Morgunblaðið - 12.02.2008, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. FEBRÚAR 2008 27
MINNINGAR
✝ Hallur Guð-mundsson fædd-
ist í Auðsholti í
Biskupstungum 27.
apríl 1922. Hann
lést á hjartadeild
Landspítalans 2.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Hallsson, f. 14. júní
1895, d. 14. júní
1942, og Ágústa
Ingjaldsdóttir, f. 20.
ágúst 1892, d. 7.
nóvember 1984.
Systkini hans eru Guðjón, f. 9.
febrúar 1924, kvæntur Jónu Guð-
rúnu Einarsdóttur, f. 31. ágúst
1927, d. 8. júlí 1995, og Sigríður,
f. 17. október 1929, gift Ólafi
Kristjáni Helgasyni, f. 5. desem-
ber 1921, d. 4. september 2005.
Hallur kvæntist 21. júlí 1956
Súsönnu Guðmundsdóttur, f. 1.
september 1930. Þau eiga tvær
dætur, þær eru: 1) Ágústa, f. 27.
október 1956, gift Agnari Loga
Axelssyni, f. 21. september 1957,
þau eiga tvö börn, Hall Ólaf, f. 9.
mars 1982, kvæntur Kristínu
Lilju Jónsdóttur, f. 1. apríl 1984,
þau eiga tvö börn og Gunnar
Loga, f. 27. ágúst 1990. 2) Kristín
Margrét, f. 30. mars 1958, gift
Guðmundi Bergmann Borgþórs-
syni, f. 13. ágúst 1956, þau eiga
þrjú börn, Borgþór, f. 8. janúar
1978, hann á tvö börn, Súsönnu
Höllu, f. 27. september 1985, unn-
usti Helgi Þór Helgason, f. 13.
október 1983, þau eiga tvö börn
og Anton Bergmann, f. 20. maí
1994. Sonur Súsönnu og fóst-
ursonur Halls er Pétur Hauksson,
f. 12. október 1952, í sambúð með
Guðrúnu Kristínu
Erlingsdóttur, f. 13.
apríl 1956, þau eiga
tvö börn, Pétur
Magnús, f. 1. mars
1984, og Önnu Mar-
gréti, f. 5. apríl
1988. Fyrir átti Pét-
ur tvo syni, Guð-
mund Kristin, f. 27.
nóvember 1972,
kvæntur Sólveigu
Wium, f. 23. apríl
1973, þau eiga þrjú
börn og Reyni Við-
ar, f. 7. september
1976, unnusta Duan Buakrathok,
f. 29. október 1977, þau eiga eitt
barn.
Hallur er fæddur og uppalinn í
Auðsholti í Biskupstungum ásamt
systkinum sínum. Hallur tók ung-
ur við búi ásamt móður sinni. Í
Auðsholti var mjög gestkvæmt en
þar dvaldi hjá þeim mæðginum
ungt fólk og var Guðrún Ólafs-
dóttir, systurdóttir hans, þar
yngst, aðeins sjö vikna gömul er
hún kom þar fyrst. Einnig átti
Einar Finnbogason, bróðursonur
hans, þar sumardvalarstað frá níu
ára aldri. Mjög náin tengsl voru
milli þeirra. Árið 1954 fluttu þau
mæðgin búferlum til Reykjavíkur
og hóf hann þá starf hjá Gamla
kompaníinu. Árið 1955 kynntist
hann Súsönnu. Þau bjuggu á
Langholtsvegi þar til 1973 er þau
fluttu á Kóngsbakka og að lokum
í Vallengi 15. Hallur starfaði hjá
Snæbirni Ásgeirssyni hjá Spón hf.
og svo í seinni tíð hjá Sambandinu
og síðar hjá Karli Ólafssyni við
kartöflupökkun til 77 ára aldurs.
Útför Halls fór fram í kyrrþey,
að ósk hins látna.
Nú svíða harma sárin
nú sveipast rökkri grund
nú titra tár á hvarmi
á tregans þungu stund.
Nú blikna vonir bjartar
á blómin fölva slær.
Nú verðum við að skilja
vinur hjarta kær.
Nú vinur vil ég þakka
er vegir skiljast hér
þá auðlegð alla er veittir
af ástúð þinni mér.
Minn þó dvelji muni
minningunum hjá
með orðum ei kann segja
það allt er vildi tjá.
Þú varst minn eiginmaður
þú varst mitt líf og sól
þú varst það allt er unni
mitt yndi hlíf og skjól.
Þín hetjulundin hreina
þín hugarró og tryggð
þín vinátta og vilji
voru á kletti byggð.
Þú áttir allra hylli
þú áttir barnins lund
þú áttir hreinleik hjartans
og hlýja og styrka mund.
Þú vildir verma og græða
og veita birtu í sál.
Alla auma gleðja
var æ þitt hjartans mál.
Á guðs þíns gleði vegi
nú genginn ert á braut
frá jarðlífs svölum sölum
og sjúkdóms harðri þraut.
Um stund ég enn má una
uns andinn frelsi nær.
Þá veit ég að mín vitjar
vinur hjarta kær.
Kveðja
eiginkona.
Elsku yndislegi bróðir minn,
með örfáum orðum ætla ég að
minnast þín, þú gafst ekki mikið
fyrir orðmælgi. Í mínum huga ert
þú faðir og bróðir minn. Ég var 12
ára þegar faðir okkar lést, þú 18
ára og Guðjón bróðir okkar 16 ára,
svo þú varðst strax sjálfkjörinn í
húsbóndasætið enda vandanum
vaxinn, snemma svo ábyrgðarrík-
ur. Móðir okkar lét ekki deigan
síga, svo áttum við í Auðsholti ein-
staka nágranna sem hjálpuðu okk-
ur mikið og verður aldrei fullþakk-
að. Nú hefur hópurinn þynnst og
flestir farnir af okkar kynslóð.
Elsku bróðir minn, ég á þér mik-
ið að þakka, þau eru mörg hand-
tökin þín í mínu húsi og allt unnið
af þinni einstöku elsku. Það er
margs að minnast þegar ég horfi
til baka. Þú hugsaðir lítið um sjálf-
an þig en ég sé þig fyrir mér þegar
þú sóttir fyrir okkur hestana og
lagðir á en sjálfur varstu alltaf
heima og þar var alltaf nóg að
gera. Þú áminntir okkur að fara
varlega, alltaf hugsandi um aðra.
Fjölskyldu þinni hefur þú verið
einstakur. Vakinn og sofinn yfir
velferð þeirra.
Elsku Súsanna og fjölskyldan
öll, mínar hjartanlegu samúðar-
kveðjur til ykkar allra. Þar sem
góðir menn ganga þar eru guðs
vegir, þannig gerðar var bróðir
minn. Hjartans þökk fyrir allt og
allt. Þín systir
Sigríður.
Elsku Hallur. Það eru svo ótal
mörg ár síðan við hittumst fyrst
þegar þú vannst hjá Spón hf. Þá
var ég einungis fimmtán ára ung-
lingur í Vogaskólanum og kom til
þín með allt sem þurfti til að spón-
leggja. Alltaf tókst þú á móti okkur
krökkunum með einstakri alúð og
staflaðir spónaplötunum af natni í
staflann. Oft hugsaði maður þá að
þetta kæmi rétt spónlagt til baka,
og það brást aldrei. Slík var einurð
þín við vinnu og skipulagningu sem
þér var einum lagið. Seinna meir
lágu leiðir okkar saman sem aldrei
skildi, allt þar til þú kvaddir okkur
á eftirminnilegan hátt á Landspít-
alunum aðfaranótt annars febrúar
sl.
Árið 1974 kynnist ég dóttur
þinni Ágústu og tókst með okkur
vinskapur og ást sem staðið hefur
síðan. Ég gleymi aldrei þeirri
stundu þegar ég kom með Gústu
heim á Kóngsbakkann og sá þig
þar sem föður hennar, var þar
kominn maður sem ég þekkti vel.
Einhvern veginn hafðir þú þannig
lag á öllu í umhverfi þínu að öllum
leið vel í kringum þig. Stundum
gat umræðan orðið ansi hörð um
stjórnmál okkar á milli og ég held
að stundum hafir þú skynjað að ég
var á köflum að stríða þér en þú
sast alltaf við þinn keip í allri um-
ræðu og tókst sjaldnast rökum.
Þetta er svo lýsandi fyrir þrjósku
og lífsvilja þinn fyrir fjölskyldu og
þjóð. Ég efast um að ég eigi nokk-
urn tímann eftir að kynnast jafn
miklum öðlingi og þér sem vildir
berjast fyrir velferð allra annarra.
Stundum gleymdir þú jafnvel þér
sjálfum. Mér varð brugðið þegar
þér skrikaði fótur í flokksmálum
og þú kvaddir Framsóknarflokk-
inn, flokk sem þú hafðir starfað
fyrir og gekkst til liðs við Vinstri
græna. Síðasta umræða okkar um
stjórnmál var í febrúar á síðast-
liðnu ári og mun ég aldrei gleyma
þeim þjóðerniskrafti sem þú ólst
með þér.
Aðeins einu ári eftir að við Gústa
kynntumst ákváðum við að flytja
saman og einnig á sama tíma að
kaupa okkar fyrstu íbúð. Ekki kom
annað til greina af þinni hálfu og
Súsönnu en að við byggjum hjá
ykkur á meðan á byggingu okkar
fyrstu íbúðar stóð. Þegar við Gústa
fluttum að heiman frá ykkur fann
ég fyrst hversu þú og Gústa voruð
gífurlega náin. Þegar okkur
Ágústu fæddist fyrri sonur okkar
kom ekkert annað nafn en Hallur í
huga og var hann skírður Hallur
Ólafur. Það skýrir hversu ofarlega
í huga þú varst okkur hjónum frá
fyrstu tíð og eins hversu þið hjón
voruð ávallt greiðvikin við afa minn
og ömmu, sem ég ólst upp hjá.
Það var gaman að sjá hversu þú
lagðir alla tíð natni við að kynnast
báðum drengjunum okkar Gústu
með því að koma um helgar og
taka þá með í sund og skoða hest-
ana og dýrin í umhverfi okkar sem
þér voru svo hugleikin alla tíð.
Okkur hefur ekki alltaf liðið vel
svo fjarri þér í veikindum þínum
og ekki getað komið í heimsókn og
stutt þig, en við vissum að Haddi
færði þér kveðju okkar. Það var
okkur svo kærkomið að vera hér á
landi og geta hitt þig og kvatt á
hinnstu stundu.
Elsku Hallur, ég vil þakka þér
fyrir allar samverustundir okkar.
Megi Guð varðveita þig og vernda
og hafðu ekki áhyggjur af fjöl-
skyldunni, þar verður allt í besta
lagi á komandi árum.
Agnar Logi Axelsson.
Það er sumar og sól. Ég er í
skemmtilegu ferðalagi með frænda
mínum Halli Guðmundssyni og Sú-
sönnu konu hans. Ég er bara lítill
drengur og er í aftursætinu með
frænkum mínum Ágústu og Krist-
ínu. Vegurinn liggur bugðóttur upp
og niður brekkur. Þetta er mal-
arvegur og rykið þyrlast í ský fyrir
aftan okkur. Hallur frændi er við
stýrið. Skyndilega heyrist eins og
hvellur og hvítt ský liðast upp und-
an vélarhlífinni. Okkur bregður.
Hallur stöðvar bifreiðina og fer að
skoða undir vélarhlífina. Vélin hef-
ur ofhitnað og við þurfum að bíða
meðan hún kólnar.
Nesti er tekið fram og saman
setjumst við niður í laut við lítinn
læk. Það liggur vel á okkur öllum
og það er gott að vera til.
Ég finn það á Halli að honum
líður sérstaklega vel enda erum við
komin í sveitina og hann fer að
segja okkur sögur úr sveitinni þeg-
ar hann var strákur og var að alast
upp.
Sveitin hans er bærinn Auðsholt
í Biskupstungum. Hann segir okk-
ur sögur af hundinum Strút sem
var vitrastur allra og skildi allt
sem við hann var sagt. Traustur og
dýrmætur vinur. Hallur segir okk-
ur sögur af litlu systur sinni Siggu
og bróður Guðjóni. Bærinn Auðs-
holt rís eins og ævintýrahöll fyrir
sjónum okkar barnanna. Sögur af
skautaferðum þegar Hvítá lagði af
ís. Smalaferðum með fé á fjall og
réttunum. Saman renna sögurnar í
ævintýraheim þar sem allt er gott
og fallegt.
Gamla sveitin hans Auðsholt var
honum dýrmæt minning og þangað
reikaði hugurinn oft. Veröldin sem
Hallur fæddist inn í var ekki ólík
þeirri er forfeður hans lifðu enda
búskaparhættir í eðli sínu svipaðir
og verið hafði um aldir.
Það hefur líklega verið erfitt að
framfleyta heimilinu á þessum
tíma.
Kynslóðin er ólst upp varð að
sætta sig við lítið og gera sem
mest úr því sem til var. Samvinna
og hjálpsemi voru einkunnarorð í
sveitum landsins.
Hallur tók ungur við búinu
ásamt Guðjóni bróður sínum og
saman ráku þeir búið ásamt móður
sinni eftir fráfall föður þeirra.
Það hefur án efa verið mikið
álag fyrir Hall þá tæplega tvítugan
og bróður hans að taka við búinu
sem þá var leigujörð.
En þeir bræður gengu þá þegar
í að kaupa jörðina og greiða upp á
tveimur árum. Líklega hefur mörg-
um þótt heldur djarft teflt af svo
ungum mönnum. En með dugnaði
og eljusemi tókst þeim að eignast
jörðina. Auk þess byggðu bræð-
urnir nýtt fjós og hlöðu. Og gjör-
breytti það öllum húsakosti og
gerði búið hið besta.
Hallur hafði mikla ánægju og
gleði af búskapnum og greinilegt
að það lá vel fyrir honum. Hann
var mikið fyrir skepnur og hafði
ánægju af að hirða fé og fórst það
vel úr hendi. Sannaðist hið gamla
að ef verkið er unnið af ánægju og
gleði er það leikur einn. En búið óx
og dafnaði í höndum hans.
Hallur hefur nú fengið hvíld eftir
langa og farsæla ævi. Hann hlaut
virðingu og vináttu samferða-
manna sinna. En hann var ætíð
hinn hægláti og ljúfmannlegi mað-
ur sem var fjölskyldu sinni eins og
klettur og ekkert raskaði ró hans.
Um leið og ég kveð föðurbróður
minn með þakklæti bið ég Guð að
blessa minningu hans.
Einar G. Guðjónsson.
Elsku Hallur, margar góðar
minningar á ég úr Vallenginu. Þú
varst mikill og sterkur persónu-
leiki, ekki bara afi Hadda míns,
heldur hans besti vinur. Ég mun
aldrei gleyma okkar skemmtilegu
og eldheitu umræðum um stjórn-
mál í eldhúskróknum þínum þar
sem kaffi, ristað brauð og þín eigin
rabarbarasulta var ávallt á borð-
um. Þér fannst ómögulegt að ég
vildi hafa kaffið ómengað. Þótt þú
værir þrjóskur þá tókst þér ekki
að breyta kaffivenjum mínum, en
reyndir það þó oft. Alltaf var gott
að koma í sunnudagssteikina til
ykkar Súsönnu, þú passaðir upp á
að fjölskyldan færi vel södd heim.
Þú studdir okkur Hadda mikið
þegar við byrjuðum að búa saman
og bauðst okkur í mat minnst
tvisvar í viku. Oft talaðir þú um
hvað þú hafðir gaman af því að
fara í sund og ekki síst að spjalla
um pólitíkina í heita pottinum í
Grafarvogslauginni. Alla tíð varstu
mikill vinnuþjarkur og seinni árin
þín notaðir þú mikið í lestur bóka.
Þú varst nafli fjölskyldunnar og
mun ég ávallt sakna þín. Ég mun
láta strákana okkar Hadda muna
eftir þér alla tíð með þeim fjölda
góðra minninga sem við eigum. Í
stuttu máli varst þú einfaldlega
maður sem ekki er hægt að
gleyma.
Elsku Súsanna, Ágústa, Kristín,
Pétur og fjölskyldur. Ég votta
ykkur mína dýpstu samúð.
Megi góður Guð gefa ykkur
styrk til að komast í gegnum erfiða
tíma.
Kristín Lilja Jónsdóttir.
Hann Halli uppáhaldsfrændi
minn er látinn. Hann var búinn að
vera mikið veikur nú í vetur, inn
og út af spítala.Nú síðast þegar ég
hitti hann, í næstsíðustu spítalaleg-
unni, var hann fullur bjartsýni, á
að hann væri miklu betri og hreif
hann okkur með sér í þessu bjart-
sýniskasti eins og hans var von og
vísa.
Nú hrannast minningarnar upp
og af nógu er að taka. Ég var
nefnilega svo ljónheppin að fá að
vera í sveit hjá ömmu og Halla í
Auðsholti með annan fótinn fyrstu
7 ár ævinnar. Þessi fyrstu
bernskuár eru mér afar dýrmæt og
eru sveipuð miklum ævintýraljóma.
Halli leyfði mér nú eiginlega alla
skapaða hluti og man ég raunar
ekki að hann hafi bannað mér
neitt. Hann var einstaklega eft-
irlátur, hann frændi, sannkallað
ljúfmenni. Þær voru ófáar ferð-
irnar í Grænhól til að vitja um
kindurnar, fannst mér það nú ansi
langur gangur, í það minnsta fyrir
stutta fætur og bar ég æði oft við
mikilli þreytu. Þá brást það ekki að
mér var bara kippt á háhest og
ekkert verið að agnúast yfir því að
krakkinn væri til trafala.
Hann hefur alla tíð borið hag
allra annarra mest fyrir brjósti og
verið einstaklega umhugað um fjöl-
skylduna sína og verið viðbúinn að
rétta hjálparhönd á alla vegu eins
og honum var unnt.
Ég vil að leiðarlokum þakka
elskulegum frænda mínum alla
gæskuna, og óska honum góðrar
heimkomu í Guðsríki. Þín frænka
Guðrún Ólafsdóttir.
Hallur Guðmundsson
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is