Morgunblaðið - 30.11.2006, Side 24

ferðalög
24 FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
N
ei, sjáiði múnderinguna
á þessari,“ varð einni
konunni í hópnum
mínum að orði og við
litum allar út um
gluggann á smárútunni. Á gangstétt-
inni stóð kona klædd í búning kvenna
frá nýlendutímanum og sú hugsun
flögraði að mér að kannski klæddust
konur almennt svona í Annapolis. Sú
hugsun var þó fljótt slegin af því kon-
an steig inn í rútuna og kynnti sig
sem Pat og að hún yrði leiðsögumað-
urinn okkar í göngutúr okkar um bæ-
inn. Hún byrjaði svo á því að útskýra
klæðnaðinn og sagði í leiðinni frá
myndun ýmissa orðtaka sem tengd-
ust einmitt nefndum klæðnaði. Boðið
er upp á slíka leiðsögn í bænum fyrir
hópa og hægt að fá til þess hvort sem
er karl eða konu.
Annapolis er skemmtilegur bær og
göngutúrinn sem Pat fór með okkur í
í gegnum bæinn verður lengi í minn-
um hafður. Þar er flotaskóli og skoð-
un á því svæði var innifalin í göngu-
túrnum með Pat og heimsókn í
ráðhús þeirra Annapolis-búa, sem er
þrungið sögu. Þeir sem hafa áhuga á
sögu fá mikið fyrir sinn snúð í bænum
því sagan blasir hvarvetna við og hús-
unum er vel haldið við í upprunalegu
útliti.
Flotaskólinn er merkilegt fyr-
irbæri. Ég hef séð svo margar bíó-
myndir sem hafa átt að gerast í her-
skólum og hélt að fyrir hverja þeirra
væri einfaldlega búin til einhvers
konar leikmynd. Að ganga inn um
hlið svæðis þess sem flotaskólinn er á
er þess vegna eins og að detta beint
inn í bíómynd og taka hreinlega þátt í
leiknum. Á skólasvæðinu er falleg
kirkja og þar eru haldnar messur á
sunnudögum sem eru öllum opnar,
ein fyrir kaþólikka og ein fyrir mót-
mælendur, reynt að gera trúar-
brögðum jafnhátt undir höfði. Pat
upplýsti að messa í fullri kirkjunni
væri einstök upplifun og sjálf færi
hún þangað á hverjum sunnudegi.
Kirkjan tekur 2.500 manns í sæti.
Skólasvæðið er opið öllum sem vilja
skoða það, einungis þarf að muna að
hafa meðferðis skilríki með mynd til
að framvísa við hliðið.
Annapolis er ekki verslunarbær í
þeim skilningi sem Íslendingar leggja
í orðið. Þar eru þó litlar og fjöl-
breyttar verslanir við höfnina og
kaffihús, veitingastaðir og barir við
hvert fótmál. Ef flogið er til Balti-
more er örstutt til Annapolis og vel
þess virði að eyða eins og einum degi í
að ráfa þar um götur bæjarins, að ég
tali nú ekki um ef hópur er á ferð sem
getur þá fengið leiðsögn í þeim dúr
sem Pat veitti mínum hópi.
Í útjaðri Annapolis stendur versl-
unarmiðstöðin Westfield, þar sem
verslunarþyrstir Íslendingar geta
sleppt fram af sér beislinu. Þar eru
mjög fínar verslanir og ég nefni sér-
staklega Williams-Sonoma, sem er
nokkurs konar búsáhalda-allra-
handa-verslun og afar skemmtileg.
Beint á móti Westfield er Sheraton-
hótelið og þó að um stuttan veg sé að
fara eru reglulegar skutluferðir í
verslunarmiðstöðina, fram og til
baka. Sam’s club er líka rétt hjá
Sheraton-hótelinu, en það er verslun
sem selur ódýrt í stórum einingum
allt milli himins og jarðar. M.a. var
okkur sagt að ef okkur langaði í
einkaþotu væri hægt að kaupa eina
slíka í Sam’s club. Þar er líka hægt að
fá fatnað, ferðatöskur og, ja, bara allt
sem nöfnum tjáir að nefna, allt niður í
klósettpappír.
Göngutúr um
nýlendutímann
Andi gamalla tíma svífur
yfir Annapolis í Mary-
land-fylki í Bandaríkj-
unum eins og Sigrún
Ásmundar komst að í ný-
legri heimsókn til þessa
hlýlega bæjar.
Í hlutverkinu Pat veitti leiðsögn um Annapolis sem lengi verður í minnum
höfð og lifði sig fullkomlega inn í hlutverk húsmóður frá nýlendutímanum.
Þeim sem vilja leiðsögn í anda ný-
lendutímans má benda á
www.watermarkjourney.com. Net-
fang: info@watermarkjourney.-
com. P.O. Box 3350, Annapolis,
MD 21403. Aðrar gagnlegar slóðir:
www.annapolis.gov,
www.visit.annapolis.com.
Kristján Þór Júlíusson sigraði um
síðustu helgi í prófkjöri sjálfstæðis-
manna í Norðausturkjördæmi
vegna alþingiskosninganna í vor.
Hann var ánægður skömmu fyrir
hádegi á kjördegi þegar 157 höfðu
greitt atkvæði. „Þessi tala hefur
fylgt mér allt frá fæðingu, fæddur
15/7 árið 1957,“ sagði hann á heima-
síðu sinni.
  
Skíðaskólinn í Hlíðarfjalli er víst
kallaður pitsuskólinn af nútíma-
barninu. Ástæðan er ekki bara sú að
þau fá pitsu að borða í matarhléinu,
heldur ku það sem við gamlingjarnir
kölluðum á sínum tíma að fara í plóg
– þegar maður gerir sig innskeifan
og skíðin mynda þannig plóg eða
stafinn V, til þess að hraðinn verði
ekki of mikill – frekast minna
krakkana á eina sneið af pitsu. Þau
þekkja ekki hið forna jarðvinnslu-
tæki. Skiljanlega. Er þetta ekki ein-
staklega skemmtilegt dæmi um
breytingar í íslensku samfélagi?
  
Hjörleifur Hallgríms, fyrrverandi
ritstjóri Vikudags, sagði sig úr
Leikfélagi Akureyrar á aðalfundi
þess á dögunum; sagði fáa akur-
eyrska leikara þar á bæ og LA ekki
lengur akureyrskt leikhús.
  
Samningur Magnúsar Geirs Þórðar-
sonar, leikhússtjóra við Leikfélag
Akureyrar, rennur út næsta vor.
Stjórn LA vill semja við hann á ný
„af ástæðum sem eru augljósar,“
eins og Sigmundur Ernir Rúnars-
son, formaður LA, sagði á aðalfundi.
„Okkur virðist augljóst að Magnús
eigi enn mikið inni, hægt sé að
kreista drjúgan safa úr honum enn.
Og skila honum aftur suður
skroppnum saman eins og sveskju,“
sagði formaðurinn í léttum dúr á
fundinum.
  
Árshátíð Menntaskólans á Akureyri
fer fram 1. desember að vanda.
Undirbúningur hátíðarinnar er á
lokastigi og margir nemendur hafa
lagt nótt við dag við skreytingar og
undirbúning skemmtiefnis upp á
síðkastið. MA-ingar eru stoltir af
því að árshátíð þeirra er fjölmenn-
asta áfengislausa hátíð ársins hér á
landi.
  
Skrifstofur Akureyrarbæjar eru í
Ráðhúsinu við Geislagötu. Við inn-
ganginn í húsið blasir reyndar við
orðið RAÐHÚS þessa dagana, eftir
að fyrri komman í orðinu datt af …
AKUREYRI
Skapti Hallgrímsson
úr bæjarlífinu
Í HÓPNUM sem ég var með í
Annapolis voru tíu konur. Eftir
göngutúrinn fórum við hver í sína
áttina eins og gengur og gerist,
sumar settust á kaffihús, aðrar
skoðuðu söguslóðir en nokkrar
ákváðu að skella sér í nálægt apó-
tek. Í því sem þær tíndu þetta og
hitt í körfur sínar gall skyndilega
við brunavarnakerfið í búðinni en
þær létu sér fátt um finnast og
héldu áfram sínu sýsli, íslenskar
kjarnakonur kippa sér sko ekki
upp við brunaboða, þó í Ameríku
séu. Þá vildi ekki betur til en svo
að í hátalarakerfi var öllum sagt að
drífa sig út og þær urðu tilneyddar
að skilja körfurnar eftir með öllu
sem í þeim var og yfirgefa apótek-
ið. Að streymdu slökkvibílar, lög-
reglubílar, kranabílar og meira að
segja kom einn merktur sprengju-
deild. Svæðið var afgirt í snatri og
krökkt af mönnum í gulum göllum.
Sjálf fylgdist ég með þessu úr
fjarska, grunlaus um að vinkonur
mínar væru í atburðarásinni miðri.
Eftir langa mæðu kom þó í ljós
að um bilað brunavarnakerfi var að
ræða og einn af öðrum tíndust bíl-
arnir í burtu aftur. Þetta setti þó
óneitanlega svip á daginn, þótti
frekar fyndið eftir á fyrst ekkert
alvarlegt gerðist.
Það verður líka auðvitað að
fylgja sögunni að stelpurnar gerðu
sér ferð í apótekið síðar um daginn
til að klára að kaupa það sem valið
hafði verið í körfurnar sem þær
höfðu neyðst til að skilja eftir þeg-
ar atgangurinn byrjaði.
Ef sást til slökkvibíls það sem
eftir lifði ferðar var viðkvæðið: Nú,
þarna eru þá slökkvibílarnir mætt-
ir!
Brugðið á leik Þó að í Ameríku væru kipptu Guðrún Helga Tómasdóttir og
Svava Hjartardóttir sér ekkert upp við að slökkvibílar, kranabílar og einn
merktur sprengjudeild streymdu að eftir að brunaboði fór í gang.
Hvaða læti
eru þetta?
Sprengjudeildin Ef vel er að gáð
má sjá að bíllinn er merktur
Explosive Services Annapolis.
Morgunblaðið/Sigrún
sia@mbl.is
Vika á Ítalíu
16.600 kr. - ótakmarkaður akstur, kaskó, þjófavörn, flugvallargjald og skattar.
Bíll úr flokki B
50 50 600 • www.hertz.is
Bókaðu bílinn heima
- og fáðu 500 Vildarpunkta
frá
ÍS
L
E
N
S
K
A
/S
IA
.I
S
/H
E
R
3
15
83
1
1/
06