Morgunblaðið - 07.12.2007, Síða 24

Pe
ys
ur
Laugavegi 7 • 101 Reykjavík • Sími 561 6262 • www.kisan.is
Opið MÁN - FIM 10:30 - 18:00 FÖS 10:30 - 19:30 LAU 10:30 - 18:00
C O N C E P T S T O R E
Eftir Önnu Sigríði Einarsdóttur
annaei@mbl.is
Ingibjörg S. Siglaugsdóttir, eða Inga íLaufási eins og Eyfirðingar mynduflestir kalla hana, er mikið jólabarn og áþví verður engin breyting þetta árið.
„Ég er búin að baka átta sortir af smákökum
og á eftir að baka fjórar,“ segir Inga og játar
að hún sé mikil smákökumanneskja. „Sumar
þeirra eru reyndar að mestu borðaðar á að-
ventunni, en aðrar bíða jólanna.“
Aðventuundirbúningur Ingu verður þó með
nokkuð öðru sniði en vanalega þetta árið því að
hún missti mann sinn séra Pétur Þórarinsson í
vor. „En auðvitað heldur maður sínum jóla-
undirbúningi og ég hef til dæmis verið dugleg
að fara á tónleika. Svo var ég líka með hug-
vekju á aðventukvöldi í Akureyrarkirkju sl.
sunnudagskvöld og verð með aðra slíka úti á
Grenivík 15. desember.“
Inga hefur líka í nógu að snúast í tengslum
við gamla bæinn í Laufási en nú á sunnudag
gefst gestum og gangandi tækifæri á að fylgj-
ast þar með jólaundirbúningi að gömlum sið.
Hangikjöt og kúmenkaffi
„Við höfum mörg undanfarin ár boðið fólki
að koma hingað og fylgjast með undirbúningi
jólanna, en gamli bærinn í Laufási tilheyrir
húsasafni Þjóðminjasafnsins. Minjasafnið á
Akureyri er hins vegar rekstraraðili safnsins.“
Inga býr í núverandi prestsbústaðnum í Lauf-
ási og gegnir starfi umsjónarmanns með
gamla bænum sem var prestsbústaður frá
gamalli tíð og þar var búið allt til ársins 1936.
„Á sunnudaginn komum við saman í gamla
bænum og undirbúum jólin eins og gert var á
árum áður. Við skerum meðal annars út laufa-
brauð og steikjum og búum til tólgarkerti. Síð-
an eru tekin fram gömul jólatré, einiberjalyngi
komið fyrir á þeim og að því loknu er föndrað
jólaskraut og því komið fyrir á trénu,“ segir
Inga. Gestum er líka gefið að bragða á norð-
lensku hangikjöti og hellt er upp á kúmenkaffi.
„Nú eru komnar allskonar bragðtegundir í
kaffi, en í gamla daga setti fólk stundum kúm-
en út í kaffið til hátíðarbrigða. Við hellum allt-
af upp á svoleiðis kaffi á hlóðunum og gefum
fólki að smakka. Íslensku jólasveinarnir sýna
sig svo líka hér hjá okkur og eru svo sann-
arlega í sínu rétta umhverfi.“
Varðveita handverk og gamla siði
Hún segir börnin hafa einkar gaman af að
kynnast gömlu jólunum og raunar sé heim-
sókn að Laufási orðin fastur þáttur á aðvent-
unni hjá mörgum fjölskyldum. Auk Ingu
stendur Laufáshópurinn að baki uppá-
komunni, en það er hópur fólks sem leggur sig
í líma við að varðveita gamla siði og eldra
handverk. „Þau eiga stóran þátt í öllum starfs-
dögum sem hér eru haldnir,“ segir hún og bæt-
ir við að þess utan séu vinir og vandamenn
duglegir að bregðast við kallinu þegar það ber-
ist.
Ein breyting verður á dagskránni í ár frá
því sem verið hefur. „Á meðan maðurinn minn
lifði vorum við alltaf með smáhelgistund í
kirkjunni. Núna verðum við hins vegar ein-
göngu með söngdagskrá og mun Þór Sigurðs-
son syngja við undirleik Georgs Hollanders
sem leikur jóla- og aðventulög á vindlurk (e.
didgeridoo).“
Inga sjálf er einnig á fullu í jólaundirbúningi
og er m.a. búin að gera laufabrauðið. „Við vor-
um í laufabrauðsgerð hér á sunnudagsmorg-
uninn og þá kom öll fjölskyldan saman og skar
út og steikti kökur. Jólin sjálf verða hins vegar
nokkuð öðru vísi en venjulega því að þessu
sinni verða börnin, barnabörnin og velflest
tengdabörnin hjá mér um jólin. Það er því ekki
búið að ákveða alveg hvaða matur verður á
borðum t.d. Við Pétur höfðum yfirleitt önd á
aðfangadag svo að ég geri ráð fyrir að hún
verði líka á borðum hvað sem öðrum jólamat
líður, en um hann eigum við fjölskyldan eftir
að funda.“
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Jólin eins og þau
voru í gamla daga
Morgunblaðið/Kristinn
Jólastemning Ingibjörg Siglaugsdóttir, eða Inga í Laufási eins og hún er kölluð, mun ásamt
félögum í Laufáshópnum kynna jólahald á árum áður í gamla bænum í Laufási.Jólamaturinn: Önd með epla- og
sveskjufyllingu.
Jólalagið: Ó helga nótt.
Jólabókin: Jólasögur frá ýmsum lönd-
um, útgefin af Skálholtsútgáfunni árið
2000. Undanfarin ár hef ég tekið þessa
bók fram og lesið úr henni fyrir barna-
börnin.
Jólahefðin: Aftansöngur á aðfanga-
dagskvöld er ómissandi. Annars er það
lestur jólakortanna stax eftir jóla-
matinn á aðfangadagskvöld.
Jólasmákökurnar: Hrútaberjakökur
með kókosmarengs.
Ingibjörg mælir með
daglegtlíf
Argentínska vínhúsið Achaval Ferrer
hefur frá stofnun sinni fyrir tæpum ára-
tug skipað sér í raðir bestu vínhúsa Arg-
entínu. » 30
vín
Lóa Pind Aldísardóttir kann að vera köll-
uð drottning ruslfæðisins. Hún lumar þó
engu að síður á mörgum girnilegum
réttum. » 30
matur
degisumferðinni. En
ekki öllum. Slysin eru
alltaf að verða og eng-
inn veit hver í þeim
lendir. Það getur allt
eins orðið þú, lesandi
góður, nú eða þá Vík-
verji, sem hvetur alla
til þess að slaka að-
eins á klónni og aka
eftir aðstæðum; sér-
staklega í svartasta
skammdeginu.
Okkur liggur ekki
lífið á!
x x x
Víkverji átti leiðum Akranes í
vikunni. Það vakti athygli hans
hversu miklar ljósaskreytingar eru
í bænum, flest hús bera einhver
jólaljós, jólatré eru á torgum, trjá-
gróður upplýstur og ýmsar ljós-
verur hafa hreiðrað um sig í görð-
um.
Víkverji segir það alveg eins og
er að honum fannst gaman að
skoða jólastemninguna á Akranesi.
Hann ók um bæinn, þegar dimmt
var orðið og því naut ljósadýrðin
sín til fulls. Víkverja er ekki kunn-
ugt, hvort Skagamenn tóku hönd-
um saman um að lýsa bæinn sinn í
skammdeginu, eða ekki. Hvort
sem er, þá setur útkoman
skemmtilegan og hátíðlegan blæ á
bæinn.
x x x
Nú er ekki síðra tónaflóð enbókaflóð. Jólatónleika og út-
gáfutónleika ber nú upp á næstum
hvert kvöld. Þar er öll flóran í
framboði og Víkverji hefur reynt á
eigin skinni, að það er ekki vinn-
andi vegur að innbyrða hana alla á
aðventunni. En auðvitað gín eng-
inn yfir öllu; gróskan er fagnaðar-
efni, því fjölbreytnin ætti að
tryggja, að allir heyri eitthvað fal-
legt og komist í hátíðarskap.
Nú þegar svart-asta skamm-
degið ríkir verður
Víkverji að við-
urkenna það að hann
er oftar en ekki með
lífið í lúkunum í um-
ferðinni. Farkostur
Víkverja er af minni
sortinni og það er
ekki einleikið hvernig
aðrir ökumenn svipta
bílum sínum í kring-
um hann, rása milli
akreina eins og ekk-
ert sé og umhverfið
allt í myrkri og
bleytu. Víkverji andar
léttar þegar áfanga-
stað er náð og er frekar hissa en
hitt að hafa sloppið óskaddaður.
Sjö, níu, þrettán! Það er einsog
einhver hulinn verndarkraftur hlífi
velflestum Íslendingum í skamm-
  


víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
|föstudagur|7. 12. 2007| mbl.is