Morgunblaðið - 23.03.2007, Blaðsíða 40

40 FÖSTUDAGUR 23. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Fjóla Jónsdóttirfæddist á Gjögri
í Árneshreppi í
Strandasýslu 15. júlí
1918. Hún andaðist
á Hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ 15.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Benonía Bjarn-
veig Friðriksdóttir,
f. 3.6. 1897, d. 10.4.
1976, og Jón Magn-
ússon, f. 11.12. 1886,
d. 5.6. 1946.
Fjóla var elst 12
barna þeirra hjóna. Systkini henn-
ar eru: Magnús, f. 25.10. 1920, d.
30.7. 2004, Friðrik Ingimar, f.
12.10. 1922, Guðbjörn Gunnar, f.
4.4. 1926, Margrét Jóna, f. 13.9.
1928, Lilja, f. 6.8. 1930, Kristín, f.
1.4. 1932, Guðrún, f. 12.5. 1933,
Gísli, f. 15.4. 1935, Guðríður Hall-
1947, d. 13.3. 1947. 4) Sæunn, f.
4.10. 1948. Maki (skilin) Sigmar
Hlynur Sigurðsson. Þau eiga 3
börn. 5) Guðný, f. 29.3. 1950, d.
16.12. 1950. 6) Jón, f. 26.12. 1951.
Maki Guðrún Sigríður Sigvalda-
dóttir. Þau eiga 3 börn. 7) Guðný,
f. 31.7. 1953. Maki (skilin) Gústaf
Friðrik Eggertsson. Þau eiga tvo
syni og þrjú barnabörn. Núver-
andi maki er Þorsteinn Ólafsson, á
hann fjórar dætur og sex barna-
börn. 8) Sigrún, f. 29.3. 1955, d.
17.7. 1955. 9) Sigrún, f. 17.6. 1956.
Maki: Haraldur Tryggvason. Þau
eiga tvo syni. 10) Vilhelmína Pál-
ína, f. 8.8. 1958, d. 8.5. 1959. 11)
Lýður Páll, f. 30.12. 1960, d. 9.1.
1961.
Fjóla og Eiríkur bjuggu allan
sinn búskap á Víganesi í Árnes-
hreppi. Árið 1982 lést Eiríkur og
þá um haustið flutti Fjóla til
Reykjavíkur og bjó þar til síðasta
dags.
Útför Fjólu verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
fríður, f. 27.11. 1936,
Ingibjörg Jakobína,
f. 13.8. 1938, og Guð-
mundur Þ., f. 25.12.
1939.
Maki Fjólu var
Guðmundur Eiríkur
Lýðsson frá Víga-
nesi, f. 14.10. 1911, d.
3.7. 1982. Foreldrar
hans voru Jensína
Guðrún Jensdóttir, f.
30.5. 1890, d. 25.8.
1962, og Lýður Lýðs-
son, f. 18.7. 1883, d.
11.7. 1940.
Börn Fjólu og Eiríks eru: 1)
Guðbjörg, f. 24.2. 1943. Maki Lýð-
ur Hallbertsson. Þau eiga átta
börn og 17 barnabörn. 2) Jensína
Guðrún, f. 5.5. 1945. Maki (skilin)
Einar Magnús Kristjánsson. Þau
eiga fjögur börn og eitt barna-
barn. 3) óskírður drengur, f. 10.2.
Elsku mamma.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum – eins og þú.
Ég flyt þér móðir þakkir þúsundfaldar,
og þjóðin öll má heyra kvæðið mitt,
er Íslands mestu mæður verða taldar,
þá mun það hljóma fagurt nafnið þitt.
Blessuð sé öll þín barátta og vinna.
Blessað sé hús þitt, garður feðra minna,
sem geymir lengi gömul spor.
Haf hjartans þakkir, blessun barna
þinna, og bráðum kemur eilíft vor.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi)
Hjartans þakkir fyrir allt.
Guð geymi þig.
Börnin.
Hinn 15. mars sl. kvaddi ynd-
isleg amma okkar þennan heim.
Hennar verður minnst sem hjarta-
hlýrrar og elskulegrar manneskju
sem skipaði afar sérstakan sess í
lífi okkar bræðra. Við nutum
þeirra forréttinda að búa alltaf ná-
lægt ömmu Fjólu. Ósjaldan voru
farnar grjónagrautsheimsóknir í
hádeginu eftir skóla til þess að
gæða sér á þessum töfrarétti
hennar ömmu. Með í þessar heim-
sóknir voru svo tekin handavinnu-
verkefni í saumum þar sem fram-
kvæma þurfti misflóknar
prjónaaðferðir og stóð þá aldrei á
hjálpinni frá ömmu. Amma gat
nefnilega prjónað heilan ullarsokk
á sama tíma og við prjónuðum
einn garð og slík afköst komu sér
vel.
Sultukakan og vínarbrauðin sem
amma töfraði fram voru þau bestu
á jarðkringlunni. Bakstur var
henni hjartansmál og gátum við
alltaf gengið að nýbökuðum tert-
um og smákökum vísum um helgar
í kjallaranum í Rjúpufellinu … því-
líkur lúxus. Það var alveg sama
hvenær maður kom til ömmu, hún
var alltaf létt í skapinu og kapp-
kostaði að öllum liði vel í heim-
sóknum hjá sér. Ömmu þótti ofsa-
lega vænt um að fá heimsóknir og
ennþá vænna þótti manni um að
sjá hve mikið hún naut þeirra.
Nú biðjum við þess að hún hafi
það sem allra best og hugsað verði
vel um hana, það á hún svo sann-
arlega skilið.
Blessuð sé minning okkar elsku-
legu ömmu.
Tryggvi og Hreiðar.
Elsku amma, nú er komið að
kveðjustund og þótt það sé erfitt
að sætta sig við að þú sért farin
frá þessum heimi er mér það
huggun að hugsa til þess að þú
áttir gott líf og stóra fjölskyldu
sem unni þér óendanlega mikið.
Þú hefur alltaf verið mér svo
góð og gefið mér svo margt að
minnast. Allt frá því að ég var lítil
í heimsókn á Víganesi, hlaupandi
og leikandi um allt og þú sast með
þinni einstöku ró á bekknum fyrir
framan gluggann og prjónaðir
með Strandafjöllin í baksýn. Ég
og öll mín fjölskylda höfum átt
margar góðar stundir með þér á
Ströndunum sem okkur þykir svo
vænt um. Og allar heimsóknirnar í
Rjúpufellið þar sem ilmurinn af
nýbökuðu snúðunum og vínar-
brauðinu þínu safnaði fjölskyld-
unni oft saman. Undanfarin ár hef
ég svo búið í Danmörku og heim-
sókn til þín í Skógarbæ verið
fyrsta og síðasta stopp á leiðinni
til Keflavíkur og frá. En þrátt fyr-
ir búsetu mínu erlendis hugsa ég
oft hlýtt til þín og sérstaklega
þegar ég nánast á hverjum degi
fer í ullarsokkana frá þér þegar ég
kem heim úr skólanum. Ullarsokk-
arnir og vettlingarnir sem hafa
verið hluti af lífi mínu síðan ég
man eftir mér, bara í mismunandi
litum.
Ég dáist að þér amma mín, þú
hefur upplifað margt á þinni lífs-
leið og minning mín um þig er mér
svo kær. Þú varst alltaf svo glöð,
jákvæð og áhugasöm um allt sem
við gerðum og jafnvel þótt heilsu
þinni hafi hrakað með árunum
heyrði ég þig aldrei kvarta yfir
neinu. Þú varst sterk kona með
stórt og hlýtt hjarta.
Þú átt stóran sess í hjarta mínu
amma mín og munt alltaf eiga, ég
gleymi þér aldrei. Minning þín lif-
ir.
Þín sonardóttir,
Fjóla Jónsdóttir.
Elsku amma,
takk fyrir allar góðu samveru-
stundirnar í Reykjavík, á Strönd-
unum og sérstaklega í ferming-
unni á Blönduósi.
Við höfum verið heppin að eiga
þig að og við vitum að þú vakir yf-
ir okkur.
Við eigum eftir að sakna þín.
Þín
Sigvaldi Fannar og Erla Rún.
Elsku amma,
það voru mikil forréttindi fyrir
okkur systkinin að fá að alast upp
með ömmu á heimilinu okkar í
Reykjavík. Minningarnar sem við
eigum eru svo ótrúlega margar og
það er með djúpum söknuði sem
við sjáum á eftir svo yndislegri
ömmu, sönnum vin og leiðbein-
anda. Við erum henni ævinlega
þakklát fyrir allt sem hún gaf okk-
ur og kenndi.
Mest af öllu minnumst við þess
hvað hún var einstaklega jákvæð,
gefandi, heiðarleg og nægjusöm.
Hún tók öllum aðstæðum með já-
kvæðu hugarfari og afburða jafn-
aðargeði. Þannig náði hún með
ótrúlegum árangri að takast á við
þær líkamlegu þjáningar sem hún
átti við að glíma á síðari árum.
Það var eins og hún væri í hug-
leiðslu, berfætt með prjónana sína
alla daga. Í kringum hana var
ávallt ólýsanleg róandi orka sem
við systkinin fengum öll að upplifa
og njóta. Það var ómetanlegt að
hafa hana heima og eiga mögu-
leikann á að hlamma sér í sófann
hjá henni með Andrésblað og góð-
an brjóstsykursmola á meðan hún
prjónaði sokka og vettlinga á alla
fjölskylduna.
Fjölskyldan var henni mikilvæg-
ust enda var hún fljót að búa til
pínulitla sokka þegar nýr fjöl-
skyldumeðlimur fæddist. Lítil
börn og fréttir af nýju lífi kölluðu
fram hjá henni sannkallaða gleði
og einskæra móðurást. Hún naut
þess að hlúa að sínu fólki utan frá
með hlýjum ullarsokkum sem og
innan frá með því að baka bestu
snúða og vínarbrauð í heimi! Þeg-
ar við komum heim úr skólanum
var notalegt að finna ilmandi bök-
unarlyktina úr kjallaranum. Það
eru með hlýjustu minningum okk-
ar enda var gott að vita af því að
einhver væri heima. Þá var gott að
kíkja niður til ömmu og spjalla.
Víganesið var hennar annað
heimili og snemma á vorin var hún
strax farin að hlakka til að komast
norður á Strandirnar. Síðar meir
þegar hún komst ekki norður
ljómaði hún öll þegar hún vissi af
einhverjum í fjölskyldunni fyrir
norðan. Hún var vön að bíða í eld-
húsglugganum með kíkinn á lofti
þegar komið var af sjónum til
fylgjast með hvað fiskaðist mikið.
Amma leyfði okkur síðan aldrei að
ferðast suður án þess að lauma að
okkur smáaur til að kaupa eitt-
hvað gott í Brú. Hún var stöðugt
að gefa, sama í hvaða formi það
var.
Við erum einnig þakklát fyrir að
hafa fengið að njóta jólanna með
ömmu. Rétt fyrir klukkan sex á
aðfangadag sátum við vanalega
saman og aðstoðuðum hana við að
opna jólakortin hennar. Henni
fannst svo gaman að giska á frá
hverjum kortin væru enda fylgdu
oft myndir af börnunum hennar.
Fjöldi jólagjafa frá fjölskyldu og
vinum kom henni alltaf jafnmikið í
opna skjöldu og hún skildi aldrei
af hverju fólk væri að gefa henni
allar þessar gjafir. Henni féllust
hendur ár hvert í orðsins fyllstu
merkingu. Fyrir henni voru jólin
tími til að gefa sínu fólki gjafir og
það gladdi hana meir en nokkuð
annað.
Elsku amma, við söknum þín og
minnumst hreinskilni þinnar, heið-
arleika og yndislega sæta húmors.
Fjóla Jónsdóttir
✝ Sigurður Guð-laugsson fædd-
ist á Ísafirði 3. júlí
1920. Hann and-
aðaðist á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu
á Akureyri hinn
11. mars sl.
Foreldrar hans
voru
Guðlaugur Krist-
jánsson, f. 13. mars
1883, d. 10. okt.
1945, og Barney
Pálína Guðjóns-
dóttir, f. 22. des.
1898, d. 9. maí 1977. Systkini
Sigurður voru:
1) Kristín, f. 6. febr.1918, d.
11. maí 1937. 2) Margrét, f. 9.
nóv. 1922, d. 29. mars 1968. 3)
Valdimar, f. 25. sept. 1925, d. 2.
okt. 1972. 4) Sigurjón, f. 10.
ágúst 1928, d. 10. júní 1934.
5) Pálína Ragnheiður, f. 22.
okt. 1929. 6) Kristján, f. 13. apr-
íl 1931. d. 29. ágúst 2000. 7)
Anna, f. 22. des. 1932. 8) Jón
Viðar, f. 29. nóv. 1934. 9) Sig-
urjón Viðar, f. 29. nóv. 1934, d.
19. nóv. 1994. 10) Kristín, f. 4.
dóttur. Þeirra börn eru Bergur
Pálsson, f.14. jan. 1968, og Jón-
ína Pálsdóttir, f. 26. maí 1977.
3) Friðrik Sigurðsson, f. 20.
jan. 1954,
kvæntur Þórdísi Guðmunds-
dóttur. Þeirra börn eru Margrét
Friðriksdóttir, f. 9. nóv. 1976,
Guðrún Sif Friðriksdóttir, f. 22.
júní 1979, Arnar Kormákur
Friðriksson, f. 30. júní 1984, og
Kolbeinn Gauti Friðriksson, f.
29. okt. 1986.
Sigurður nam rafvirkjun við
Iðnskólann á Akureyri og lauk
sveinsprófi árið 1951.
Meistarbréf í iðn sinni fékk
hann 1957. Sigurður starfaði
sem rafvirki og yfirverkstjóri
hjá Rafveitu Akureyrar og sem
lagermaður hjá Rafmagnsveitum
ríkisins. Sigurður var einn af
stofnendum Skautafélags Ak-
ureyrar, hann var virkur í
skátahreyfingunni á sínum yngri
árum og sat síðar í fyrstu stjórn
St. Georgsgildis skáta. Hann
söng með Kantötukór og Karla-
kór Akureyrar. Var um skeið
formaður Starfsmannafélags Ak-
ureyrarbæjar og starfaði innan
Sjálfstæðisflokksins.
Útför Sigurðar verður gerð
frá Akureyrarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
okt. 1936. 11) Guð-
jón, f. 15. jan. 1938.
12) Guðlaugur, f.
27. mars 1942.
Sigurður flutti til
Akureyrar þriggja
ára gamall og ólst
upp í innbænum.
Hann kvæntist hinn
7. febrúar 1948
Sigrúnu Stef-
ánsdóttur. For-
eldrar hennar voru
Stefán Steinþórsson
og Sigríður Krist-
jánsdóttir á Ak-
ureyri. Sigurður og Sigrún
bjuggu allan sinn búskap á Ak-
ureyri. Þau byggðu sér hús að
Hamarstíg 36 og bjó Sigurður
þar allt til dánardags.Börn
þeirra eru:
1) Guðlaug Sigurðardóttir, f.
10. maí 1947. Gift Friðriki
Bjarnasyni. Þeirra börn eru
Sigrún Björg Guðmundsdóttir,
f. 11. maí 1964, Sigurður Aðils,
f. 2. maí 1966, og Rúnar Örn
Friðriksson, f. 8. des. 1968. 2)
Páll Sigurðarson, f. 25. júní
1948. Kvæntur Guðrúnu Bergs-
Daginn sem afi dó vaknaði ég
með undarlega tilfinningu. Það var
líkt og ég fyndi þetta á mér allt frá
því ég opnaði augun. Orð pabba
þegar hann tilkynnti mér andlátið
snertu mig djúpt, þótt ég teldi mig
búinn undir slíka fregn. Þögull
horfði ég út á sjóinn, útifyrir var
rigning og rok og varð mér hugsað
til hinna föstu liða í símtölum okkar
norður að metast um á hvorum
staðnum betra veður væri. Sem
ungur strákur var ég ætíð stoltur af
afa mínum og með tíð og tíma sá ég
betur hvernig persónu hann hafði
að geyma. Afi var ætíð höfuð fjöl-
skyldunnar. Með fastan sess í hæg-
indastólnum sínum hefur hann verið
sem ankeri fjölskyldunnar, eitthvað
sem maður gat treyst. Mörg góð
samtöl áttum við og skilningi hans á
lífi og löngunum okkar yngra fólks-
ins dáðist ég alltaf að. Auk þess
hversu mikinn húmor hann hafði
fyrir öllu milli himins og jarðar.
Minningar mínar um afa eru marg-
ar og allar góðar. Matseld hans var
engu lík og mun allur lax ætíð
blikna í samanburði við laxinn hans.
Að fá laxinn var ekki aðeins veisla
fyrir bragðlaukana. Hann hafði líka
sérstaka merkingu fyrir mig þar
sem ég vissi að hann var matreidd-
ur með mig í huga, það þótti mér
alltaf vænt um. Já, það hafa mér
alltaf þótt mikil forréttindi að geta
farið norður yfir heiðar. Lifað í vel-
lystingum í Hamarstígnum og notið
samvista við skyldmenni mín þar.
Jafnvel í dag þegar ég held af stað
norður til að kveðja afa í hinsta sinn
finn ég enn undir niðri fyrir góðri
tilfinningu. Enda veit ég að á Ak-
ureyri mun ég hitta fyrir ömmu og
fleiri sem munu ætíð standa hjarta
mínu nær. Elsku afi, minninguna
um þig mun ég ætíð geyma. Menn
eins og þú móta ungan dreng. Von-
andi mun ég bera til þess gæfu að
feta í fótspor þín. Eiga langa og við-
burðaríka ævi og verða jafnvel
börnum og barnabörnum mínum
síðar jafngóður félagi og fyrirmynd
og þú reyndist mér.
Arnar Kormákur Friðriksson.
Hann afi minn er dáinn og skilur
eftir sig svo stórt skarð í mínu dag-
lega lífi að erfitt verður að fylla. Ég
hugga mig þó við það að minning-
arnar eru margar og ljúfar og ná
vonandi að létta söknuðinn. Ég var
svo heppinn að fá að búa hjá afa og
ömmu í Hamarstígnum stóran hluta
af mínum uppvaxtarárum og bý að
því alla mína ævi. Minningar um
ferðalögin á sumrin þar sem ég
lærði að þekkja fjöllin, árnar, bæina
og annað sem markvert þótti á leið-
inni. Minningar um veiðitúra austur
í Laxá þar sem ég lærði að veiða.
Sigurður Guðlaugsson
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að tengja
viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans,
systkini, maka og börn og loks hvað-
an útförin fer fram og klukkan hvað
athöfnin hefst. Ætlast er til að þetta
komi aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir | Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið sé
um annað. Ef nota á nýja mynd er
ráðlegt að senda hana á mynda-
móttöku: pix@mbl.is og láta um-
sjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar