði,“ segir Vilhelm en hann
ánafnaði Krabbameinsfélagi Íslands
framlag sitt í Reykjavíkurmaraþon-
inu. „Ég hljóp heilt maraþon líka
núna en hvatinn fólst í fjármununum
sem ég gæti safnað. Áheit bankans,
auk þeirra sem mér tókst að safna
vegna áheita vina og kunningja,
námu 344 þúsund krónum. Manni
líður gríðarlega vel með að geta
gert góðverk á þennan hátt.“ Eru
einhver maraþon fram undan? „Ég
vann mér inn þátttökurétt í Boston-
maraþoninu í apríl á næsta ári, þar
sem ég hljóp á undir 3 klukkustund-
um og 16 mínútum. Bjarni Ármanns-
son er hins vegar búinn að skora á
mig að taka þátt í Óslóarmaraþon-
inu eftir fimm vikur en Glitnir er þar
aðalstyrktaraðili. Ég get varla skor-
ast undan því,“ segir Vilhelm bros-
andi.
Allt á
einum stað!
Golfh
er
m
ir
G
uf
ub
að
Karfa
Skvass
T ækja
sa
lu
r
Erob
ik
k
S
p
in
ni
ng